Çukur Mahallesi Beyoğlu İlçesi'nde yer alır. Kalyoncu Kulluğu, Bostan, Bülbül, Şehit Muhtar, Hüseyin Ağa ve Kamer Hatun mahalleleriyle çevrilidir. Nüfusu (1990) 4.701'dir.
II:221a.
Çukur Medrese bak. Müftî Hüseyin Efendi Medresesi
Çukur Muhallebici V:492c.
Çukur Saray (Eyüp-Bahariye) I:535c. Çukur Saray (Yıldız Sarayı) VII: 524a. Çukur Yalı II:192b.
Çukurbostan Mescidi bak. Hatip Mus-lihiddin Camii
Çukurbostan Sahası III:346b, VII:376a. Çukurbostanlar
İlgili maddeler: Aetios Sarnıcı I:86a Aspar Su Haznesi I:356c Mokios Sarnıcı V:482c Çukurcuma mad. II:539a, I:281a, II:539b.
İlgili maddeler: Çukurcuma Camii V:539a Çukurcuma Hamamı II:539b
Çukurcuma Camii mad. U:539a.
Çukurcuma Hamamı mad. IL539b.
Çukurçeşme Eminönü îlçesi'nde, Lale-li'de, Genç Türk ve Fethi Bey caddeleri arasına düşen mevki. Burada bir zamanlar var olan ve 22 basamak merdivenle inildiği için Çukur Çeşme denilen anıtsal nitelikteki çeşmeden geriye kala kala sokağa verdiği ad kalmıştır.
Çukuryah IL192b.
Çulha, Nadir Hilkat V:531a, VTİ:350a.
Çupi, İslam (1932, Tiran/Arnavutluk). Gazeteci. Vefa Lisesi'ni bitirdi. 1957' de Günlük Spor gazetesine stajyer olarak girdi. Daha sonra Havadis, Tercüman, Yeni İstanbul, Akşam ve Milliyet gazetelerinde spor muhabiri ve spor yazarı olarak çalıştı. Türkiye Spor Yazarları Derneği'nin ödüllerini 13 kez kazandı. Son yıllarda Milliyet'in hafta sonu ekinde "Antikacı Dükkânı" başlığıyla İstanbul'un dününe ilişkin anı-makaleler yayımlıyor.
Çürüklük İstanbul'da kent halkından olmayan yabancıların, kimsesizlerin gömüldüğü mezarlıklara verilen ad. Anadolu'da bu tür kabristanlara "gariplik", "garip mezarlığı" deniyordu. Biri Eyüp'te diğeri Kasımpaşa'da iki ayrı çürüklük olduğu gibi, kentin başlıca mezarlıkları olan Edirnekapı, Karaca-ahmet'te de çürüklükler vardı.
Çürüklük Mezarlığı II:221c. Çürüklük Tekkesi
Cürüksulu Yahşi bak. Muharrem Nuri Birği Yalısı
D Grubu mad. II:540a, III:59a, 244a, 372b, IV:311c, VII:544a.
Dabakhane-i Kalevrehane-i Âmire
II: 197a.
Dadı Evlerde çocuk bakıcılığı yapan halayık veya beslemelere verilen bir ad. Eski İstanbul ailelerinde dadılar özelliklerine göre "mama dadı", "beyaz dadı", "kara anne", "dadı bacı" vb adlarla anılır; bunlar, ailenin küçük çocuklarına masal anlatmak, onları oyalamakla birlikte ev işlerine de yardım ederler; ailenin birer ferdi sayılırlardı. Bunlardan, zenci asıllı "kara anne" dadı tiplemesi, İstanbul yaşamını konu alan roman, öykü, tiyatro, sinema ve TV oyunlarında da çokça işlenmiştir.
Dadyan Ailesi mad. 11541a, VI:438c. Dadyan, Arakel I:l6a. Dadyan, Boğos Bey II:54la, V:263c. Dadyan, Harutyun Paşa (Artin) II:54la. Dadyan, HovhannesBeyII:54la, V:263c. Dadyan, Simon Amira II:54la.
Dadyan Yahşi Sarıyer İlçesi'nde, Yeniköy' de, Köybaşı Caddesi'ndedir. 18. yy'ın son çeyreğinde inşa edilmiştir. Art nouveau detaylar taşıyan eklektik üsluptaki ahşap/bağdadi yalı, kagir servis katı üzerinde yükselen üç kattan oluşur. Günümüzde ilk sahibi Dadyan Ailesi'nden satın alan Adil Se-zer'in adıyla anılmaktadır.
Dafne II:l6lc, VII:493a. Dafne Sarayı II:346b. Dagisteos Hamamı mad. IL541c.
Dağ, Şevket mad. IL542a, VI:176c, 436c.
Dağarcık I:125a. Dağcılık mad. IL542b.
Dağdemir, Mithat (1884, Girit - ?, ?) Ormancı. Halkalı Ziraat Mektebi'ni bitirdi. İktisat Vekâleti teftiş heyeti başkanlığı yaptı. 4. dönemde (1931-1935) İstanbul milletvekili olarak parlamentoda bulundu.
Dağlarca, Fazıl Hüsnü (1914, İstanbul) Şair. Kara Harp Okulu'nu bitirdi. Mecburi hizmetini tamamladıktan sonra
yüzbaşıyken emekliye ayrıldı, iş müfettişi olarak çalıştı. İlk kitabında şiiri halk ozanlarımnkine yakındı. İkinci kitabı olan Çocuk ve Allah 'ta kendi şiir stilini geliştirmeye başlamış ve sanat dünyasında büyük ilgi toplamıştı. Çocuk ve Allah (1940), Daha (1943), Çakırın Destanı (1949), Üç Şehitler Destanı (1949), Toprak Ana (1950), Aç Yazı (1951), Sivaslı Karınca (1951), asm (1955), Delice Böcek (1957), Cezayir Türküsü (Fransızca ve Arapça çevirilerle birlikte, 1961), Yedi Me-metler (1964) ile ülkemiz şiirine yer etti. Hisar dergisini çıkardı. Aksaray' da "Kitap" adlı bir kitabevi açtı. Çok sayıda çocuk şiiri de yayımladı. Dağlarca Çakırın Destanı 'ndaki bir şiiriyle 1946 CHP Şiir Yarışması'nda üçüncü oldu. Yedi Tepe Şiir Armağanı'nı, 1958'de TDK Şiir Ödülü'nü, Türkiye Milli Talebe Federasyonu 1966 Turhan Emeksiz Armağanı'nı, Arkın Çocuk Edebiyatı Yarışması'nda 1973 Üstün Onur Ödülü'nü kazandı. Sedat Sima-vi Vakfı 1977 Edebiyat Ödülü'nü Peride Celalle paylaştı. 19ö7'de de Pitts-burg (ABD) Uluslararası Şiir Forumu tarafından yaşayan en iyi Türk şairi, 1974'te Milliyet Sanat dergisince yılın sanatçısı seçildi. Yugoslavya'daki 13. Struga Şiir Şenliği'nde Altın Çelenk Büyük Ödülü'nü (1974) aldı.
II:448b, III:509b. Dağlı, Muhtar Yahya II: 125a, IIL386a,
515b.
Dağhoğlu, H. Turhan IV:445c. Daire-i Harbiye Mektebi I:353c. Daire-i Hümayun I:48öc. Dakik Kapanı (Un Kapanı) IV:430c.
Dal Arakiye Osmanlı döneminde her türlü serpuşun altına giyilen arakiye, keçeden yapılırdı. Sarıksız arakiye anlamına gelen dal arakiye tarikatlarda kullanılırdı. Zikir ve devran sırasında şeyh tacını çıkardığında dervişler de arakiyelerini çıkarıp takke giyerler, takkeleri olmayanlar da sarıklarını çıkararak dal arakiye ile devam ederlerdi.
Dal Fes Osmanlı döneminde sanksız fese verilen ad. Askerler, memurlar ve bunlara özenen gençler giyerdi.
Dal, Sefer II:4l7a.
Dalakh, Hüseyin (1888, İstanbul -1951, İstanbul) Futbolcu. Spora İngilizlerin kurduğu Kadıköy kulübünde başladı. 1908'de geçtiği Fenerbahçe'de aynı zamanda antrenörlük de yaptı. 1910' da Galatasaray'a geçti. 1911'de Galatasaray'ın Bükreş Karması'nı 11-1 yendiği maçtaki oyunu ve golleriyle büyük ün kazandı.
Dalan, Bedrettin (1941, Eskişehir) Belediye başkanı. İlk ve orta öğrenimini Aydın'da yaptı. 19ö3'te İstanbul Teknik Üniversitesi Elektrik Fakültesi'ni bitirdi. Sanayicilikle uğraştı. 25 Mart
1984'te yapılan seçimde Anavatan Par-tisi'nin adayı olarak büyükşehir belediye başkam seçildi. 25 Mart 1989 seçimlerinde yeniden aday olduysa da kazanamadı. Anavatan Partisi'nden istifa ederek Demokrat Merkez Parti-si'ni kurdu ve genel başkan oldu. Bu parti 1991'de kendini feshederek Doğru Yol Partisi'ne katıldı. 1991 genel seçimlerinde bu partiden İstanbul milletvekili seçilen Dalan, 27 Mart 1994' teki genel yerel seçimlere Doğru Yol Partisi'nin İstanbul büyükşehir belediye başkanı olarak katıldıysa da kazanamadı.
I:529b, II:29c, 397c, III:l63b, IV:235b, VI:244a, VII:137b, 232a. İlgili madde: Tarlabaşı Bulvarı VII:218c
Dalassene, Anna mad. II:542c, I:406b, II:255c, IV:359b, VII:272c.
ilgili maddeler:
Aleksios I Komnenos I:182a
Komnenos Hanedanı V:47 Dalassenos, Konstantinos V:452b. Dalem, Jul IV:404c.
Dalkavuklar Zengin konaklarında hane halkını ve misafirleri eğlendirme işini yapan eski bir esnaf topluluğu. Diğer meslek erbabından daha aşağı görüldükleri ve bunlardan kolayca ayrılmaları için başlarına "sarıksız kavuk" anlamına gelen "dal kavuk" giydiklerinden bu adla anılır olmuşlardır. Dalkavukların da öteki esnaf gibi lonca örgütleri vardı. Gittikleri yerlerde yapılacak şakalar ve bunların ücretleri "dalkavukluk narhı" ile belirlenmişti.
Dallaway, James mad. II:543a, 191c. Dalleggio, Eugene mad. II:543b. Dalman, Olof V:239a. Dalmatos (Dalmatios) II:544b.
Dalmatu Manastırı mad. II:544b, 44la, V:288a.
Dahnedico, Rafael II:13c. Daltaban Mescidi mad. II:544b. Dalyanlar mad. II:544c, 355c. İlgili madde:
Balıkçılık II:17a
Voli Yerleri VII:391a Damadyan, Isdepan III: 183a. Damalis V:lla. Damalis Limanı V:215c.
Damar, Arif (1925, Çanakkale) Şair. İstanbul'da ortaokulu bitirdikten sonra hayata açıldı. Memuriyette bulundu, kitabevi işletti. Otodidakt denilen türden, kendi kendisini yetiştirmiş sanatçılardandır. Şiirlerini, Günden Güne (1956), İstanbul Bulutu (1958), Kedi Aklı (1959), Saat Sekizi Geç Vurdu (1962), Alıcı Kuş (1966), Seslerin Ayak Sesleri (1975), Ölüm Yok ki
Damaskinos, Yoaımis
114
115
Dar'ül-Ulumü'l Hikemiye
(1980), Ay Ayakta (1984) adlı kitaplarda topladı, istanbul Bulutu ile Yedi Tepe 1959 Şiir Armağanı'm kazandı. Damaskinos, Yoannis V:522a.
Damat Ferid Paşa Yalısı bak. Baltali-
manı Sahilsarayı ——
Damat ibrahim Paşa Çeşmesi Çubuklu' da. Çubuklu Çayırı'mn kenarındadır. 1133/1720 tarihlidir. Ortada tekne ve asıl çeşme, yanlarda da dörder köşeli iki sütun bulanmaktadır. Sütunlar orta kısma göre biraz taşkındır. Her üç parçanın üstü dantelli ve kabartma motifli bir korniş ile çerçevelenmiştir. Aynataşında lülenin iki yanında kabartma birer servi motifi, ortada da bir rozet bulunmaktadır. Bunun üzerinde de lale kabartmaları vardır. Kemerin üstü sivri ve iki yanı oymalıdır. Yanlardaki boşluklar yine kabartma çiçek motifleriyle süslüdür. Mermer tekne ve yanlardaki setler sade biçimde şekillendirilmiştir. Biri kemerin üzerinde, diğer ikisi yan sütunlarda olmak üzere üç kitabesi vardır. Kemerin üzerindeki kitabe Seyyid Vehbî'ye, sağdaki kitabe Feyzi'ye, soldaki kitabe ise Şeyhî'ye aittir.
Damat ibrahim Paşa Çeşmesi (Fatih) mad. II:545c.
Damat İbrahim Paşa Çeşmesi Fatih'te, Sarıgüzel Caddesi'nde yer almaktaydı. 1135/1722'de Sadrazam Damat ibrahim Paşa tarafından yaptırıldığı ve 9 mısralık kitabesinin Seyyid Vehbî'ye ait olduğu bilinmektedir.
Damat İbrahim Paşa Çeşmesi (Orta-köy) mad. H:546b, VLl42a.
Damat ibrahim Paşa Çeşmesi (Üsküdar) mad. II:546c.
Damat İbrahim Paşa Çeşmesi Üsküdar'da, Doğancılar Caddesi'nde Hüs-rev Ağa Camii'nin önündedir. Haznesi sıva ile örtülüdür, çatısı kiremitle kaplıdır. Cephesi mermerdendir. Dilimli kemerinin köşelerinde ve ayna-taşında birer rozet görülmektedir. Teknesi ve setleri yol seviyesinin altında kalmıştır. Yanyalı Esad Efendi' ye ait olan kitabesinden 1143/1730'da yapıldığı anlaşılmaktadır.
Damat İbrahim Paşa Darülhadisi
mad. IL546c.
Damat ibrahim Paşa Külliyesi mad. II:547c, III:60a, V:355c, VII:155c.
Damat ibrahim Paşa Suyolu IV: 505a, VII:351c.
Damat Mehmed Efendi Medresesi Fatih İlçesi'nde, Fatih Külliyesi'nin kuzeyinde, Karadeniz Caddesi'nde, Sinan Ağa Mescidi'nin karşısında bulunuyordu. Yapının banisi III. Murad' m (hd 1574-1595) musahiplerinden Raziye Kadın'ın damadı Mudurnulu Damat Mehmed Efendi'dir. Medrese 1918'deki Fatih yangınında karşısındaki mescitle beraber yanmıştır. Set üzerinde inşa edilen medrese beş
mekândan oluşuyordu, inşa malzemesi kaba yontulu taştı. 1948'de çatısı olmayan medresenin bir bölmesi ev olarak kullanılıyordu. Bugün hiçbir izi kalmamıştır.
Damatris II:331b, VII:501a.
Damatyan Yahşi Sarıyer İlçesi'nde, Ye-niköy'de, Köybaşı Caddesi'ndedir. 19. yy'ın ikinci yarısında inşa edilmiştir. Gerek dış görünümü gerekse planı itibariyle Fransız mimarisinden etkilenmiştir. Sivri çatı alınlığı, çatı fener pencereleri, pencere biçimi, balkon detayları ile dikkati çeker. Şale tipi yalı yeni sahibi Ziya Kalkavan'ın adıyla anılmaktadır.
Damatzade Mehmed Murad Efendi Çeşmesi Büyükdere'de, vapur iskelesi ile cami arasındaki sokaktadır. Reisü'l-ulema Mehmed Murad Efendi tarafından 1170/1756'da yaptırılmış, 134l/1922'de Kovalızade Hacı Mustafa Efendi tarafından tamir ettirilmiştir, ilk biçimim yitirmiştir. Dört yanı sıvanmış bir meydan çeşmesidir. Üstü düz bir beton satıhla kaplanmıştır. Şekilsiz bir kemeri ve aynataşı vardır. Teknesi yol seviyesinin altında kalmıştır.
Damcıoğlu, Nurhan IV:420b, VLSla. Damianos
ilgili madde-.
Damianu Manastırı IL549b Damianu Manastırı mad. II:549b. Danabaş, Bilgin II:434c.
Dandolo, Enrico III:488b, IV:331a, VII:380c.
D'Andria, Giovanni V:227a. D'Andria,J. V:538c.
D'Andria Pasajı Beyoğlu İlçesi'nde, Te-pebaşı'nda, ana girişi Meşrutiyet Caddesi'nde olan, yan girişi ise Terkos Çıkmazı'nda bulunan ve d'Andira ailesi tarafından yaptırılmış, yüz yaşını aşkın pasaj. Sokağın adı bir ara Sular İdaresi'nin bu çıkmazdaki bir binada bulunmasından gelmektedir. Pasajın İtalyanca olan adının yamsıra Terkos Geçidi diye bilinmesinin nedeni de budur.
II:2l6b.
Danış, Naci Sadullah VII:457c. Danışman Geçidi bak. Hacopulo Pasajı Danışman, Rıfkı III:44c.
Daniel (Larisalı) V:522c.
Daniel (Ayios) Stylites mad. IL549c, I:l46c, V:27a, 130a.
Dâniş Mehmed (1805, İstanbul -1830, İstanbul) Şair. Babıâli'de Divan-ı Hümayun ve Mühimme Kalemi'nde çalıştı. Bağlı olduğu Akif Paşa'ya bir mersiye yazdı. Şeyh Galib'in Hüsn ü Aşk'ı için yazmaya başladığı "Gülşen-i Dâniş" adlı nazireyi bitiremedi. Şiirleri İrfan Paşa tarafından divan haline getirildi. Döneminde İstanbul'da meyda-
na gelen pek çok olayı anlatan Ne-ticetü'l-Vekayi adlı eserin de ona ait olduğu sanılmaktadır.
Danişmend, İsmail Hami (1889, Cebel-i Garbi [Libya] - 1967, İstanbul) Tarihçi. Mutasarrıf olan babasının işi gereği çocukluğu Arap ülkelerinde geçti. Beyrut Fransız Koleji'ni ve Şam İda-disi'ni bitirdikten sonra İstanbul'da Mekteb-i Mülkiye'den mezun oldu. Darülfünun'da tarih-i edyan müderris muavinliği yaptı, Mekteb-i Mülkiye' de, Bağdat Hukuk Fakültesi'nde siyasi tarih okuttu. İstanbul delegesi olarak katıldığı Sivas Kongresi'nde Amerikan mandasını savunanlar arasında yer aldı. Cumhuriyet'te Güneş-Dil teorisinin moda olduğu sırada Türklerin Ural-Altay değil, Hint-Avrupa asıllı olduklarını savunan yazılar yazdı. Türk-çe-Fransızca çeşitli sözlükler yayımladı. Rabia Hatun mahlasıyla yazdığı şiirleri de olan tarihçinin başlıca kitapları: Türklerle Hint-Avrupahlann Menşe Birliği (1935, 2 c.), izahlı Osmanlı Tarihi Kronolojisi (1947-1955, 4 c.), Garp Menbalanna Göre Eski Türk Seciye ve Ahlakı (1961), Tevfik Paşa'nın Hususi Evrakına Göre 31 Mart Vakası' ak (1961).
, IV:222c.
Danişment, Nur (1943, İstanbul) Basket-bolcu. Galatasaray'da oynadı. Genç milli takımda 6 kez, ümit milli takımda 4 kez, A milli takımda da 32 kez yer aldı. Teknik bir oyuncu olarak tanındı.
Danon (Doğubilimci) VL154a. Danon, Abraham VII:403a. Danon Ailesi IV: 487c Danon, Avram IV:51b. Danubios Triklinosu II:263a.
Darandelioğlu, ilhan (1921, Tarsus -1979, İstanbul) Gazeteci, yazar. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi'ni bitirdi. 14. dönem (1969-1973) İstanbul milletvekili olarak parlamentoda bulundu. Bir suikast sonucu öldürüldü.
Darbaz, Feridun VL295b.
Dardağan Sarık Perişan, dağınık biçimde sarılmış sarık. Herhangi bir rütbe ve mevki ifade etmez, her kademede insan tarafından kullanılabilirdi. Dardağan sarık, kullananın derbederlik, âşıklık, kalenderlik gibi ruh halini yansıtırdı.
Dareios I II:288b, VII:343c.
Dareiu 382'de, konsüllük yeminini Kons-tantinopolis'te yapan Dareios'un evi. Daha sonra Skleros ailesinden gelen ve Hikanatos denen resmi görevlilerden birinin karısı olduğu için Hikana-tissa diye anılan bir kadının mülkü olmuştu. Yeni adıyla 10. yy'dan itibaren kayıtlarda zikredildi, son olarak 1202' de, Ceneviz kolonisinin sınırlarından söz eden bir belgede geçti. Buna göre evden Hikanatissa (Balıkpazarı)
Kapısı'na bir su kanalı uzanıyordu. Ev muhtemelen Valide Hanı'na yakın bir yerdeydi. Hanın içindeki Eirene Kulesi bu kompleksin bir parçası olmalıdır. Dareiu, komşusu Basilisku gibi Kosmas ve Damianos Kilisesi'nin bulunduğu yer olarak da zikredilmiştir.
D'Arenda Paşa V:532b, VL12b. Darius Tepesi VII:499a. Darkot, Besim IV: 156a.
Darhk Barajı I:150c, IV:235b. ilgili madde-.
Barajlar ve Baraj Gölleri II:51b Darlık Deresi I:150c. D'Armi,J. IV:312a. D'Aronco Çeşmesi II:491a. D'Aroncp, Raimondp Tomasso n^ad. II:55Ûa, I:43a, 329İ3, 5lîa, ILll^a, III:l96t, 233c, 528a, 551a, IV:32c, 94a, 301c, 319a, 457a, V:366a, 377c, ** VI:56c, 105b, I49b, 331c, VII:133a, *,, 222a, 364c, 521c, 523b, 527b.
İlgili maddeler: Abdülhamid II Çeşmesi I:43a Aziziye Karakolu I:510c Botter Apartmanı II:312c Etfal Hastanesi Saat Kulesi ve-Mescidi IIL221C
Haydarpaşa Askeri Hastanesi IV:32b Huber Köşkü IV: 93a İtalya Elçiliği Yazlığı IV: 301 c Karaköy Mescidi IV:456c Karaköy Palas IV:458a Mehmed Şakir Paşa Türbesi V:366a
Mekteb-i Tıbbiye-i Şahane Binası
V:377b
Nazime Sultan Yalısı VI:56c Nişantaşı Karakolu VL90c Sanayi Mektebi Binaları VI:445a Şale Köşkü VII: 132c Yeniçeri Müzesi VII:471c Yıldız Çini Fabrikası VII:515b Yıldız Sarayı Tiyatrosu VII:527b
Darphane mad. II:551b, I:298b, IL184b, 552c, V:355c.
ilgili madde:
Darphane-i Âmire Binası II:553c Darphane Köşkü mad. 11553a, III:69b. Darphane Mescidi IL184b. Darphane-i Âmire L113c, II:551b. Darphane-i Âmire Binası mad.
II:553c, 37b.
ilgili madde: Darphane II:551b
Darphane-i Âmire Defterdarlığı
II:552b.
Darülaceze mad. II:555a, 1:41 a, III:53b, IV:3a, 14a, 565a, VII:184c.
nli madde:
Darülaceze Binası II:555b Darülaceze Binası mad. IL555b.
Darü'l-Ameliyat İptidailerde yeni usulle yapılmaya başlanan öğretimi uygulayacak öğretmenleri yetiştirmek amacıyla 1882'de Aksaray'daki Bekir Paşa Sıbyan Mektebi'nde açıldı. Bir yıl süreli okul, 1884'te Darülmuallimin-i Sıbyan adını aldı. Ne zaman kapandığı bilinmemektedir.
Darülbedayi bak. Şehir Tiyatroları
Darül-Elhân mad. lT.556b, III:44c, 46c, 60c, 139a, 295c, 44lc, 546c, IV:2l4a, 519b, V:286a, 4lOc, 533a, 538b, VI:264a, 298c, 308c, 322b, 496c, VII:124c, 24lb, 314b, 455b, 563a.
ilgili madde:
Belediye Konservatuvarı II:l4la Darül-Elhân Talimatnamesi II:556c. Darül-EsUha I:350a.
Darüleytamlar mad. II:558b, III: 139a,
VII:69b.
Darü'1-Feyz-i Musiki mad. II:559a. Darü'1-Feyz-i Musiki Cemiyeti
VII:349c.
Darülfünun mad. II:559b, I:23a, 47b, 326a, IL128c, 175b, 568c, III:138c, 370b, IV:94c, 247a, V:319b, 489c, VI:427a, 436a, 523a, VII:67a, 235b, 329a, 363c, 549c.
ilgili maddeler: Darülfünun Binası II: 562a Darülfünun Grevi II:563a Darü'l-Hilafetü'l-Âliyye Medresesi II:564b İnas Darülfünunu IV: 170a
Darülfünun Binası mad. II:562a, III:326c, VI:66a.
Darülfünun Divanı II:56lb. Darülfünun Grevi mad. II:563a, 20b. Darülfünun Hastanesi I:349c.
Darülfünun Tıp Fakültesi II:239b,
III:62c, 125a, V:375b.
Darülfünun ve Mekâtib-i Âliyye Cemiyet-i Merkeziyesi IL563a.
Darülfünun-ı Osmani L23c, II:186a, 560a, 56lb.
Darülfünun-ı Sultani II:560b. Darülfünun-ı Şahane II:186a, 5öOc.
Darülfünun-ı Umumi Kütüphanesi
bak. İstanbul Üniversitesi Merkez Kütüphanesi
Darü'l-Hadis III:138b.
Darülhadis-i Süleymaniye II:563b.
Darülhadisler mad. IL563b.
Darü'1-Hayr II:563c.
Darü'1-Hayr-ı Âli mad. IL563c. İlgili madde-. Zeyneb Hanını Konağı VII:549c
Darü'l-Hikme II: 564a.
Darü'l-Hikmetü'l-İslamiye mad. II:564a, V:326c.
Darü'l-Hilafe Altuıı II. Mahmud'un adına 1822-1823 yıllarında basılan altın para. Bir yüzünde İstanbul'un adlarından "Darü'l-Hilafetü'l-Âliyye", öteki yüzünde ise "Darü'1-Hilafeti's-Seni-ye" yazılıydı. Halk arasında bu paralara "surre altını" denmekteydi.
Darü'l-Hilafetü'l-Âliyye III: 37a.
Darü'l-Hilafetü'l-Âliyye Medresesi
mad. IL564b, 56la, III:139b, V:37b, 322a, VI:523a.
Darü'l-Huffaz İstanbul'da ve taşrada hafız yetiştiren, kurs nitelikli kurumlar. Bu kurslarda Kuran ezberletildiği gibi kıraat ve tilavet özellikleri de öğretilirdi. Bu kursların daha gelişkin olanları darülkurra adını taşırdı.
Darülkurralar mad. IL565b. Darülmaarif II:568c. ilgili madde-.
Valide Mektebi VII:363b Darülmaarif idadisi IV:134c Darü'l-Mesai II:56la.
Darühnesnevi bak. Mesnevîhane Tekkesi
Darülmuallimat mad. IL566b, I:25b, 143a, III:139a, IV:170a, V:488b, VI:436a.
ilgili madde: Darülmuallimat Binası II:5ö7a
Darühnuallimat Binası mad. II:567a, VII:539b.
Darühnuallimat-ı Âliyye II:470b, 567a.
Darülmuallimat-ı Rüşdi II:566c. DarühnuaUimat-ı Sıbyan II:566c.
DarühnuaUimin mad. II:568a, I:20c, 47b, II:420b, 567a, III:138c, IV:134c, 169e, VI:377b, 427a, VII:341c, 363c, 390c, 539b.
Darülmuallimin Hastanesi I:349c. Darülmuallimin-i Âli IL568c. DarühnualUmin-i Âliyye II:75b. Darülmuallimin-i İptidai II:5ö8c. Darülmuallimin-i Rüşdi II:568b.
Dostları ilə paylaş: |