3722. “Bir kar dağı diğeri üzerine çarpar, kar soğukluğu serâya eriştirir.”
“Sera”, merkez-i hak ve nemli toprak ve alet mânâlarınadır. Ya’ni, “meselâ bir kar dağı olan feylosof efendi, diğer bir kar dağı olan feylosof üzerine çarpar ve onun meslek-i fikrisine itiraz eder. Onlara gelmiş olan fikir ve hayâl, soğukluğu halkın en aşağı tabakasına kadar eriştirir.”
3723. “Bir kar dağı hadsiz ve derin anbardan kar dağı üzerine çarpar.”
“Bir kar dağı olan gafil sınırsız ve derin olan ism-i Mudill hazinesinden gelen, erişmiş olan batıl fikir ve bozuk ve kötü olan fikir sebebiyle diğer bir kar dağı üzerine çarpar ve itiraz eder.”
3724. “Ey şâh! Eğer böyle vadi olmasa idi, cehennemin harareti cümleyi yakar idi.”
“Ey şâh-ı ma’nâ olan Zülkarneyn! Eğer bu kar dağlarının soğukluğu olmasa idi, cehennemin harâreti gibi yakıcı olan şevk-i İlâh-î ateşi cümle halkı yakar ve mahvederdi. Bereket versin ki, bu ehl-i gafletin soğuk fikirleri ve hayâlleri bu hararete engel oluyor.” Bu bölümde fakire aşikar, meydanda olan bir mana da budur ki, “Kâf dağı”ndan murad, cenab-ı Pir (r.a) efendimizin vücud-i şerifleridir; ve “Zülkarneyn”den murâd, Hüsâmeddin Çelebi (k.s) hazretlerleridir ki, “İki karn” ile ism-i Zâhir ism-i Bâtın’’ın ahkâmına sahip olmalarından kinayedir. Hattâ bazı nüshada “cümle râ” yerine “mermerâ” vardır. “Bizi yakardı” demek olur.
Dostları ilə paylaş: |