Tez özetleri Astronomi ve Uzay Bilimleri Anabilim Dalı

Preparation of some polymer gels and using the release of active pharmaceutical ingredient

In the recent years, controlled drug release systems are interested by the scientists. The main reason is the difficulty of the design of new drugs. Instead of new drug design, transportation of the effect of existing drugs to the biological target and increasing of the effect time of one dosage form are important. For this purpose, it is desired to develop new controlled drug release systems by loading of existing drugs on the new designed release systems.

In this study, hidrogels were prepared using sodium alginate, gelatine and α-cellulose and the drug release profilles of Ciprofloxacin HCl active pharmaceutical ingredient were investigated. Therefore, the swelling behaviour of the hydrogels prepared using single, binary and ternary polymers was investigated in the buffer solutions in different pH. Then the drug release profiles of the active pharmaceutical ingredient loaded on hydrogels were analyzed. Then drug loaded on the hygrogels and drug release profiles were studied.
For the structural analysis, FT-IR (Fourier Transform Infrared Spectroscopy) spectra of binary and ternary hydrogels were withdrawn and the interaction between polymers in the prepared hydrogel were investigated. The interactions between hydrogel and active phamaceutical ingredient were also investigated. It was seen that there were no chemical interactions between hydrogel and active phamaceutical ingredient. The active phamaceutical ingredient was physically loaded on the hydrogel. It is shown that prepared hydrogels can be used for the release of this active phamaceutical ingredient.
  

BEKDEŞER Burcu

Danışman : Prof. Dr. Reşat APAK- Doç. Dr. Mustafa ÖZYÜREK (II. Danışman)

Anabilim Dalı : Kimya

Programı (Varsa) : Analitik Kimya

Mezuniyet Yılı : 2012

Tez Savunma Jürisi :Prof. Dr. Reşat APAK (Danışman)

Prof. Dr. Birsen DEMİRATA ÖZTÜRK

Prof. Dr. İnci SÖNMEZOĞLU

Doç. Dr. Kubilay GÜÇLÜ

Doç. Dr. Kevser SÖZGEN BAŞKAN
Biyolojik Örneklerde Reaktif Oksijen Türleri Süpürme Etkinliği Ölçümü için Spektrofotometrik Yöntemler Geliştirilmesi
Hidroksil radikali (∙OH), süperoksit anyon radikali (O₂^.-), ve hipokloroz asit (HOCl) gibi reaktif oksijen türlerini süpürebilen antioksidanların araştırılmasına olan ilgi günümüzde giderek artmaktadır. Bu nedenle bu reaktif oksijen türlerinin (ROS) saptanması ve antioksidanların bu reaktif türleri süpürme aktivitesinin belirlenebilmesi için basit, duyarlı ve hızlı yöntemler gereklidir. Tez çalışmasında geliştirilen spektroskopik yöntemlerde amaç; bu reaktif türleri süpürme aktivite tayini için literatürdeki mevcut yöntemlerin eksikliklerini ve kısıtlamalarını ortadan kaldırabilmektir. Bunun için çalışma grubumuzca daha önce literatüre kazandırılan ve hem ülkemizde hem de dünyada yaygın kullanım alanına sahip CUPRAC ‘Bakır(II) iyonu indirgeyici antioksidan kapasite’ yönteminin esasına bağlı kalınarak çeşitli modifikasyonlarla hidroksil radikali (∙OH) ve süperoksit anyon radikali (O₂^.-) süpürülmesine dayalı antioksidan aktivite analiz yöntemleri geliştirilmiştir. Hipokloroz asit (HOCl) süpürülmesine dayalı antioksidan aktivite tayini için CUPRAC yönteminden bağımsız olarak florometrik bir yöntem geliştirilmiştir.
İnsan vücudunda üretilen ve en reaktif oksijen türü olan hidroksil radikali, oksidatif stres kaynaklı hastalıklarla sonuçlanan doku hasarının oluşumunda önemli bir rol oynamaktadır. Hidroksil radikal süpürme aktivitesinin tayini için spesifik olmayan, düşük verimli TBARS yöntemi gibi mevcut tekniklere alternatif olarak geliştirilen Modifiye CUPRAC Yöntemi-I daha uygun, yüksek verimli bir yöntemdir. Bu çalışmada, Fe(II)-EDTA kompleksi ve H₂O₂ karışımından oluşan Fenton reaksiyonu ile üretilen hidroksil radikallerinin belirlenmesinde tereftalat probu kullanılmıştır. İnkübasyon periyodunun sonunda etil asetat ilavesiyle prob ve hidroksillenme ürünü ekstrakte edilerek CUPRAC yöntemiyle spektrofotometrik olarak belirlenmiştir. Tereftalat probu CUPRAC-reaktif olmadığı halde hidroksillenme ürünü 2-hidroksi tereftalat CUPRAC reaktifine yanıt vermektedir. İnkübasyon ortamına ilave edilen hidroksil radikal süpürücülerin tereftalat probu ile yarışması sonucunda daha az hidroksillenme ürünü oluşmakta ve CUPRAC reaktifinden Cu(I)-Nc kromofor oluşumu azalmaktadır. Bu çalışmada, bazı tiyol tipi antioksidanların, amino asitlerin ve plazma antioksidanlarının ikinci mertebeden hidroksil radikali süpürme hızları yarışmalı kinetik yöntemiyle belirlenerek sonuçlar referans yöntem olarak seçilen TBARS yöntemiyle karşılaştırılmıştır.
Süperoksit anyon radikali çeşitli bileşikler için indirgen veya yükseltgen olarak hareket edebilir ve hidroksil radikali, singlet oksijen gibi daha aktif oksijen türleri oluşumu için anahtar rol oynar. Hücrede süperoksit anyon radikal üretimi enzimatik ve enzimatik olmayan reaksiyonlar sonucunda gerçekleşmektedir. Süperoksit anyon radikali süpürme aktivitesi tayini için geliştirilen yöntemde PMS-NADH (fenazin metasülfat-nikotinamid dinükleotid) sistemiyle üretilen süperoksit radikallerinin belirlenmesinde 2-tert-butil hidrokinon (TBHQ) probu kullanılmıştır. Bu tez çalışmasıyla birlikte literatürde ilk kez süperoksit süpürme aktivite tayini için prob olarak kullanılan TBHQ, sıklıkla kullanılan mevcut problara (NBT ve ferrisitokrom c) göre seçimlilik ve kapsayıcılık açısından daha üstün bir probdur. NBT ve ferrisitokrom c problarının süperoksit anyon radikali ile olduğu gibi doku homojenizatlarında bulunan düşük konsantrasyondaki askorbik asit tarafından da indirgenmesi söz konusudur. İnkübasyon ortamında süpürücü varlığında ve yokluğunda süperoksit anyon radikali tarafından yükseltgenmeden kalan TBHQ probu etil asetat ile reaksiyon ortamından ekstrakte edilerek organik çözücü fazında CUPRAC yöntemi ile spektrofotometrik olarak belirlenmektedir. Bu çalışmada tiyol tipi antioksidanlar, amino asitler ve plazma antioksidanları için süperoksit anyon süpürme aktiviteleri geliştirilen Modifiye CUPRAC Yöntemi-II ile belirlenerek sonuçlar referans yöntem olarak seçilen NBT yöntemiyle karşılaştırılmıştır.
Hipokloroz asit, radikalik olmayan bir reaktif oksijen türü olmakla birlikte oksidatif süreç içerisinde dokularda bulunabilmektedir. Hipokloroz asit süpürme aktivite tayini için literatürde mevcut yöntemlerin çeşitli kısıtlamaları bulunmaktadır. Hipokloroz asit süpürme aktivitesinin ölçümü için literatürde sıklıkla kullanılan TNB oksidasyonu yöntemi tiyol tipi antioksidanlar için kullanılamamaktadır. Bu tez çalışmasıyla birlikte literatürde ilk kez HOCl süpürme aktivite tayini için prob olarak resorsinol bileşiği kullanılarak tiyol tipi antioksidanlar, amino asitler ve plazma antioksidanlarının aktiviteleri florometrik olarak ölçülmüştür. Resorsinol probunun hipokloroz asit ile inkübasyonu sonucunda klorinasyon ürünlerinin oluşumu nedeniyle proba ait floresans şiddeti azalmaktadır, çünkü resorsinol floresan olduğu halde klorinasyon ürünleri değildir. Süpürücü varlığında ve yokluğunda ölçülen floresans şiddetlerinin farkından yararlanarak hipokloroz asit süpürme aktivitesi tayin edilmiştir. Geliştirilen yeni florometrik yöntem ile bulunan sonuçlar referans yöntem olarak seçilen KI/taurin yöntemiyle karşılaştırılmıştır.
Tez çalışmasında reaktif oksijen türleri süpürme etkinliği için geliştirilen tüm yöntemlerde kullanılan problar (tereftalat, 2-tert-butil hidrokinon, resorsinol) ve bu probların reaktif oksijen türü ile reaksiyonu sonucunda oluşan ürünler HPLC (Yüksek Performanslı Sıvı Kromatografisi) yöntemiyle belirlenerek sonuçların istatistiksel karşılaştırması yoluyla geliştirilen yöntemler valide edilmiştir.
Ayrıca reaktif oksijen türleri süpürme etkinliği tayini için geliştirilen tüm yöntemler, biyolojik bakımdan önemli antioksidanlara (tiyol-tipi antioksidanlar, amino asitler ve plazma antioksidanları) ek olarak karaciğer ve böbrek doku homojenizatlarına uygulanarak gerçek örnekler için % inhibisyon değerleri hesaplanmış ve bulguların gıda kimyası yanında klinik biyokimya araştırmalarına da yararlı olması sağlanmıştır.

  

 

 

 

 

Development of Spectrophotometric Methods for Measurement of Reactive Oxygen Species Scavenging Activity in Biological Samples
Recently the growing interest in finding antioxidants that can scavenge superoxide anion (O₂^.-), hydroxyl radical (∙OH) and hypochlorous acid (HOCl) is becoming increasingly recognized. So simple and sensitive methods for the determination of related reactive oxygen species (ROS) species and of the scavenging activity of antioxidants are necessary. The aim of the developed spectrophotometric procedures is to resolve shortcomings and limitations of the available methods in literature for the determination of reactive species scavenging activity. The widely used CUPRAC (CUPric ion Reducing Antioxidant Capacity) method was originally developed and introduced to world literature by our research group. Sticking to the essentials of the original CUPRAC method, modified CUPRAC assays were developed to establish novel antioxidant activity analysis methods based on scavenging hydroxyl and superoxide anion radicals. A fluorometric method has been developed for hypochlorous acid scavenging activity assay, independently of the CUPRAC method.
Hydroxyl radicals (·OH) generated in the human body may play an important role in tissue injury at sites of inflammation in oxidative stress−originated diseases. We developed more convenient and highly efficient Modified CUPRAC Assay-I as an alternative to the nonspecific, low-yield TBARS (thiobarbituric acid−reactive substances) test. We used a terephthalate probe for detecting ·OH generated by the reaction of iron(II)-EDTA complex with H₂O₂ (Fenton reaction). At the end of the incubation period, the probe and its hydroxylation product were determined spectrophotometrically by extracting with ethyl acetate. Whilst the terephthalate probe is not CUPRAC−reactive, its hydroxylation product, 2-hydroxy terephthalate, responds to the CUPRAC reagent. Added radical scavengers to the incubation medium compete with terephthalate for the ·OH produced, and diminish chromophore formation from Cu(II)-neocuproine (Nc). With the aid of competitive kinetic reaction, the second-order rate constant of thiol-type antioxidants, amino acids and plasma antioxidants were evaluated for their ·OH scavenging activity using the developed method and compared with the reference TBARS test.
The superoxide anion radical can act both as a reducing and oxidizing agent for a variety of compounds and is a key intermediate for more active oxygen species, such as hydroxyl radical and singlet oxygen. Superoxide anion radical formation occurs continuously in the cells as a consequence of both enzymatic and nonenzymatic reactions. We used a 2-tert-butyl hydroquinone (TBHQ) probe for detecting superoxide generated by the reaction of PMS-NADH (phenazine methosulfate-nicotinamide adenine dinucleotide). In this thesis, TBHQ, firstly used as a probe for the detection of superoxide scavenging activity, is a superior probe compared to existing probes (NBT and ferricytochrome c) in terms of selectivity and versatility. NBT and cytochrome c can be chemically reduced by low concentrations of ascorbic acid present in tissue homogenates as superoxide radicals. The remaining TBHQ probe in the reaction mixture (in the absence and presence of scavenger) was extracted with ethyl acetate and determined spectrophotometrically in the organic phase by the CUPRAC assay. Thiol-type antioxidants, amino acids and plasma antioxidants were evaluated for their superoxide radical scavenging activity using the developed Modified CUPRAC Assay-II, and the results compared with those of the reference NBT method.
Hypochlorous acid is a biologically relevant, non-radical oxidizing species, and may be formed in tissues through oxidative processes. A variety of methods available in literature for the determination of hypochlorous acid scavenging activity have some limitations. TNB oxidation method which is commonly used in literature is not suitable for hypochlorous acid scavenging activity measurement of thiol type antioxidants. In this thesis, resorcinol has been firstly used as a probe for the fluorometric determination of HOCl scavenging activity of thiol-type antioxidants, amino acids and plasma antioxidants. Resorcinol probe can be chlorinated with HOCl, and the fluorescence intensity of resorcinol is attenuated as a result of its reaction with HOCl, because resorcinol is fluorescent while its chlorination products are not. The attenuated intensity of resorcinol fluorescence is dependent upon the HOCl scavenging activity of the tested compound. With the aid of resorcinol fluorescence values recorded in the presence and absence of scavengers, the HOCl scavenging activity of scavengers can be calculated. The HOCl scavenging activity measured by the fluorometric method was compared with that by the reference KI/taurine method.
The developed methods for measurement of ROS scavenging activity were validated by quantifying the probes (terephthalate, 2-tert-butyl hydroquinone, resorcinol) and their oxidation products by HPLC (high performance liquid chromatography) method, and by statistically comparing the results.
In addition to biologically important antioxidants (thiol type antioxidants, amino acids and plasma antioxidants), tissue (e.g., liver and kidney) homogenates were evaluated for their ROS activity to calculate percentage inhibition values using the developed methods, thereby contributing research related to clinical biochemistry as well as food chemistry.

ÇALIŞKAN Elif

Danışman : Prof. Dr. Mehmet Mahramanlıoğlu

Anabilim Dalı : Kimya Anabilim Dalı

Programı : Fiziksel Kimya Programı

Mezuniyet Yılı : 2011

Tez Savunma Jürisi : Prof.Dr. Mehmet MAHRAMANLIOĞLU(Danışman)

Prof.Dr. Mustafa L. BERKEM

Prof.Dr. Musa ŞAHİN

Doç.Dr. Sinem GÖKTÜRK

Doç.Dr. İsmail İNCİ

Bazı İlaç Etken Maddelerinin Sulu Ortamda Ve Yüzey Aktif Maddeler Varlığında Adsorpsiyonunun İncelenmesi

Beş ilaç etken maddesinin; prometazin (PM), triflupromazin (TFP), trimetoprim (TM), karbamazepin (KM), ibuprofen (IBU); aktif karbon (AK) ve bentonit (BNT) üzerindeki adsorpsiyonu sulu ortamda ve anyonik; sodyumdodesil sülfat (SDS); ile katyonik; dodesiltrimetilamonyum bromür (DTAB); gibi farklı tiplerdeki yüzey aktif maddeler varlığında spektrofotometrik olarak çalışıldı. Adsorpsiyon deneyleri zaman, başlangıç derişimi ve sıcaklığa bağlı olarak yürütüldü.

Adsorpsiyon kinetiği verileri Lagergren 1. derece ve Yalancı 2. derece kinetik eşitlikleri kullanılarak modellendi. Ayrıca tanecik içi difüzyon grafikleri de çizildi. IBU’nun BNT üzerindeki adsorpsiyonu hariç, tüm kinetik çalışmalardan elde edilen veriler Yalancı 2. derece hız eşitliğine Lagergren 1. derece hız eşitliğinden daha iyi uydu. IBU’nun BNT üzerindeki adsorpsiyonunun Lagergren 1. derece hız eşitliğine Yalancı 2. derece hız eşitliğinden daha iyi uyduğu görüldü.

İlaç etken maddelerinin adsorpsiyon mekanizmasını anlamak için Giles izotermleri kullanıldı. Çizilen izotermler Giles sınıflandırmasına göre L tipine uydu ve yüzey aktif maddeler varlığında izoterm şekillerinde bazı değişimler gözlendi. Elde edilen denge verilerini modellemek için Langmuir ve Freundlich izotermleri kullanıldı. Langmuir modeli izoterm verilerine Freundlich modelinden daha iyi uydu. İlaç etken maddelerinin sulu çözeltilerde AK üzerindeki adsorpsiyonu için bulunan adsorpsiyon kapasitesi değerleri aşağıdaki sıralamayı izledi:

PM < TFP < TM < KM < IBU

İlaç etken maddelerinin sulu çözeltilerde BNT üzerindeki adsorpsiyonu için bulunan adsorpsiyon kapasitesi değerleri aşağıdaki sıralamayı izledi:

PM > TFP > TM > KM > IBU

Yüzey aktif madde varlığının adsorpsiyon kapasiteleri üzerinde önemli etkileri olduğu, ancak adsorpsiyon süreçlerinin denge süresine etki etmediği gözlendi. Farklı sıcaklıklarda yürütülen adsorpsiyon çalışmalarından elde edilen veriler kullanılarak termodinamik parametreler de hesaplandı.

Ayrıca seçilen ilaç etken maddelerinin biri (PM) ile yüklenmiş aktif karbonun rejenerasyonu da kimyasal ve termal yöntemler kullanılarak incelendi. Kimyasal rejenerasyon kapsamında, farklı alkollerin desorpsiyon verimleri birbiri ile karşılaştırıldı. Termal işlem için mikrodalga ile ısıtma yöntemi elektrikli fırında yapılan klasik termal rejenerasyon ile karşılaştırmalı olarak kullanıldı. Elde edilen optimum koşullar art arda adsorpsiyon-rejenerasyon döngüleri için kullanıldı ve hesaplanan rejenerasyon verimleri birbiri ile karşılaştırıldı. Kullanılan her iki yöntem için de rejenerasyon verimlerinde önemli değişimler gözlendi.
  

 

 

 

 

Study Of Adsorptıon Of Some Drugs In Aqueous Medıum And In The Presence Of Surface Actıve Agents

The adsorption of five drugs; promethazine (PM), triflupromazine (TFP), trimethoprim (TM), carbamazepine (KM), ibuprofen (IBU); onto activated carbon (AK) and bentonite (BNT) was studied spectrophotometrically in aqueous solutions and in the presence of different type of surfactants such as anionic; sodiumdodecyl sulfate (SDS) and cationic; dodecyltrimethylammonium (DTAB) bromide. The adsorption experiments were carried out as a function of time, initial concentration and temperature.

Adsorption kinetic data were modeled using the Lagergren first order and the pseudo-second order kinetic equations. Intraparticle diffusion graphics were also plotted. The data obtained from all kinetic studies are fitted to the pseudo-second order kinetic equation better than the Lagergren first order kinetic equation, except the adsorption of IBU onto BNT. It was seen that the adsorption of IBU onto BNT is fitted to the Lagergren first order kinetic equation better than the pseudo-second order kinetic equation.

The Giles isotherms were used to understand the adsorption mechanism of drugs. Isotherms plotted appear to fit L-type according to Giles isotherm classification and some changes in isotherm shapes were observed in the presence of surfactans. The Langmuir and Freundlich isotherms were used to model the equilibrium data obtained. The Langmuir model appears to fit the isotherm data better than the Freundlich model. The adsorption capacity values found for the adsorption of drugs onto AK in aqueous solutions followed the order below:

PM < TFP < TM < KM < IBU

The adsorption capacity values found for the adsorption of drugs onto BNT in aqueous solutions followed the order below:

PM > TFP > TM > KM > IBU

It was observed that the presence of surfactants had significant effects on adsorption capacities, although it did not affect the equilibrium time of the adsorption processes. Thermodynamic parameters were also calculated using the data obtained from adsorption studies conducted at different temperatures.

Regeneration of the activated carbon loaded with one of the selected drugs (PM) was also investigated by using chemical and thermal methods. Within the chemical regeneration, desorption efficiency of different alcohols were compared with each other. Microwave heating was used for the thermal treatment in comparison with conventional thermal regeneration in electrical furnace. The optimum conditions obtained were used for successive adsorption-regeneration cycles and regeneration efficiencies calculated were compared with each other. Significant changes in regeneration efficiencies were observed for both methods used.

BİYOLOJİ ANABİLİM DALI

PAÇAL Ferda

Danışman : Doç. Dr. Hüsamettin BALKIS

Anabilim Dalı : Biyoloji

Programı : Zooloji

Mezuniyet Yılı : 2010

Tez Savunma Jürisi : Doç. Dr. Hüsamettin BALKIS (Danışman)

Prof. Dr. Rikap YÜCE

Prof. Dr. Mustafa TEMEL

Prof. Dr. Meriç ALBAY

Doç.Dr. Yelda AKTAN TURAN

Bandırma Ve Erdek Körfezi (Marmara Denizi) Ostrakod (Crustacea) Faunasındaki Mevsimsel Değişiklikler Ve Ortamın Bazı Ekolojik Özellikleri
Bu çalışmanın amacı, Bandırma ve Erdek körfezlerinin ostrakod faunasını ortaya çıkarmak ve bazı ekolojik faktörlerin ostrakod faunasının dağılımı üzerindeki etkilerini belirlemektir. Örneklemeler her mevsim (Kasım 2006, Şubat 2007, Mayıs 2007 ve Ağustos 2007) Van Veen Grab, el kepçesi ve su örnekleyicisi ile her iki körfezde belirlenen 16 istasyondan toplam 64 kez yapılmıştır. Toplanan deniz suyu örneklerinde sıcaklık, tuzluluk ve çözünmüş oksijen içeriği ölçülmüştür. Ayrıca her istasyonda görünürlük ve öfotik zon derinliği hesaplanmıştır. Sediment örneklerinde ise çamur yüzdesi, toplam organik karbon miktarları ve toplam kalsiyum karbonat miktarları belirlenmiştir. İstasyonlarda belirlenen tür ve birey sayılarının kompozisyonundan yararlanarak Shannon-Weaver çeşitlilik indeksi (H') belirlenmiştir. İstasyonlardaki türler arasındaki benzerlik, Bray-Curtis benzerlik indeksine göre yapılmıştır. İstasyonlara ait sıcaklık, tuzluluk, çözünmüş oksijen, çamur yüzdesi, toplam organik karbon miktarı, toplam kalsiyum karbonat miktarı, derinlik, ostrakod tür sayıları ve birey sayıları arasındaki ilişkiler Spearman sıra- korelasyon katsayısına göre değerlendirilmiştir.

Bu çalışmada 22 famiya ve 43 cinse ait 112 ostrakod türü tespit edilmiştir. Bütün türlerin fotoğrafları TEM (Taramalı Elektron Mikrosbu) ile çekilmiştir. Marmara Denizi için 58 yeni tür belirlenmiş olup, bu türlerden 18’i Türkiye ostrakod faunasına yeni kayıt olarak eklenmiştir. Tanımlanan türlerin istasyonlara ve mevsimlere göre tür ve birey sayılarının dağılımları tablolar halinde verilmiştir. Ayrıca belirlenen bütün türlerin Akdeniz, Ege Denizi, Karadeniz ve Türk Boğazlar Sistemi’ndeki dağılımları ile derinlik dağılımları da tablo halinde gösterilmiştir. Tesbit edilen 112 türden 5’inin baskın tür olduğu görülmüştür. (Loxoconcha rhomboidea, Pontocythere elongata, Carinocythereis carinata, Cytheridea neapolitana ve Xestoleberis margaritea).

Sonuç olarak bu çalışmada Erdek Körfezi’nden elde edilen ostrakodların tür ve birey sayısı bakımından Bandırma Körfezi’den daha zengin olduğu belirlenmiştir. Her iki körfezde de ostrakodların tür ve birey sayılarını etkileyen en önemli ekolojik faktörlerin derinlik ve sedimentin çamur yüzdesi olduğu görülmüştür.


Seasonal Varıatıons Of The Ostracoda (Crustacea) Faunas And Some Ecologıcal Characterıstıcs Of The Bandırma And Erdek Bays ( Marmara Sea)
The aim of this study is the observation of the ostracoda faunas of the Bandırma and Erdek Bays and to investigate the effects of the ecological factors on distributions of the ostracoda faunas.

The samples were collected by using Van Veen Grab, handle net and water sampler 64 times, in 16 stations from these bays in each season (October 2006, February 2007, May 2007 and August 2007), within four seasonal period. Temperature, salinity and dissolved oxygen amount were measured in the sea water samples. Also visibility and euphotic zone depths were calculated for each stations. The mud percentage, the total organic carbon amount and the total calcium carbonate amount were determined in the sediment samples. Shannon Weaver diversity index (H') has been determined by the help of the species and individual numbers’ compositions of ostracoda. The similarity in stations between the species was calculated with the Bray-Curtis similarity index. The correlation among the stations associated with temperature, salinity, dissolved oxygen, mud percentage, total organic carbon amount, total calcium carbonate amount, dephts, species number and individual number of ostracoda were evaluated with Spearman rank- correlation matrix.

In this study, 112 ostracoda species were determined belonging to 22 family and 43 genera. All the photographs of the ostracoda species were taken by using SEM (Scanning Electron Microscopy). Fiftyeight new ostracoda species to Marmara Sea were determined, 18 species of them were added as new ostracoda species to the Turkish ostracoda fauna. The distributions of the determined species and individual numbers according to stations and the seasons were given in tables. Also, the distribution of the determined species in to the Mediterranean Sea, Aegean Sea, Black Sea and Turkish Straits System were shown together with depths diversity in tables. It is observed in this study that 5 species were dominant from the 112 species (Loxoconcha rhomboidea, Pontocythere elongata, Carinocythereis carinata, Cytheridea neapolitana and Xestoleberis margaritea).

In conclusion, it is determined in this study that the species and the individual numbers of ostracoda in Erdek Bay were more abundant than the Bandırma Bay. It is seen that the most important ecological factors that effect on the species numbers and individual numbers of ostracoda are the depth and the percentage of the mud in sediment in both bays.