Dörd cür məməcik ayırd edilir: sapabənzər; göbələkşəkilli; novça ilə əhatələnmiş və
ya yastıqlı məməciklər; yarpağabənzər məməciklər
Ən geniş yayılan və çoxsaylı məməciklər sapabənzər məməciklərdir ki, bunlara dil
arxasının hər yerində rast gəlinir. Onlar bir neçə zirvəsi olan çıxıntı şəklindədir.
Çıxıntıların əsasını «birincili məməcikləri» adlanan, xüsusi lövhənin birləşdirici
toxuma çıxıntıları təşkil edir. Çıxıntıların səthi yaxşı inkişaf etmiş buynuz qatlı epitellə
örtülür. Yırtıcı heyvanlarda sapabənzər məməciklər daha qalın, iti zirvəli olur.
Göbələyəbənzər məməciklərin əsası dar, zirvəsi isə enli olub, əsasən dilin ucunda
rast gəlinir. Onları örtən epitel buynuzlaşmır. Bunların epitelində çoxlu miqdarda dad
soğanaqları yerləşir.
Yarpağabənzər məməciklər dilin əsasında və yan tərəflərində paralel büküşlər
formasında olur. Buynuzlaşmayan epiteliə örtülür. Yarpağabənzər məməcikləri örtən
epitel qatında dad soğanaqları yerləşir.
Novçalıməməcikləri novça və yastıqla əhatə olunub, dilin kökündə yerləşir. Onlar
zirvəsi arxaya baxan Roma rəqəmlərinin “V”- nə bənzəyirlər. Digər məməciklərdən
fərqli olaraq dil səthindən yuxarı qalxmır, əksinə onun daxilində yerləşirlər.
Novçalıməməciklərin epiteli buynuzlaşmır, burada çoxlu dad soğanaqları yerləşir.
Dilin aşağı səthini örtən selikli qişa hamardır, onun epiteli buynuzlaşmır, səthində isə
məməciklər yoxdur.
