fatiha suresi bakara suresi 3- ÂL-İ İmran suresi 19

69- HAKKA SURESİ

Rahman ve Rahîm Allah Adıyla

1- Gerçek olan kıyâmet.

2- Nedir gerçek olan kıyâmet?

3- Ve nedir bildiren sana ki nedir gerçek kıyâmet?

4- Yalanladı Semûd ve Âd, insanların başına kopan, akıllarını dağıtan kıyâmeti.

5- Derken Semûd, helâk edildi taşkınlığıyla.

6- Ve ama Âd, helâk edildi müthiş bir ses çıkaran, yıkıp götüren, silip süpüren soğuk bir kasırgayla.

7- Onu, yedi gece ve sekiz gün, birbiri ardınca mûsâllat etti onlara, o topluluğa baksaydın görürdün ki bu kadar zamân içinde yıkılıvermişler yerlere, sanki içleri kof hurma kütükleriymiş onlar.

8- Artık görebilir misin, var mı onlardan kalanlar?

9- Ve Firavun ve ondan önce şehirleri altüst olanlar da suçlar işlemişlerdi.

10- Derken Rablerinin peygamberine isyân etmişlerdi de onları gittikçe artan bir azapla helâk etmişti.

11- Şüphe yok ki akıp giden gemide taşıdık sizi sular köpürüp coşunca.

12- Bu, size bir öğüt ve ibret olsun ve belleyip unutmayan kulaklarda kalsın diye.

13- Sûra bir kerecik üfürülünce.

14- Ve yeryüzü ve dağlar, bir kerecik birbirlerine çarpıp dağılınca.

15- İşte o gün ansızın kopacak kıyâmet kopar.

16- Ve gök yarılır, o gün bitkin bir hâle gelir.

17- Melekler, etrafında toplanırlar ve Rabbinin arşını o gün, onların üstünde, sekiz melek taşır.344[2]


[2] O günden maksat kıyamet günüdür. Arşın dört melek tarafından taşındığı, kıyamet günüyse sekiz meleğin taşıyacağı rivâyet edilmiştir. Sekiz saf melek diyenler de vardır.


18- O gün ahvâliniz öylesine meydana çıkarılır ki hiçbir şeyiniz gizli kalmaz.

19- Derken kimin kitabı, sağ yanından verilirse artık der ki: Gelin, işte okuyun kitabımı.

20- Zâten ben biliyordum ki kıyâmet günü kavuşacağım hesâbıma.

21- Artık o, razı olduğu bir yaşayış, bir zevk içindedir.

22- Yüce cennettedir.

23- Meyveleri pek yakındır.

24- Yiyin için, âfiyetler olsun, geçmiş günlerdeki yaptıklarınızın karşılığı olarak.

25- Ve ama kimin kitabı, sol yanından verilirse artık der ki: Keşke verilmeseydi kitabım.

26- Ve keşke bilmeseydim, nedir hesabım.

27- Keşke ölümle olup bitseydi her işim.

28- Bir fayda vermedi bana mallarım.

29- Helâk olup gitti gücüm-kuvvetim.

30- Tutun onu da zincirle bağlayın.

31- Sonra koca cehenneme atın.

32- Sonra da onu, boyu yetmiş zirâ, bir zincire vurun.

33- Şüphe yok ki o, pek ulu Allah'a inanmazdı.

34- Ve yoksulun yiyeceğine bakmazdı.

35- Artık bugün, ona, burada bir dost yok.

36- Ve irinden başka bir yemek de yok.

37- Onu da ancak suçlular yer.

38- Artık iş, sizin sandığınız gibi değil, andolsun gördüğünüze.

39- Ve görmediğinize.

40- Şüphe yok ki bu, kerem sâhibi bir elçinin sözü elbet. 345[3]


[3] Kerem sahibi büyük elçi, Cebrail'dir; Tanrıdan telâkki ettiği vahyi Hz. Peygambere tebliğ etmiştir. Yahut da kerem sahibi büyük elçi Hz. Muhammed (s.a.a)'dir, telakki ettiği vahyi, halka tebliğ buyurmuştur. 41 ve 42. ayetlerde Kur’an'ın, şair ve kahin sözü olmadığı, 43. ayette de alemlerin rabbinden indirildiği bildirildiğine göre ikinci mana, daha uygundur.


41- Ve bu, şâir sözü değil, ne de az inanırsınız.

42- Ve kâhin sözü de değil, ne de az düşünürsünüz.

43- Âlemlerin Rabbinden indirilmiştir.

44- Ve eğer bize isnâd ederek bâzı lâflar etseydi.

45- Elbette onu kudretimizle alırdık.

46- Sonra da elbette şah damarını çeker koparırdık.

47- Artık buna mâni olamazdı sizden hiçbir kimsecik.

48- Ve şüphe yok ki Kur'ân, çekinenlere öğüttür.

49- Ve şüphe yok ki biz, elbette biliriz, sizden, yalanlayanlar vardır.

50- Ve şüphe yok ki Kur'ân, kâfirlere âdetâ bir hasrettir.

51- Ve şüphe yok ki o, elbette gerçeğin ta kendisidir.

52- Artık pek ulu Rabbinin adını anarak tenzîh et onu.

 

70- MAÂRİC SURESİ

(3. âyette yüksek dereceler sahibi anlamına gelen Maâric sözü geçtiğinden bu ad verilmiştir. 1. âyette isteyen biri, istedi gelip çatacak azâbı dendiği için isteyen anlamına Sâil sûresi de denmiştir. Mekkîdir, kırk dört âyettir. Hasen'e göre 24. âyeti Medenîdir.)

Rahman ve Rahîm Allah Adıyla

1- İsteyen biri, istedi gelip çatacak azâbı.

2- O azâbı ki kâfirlerin başından defedecek yok. 346[1]


[1] Azâb isteyenin Hâris oğlu Nadar olduğu rivâyet edilmiştir, Ebu-Cehl diyenler de vardır.


3- Yüksek dereceler sahibi Allah'tandır.

4- Melekler ve Rûh, kendilerine emredilen yere çıkarlar bir günde ki miktarı elli bin yıldır.

5- Artık sabret güzel bir sabırla.

6- Şüphe yok ki onlar uzak görürler onu.

7- Ve bizse pek yakın görürüz onu.

8- O gün gök, yağ tortusuna döner.

9- Ve dağlar, atılmış renk-renk pamuğa benzer.

10- Ve hiçbir dost, dostunu sormaz.

11- Birbirlerini görüp tanırlar da ve suçlu, o günün azâbına karşılık oğlunu da vermek ister.

12- Eşini de, kardeşini de.

13- Kendisini barındıran kabîle halkını da.

14- Ve kim varsa yeryüzünde hepsini de fedâ etmek ve sonra da kendini kurtarmak ister.

15- Fakat imkânı yok; şüphe yok ki cehennem alev-alev yanmadadır.

16- Ne el bırakmadadır, ne ayak, ne et bırakmadadır, ne deri.

17- Çağırır dönüp gideni.

18- Ve toplayıp biriktireni.

19- Şüphe yok ki insan haris yaratılmıştır.

20- Bir şerre uğrarsa bağırır, sızlanır.

21- Ve bir hayır elde ederse vermez, kıskanır.

22- Ancak müstesnâdır namaz kılanlar.

23- Öylesine kılanlar ki namazlarını dâimâ kılarlar.

24- Ve öyle kişilerdir onlar ki mallarında malûm bir hak var.

25- İsteyene ve mahrûm olana.

26- Ve öyle kişilerdir onlar ki cezâ gününü gerçek bilirler.

27- Ve öyle kişilerdir onlar ki Rablerinin azâbından korkarlar.

28- şüphe yok ki Rablerinin azâbından da kimse emîn olamaz.

29- Ve öyle kişilerdir onlar ki ırzlarını korurlar.

30- Ancak eşleri ve temellük ettikleri müstesnâ ve artık bu hususta da kınanmazlar onlar.

31- Bunlarda başkasını isteyenlere gelince, onlardır haddi aşanların ta kendileri.

32- Ve öyle kişilerdir onlar ki emânetlerine ve ahitlerine riâyet ederler.

33- Ve öyle kişilerdir onlar ki tanıklıklarında doğrudurlar.

34- Ve öyle kişilerdir onlar ki namazlarını korurlar.

35- İşte onlardır cennetlerde ağırlananlar.

36- Ne oluyor kâfirlere ki sana doğru koşmadalar.

37- Sağdan ve soldan parça-parça ve bölük-bölük.

38- Onların her biri, Naîm cennetine sokulacaklarını mı umuyorlar?

39- Fakat imkânı yok; şüphe yok ki biz, onları, onların da bildikleri şeyden yarattık.

40- Andolsun doğuların Rabbine ve batıların Rabbine, gerçekten de bizim gücümüz yeter.

41- Onlardan daha hayırlısını, yerlerine geçirmeye ve kimse önümüze geçemez.

42- Bırak artık onları dalsınlar daldıklarına ve oynasınlar oynadıklarıyla, kendilerine vaadedilen güne kavuşuncaya dek.

43- O gün, kabirlerinden çıkarlar da koşmaya başlarlar, sanki dikilmiş hedeflere yelmedeler.

44- Gözleri yerde, üstlerine aşağılık çökmüş; işte onlara vaadedilen gün, bugündür.