Belangrike wêreldtendense beïnvloed die wêreld se toekoms. Die belangrikste hiervan is die snelle bevolkingstoename. Die wêreldgetalle het in 1999 die 6 miljard vlak verbygesteek. Die grootste toename in bevolking vind ongelukkig plaas in die dele van die wêreld waar die bronne en lewensmiddele die skaarste is, naamlik in Afrika en in Asië. Hierdie tendens voospel grootskaalse gebrek, hongersnood, siektes en konflik in die bepaalde deel van die wêreld – veral as dit gepaard gaan met natuurrampe soos droogtes, oorstromings, ens. In teenstelling daarmee het die ontwikkelde, Westerse lande (en Japan) reeds vêr gevorder om hul bevolkingsgroei te stabiliseer.
Die volgende is die tendens van globalisering, wat veral gedryf word deur dramatiese tegnologiese ontwikkelinge soos byvoorbeeld die Internet. Elektroniese netwerk laat belangrike grense verdwyn. Massiewe hoeveelhede kapitaal word 24 uur per dag met elektroniese netwerke verplaas en die begrip van e-handel is besig om die wese van die handelswêreld te verander. Die vrye vloei van inligting wêreldwyd verander die denke van die wêreld se mense op ‘n ontsaglike skaal. Dit sal aanleiding gee tot ‘n polarisering in die wêreld – dié wat saam met globalisering ontwikkel en dié wat agterbly en ‘n vergeefse stryd daarteen sal voer. Een van die uitkomste van globalisering kan natuurlik die daarstelling van 'n wêreldregering wees. Dit is ‘n erkende feit dat die wêreld reeds verdeel is in ‘n welvarende Noorde en ‘n arm Suide – die sogenaamd Noord-Suid probleem. Globalisering en die vinnige ontwikkeling wat dit in die ontwikkelde lande te weeg kan bring, kan hierdie gaping verder vergroot.
In terme van wêreldmagstrukture is daar twee tendense wat ‘n rol kan speel. Die een is die steeds groter wordende rol wat internasionale organisasies soos die Verenigde Nasies, die Wêreld Gesondheidsorganisasie, die Wêreld Arbeidsorganisasie en Streeksorganisies soos die Noord Atlantiese Verdrags Organisasie, die Suider Afrikaanse Ontwikkelingsgemeenskap en andere sal speel. In baie lande van die wêreld is die begrip van nasionale soewereiniteit besig om te erodeer, en dit laat ruimte vir die optrede van internasionale en streeksorganisasies om in te gryp ten tye van konflik, wat voorheen as inmenging in huishoudelike sake bestempel sou word. Die ander tendens is die drang na groter liberalisering – die realisering van vryheid vir kleiner groepe in die wêreld – byvoorbeeld gebaseer op etnisiteit of godsdiens. Dit, gesien teen die agtergrond van outokratiese leiers, wat krampagtig aan hul mag vasklou en nie skroom om in die proses geweld te gebruik nie, voorspel voortgesette konflik in die toekoms.
Nog 'n tendens is die toename van internasionale kriminaliteit/misdaad. Die verbeterde infrastruktuur en kommunikasietegnologie maak samewerking tussen internasionale misdaadsindikate natuurlik makliker. Daarmee saam is daar by baie state in die ontwikkelende wêreld ‘n onvermoë om wet en orde toe te pas. Dwelms, diamante, goud, perlemoen en talle waardevolle material word maklik tussen dié lande gesmokkel. Dit gaan gepaard met magskonglomerate soos byvoorbeeld die dwelmbaronne van Colombia en die Mafia in Italië, Rusland en die VSA. Kriminele aktiwiteit, soos hierbo beskrywe, noodsaak die vloei van groot hoeveelhede geld wat maklik aandag kan trek. Om dit te vermy het die konsep van geldwassery (“money-laundering”) ontstaan waar “vuil-geld” (verkry deur onwettige aksies) deur beleggings, casino’s, beursaktiwiteite, besighede, in die amptelike geldstelsels van die wêreld ingebring word, sodat die oorspronklike bron daarvan nie nagespoor kan word nie.
