Güney azərbaycan folkloru I kitab təbriz, Yekanat və Həmədan ərazi­lərindən

İNDİ BİR AZ DA SƏN YE, MƏN MOVULDAYIM!

Birisi şorbaya çörək doğrayıb, əvvəl tikəni ağzına apa­ran­da üzbəüzdə oturub gözünü onun əlinə tikən pişik movul­dadı. Adam çarəsiz əlindəki tikəni pişiyin qabağına qoydu. O, ikinci tikəni götürüb, hələ ağzına aparmamışdı ki, genə pişik movul­dadı. O, ikinci tikəni də pişiyin qabağına qoydu. Üçüncü, dör­düncü tikələr də qabaqkı tikələrin tayı oldu. Adam bunu görəndə kasanı pişiyin qabağına qoyub dedi:

– İndi bir az da sən ye, mən movuldayım!
MƏN NADİR QULUYAM, PUL İSTƏYİRƏM!
Nəql edirlər Nadirşah Hindistanı tutandan sonra Dehli əha­lisini yaman bezikdirir. Cana gəlmiş dehlililər bir gün çox oxu­naqlı yazı ilə bu sözləri yazıb Nadirin gəlib keçdiyi yol üstə asır­lar: “Sən əgər Allahsan, sənə biz də gərəkdir. Əgər şahsan, sənə rəiyyət gərəkdir. Bu qədər zülm, talan hindi xaraba qoyacaq”.

Nadirin gözü yazıya sataşcaq Mirzə Mehdi xandan soruşur:

– Oxu görüm, orada nə yazıblar?

Mirzə Mehdi xan yazılan sözləri oxuyur. Nadir bir az fikrə gedib sonra deyir:

– Bu sözlər mənim qulağıma girməz, nə bilim, mən Alla­ham, ya şaham, mən Nadirquluyam, pul istəyirəm.