Hldlniava V l h o n I n, I,1 V a hjhvi 3a I o I l n V 31 V h fi 11 fi

Panayia

Belgradu

Kilisesi,

Belgradkapı

Zafer Karaca

çıkışı sağlayan merdiven narteksin güne-yindedir.

Nefleri sınırlayan sütunlar beton kirişlerle bağlanır. Sekizgen mermer altlıklar üzerindeki sütunların gövdeleri porfir taklidi yeşil renkte boyalıdır. Sütunların kübik başlıkları kartonpiyer tekniğinde yapılmıştır. Kilisenin beton örtü sisteminde orta nef ve yan nefler beşik tonoz, narteks düz tavan ile örtülüdür. Apsisin örtüsü içte yarım kubbedir.

Kilisede naosa açılan girişlerin üçü nartekste nefler hizasında, dikdörtgen açıklıktır. Kuzey ve güneydeki birer giriş karşılıklı ve yuvarlak kemerlidir. Narteksin batıda ve kuzeyde bulunan iki girişi eksende ve yuvarlak kemerlidir. Yapının kuzey ve güneyinde, aynı hizada karşılıklı ve eş boyutlu beşer pencere yer alır. Doğu ve batıda üstte orta nef hizasında üçer, yan nefler hizasında birer pencere karşılıklıdır. Apsiste eksende küçük bir pencere ve batıdaki girişler arasında birer pencere vardır. Yapının pencereleri yuvarlak kemerlidir. Naosun doğusundaki yarım yuvarlak nişlerden üçü apsiste simetrik ve eş boyutlu, ikişer niş yan neflerin doğusunda, karşılıklı ikişer niş ise bemanın kuzey ve güneyindedir.

Kilisenin naosunda üç nefi kapsayan ahşap ikonostasis, kuzeydeki taşıyıcı sıranın doğudan ikinci sütununa oturan ahşap ambon ve karşısında yer alan ahşap despot koltuğu, oyma ve kabartma tekniğinde bitkisel motiflerle bezelidir.

Bibi. A. Deroko, "Beogradska İkona Bogo-roditse u Tsarigradu", Starinar, III-IV (1953), s. 217-222; înciciyan, istanbul; Z. Karaca, İstanbul'da Osmanlı Dönemi Rum Kiliseleri, ist., 1994; P. Kerameus, "Naoi tes Konstantino-upoleos kata to 1583 kai 1604", Ho en Kons-tantinoupolei Hellenikos Philologikos Syllogos, XXVIII (1904), s. 118-145; Schneider, Byzanz. ZAFER KARACA