–im , tushum kelishigining qo‘shimchasi
–ni va shaxs-son qo‘shimchasi
–m yordamida amalga oshirilgan. Shuning uchun ham yuqorida keltirilgan 3 turli
qo‘shimchalarni ba’zi darsliklarda
so‘z o‘zgartiruvchi qo‘shimchalar deb yuritib
kelinmoqda. Bu uch turli affikslardan boshqa qo‘shimchalar esa sintaktik munosabatni
ifodalamaydi. Lekin ulardagi grammatik ma’no so‘zlovchining narsa, hodisa,
voqelikka munosabatini aks ettirish asosida yuzaga keladi. Masalan,
yigitcha, qo‘zichoq, kelinchak, talabalar, kengroq so‘zlaridagi
–cha, -choq, -chak, -lar, -roq , qo‘shimchalari voqelikka bo‘lgan turlicha munosabatlarni ifodalovchi grammatik
ma’nolarni bildiradi:
- cha, -choq, -chak «erkalash, kichraytirish»,
-lar ko‘plik, -
roq belgi miqdorining kamligi grammatik ma’nolarida kelgan.
Shakl yasovchilar kategorial va nokategorial shakl yasovchi turlariga bo‘lib
ham o‘rganiladi.
Kategorial shakl yasovchilar so‘z turkumlaridagi grammatik kategoriyalarga
xos shakl yasaydi. Bunday shakl yasovchilarga otlardagi egalik, kelishik, ko‘plik;
fe’llardagi zamon, mayl, nisbat, shaxs-son; sifatlardagi daraja shakllarini yasovchi
qo‘shimchalar kiradi.
Nokategorial shakl yasovchilar grammatik kategoriyalarga xos bo‘lmagan
grammatik shakllarni yasaydi. Bularga otlardagi erkalash, kichraytirish
(kitobcha, toychoq, bo‘taloq, kelinchak); fe’llardagi sifatdosh
(o‘qigan), ravishdosh
(o‘qib, yugurib) shakllarini yasovchilar kiradi.
So‘zlarda bo‘lgani kabi affikslarda ham polisemiya, omonimiya va antonimiya
hodisalari uchraydi.
