TüRKİYE’de interneti İncelemek konulu

Aslı Telli Aydemir-“İnternet Odaklı Eğitim alanında Hesaplaşmalar”

Klasik eğitim sisteminde öğrenciler, daima okul sınırları içinde kapalı kalırken, çağdaş eğitim sistemi; öğrencinin öğrenimini sürekli kılarak okul sınırları dışına çıkarmaktadır. Çağdaş eğitim sisteminde e-öğrenim (e-learning) kısaca; internet, intranet veya bir bilgisayar ağı bulunan platform üzerinde sunulan, web tabanlı bir eğitim sistemi olarak tanımlanmaktadır (http://enocta.com/tr/kaynaklar-makale, 2002). E-öğrenim, eğitimdeki standart müfredatların çok ötesinde, teknolojik imkanlar sayesinde zengin işitsel ve görsel tasarımlarla eğitimi çekici hale getirmektedir. E-öğrenim uygulamaları çok daha fazla maliyet avantajı, yüksek kalitede öğrenme imkanları sağlamakta ve çağdaş eğitimde standart oluşturmaktadır. ABD’de yapılan bir araştırmaya göre bilgisayar destekli eğitim, klasik sınıf eğitimine kıyasla % 30 daha az maliyetle ve % 40 daha az zaman kullanarak, % 30 daha etkin eğitim sağlamaktadır (Çakırer, 2002).

‘e-universite’ Kavramı

e-universite kavramının iki farklı açılımı vardır. İlki, sınırı olmayan pazarlarda yüksek öğrenim sunmayı hedefleyen kurumlar; ikincisi ise geleneksel uzaktan eğitim sürecini geliştiren internet odaklı teknolojilerin kullanılmasıdır. Bu işlevi karşılayan diğer kavramlar, elektronik üniversite ya da sanal üniversite olabilir. Dünyada eğitime olan talep arttıkça, bilgi toplumunun yaşam boyu eğitim olanaklarından evlerinde ve işyerlerinde faydalanması işten bile değildir.

E-öğrenim sistemi, öğrenci ile öğretim elemanının birbirlerinden fiziksel olarak ayrı olmalarına rağmen, eş zamanlı (senkron) veya ayrı zamanlı (asenkron) çoklu ortam teknolojisi yardımıyla iletişim kurdukları, öğrenme hızına göre öğrenmenin gerçekleştirildiği öğretim sürecinden oluşur (Varol, 2002). İş hayatında hızın artması, yetenekli insanların azlığı, rekabetin ve ücret üzerindeki baskıların artması, sosyal ve demografik değişmeler, bilgi işçilerinin iş ortamında esnekliğe olan ihtiyacı ve öğrenmenin yaşam boyu devam eden bir süreç haline gelmesi, e-öğrenime olan ihtiyacı artırmıştır.

Aslında, son beş yılda tüm üniversiteler, bazı e-üniversite özelliklerini öne çıkamıştır. Neredeyse tüm üniversitelerde, bilgisayar odaklı eğitim verilmektedir. Birçok üniversite ise belli derslerini uzaktan eğitime uyarlamış durumdadır. Farkına varılan bir başka nokta, kurumlar arası işbirliğinin yakın gelecekte çok önemli olacağıdır. Yine birçok kurum, birleşerek sanal derslerin oluşturulması ve pazarlaması üzerinde çalışmaktadır. Buna bir örnek, 23 araştırma odaklı üniversitenin ortaklığıyla kurulan Universitas 21’dir. Tanıtımı iki yıl öncesine dayanan bir başka gelişme, Chicago, Columbia, Stanford, Carnegie Mellon üniversitelerinin ve London School of Economics’in birleşerek, büyük ölçekli işletmelerin yöneticilerine yönelik iş eğitimi amaçlı sanal dersler geliştirmeleri oldu. Bunun yanında, İskoçya’da Glasgow Caledonian Universitesi, Stirling Üniversitesi’yle birleşerek yaşam boyu öğrenme konulu, iş yerinden yürütülebilen sanal bir master (MSc) programı açtı. Tüm bu örneklerin yanında, kar amacı güden şirketlerin, basın-yayın şirketlerinin ve eğitimle ilgili aracı kurumların açtığı, farklı kalite standartları gerektiren başka sanal programlar da mevcuttur.