Patogenez. Üzərində autoantitel çökmüş eritrositlərin immunoloji hemolizi və antitel birləşmiş hüceyrənin retikuloendotel sistemdə destruksiyası xəstəliyin patogenezinin əsasını təşkil edir. Autoantitellərin yaranma səbəbi tam aydın deyil. Həm alloimmun, həm də autoimmun hemolitik anemiyada eritrositlərin destruksiyası 2 əsas mexanizm vasitəsi ilə həyata keçirilir.
JgG (nadir halda JgA) antiteli 37ºC temperaturda tam aktivdir və istilik antiteli adlanır. Bu antitel sensibilizə olunmuş eritrositlərin dalaqda sekvestrasiyasını və damar xarici destruksiyasını yaradır.
JgM (bəzən JgG) soyuq antitel adlanır. Maksimal aktivliyi 4-18°C arasında olur. Bu halda antitel bədən hərarətinin daha aşağı olan nahiyələrində - ətraflarda komplementi aktivləşdirir. Sensibilizə olunmuş eritrositlərin destruksiya və sekvestrasiyası dalaqda deyil, qara ciyərdə olur.
Autoimmun hemoliz zamanı eritrositlərdə ancaq 30-40% halda JgG olur.
Qeyri-tam istilik aqlutini eritrositlərin üzərində fiksasiya olunaraq fermentlərin aktivliyini və Na ionları üçün membran keçiriciliyini dəyişdirir. Sferositoz yaranır, eritrositlər dalaqda eliminasiya olunur, yəni hüceyrə daxili hemoliz baş verir.
İstilik və iki fazalı soyuq hemolizinlərin, tam soyuq aqlutininlərin təsirindən eritrositlərin damardaxili hemolizi yaranır.
Tam soyuq aqlutininləri aşağı temperaturda eritrositlərin aqlutinasiyasını yaradır. Bədən temperaturunun nisbətən aşağı olan nahiyələrində xüsusən əl və ayaqlardakı kapilyar damarlarda eritrositlər bir-birinə yapışır, nəticədə Reyno sindromu əmələ gəlir.
Paroksizmal soyuq hemoqlobinuriyasında (Donald Landşteyner sindromu) JgG sinfinə aid antitellər sintez olunur. Bu antitellər həm soyuq həm də normal bədən temperaturunda komplementi aktivləndirir.
Dostları ilə paylaş: |