Zfwt vol 4, No. (2022) 45‐52 // doi
Yüklə 265,62 Kb. Pdf görüntüsü
|
| ZfWT Vol 14, No.1 (2022) 45‐52 // DOI: 10.46291/ZfWT/140104 45 ÇAĞDAŞ TÜRK DİLLERİNDE TÜREMİŞ SÖZCÜKLERİN İNCELENMESİ ANALYSİS OF DERİVED WORDS İN CONTEMPORARY TURKİC LANGUAGES Gatibe MAHMUDOVA * Özet: Türk dillerinde morfolojik yöntemle sözcük türetme tarihi, kelimenin araştırma tarihi ile başlar. Antik Yunan dilbilim okullarında bu konudaki tartışmalar bir adım daha ileri götürülerek dilin yapısı hakkında görüşler dile getirilmiş ve dilin amaçları etrafında söylemler geliştirilmiştir. Hatta tartışmalar öyle bir noktaya gelişmiş ki, başta Platon ve Aristoteles olmak üzere bazı Yunan düşünürleri, dilin kökeni, kelimeler ve onların temsil ettikleri kavramlar arasında ilişkisi konusunda görüşlerini dile getirmiş ve konuyla ilgili felsefi tartışmalara başlamışlardır. Daha felsefi bir bağlamda ele alınan sözcük olgusu, Ferdinand de Saussure ile farklı bir düzlemde, değişik dil içi tutumlar çevresinde değerlendirilmişdir. Bundan sonra çağdaş yaklaşımda dilbilimsel ve daha dar anlamda sözlükbilimsel çalışmalar başlatılmıştır. Türkçe sözlüklerde kelime, “anlamlı bir ses veya seslerin birleşimi olarak tanımlanmaktadır. Kaynaklarda kelime bir anlamı veya dilbilgisi işlevi olan ve tek başına işlenen tek bir ses veya ses grubu olarak açıklanır. Araştırmalarda kelimeler anlam ve hece bakımından “bir veya birden fazla heceden oluşan ve her dil için farklı anlamlar taşıyan kavram” olarak nitelendirmektedir. Dilbilimciler ister sözlüksel, isterse de dilbilgisel kelime türlerini bir birinden ayırt eder ve çekim ekleri olan kelimeleri ikinci tanım etrafında değerlendirirler. Makalede türk dillerinde morfoloji metotla sözcük türetiminin araştırılma tarihi, morfoloji biçimde söz türetimine yaklaşımlar araştırılmıştır. Makalenin yazılmasında farklı bilimsel kaynaklardan faydalanılarak karşılaştırmalı metot kullanılmıştır. Yüklə 265,62 Kb. Dostları ilə paylaş:
|