a. D i n s i y a s ə t i Hələ IX əsrin ortalarında Balasağun dolaylarında 10 min evlik türk (türkmən=qarluq) kütləsinin müsəlman olması ilə başlayan türklərin Orta Şərqdə təsirli bir siyasi güc halına gəldikləri dövrdə bölgə kültür çevrəsinin ən mühüm ünsürü, şübhəsiz, din idi. İslamın yerinə yetirilməsi gərəkli vacibələri arasında başlıcası da bu dini yaymaqdı. Əsasən "cihad" anlayışı türklərin fütuhat fəlsəfəsinə uyğun gəlir, fateh ruhlarını oxşayırdı. Bu səbəblərlə qaraxanilər yalnız Mavəraünnəhrin əski kültür mərkəzləri Buxara və Səmərqənddə deyil, daha şərqdə, Kaşğar və dolaylarında islamiyyəti yayğınlaşdıran qurumlar meydana gətirdikləri kimi, bu uğurda mücadilələrə də girişirdilər. XI əsrin ikinci yarısında İli-Yama çayları arasında yaşayan qeyri-müslim basmıl, yabaku boyları ilə çarpışmışdılar55. İç Asiyanın dağlıq bölgələrindən gələn izdihamlı türklərə də islamlaşmaları üçün xanlıq ərazisində yer verilmişdi. Qaraxani idarəçiləri bu baxımdan daha ziyadə uyğurları hədəf almaqda idilər, zira manixeist və buddist olan bu türk topluluğunu haq yoluna gətirilməsi gərəkli "zındıq"lar olaraq görürdülər56. Qəznəvilərdə dövlət-xalq birliyini təmin edən yeganə ünsür islamiyyət olduğu üçün müsəlmanlıq tərəfi ağır basan bu türk dövlətinin əfqanlar və gurlarla aparılan çətin savaşların qayəsi onları islamiyyətə qazanmaqdı57. Ayrıca rafızi karmatilərlə də mücadilə edən qəznəvilər ən böyük uğura, şübhəsiz ki, Şimali Hindistanda çatmışdılar: Sultan Mahmudun 17 hind səfəri (1001-1027) ilə İndus-Pəncab həvalisinə götürdüyü islamiyyət sonra oğulları və Dehli türk sultanları vasitəsilə daha yayğınlaşdırılmış və bu, bugünkü müsəlman Pakistan dövlətinin təməli olmuşdur. Xalac ailəsindən Əlaüddin Məhəmmədin (1296-1316) qeyrətləri ilə islamiyyət Dəkkana qədər gedib çatmışdı. Anadolunun fəthində də Bizansın əlindəki torpaqların "küffar"dan qurtarılması lüzumu kimi bir "cihad" havasına girmək türk başbuğlarının vəzifələrini asanlaşdırmışdı. İslamiyyət-türklük mənəvi birliyinin təmin edildiyi, həm türkün qüdrət və şanını, həm islam dinini yüksəltmək kimi bir qayə uğrunda gəlişən bu yeni ruh xaçlı ordularının bütün səylərini sıfıra düşürməklə qalmamış, monqol istilaçılığını da öz islami-türk mühtəvasında əritmiş və bilindiyi üzrə, 1000 illik bir dövrdə türk-islam dövlət və topluluqlarının ana siyasət cizgilərindən birini təsbit etmişdir.