Hldlniava V l h o n I n, I,1 V a hjhvi 3a I o I l n V 31 V h fi 11 fi

İM]

İşgal kuvvetleri

İstiklal

Caddesi'nde.

V. Dumesnil, îşgal

İstanbul'u, ist.,

1993

giderek kalktı; Türk kadınları için de açılma devri başladı.

Mütareke'nin istanbul'a bir diğer hediyesi barlardı. İstanbul hovardası Galata'mn izbe meyhanelerinden barlara terfi etti. Gene Rus göçmenler bu konuda öncülük ettiler. Bar öncesi benzer işlev gören kafe-konserler vardı. Sesleri akortsuz Romen aktörler, kendi ülkelerinde gözden düşmüş Fransız şantözler, garip şiveli Danimarkalılar, Japonya'dan gelme canbazlar, kısacası feleğin savurduğu tüm insanlar Osmanlı'nın son döneminde bu kafekonserlere doluşmuştu.

İstanbul delikanlıları bir süre bu kafekonserlere dadandı. Ama Mütareke ile birlikte barlar revaç buldu. Öte yandan yeni doğmakta olan sinemaların geniş bir müdavim kitlesi oluştu. Mütareke sinemalarında dünyayı devretmiş, aşınmış filmler art arda gösteriliyordu. Değişik ülkelerde yapılan bu filmler çoğu kez Fransız yapımı diye halka yutturuluyordu. Fransız dilberleri o yıllarda da revaçtaydı. İstanbul seyircisi ellerinde pastırma ya da su-cuk-ekmek bu havasız, izbe mekânlarda günlerini geçiriyorlardı.

Keza tiyatro kumpanyaları arasında da Fransızlar revaçtaydı. Ancak, Fransız etiketini hemen hemen tüm kumpanyalar kullanıyorlardı. Paris'in Cimnaz tiyatrosundan gelmiş diye ilan edilen matmazelin şivesi Felemenkçeye çalıyor ya da Alman aksanıyla Fransızca konuşuyordu.