Divan-ü luğat-it tüRK



Yüklə 8,02 Mb.
səhifə17/66
tarix03.06.2018
ölçüsü8,02 Mb.
#52477
1   ...   13   14   15   16   17   18   19   20   ...   66

əmqəşməkka: əmgəşmək. incimək. zəhmət çəkmək. yorulmaq.

əmqətməkka : əmgətməkka. əməyə qoymaq. yormaq. - onu çox əmgətmə.

əmqir : əmgir. əmgər. incil. müzahim.

əmləlməkka : dərmanlanmaq. ilaclanmaq.

əmləməkka: - səmləmək əmləməkka: ilaclamaq. sağaltmaq. - bağrım başın əmləmək: ürək yaramı əlac elədi.

əmlənməkka : çaralanmaq. çarlanmaq. kəndinə mərhəm edmək.

əmləşməkka : 1. amaclamaqka. əməçləmək. nişanlamaq. nişan almaq. 2. birbirinə təskin vermək. 3. çaralamaq. çarlamaq. dərman, mərhəm qoymaq. əlac yapmaq. - balıqlar əmləşdi.

əmlətməkka : çarlatmaq. əlaclatmaq.

əmlik : 1. dərman. 2. müsggin.

əmr edmək: buyurmaqka. tutuzmaqka.

əmrəkka : arın. aydın. təmiz. - əmrək könül.

əmriməkka: qaşımaq.

əmrişməkka : qaşınmaq. dəri qarıncalanmaq.

əmritməkka: qıdıqlamaq.

əmrülmək: dincəlmək. arınmaq. soyunmaq. soğumaq. rahatlanmaq. - kişi tini əmrüldü: ruhu çıxdı.

əmrülməkka : çatmaq. yetmək. müvəffəq olmaq. - ağır ayaq əmrüldü.

əmsəməkka: əmmək işləmək.

əmürməkka: əmzirmək.

əmüzməkka: əmzirmək. əmürmək.

əmzikka : 1. əmik + sik: məməlik. - əmzikli qadın: beşiklik uraqutka. 2. ümgükka. imik. cocuxların təpəsində bulunan yumuşaq yer.

əmzirmək : əmilzmək. əmürməkka.

ən : en. yen. yinka. in. (< yenmək). 1. çuxur. iniş. eniş. aşağ. - in yer: en yer. - en yoq: eniş yoxuş. 2. yen. dışqı. pox. qığ. xıx. qoyun pisliği, tərsi. 3. in. ilka. düş. - atdan il. 4. yan tərəfa olan genişliq. yan.

ənayi : < aynayı: adnayı. adnaqu. başqa) ənayin. əcib. görünməmiş. - aynanı bir kişi, yapı, olay, iş, görkəm.

əndər dödərmək: əndürmək. endürmək. yendirməkka. axtarışmaq.

əndikka : endik. qanmaz. anlamaz. şaşqın. gic. - əndik ər: budala adam.

əndürmək: endürmək. yendirməkka. əndər dödərmək. axtarışmaq.

əngəl : tıqışka. tiyiş6. pərhiz. qoy. yığdac. mane'. mən'. - əngəl, sarp saymaq: edizlənməkka. atızlanmaqka.
- əngəl olan: alıqoyan. yığdaçıka.
- əngəl
olmaq: tıqılmaqka: tıqınmaq. tıqışmaqka. alıqoymaq.

əngəllənmək: asaqlanmaq. ayaqlanmaq. ayağa ilişmək.

əngiziş : qamıt. təhrik.

ənğliqka : ennik.

ənin : enik. xacə. bükinka. bükülmüş. buruq. iğdiş.

əniş : eniş. enənmiş. tutuqka. iğdiş. əxdə.

ənq : ənqka ənğ. 1. ən < met > . yox. dəğil. - ən ən: nə nə: yox yox. 1. anğ. an. yanaq. üz. - qızıl an.

ənqək : əngək. engək. (< yengək). ağzın iki çanağının birbirinə yenən qoğuşan yer.

ənqin : engin. tərinğka. dərin. geniş.

ənqit : ənkit. ənküt. anqut. enküt. anlağdan qıt. anlamaz. qanmaz. axmaq.

ənqüt : ənküt. anqut. ənkit. enküt. anlağdan qıt. anlamaz. qanmaz. axmaq.

ənli : enli yetizka. eninə geniş olan. geniş.

ənli : enli. anğılka. açıq. açıla. yatız. gen.

ənmək : inmək. enmək. düşmək. - qar ənir: düşür.

ənsələmək: boyunlamaqka. peysərə salmaq. peysərləmək.

ənüçka : enüç. qözə enən pərdə·.

ənüçləməkka: enüçləmək. qözə enən pərdəyə ilac qoymaq.

ənüçlənməkka: enüçlənmək. qözə pərdə enmək.

ənükka : enik. heyvan yavrusu. (arslan. sırtlan. qurt. qöpək yavruları).

ənüqləməkka: enikləmək. yavrulamaq.

ənüqlükka: yavrulu.

əp : bəkitmə, obartma ilgəci. - əp əyku: çox yaxşı.

əpməkka : əkmək.

əprik : yapa, yabaka, yumşaq olan, yaş, ıslaq olan. oqraq. oğraq. obraqka. opraq. ovraq. əzik üzük, əsgimiş nə.

əprikmək: yumşanmaq. yufqalanmaqka. incəlib büzülmək. yaltaqlanmaq. yavuncımaq.

əprimək : obramaqka. opramaq. əsqimək. gəvşəmək. kortalmaq. tazalığı, itiliyi gedmək. büzüşmək.

əpritmək: ölturmaqka. yıpratmaq.

ər : 1. ərkək. 2. dəlgic. dəlik açmaq üçün kullanılan ayqıt. 3. yer. 4. ir. yerin güneyə baxan günəşli yanı. 5. əsgər. - bəy ərin açındı: bəy əsgərini doyurub səvələdi.
- ərə bənzəyən. ərkək kimi: ərsiqka.
- ərlik göstərmək: ərləşməkka.
- ər arvad: yatqaş. yatdaş. bir yatanlar.
- yatqaşların atqaşması.

ərdəmə : - rdəmsizdən qut çərtilir: bacaqsızdan bəxt üz döndərir.

ərdəmka : fəzilət. ədəp. tərbiyə. hünər. - ərdəm başı dil.

ərdim : ək. - daydım. - orda ərdim: deydim ordeydim: ordaydım: orda

ərdinika : iri.

ərdinq : deydin. - ərdinq burda dinc amıl: burda dinc rahatıydın.

ərəki : ər kiyəka. alçaq kişi.

ərəqməkka: ərkəkləşmək.

ərənka : 1. alpaqutka. alqabut. alp. alpər. qoçaq. yiğit. bağdur. qurç, qurs kişi. dayanıqlı. yiğit adam. 2. qohum tayfa. - mənim ərənim yox. - ərənsiz kimsəsiz qaldım. 3. mümkün. 4. yolun. iyid. fədayi.

ərənkək : (< ərmək). ərgən. barmaq. - beş ərənək düz ərməs: beş barmağ bir dəğil.

ərəntüzka: tərazi yıldızı. müştəri yıldızı

ərətməkka : 1. ərəzmək. ər olmaq. ərkəkləşmək. - oğul ərəzsə, ata dinir, at atatsa, at dinir. 2. taşağı çıxarmaq. iğdiş edmək. 3. cocuğu sünnət edmək. 4. arıtmaq. 5. ərtəmək. arıtmaqka. daşşağı çıxarmaq. iğdiş edmək. cocuğu sünnət edmək. ərkəkləşmək.

ərəzməkka: ərətmək. ər olmaq. çatmaq. yetişmək. - tay atatsa, at dinir, oğul ərəzsə ata dinir. - oğul ərəzsə, ata dinir, at atatsa, at dinir.

ərg > ərq

ərğ > ərq

əri : - andax əri kim yenər: kim utar, sındırar.

əriqka : ərikka 1. yumşaq. axarlı. 2. zirək, çabık. ərgin. iti. yol bilən, başarcaqlı. nafiz. keçərli. - ırik ər: yumşaq qılıqlı, xuylu. zirək, çabık - ərik yılxı: yumşaq, ram heyvan. - ərik at: yorqa at. 3. irik. sevinc. rahat. - ərikli irikli kişi: gülər üz kişi. - ərik qız. 4. əğik. meyilli. 5. ürəyə ərən, ərgin, yatan, çatan. ürək oxşayan. gözəl. xoş. xoşa gəlim. - bu paltarda çox ərik görüşürsən. - ay mənim ərik qızım. 6. ər. - bilgə ərik bulursan, baxqıl ona tabaru: bilən, danışman kişi. 7. ərimiş. ərgin. yağ. yağa bənzər əriyən şey. axarlı olan. rəvan. - ərik soşu: axarlı şeir. - ərik yazı. - ırik ər: yumşaq qılıqlı, xuylu. 8. yorqa. açıq. xoş. gülər. qılıqlı qılımlı. yovşaq. yumşaq. üzü yola. - ərik kişi. 9. gözəl. sevimli. istəkli. - ərik kişi. - ərik qız. 10. arx. yerdə atılmış su yolu. - ərik qazmaq. 11. # yügrük. iti. çabalı. axarlı. - ərik yılxı: yorqa heyvan. - ərik at: yürüyən at. - ərik ər: bəcərikli. yürəkli adam. 12. ərkka. pox püsür. - dəmir ərki: dəmir əriyi.

əriqləməkka: ərikləməkka 1. yağlayıb, yuşaldıb, şumallamaq. - dəri ərikləmək: dəri səpiləmək1. dəbbağlamaq. 2. ərik edmək. oxşatmaq. əzdirmək. nazlatmaq. gülsətmək. - uşağı ərikləmə. - əriklənmiş uşaq pozulur.

əriqlənmək: əriklənməkka 1. açılmaq. yumşanmaq. əzilmək. - çoxda əriklənib əzilmə belə. 1. ərik gətirmək.

əriqlik : əriklik. ərüqlükka. ərik baxcəsı.

əriqlikka : əriklikka. şirinlik. dadlılıq. oxşarlıq.

əriqsəmək: əriksəmək. ərüqsəməkka. canı ərik istəmək.

ərilməkka: 1. gədilmək. gədik açılmaq. kərilmək. 2. əğilmək. əksiqləşmək. yorulmaq. bükülmək. - ər ərildi sərildi.

ərimək : ərüməkka. 1. ərilmək. aruşmaqka. ərüşməkka. 2. sızmaq. - yağ sızdı. 3. yox olmaq. nabud olmaq. - iyi ərin, sümüyü ərir, adı qalır.

ərimək : ərüşməkka. ərişmək. aruşmaq.

ərimiş : ərfin. ərikka.

ərin : tə'xir. susluq. - heç ərin bağışlanmadı. - bir dəyqə işə ərin var. - qatar on dəyqə ərininən yetişdi.

ərincək : ərinğənka. ərqən. ərgin. ərkin. təmbəl.

ərincka : əriş. iriş. 1. olurki. olsunki. bəlkə. şayəd. - ol bardı ərinc: olsunki geddi. - əriş mərişdən: əriş mərişdən iş çıxmaz, iş görmək gərək, işi görörmək: şayəd mayəddən bir şey çıxmaz. . . o gəldi ərin: bəlkə gəldi o. 2. ayış. ərinj. asayiş. dinclik. - əriş içində qurulan ərənlər. 3. əriş. bolluq. ne'mət. - yağış çox yağa ərişlik ola. - ərişə həsrət qalmış. - əriş gəldim əriş geddim. - əriş mərişdən iş çıxmaz. 4. arınc. arnıc. utanmalı, arsıq nə. 5. sust.

əringənka: 1. ərqən. ərgin. ərkin, bağımsızlığın saxlayan. subay. bekar1. 2. ərincək. təmbəl. 3. ərnək. arvadsız kişi. subay2. - əringənə, əlli qarı bezdən yum olmaz: subaya əlli qarış parçadan, don çıxmaz. çünki yetişəni yoxdu. (subaydan ev olmaz).

ərinjka : əriş. asayiş. dinclik. bax > ərinc ayış.

ərinka : irin. irn. dudaq.

ərinmək : ır bulmaqka. utanmaq.

ərinməkka: ərmikmək. 1. üşənmək. çəkinmək. təmbəllik edmək. - ər işə ərindi. 2. yubanmaq.

əriş : ərinc. iriş. 1. irtəşka. irtiş. ırtaş. yırtış. yırtaş. yirtəş. yartış. irişmə. çəkişmə. savaş. 2. tel. - əriş əğrək: əriş arğac: dikinə uzanan, yanına toxunan saplar. 3. olurki. olsunki. bəlkə. şayəd. - ol bardı ərinc: olsunki geddi. - əriş mərişdən: əriş mərişdən iş çıxmaz, iş görmək gərək, işi görörmək: şayəd mayəddən bir şey çıxmaz. - o gəldi ərin: bəlkə gəldi o. 4. ayış. ərinj. asayiş. dinclik. - əriş içində qurulan ərənlər. 5. bolluq. - yağış çox yağa ərişlik ola. - ərişə həsrət qalmış. 6. bəlkə. olurki. ərinçka. ehtimal. 7. imkan. - oldu ərinc olmağu: oldu olunmaz şey. 8. vəslət. çatış. - qaldım ərinc qayğuqa: vəslət həsrətində qaldım. 9. ərişdə. rişdə. ip. 10. göstəri. görnuş. mənzər. hizur. qat. rəfdar). {arqaş: (1 < arx: yarıq. açıq, qazıq. 2 < arx: arxa. dal. geri). nərsənin təməli, iskileti, arxa pılanı, qurluşu, ısulu, dəlili}. 11. təsfiyə. çöküş.

ərişmək : ərüşməkka. ərimək. aruşmaq. anqlanmaq. çalınmaqka. yevtilməkka. olqınlaşmaq. yuvulmaq. yığılmaqka. olqunlaşmaq. yəvülmək.

ərişmiş : ərsək. ərsik. əsrik. yetsik. yetim. baliğ.

əriştirən: dəgirən. bitirən. çatdıran.

əriştirmək: yetişdirmək. çaqmaqka. - bu sözü onun qulağına çaq.

əritmək : 1. sızıtmaqka. sızdırmaq. sızqurmaqka. 2. arıqlatmaq. zayıflatmaq. 3. ərələmək. qırmaq. - qoyun ərit: qoyun kəs.

ərk > ərq

ərkəkka : hər heyvanın ərkəğl.
- ərkək tağaqu: xoruz.
- ərkəklik ayqıtı: taşaqka.
- ərkəklik: ərliqka. - ərkəkliktə yarış etmək: ərləşməkka.
- ərkək istəmək ütlənməkka. üdlənməkka. kösnəmək.
- ərkək-dişi: arsalıqka. iki cinsli.

ərkəkləşmək: (< ərəkək + laq: yoxluq simgəs). arıtmaqka. ərtəmək. ərətmək. daşşağı çıxarmaq. iğdiş edmək. cocuğu sünnət edmək.

ərkən başlamaq: ərtələməkka. ırtalamaq.

ərkən : 1. ərnəkka. barmaq. 1. ikən. - gələr ərkən: gələr ikən.

ərq : ərkka. 1. saltanat. sözü, buyruğu keçərlik. qudrət. iqtidar. gücü yetərlik. 2. ərik. pox püsür. - dəmir ərki: dəmir əriyi.

ərqəçka : ərgəç. gənc təkə.

ərqəqləşmək: ərkəkləşməkka. 1. ərsinməkka. ərsimək. böyümək. - oğul ərsindi. 2. dalqalanmaq. möjlənmək. - su ərkəkləndi. - onun yeyni ərkəkləndi: tükləri biz biz durdu.

ərqən : ərgən ərənkək. barmaq.

ərqənka : ərgən. ərkən. 1. ərgin. ərkin, bağımsızlığın saxlayan. ərinğənka. subay. bekar1. 2. ərincək. təmbəl. 3. kən. ikən. - o barır ərkən, qeyitdi: o gedərkən qaytdı.

ərqi : ərkika. olsunki. bəlkə. şayəd. - ərki gəldim. - o bilirmi ərki: görəsən bilir o.

ərqin : 1. ərkin, ərgin. bağımsızlığın saxlayan. ərinğənka. ərgən. subay. bekar1. 2. ərincək. təmbəl.

ərqin : ərgin ərik.

ərqünk : ərkün. yarkün. uyğun. münasib.

ərqürmək : ərkürmək. ərişmək. vaxtında yetişmək.

ərqürmək: yarkürmək. əritmək.

ərqüz suv : ərküz. qardan, buzdan əriyən su.

ərləka : irlə. yurtluq. yurt tutulan yər.

ərlənməkka: qadın evlənmək. ər yiyəsi olmaq.

ərləşməkka: birbirinə baxıb lik göstərmək.

ərlikka : ərkəklik. kişilik.

ərmaqanka: yarmaqan. butka. töhvə. dartın. göndərilən pay, sovqət. xumaruka. bilək. balaq. bələk. dartıq. amuç. duzquka. hədiyə. - ərməğan, hədiyə edmək: duzqulamaq. - ərməğan vermək: tuzqurmaqka. duzqurmaq. - ərməgün edmək: bəlikləmək. - qarşılıqsız, əvəzsiz verilən sovqat: sünğüt. sınğutka. - ərməğan edmək: bəlikləmək.

ərməgün: bax > ərmağanka

ərməğan: yarmağan. sovqat. sovğat. butka. töhvə. artutka.

ərməkka : 1. təmbəl. axmaq. - ərməkin başı qanlı, ərik irni yağlı. 2. barmaq. olmaq. - indi görən nə ərdi. 3. olmaq. irmək. 4. irgilmək. yalnızlıq duymaq. (duvar) yarmaq. 5. - idim. - tutar ərdim: tutarıdım.

ərməkü : təmbəl. - ərməkügə, eşik art olur: təmbələ qapı dağ beli görünür.

ərməqilka: təmbəl. əringən.

ərməquka: ərməqika. təmbəl. əringən. - ərməgiyə, bulut yük olur.

ərməqürməkka: təmbəlləşmək.

ərməs : - uğur ərməs: uyqun çağ deyil. uğur ərməs: vaxdı deyil. - sənə ərməs təpmək: təpmək sənin işin dəğil. - hər işimiz düz ərməs: düz gəlməz. - birlə iki düz ərməs: bərabər, əş değil. - dəvə böyük ərsədə, qığı böyük ərməs: böyüməz. - indi gedəsi uğur ərməs: çağ değil. - beş ərənək düz ərməs: beş barmağ bir dəğil. - azuqlu ər aruq ərməs: arıq olmaz. zayıflamaz. - sərçə işi ərməs, örtgün təpmək: sərçə işi değil, xərmən döğmək. - bu dağ ağqu ərməs: indi dağa çıxmağ uğur (zaman) değil.

ərməz : olmaz. qeyri mümkün.

ərmik : təmbəl.

ərmikmək: ərinmək.

ərmişmək: girişmək. qarışmaq. tutuşmaq.

ərnəkka : ərkən. 1. barmaq. 1. əringənka. arvadsız kişi. subay2

ərngəkka: ərnəkka. barmaq.

ərnğəyüka: 1. altı barmaqlı adam. 2. çox qısa boylu.

ərniş : bolluq. çoxluq.

ərpitmək: əpritmək. ölturmaqka. yıpratmaq.

ərsəka : 1. olsa. bolsa. - adam ərsə: adam olsa. - paran ərsə: pulun olsa. - yağın ərsə gərək, yundağı təqir: at təzəyi düşmanın atınında olsa belə dəyir: yararlıdı, dərdə dəyir. - qıldın, ərsə qılmağu: gərəyini gördünsən. əlindən gələni eddin sən. 2. dirsə. - necə iti dirsə: necə iti ərsə.

ərsəkka : 1. ortaya düşmüş azqın qadın. orospu. qəhbə. - ərsək əşlər: qəhbə arvadlar. - ərsək ərə dəğməz, ivsək evə dəğməz: qəhbə ərdə qalmaz, tələsən evə çatmaz. - u arvad ərsəkdi. 2. ərsik. əsrik. ərişmiş. yetsik. yetim. baliğ.

ərsəklənməkka: qəhbələnmək. kişi istəmək, gəzmək.

ərsəm : mərzə. tutaq. qazan. müzd

ərsikka : 1. ərə bənzəyən. ərkək kimi. 2. ərsək. əsrik. ərişmiş. yetsik. yetim. baliğ.

ərsikməkka : aldanmaq. toğlnmaq.

ərsimək : ərsinməkka. ərkəkləşmək. böyümək. - oğul ərsindi.

ərsoka : dəğərsiz.

ərsov : yüngül. ucuz.

ərtələmək: ertələməkka. ərkən başlamaq.

ərtələməkka: ərkən başlamaq. ırtalamaq.

ərtəmək : ərətmək. arıtmaqka. daşşağı çıxarmaq. iğdiş edmək. cocuğu sünnət edmək. ərkəkləşmək .

ərtikka : 1. ərincəli, ged gəlli yer. işlək yol. 2. adət. 3. imumi.

ərtini : ərtinqi. ( yartı. yartınqı). ışıq, duru, incə, saydam (şəffaf) daş. inci daş. yaş daşı. mürvari. - ərtini özüq: ərtini üzük: yonqa tənli: bulaq bədəni inci, billur, bulaq kimi təmiz olan qadın.

ərtişka : yartış. yarış. musabiqə.

ərtişməkka : irtişmək. irkişməkka. yertişmək. yartışmaq. artışmaq. 1. yığılmaq. toplanmaq. 1. keçişmək. 3. yartışmaq. yarışmaq. musabiqə vermək. 4. qarışmaq. birbirinə atılmaq. 5. yardımlaşmaq. - o mənə artışdı.

ərtməkka: 1. ertmək. irtmək. irəliləmək. keçmək. - ötlək ərtti: çağ keçdi. - bu işdən ərtənlər: keçənlər. 2. yertmək. yartmaq. irkmək. irtmək. yığmaq. toplamaq. 3. ərtmək. irtmək. irəliləmək. keçmək. - ötlək ərtti: çağ keçdi. - bu işdən ertənlər: keçənlər.

ərtti : ertti. irtti. ərtilmiş, keçmiş. ötmüş. - ərtti ötlək: keçmiş zaman.

ərttini özükka: bədəni inci kimi qadın.

ərtürməkka: vazkeçmək. bağışlamaq. qəbullənmək. keçirmək ·ı.

ərükka : 1. kəndisiylə dəri səpilənən nəsnə. 2. şaftalı, qaysı, ərik kimi meyvələrə verilən gənəl ad. tülük ərük.

ərüqləməkka: səpiləmək.

ərüqlük : ərüqlükka. əriklik. ərik baxcası.

ərüqsəməkka: ərüksəməkka əriksəmək. canı ərik istəmək.

ərüməkka: ərimək.

ərüşməkka: ərişmək. ərimək. aruşmaq.

ərütməkka: əritmək.

ərziş : < əsirgə. əzgərka. dəğər. qiymət.
- ərziş vermək: < əsirgəmək. əzgərməkka. qiymət vermək. dəğərləmək. qədir vermək. qorumaq.

əsbərika : küldə pişirilən bir çeşit əkmək.

əsdirmək: əsitməkka. uzatmaqka. yubatmaq. qecitmək. - nə qədər işi uzaldıb əsdirisən.

əsənka : sağ. salim. - əsəndə ivik yox: sağlıq tələsik götürməz.

əsənləməkka: səlamlamaq.

əsilməkka: çəkilmək. dartılmaq. - yeşik əsildi.

əsingən : əsnəyən. kərilgən.

əsinka : nəsim. əsinti. yelik. yılıq. rüzqâr.

əsinməkka: asınmaqka. asılaşmaq. 1. dartışmaq. çəkişmək. gərinmək. - at asındı. 2. əsməkka. uzanmaq. çəkilmək. - ip əsindi. - yaşamız əssin: uzansın. - əsnik ip: uzanan ip. 1. asınmaq. bir şeyi çəkmək. kərmək. uzatmaq.

əsinti : əsinka. nəsim. yelik. yılıq. rüzqâr.

əsir : bulaq. bulun. kölə. qul. tutsaq. tutqunka. bulan. bulunka. ilin. ilinq. - əsir edmək: bulnatmaqka. bulnamaqka. tutsaq edmək. - alqa bulaq: bağışlanmış kölə. - əsir olmaq : bulanmaq. bulanmış, tapılmış olmaq. qatınmaq. mal edinmək. tutulmaq. - əsir edmək : bulnamaqka. tutsaq edmək. - əsir edmək : bulnamaq. bulanmış, tapılmış edmək. qatmaq. mal edidmək. tutmaq.

əsirgə : əzgərka > ərziş. dəğər. qiymət.

əsirgəməkka : bax > əsirqenməkka. 1. acımaq. əsəflənmək. 2. əzgərməkka. dayanmaq. dözmək. saxlanmaq. - avın görcək, əsirgəməz ox atar. 3. qiymət vermək. dəğərləmək. qədir vermək. qorumaq. ərziş vermək. - əsirgəyən tanrı: əzgərən tanrı. - alçaq sözü əsirgəmə: sayma. - mənə qarşı əsirgəmədi: rəhm, sayqı göstərmədi. - onun sözün əsirgəmədi: əzgərmədi.

Yüklə 8,02 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   13   14   15   16   17   18   19   20   ...   66




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©muhaz.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin