Hldlniava V l h o n I n, I,1 V a hjhvi 3a I o I l n V 31 V h fi 11 fi

İSO'ya Bağlı

Kuruluşların

Yarattığı

Katma

Değerin

İlçeler

İtibariyle

Dağılımı,

1989

BAYRAMPAŞA!0'17 BAKIRK'

çılık, metalürji başta olmak üzere, İstanbul büyük işletmelerin en fazla bulunduğu kent niteliğindeydi. 1927'de, bütün Türkiye'de 20'den fazla işçi çalıştıran 212 dokuma atölyesi ve fabrikasının 62'si; metal ve makine dalındaki en büyük 53 işyerinin 20'si; kâğıt ve kâğıt ürünleri dalındaki büyük 33 işyerinin 21'i İstanbul'daydı. Yine de bu dönemde İstanbul'da sanayi, tarıma dayalı sanayide yüzde 87, dokumada hemen hemen yüzde 79, kimya ve ilaçta yüzde 72'nin üzerinde, küçük işyerlerinde yoğunlaşmıştı.

1929 dünya ekonomik bunalımının da etkisiyle 1930'lardan sonra uygulanmaya başlanan korumacı ve devletçi ekonomi politikası, bütün Türkiye ekonomisi gibi İstanbul sanayiinin yapısını da etkiledi. Devlet eliyle milli sanayileşme dönemine, İstanbul cılız bir sanayi altyapısı ve birikimiyle giriyordu. Sanayi yatırımlarının, planlı bir şekilde ve çok büyük ölçüde devlet tarafından gerçekleştirildiği bu dönemde, ithal ikameci bir ekonomi ve sanayi politikası izlenirken, devlet eliyle yaratılan sanayiden aslan payını alan, bu defa İstanbul olmadı. 1934'ten itibaren yürürlüğe giren I. Beş Yıllık Sanayi Planı'nda İstanbul'da büyük yatırım projeleri önde gelmiyor, aksi-

İstanbul'un en eski sanayi kuruluşlarından Feshane'nin 19. yy'ın sonlarındaki görünümü. Servet-i Fünun, 4 Mayıs 1892