Eşleştirme Projesi tr 08 ib en 03

Yakıt seçimi ve yakıtın işlenmesi

Rafinerilerden kaynaklanan SO₂, NO_x, CO₂ ve metal emisyonlarını azaltmak için bir alternatif olarak LPG (çoğu zaman tesis içinde üretilmiş olacaktır), rafineri yakıt gazı (bazı dönüştürme işlemleri sonucu olarak üretilir), ya da doğal gaz (harici kaynakdan elde edilmiş olan), sıvı rafineri yakıtının yerine ya da bu yakıta takviye olarak kullanılabilir. Sıvıdan gaz yakıta geçiş proses terfisi ve gaz ağına bağlantılar gerektirecektir. Ayrıca kalıntı yakıt yerine gaz kullanılması sonucu ortaya çıkacak kalıntı fazlasının, rafinerinin yakıt sistemi için oluşturulacak entegre çözüm içinde dikkate alınması gerekecektir.

Gaz halindeki yakıtlar sıvı yakıtlara göre birim enerji başına genellikle daha az NO_X salınmasına neden olurlar; bu özellikle sıvı rafineri yakıtları için geçerlidir. Gaz halindeki yakıtlar için sadece termal NO_X söz konusudur; fakat NO_X emisyonları gazlı yakıtın bileşimine bağlı olacaktır. Yağ yakımı normal olarak daha yüksek düzeyde NO_X salınmasına neden olur; bunun birçok nedeni bulunur, fakat özellikle: azot içeriğine bağlı olarak yakıttaki NO_X (REF BREF, Bölüm 4.10.2.3), NO_X‘in dengelenmesi ihtiyacı, partikülat salınımları ve gaz kullanılarak faaliyet için gerekli olan tasarım gereksinimleri.

Gaz ile çalışan brülörler, rafineri gazlarının amin temizleyiciler içinde temizlenmesi durumunda partikülat emisyonu (ağır metaller de dahil olmak üzere) ve SO₂ emisyonunu daha düşük oranda üretirler. CO₂ emisyonlarındaki azalmanın başlıca nedenleri gazın karbon içeriğinin daha düşük oluşu, ısıldeğerinin daha yüksek oluşu, ve ayrıca (baca gazlarının daha fazla soğutulabilmesi nedeniyle) daha yüksek bir verimliliğin elde edilebilir oluşudur.

Rafineri yakıt gazları kaynaklarından dolayı (örneğin ham petrol distilasyonu, kraking ve hidrojenle kükürtsüzleştirme prosesleri) kükürt içerirlerse, gaz akımları rafineri yakıt gazı sistemine salıverilmeden önce H₂S’yi gidermek için amin temizleme yöntemi ile arıtılırlar.

Sıvı rafineri yakıtlarında yakıtın içeriğini kullanılan ham petrol ve yakıtın işlemden geçtiği proses birimleri belirler. Ham maddelerin hidro-arıtımdan geçirilmeleri ham maddenin azot, kükürt ve metal içeriğini azaltacaktır; bu da dolayısıyla SO₂, NO₂ ve partikülat emisyonlarını düşürecektir. Fakat yakıtların hidro-arıtılması son derece enerji tüketen bir prosesdir; bu işlem hidrojen tüketir ve sonucunda CO₂ emisyonlarında ve atık su ile diğer atıklar (kullanılan katalizörler) üretilmiş olur.

Koyu kıvamlı artık yağların ya da petrol kokunun gazlaştırılmasına bir alternatif çözüm, bunların akışkan (fluidised) boyleriçinde yakılmaları ve açığa çıkan kükürdün toplanması için de kalker (limestone) enjekte edilmesidir. Akışkan yataklı boylerin uygulanması sayesinde kükürt içeriğinin yaklaşık olarak %90’I toplanmış olur; kalkerdeki kalsiyumun yaklaşık %50’si kükürdün absorpsiyonu için kullanılmış olur. Ortaya çıkan kalsiyum sülfat ve dönüştürülmemiş kalsiyum oksit ile, yakıtta bulunan nikel ve vanadyum boylerden katı kalıntı olarak tahliye edilir. Tahliye edilen bu kalıntı yol inşaatında agrega (aggregate) olarak kullanılabilir ya da toprağa gömülerek atılabilir. Fakat bu tür tertiplerin gazlaştırmaya göre kükürt toplama performansları düşüktür ve ayrıca hidrojen üretme seçeneği de sunmazlar.