POSTERLER
ÇİLEK YETİŞTİRİCİLİĞİNDE ORGANİK UYGULAMALAR VE EKOLOJİK ÇİLEK YETİŞTİRİCİLİĞİ
Muharrem GÜLERYÜZ1 , Yaşar ERTÜRK2 , Lütfi PIRLAK1
ÖZET
Yapılan ıslah çalışmaları sayesinde, pek çok bölgeye ve şartlara adapte olan çilek, alternatif ürün olarak giderek daha fazla önem kazanmaktadır. Ayrıca küçük ölçekli yetiştiriciler için, çoğu üründen daha karlı oluşu yaygınlaşmasını teşvik etmektedir. Bununla birlikte çileğin organik yetiştiriciliğinde, üretim maliyetlerine eklenen masraflar, maliyetleri artırmaktadır.
Organik yetiştiricilikte, sentetik gübreler ve pestisitlerin kullanımı engellenmekte, toprağın yapısı iyileştirilerek hastalık ve zararlılarla biyolojik mücadele sağlanmaktadır. Üreticiler bu uygulamalarda, sertifikasyondan sorumlu kuruluşların belirlediği şartlara uymakla yükümlüdür. Özellikle; herbisitlerin kullanımının azaltılması için toprak işleme, malçlama, toprak solarizasyonu ve buhar uygulamaları gibi tekniklerle yabancı ot kontrolunun sağlanması, toprakta yeterli seviyede organik materyalin bulundurulması ve diğer besin maddelerinin ilavesinde organik kaynaklı unsurların ( kompost, kan tozu, kemik unu, balık artıkları, yosun ekstraktları, yaprak çürüntüsü, odun artıkları, hızar talaşı, yeşil gübre-baklagiller ve hayvan gübresi gibi) kullanılması organik çilek yetiştiriciliğinde esastır.
Bütün bunlara rağmen, organik çilek üretim metotlarının üreticiler tarafından benimsenmesi, ürün rotasyonu, uygun örtü bitkisi seçimi, yeterli yabancı ot kontrolu, hastalık ve zararlılarla biyolojik mücadele, organik gübreleme gibi bazı uygulamaların çok iyi bir şekilde yerine getirilmesini zorunlu kılmaktadır. Organik yetiştiriciliğin, ilave masrafları organik ürünlerin pazardaki değerlerinin daha yüksek olması sayesinde telafi edilmektedir.
Bu makalede, çilek yetiştiriciliğinin ekolojik esaslara göre üretim uygulamaları ile ilgili bilgiler derlenmiştir.
Dostları ilə paylaş: |