Müasir bazar münasibətləri iqtisadi sisiemi şəraitində vergilər, birbaşa və dolayı formaları ilə dövlət büdcəsinin gəlirlər hissəsinin əsasmənbəyinə çevrilmişdir. Birbaşa vergilərə - mənfəət vergisi, əhalinin gəlir vergisi, torpaq vergisi,əmlak vergisi, birdəfəlik rüsum, təbii sərvətlərdən istifadəyə görə haqq (renta) və sairə daxildir.Dolayı vergilərə isəəlavə dəyər vergisi, aksizlər, ixrac vergisi, gömrük rüsumları, patentləşdirmədən daxil olan vəsaitlər daxildir. Dünyanın ayrı-ayrı ölkələrində vergilərin sayı, həcmi, dərəcələri müxtəlifdir. Dövlətin vergi siyasəti, onun daxili siyasətinin tərkib hissəsi olub, bir sistem kimi fəaliyyət göstərir. Vergi sistemi ölkədə məcburi qaydadatoplanan və istifadə olunan bütün vergi növlərinin məcmusunu əhatə edir. Dünya təcrübəsində əsas 4 vergi sistemindən: a)mütərəqqi (proqressiv); b) qeyri-mütərəqqi(reqressiv); c)qarışıq;ç)mütənasib(proporsional) istifadə olunur. Qeyd etmək lazımdır ki, mütərəqqi vergisistemi, gəlirlərinartmasına uyğun olaraq vergi dərəcəsinin, yəni hər bir vergi ödəyicisinə düşən vergi yükünün(ayırmalarının) çoxaldığım nəzərdə tutur. Qeyri-mütərəqqivergi sisteminəgörə vergi ödəyənlərin gəlirləri artdıqca, onlara tətbiq edilən vergi dərəcəsi, müəyyən nisbətdəaşağı salınır. Qarışıq vergisistemində həm mütərəqqi, həm də qeyri-mütərəqqi sistemin müxtəlif variantlarından, yaxud kombinasiyalarından istifadə olunur. Mütanasib vergisisteminə görə vergi ödəyicisinin gəlirinin artıb-azalmasından asılı olmayaraq, müəyyən bir vergi dərəcəsi tətbiqolunur və kəmiyyətetibarilədəyişməz qalır. Ümumiyyətlə vergilər müxtəlif dövlətlərin siyasi-ictimai quruluşlarından və iqtisadi-sosial inkişaf səviyyələrindən asılı olaraq, dövlət(mərkəzi) və yerlivergilərə, yaxud federal (dövlət), regional (ştat) və bələdiyyə (munisipalitet) vergilərinə ayrılırlar. Müxtəlif ölkələrdə vergi dərəcələri bir-birindən xeyli fərqidir. Məsələn, gəlir vergisinin ən yüksək həddi ABŞ-da 34%, Fransada 54%, Almaniyada 53%, İspaniyada 48%, Avstraliyada 47%, İsraildə 50%, Flippində 32%, Rusiya və Azərbaycanda 35%-dir. Dünya ölkələri üzrə vergi dərəcələrinin müxtəlifliyi, özünü bu vergilərdən formalaşan dövlət büdcəsinin gəlirlər hissəsində aydın göstərir, Hər hansı bir ölkənin ümumi daxili məhsulunun neçə faizinin vergilər vasitəsilə dövlət büdcəsinə cəlb olunması səviyyəsi, bu işin səmərəlilik meyarı kimi qiymətləndirilə bilər. Son məlumatlara görə, 5 qrup ölkələr üzrə ümumi daxili məhsulun hansı hissəsinin vergilər vasitəsilə dövlət büdcəsinə cəlb olunması mənzərəsi belədir. I qrupa daxil olan - İsveç, Danimarka, Niderlandda (Hollandiyada) - 55-60 faiz. II qrupa daxil olan - Norveç, Çexiya, Avstriya, Fransa, Polşa, Finlandiyada - 50 faiz. qrupa daxil olan ölkələr - Belçika, Almaniya, İtaliya, Kanada, İspaniyada - 41-49 faiz.
qrupa daxil olan ölkələr - İngiltərə, ABŞ, Avstraliya, Türkiyə, Yaponiyada - 32-38 faiz.
V qrupa daxil olan ölkələr - Meksika, Azərbaycan, Cənubi Koreyada - 21-30 faiz. Hazırda dünyanın müxtəlif ölkələrində vergilərin ümumi sayının azaldılması, onların qruplaşdırılması və daha da sadələşdirilməsi istiqamətində görülən işlər davam etdirilməkdədir. Əlamətdar cəhət ondan ibarətdir ki, ümumi vergilər siyahısında digər vergi növlərinə nisbətən əhalinin müxtəlif təbəqələrinin gəlirləri və şirkətlərin (korporasiyaların) mənfəəti getdikcə həm mütləq rəqəmlərlə, həm də xüsusi çəki (pay) etibarilə üstünlük təşkil etməkdədir. Vergi qoyulması sahəsində dövlət siyasəti hazırlanarkən nəzərə alınır ki, həddindən artıq vergilər ölkədə təkcə sahibkarlıq fəaliyyətini, investisiya qoyuluşlarını, yeni texnika və texnologiyaların istehsal – xidmət dairələrində tətbiqini məhdudlaşdırmaqla qalmayaraq, eyni zamanda son nəticə etibarilə büdcə gəlirlərinə də mənfi təsir göstərir. Ona görə də vergi dərəcəsinin düzgün müəyyənləşdirilməsi tələb olunur.
Amerikalı iqtisadçı A.Laffer vergi dərəcələrinin kəmiyyəti ilə dövlət büdcəsinə daxil olan vergi vəsaitləri arasında xətti deyil, daha mürəkkəb bir asılılıq olduğunu müəyyənləşdirərək, bunu Laffer əyrisi kimi aşağıdakı qrafik təsvirdə vermişdir: