202
Termodinamika qonunlariga ko‘ra harakatlanayotgan elektr zaryadi o‘zgaruvchan
elektr tokining paydo bo‘lishini chaqiradi, u o‘zgaruvchan magnit maydoni paydo
bo‘lishiga olib keladi. O‘z navbatida, magnit maydonidagi o‘zgarishlar natijasida u
bilan bog‘liq bo‘lgan elektr maydonida ham o‘zgarishlar sodir bo‘ladi va hokazo.
SHunday qilib, vibratsiyalanayotgan zarrachalar optika qonunlariga bo‘ysunadigan
va yorug‘lik tezligi bilan tarqaladigan elektromagnit maydonining manbalari bo‘lib
hisoblanadi. Elektromagnit to‘lqinlari qaytarilishi, filtrlanishi, fokuslanishi
mumkin va hokazo ta’sirlarga tortilishi mumkin. 4.27-
rasmda elektromagnitik
nurlanishning γ nurlardan tortib radioto‘lqinlargacha bo‘lgan to‘liq spektri
ko‘rsatilgan.
To‘lqin uzunligi konkret muhitda yorug‘likning
v
chastotasi va
s
tezligi bilan
bog‘lanadi:
λ =
(4.86)
To‘lqin uzunligi bilan harorat o‘rtasidagi bog‘lanish Plank tomonidan 1901
yilda ochilgan qonunga bo‘ysunadi (1918 yilda nemis fizigi Plank kvant
energiyasini kashf qilganligi uchun Nobel mukofotiga sazovor bo‘lgan). Plank
W
λ
nurlanish oqimining zichligi,
λ
to‘lqin uzunligi va
T
absolyut harorat o‘rtasidagi
bog‘lanishni aniqlagan. Nurlanish oqimining zichligi – bu to‘lqin uzunligi birligiga
to‘g‘ri keladigan elektromagnit oqimining quvvatidir:
W
λ
=
(4.87)
Bunda
- obyektning
nurlatish qobiliyati,
= 3,74
10
12
Wt
sm
2
va
S
2
= 1,44 sm
K – konstantalar,
e
– natural logarifmning asosi.
Harorat – bu ulkan sonli vibratsiyalanayotgan zarrachalarning kinetik
energiyalarini o‘rtalashtirish natijasidir. Biroq hamma zarrachalar ham bir xil
chastota va amplituda bilan vibratsiyalanmaydi. Ruxsat etilgan chastotalar
(shuningdek to‘lqin uzunliklari va energiyalar ham) bir-biriga juda yaqin
joylashgan, shu sababli materiallar nurlanish chiqarishi mumkin bo‘lgan
chastotalarning soni amalda cheksiz kattalik bo‘lib hisoblanadi. Nurlatiladigan
203
to‘lqinlarning uzunliklari har qanday – juda uzun to‘lqinlardan
juda qisqa
to‘lqinlargacha bo‘lishi mumkin. Harorat o‘rtacha kinetik energiyaning statistik
ifodasi bo‘lib hisoblanishi sababli, u tebranayotgan zarrachalarning ko‘proq
mumkin bo‘lgan chastotasi va to‘lqin uzunligini belgilaydi. Ko‘proq mumkin
bo‘lgan to‘lqin uzunligi Vin qonuni bilan aniqlanadi (1911 yilda nemis olimi
Vilgelm Vin issiqlik nurlanishi qonunlarini kashf
qilganligi uchun Nobel
mukofotiga sazovor bo‘lgan). Uni topish uchun (4.87) tenglamadan birinchi
hosilani nolga tenglashtirish kerak bo‘ladi. Hisoblashlar natijasida uning atrofida
nurlanishlarning eng katta quvvati sodir bo‘ladigan to‘lqin uzunligini olish
mumkin:
=
(4.88)
Bunda
- mkm da o‘lchanadi,
T
esa – Kelvinlarda. Vin qonuni shuni
tasdiqlaydiki, harorat qanchalik yuqori bo‘lsa, nurlanish to‘lqinining
uzunligi
shunchalik qisqa bo‘lib boradi (4.26- rasm). (4.86) tenglamani hisobga olish bilan
shunday hulosaga kelish mumkinki, ko‘proq mumkin bo‘lgan nurlanish chastotasi
absolyut haroratga proporsional bo‘ladi:
= 10
11
T, Hz
(4.89)
Masalan, normal xona haroratida infraqizil energiyaning katta qismi 30 THz
(30
10
12
Hz) atrofida chastotaga ega bo‘lgan obyektlar tomonidan nurlatiladi.
Nurlanish chastotasi va to‘lqin uzunligi faqatgina harorat bilan belgilanadi,
nurlanish amplitudasi esa yana yuzaning
nurlatish qobiliyatiga ham bog‘liq
bo‘ladi.
Nazariy jihatdan, issiqlik nurlanishlarining chastota diapazoni cheksiz bo‘lib
hisoblanadi. Biroq issiqlik nurlanishlarini detektorlashda real datchiklarning
tavsiflarini hisobga olish zarur bo‘ladi, ular nurlanishlarning
chegaralangan
diapazonini o‘lchashga qodir bo‘ladi. To‘lqin uzunliklarining konkret intervalida
nurlanishning to‘liq quvvatini aniqlash uchun (4.87) tenglamani ko‘rsatilgan
diapazonning ichida λ
1
dan λ
2
gacha integrallash zarur bo‘ladi:
204
F
b0
=
(4.90)
4.28-rasmda uchta turlicha harorat uchun ideal nurlatgichning (λ
1
= 0,
λ
2
=
) nurlanishlar oqimining zichligi ko‘rsatilgan. Rasmdan ko‘rinib turibdiki,
nurlanish quvvati spektral diapazonda juda notekis taqsimlanadi, uning maksimumi
esa Vin qonuni bo‘yicha aniqlangan maksimumga mos keladi. Issiq obyekt
o‘zining energiyasining katta qismini ko‘rinadigan diapazonda nurlatadi, sovuqroq
obyektlar tomonidan nurlatiladigan quvvat esa spektrning infraqizil va uzoq
infraqizil diapazonlariga siljiydi.
(4.90)
tenglama juda murakkab, uni amalda analitik yo‘l bilan yechishning
iloji yo‘q. Yechim yoki sonli uslublar bilan, yoki approksimatsiyalar yordamida
olinishi mumkin. Spektrning keng polosasida (λ
1
va λ
2
butun
nurlatiladigan
quvvatning 50% dan oshig‘ini qamrab olganda) to‘rtinchi tartibli parabola
ko‘rinishida approksimatsiyalash
Dostları ilə paylaş: