Hikmatli so‘zlar (aforizmlar ). Grammatik jihatidan gap holida shakllangan,
xalqning turmush tajribasiga tayanib ma’lum bir shaxs tomonidan yaratilgan qisqa,
obrazli barqaror birikmalarga hikmatli so‘zlar (aforizmlar) deyiladi. Masalan:
Odami ersang demagil odami, onikim yo‘q xalq g‘amidin g‘ami. (A.Navoiy) Dehqoni boy yurt qudratli bo‘lur, qudratli yurtning dehqoni boy bo‘lur. (I.Karimov) Til uslub uchun shaxmat taxtasidagi shohdir. (K.Fedin) Tilimizning tovlanib turishida shoir uchun ne-ne bitmas-tuganmas xazinalar bor. (M. Shayxzoda) Hikmatli so‘zlar barqarorlik, mazmuniy yaxlitlik, takroriylik (ya’ni nutqda
doimo bir xil tuzilishda quyma holda takrorlanish) belgilariga ko‘ra boshqa barqaror
birliklar bilan umumiylik kasb etsa ham, aniq muallifning mavjudligi ulardan farq
qiladi.
Hikmatli so‘zlarni o‘rganib, xotirada saqlab, nutqda o‘rinli qo‘llay bilish
kishining so‘z san’atkori, donishmand bo‘lishini ta’minlashga xizmat qiladi.
Tasviriy ifoda (parafraza) . Biror narsa va hodisani boshqa bir narsa va
hodisaga o‘xshatish orqali tasvirlab ifodalashga tasviriy ifoda deyiladi.
Tasviriy ifodalar narsa va hodisalarning ikkinchi nomi hisoblanadi. Masalan:
o‘rmon podshosi-sher; mo‘yqalam sohibi-rassom, yozuvchi; salomatlik posboni- shifokor; charm qo‘lqop ustasi-bokschi; zangori kema-paxta terish mashinasi; hayotimiz qomusi-konstitutsiya; yaylov bahodirlari-cho‘ponlar; oltin boshoq- bug‘doy; oq chashma-sut, kumush tola-ipak; cho‘l balig‘i-kaltakesak; samo lochini – uchuvchi va boshqalar.
Tasviriy ifodalardagi bitta so‘z har doim o‘z ma’nosida bo‘ladi, shu bilan ular
iboralardan farq qiladi. Tasviriy ifoda ham shakldoshlik, ma’nodoshlik
xususiyatlariga ega bo‘lishi mumkin. Shakldosh tasviriy ifodalar:
aql gimnastikasi – 1. matematika; 2. shaxmat, qora oltin – 1. neft; 2. ko‘mir. Ma’nodosh tasviriy ifodalar:
G‘azal mulkining sultoni va o‘zbek tilining asoschisi – Alisher Navoiy, uyg‘onish fasli va fasllar kelinchagi – bahor. Tasviriy ifodalar asosan ot so‘z turkumi doirasida ishlatiladi. Tasviriy ifoda
uslubiy vosita sifatida nutqqa ko‘tarinkilik, obrazlilik, baxsh etadi, jamiyat
taraqqiyoti talabidan kelib chiqib, lug‘at tarkibini boyitadi. Nutq jarayonida takror va
qaytariqdan qochish imkonini beradi, notiqni so‘zamollikka, tinglovchini esa falsafiy