Əhli Sünnə Vəl Cəmaat Sələfi Salihin Əqidəsi SƏHİh dua və ZİKİRLƏR

الرُّقَى مِنْ لديغ الأقراب

ƏQRƏB SANCMASINDAN RUQYƏ ETMƏK
عَنْ جَابِرٍ قَالَ نَهَى رَسُولُ اللَّهِ –صلى الله عليه وسلم- عَنِ الرُّقَى فَجَاءَ آلُ عَمْرِو بْنِ حَزْمٍ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ –صلى الله عليه وسلم- فَقَالُوا يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّهُ كَانَتْ عِنْدَنَا رُقْيَةٌ نَرْقِى بِهَا مِنَ الْعَقْرَبِ وَإِنَّكَ نَهَيْتَ عَنِ الرُّقَى. قَالَ فَعَرَضُوهَا عَلَيْهِ. فَقَالَ « مَا أَرَى بَأْسًا مَنِ اسْتَطَاعَ مِنْكُمْ أَنْ يَنْفَعَ أَخَاهُ فَلْيَنْفَعْهُ ».
Cabir İbn Abdullah  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  ruqyə etməyi qadağan etdi. Amr İbn Həzm Peyğəmbərin  yanına gələrək belə buyurdu: “Bizim bir ruqyəmiz vardı. Əqrəb sancdıqda onu oxuyardıq. Sən isə onu qadağan etmisən”. Sonra onlar onu ona ərz etdilər və O: “Bunda bir şey görmürəm. Sizlərdən hər kim qardaşına fayda verə bilirsə, versin!”¹⁷⁰⁰.
عن علي  قال لدَغَت النبي  عقرب وهو يصلي, فلما فرغ قال: (( لَعـَنَ الله العقـربَ, لا تَدَعُ مُصَلِّيـاً ولا غيرهُ, ثـم دعـا بماءٍ ومِلْحٍ, وجعلَ يمسحُ عليها ويقرأ بـ  قُلْ يأيُّهَا الكافرون  و  قُلْ أعوذُ بربِّ الفلق  و  قُلِ أعوذُ بربِّ الناس  قال الألباني : صحيح.
Peyğəmbər  namaz qılarkən bir əqrəb onu sancdı. Namazı bitirdikdən sonra buurdu: Allah lənət etsin bu əqrəbə, nə namaz qılan bilir nə də qeyrisinə baxmadan (sancır). Sonra duz ilə su istəyir və yaranın üzərinə sürtür və: “Kəfirun” – “Fələq” – “Nəs” surələrini oxuyur¹⁷⁰¹.
جَابِرَ بْنَ عَبْدِ اللَّهِ يَقُولُ لَدَغَتْ رَجُلاً مِنَّا عَقْرَبٌ وَنَحْنُ جُلُوسٌ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ –صلى الله عليه وسلم-. فَقَالَ رَجُلٌ يَا رَسُولَ اللَّهِ أَرْقِى قَالَ « مَنِ اسْتَطَاعَ مِنْكُمْ أَنْ يَنْفَعَ أَخَاهُ فَلْيَفْعَلْ ».
Cabir  rəvayət edir ki, bizdən bir kişini əqrəb sancmışdı. Biz Peyğəmbərin  yanında oturmuşduq. Kişi: “Yə Rəsulullah! Ruqyə oxuyummu?” dedi. O: “Sizdən hər kim qardaşına bir mənfəət etməyə gücü yetərsə bunu etsin”¹⁷⁰².
عَنْ عَائِشَةَ  قَالَتْ: رَخَّصَ النَّبِيُّ  )لأَهْلِ بَيْتٍ مِنَ الأَنْصَارِ( الرُّقْيَةَ مِنْ كُلِّ ذِي حُمَةٍ.
Aişə  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  (Ənsardan bir ev əhlinə) hər bir zəhərli heyvan sancmasını (müalicə etmək üçün) ruqya oxumağa rüsxət vermişdir”¹⁷⁰³.