Iacôbus -I
Yüklə 0,72 Mb.
|
|
LEXICON – I – ibridismo hybridismus, i, m; ambiguĭtas, atis, f.; mixtūra genĕris (Badellino); genus mixtum ibrido 1 diversus, a – um; hybrĭdus –a –um; 2 hybrĭdum, i n. ibridologia hybridologǐa ae, f. Syn: de hybridis doctrina. ibseniano Ibseniānus, a, um; √Henrīcus Ibsen, poëta Norvegiensis. icasticità locutĭo icastĭca, f. Syn: perspicuĭtas. icastico icastĭcus, a, um; √Graec. ei))kastiko/j = ut imago picta accurātus. Syn: perspicuus. iceberg natans mons glacialis, m; cfr Lat, 35,1987, 113: ~ ~ glaciātus; ~ moles glaciata (Bacci); glacialis mons vagans.
icnografia ichnographǐa ae, f.; √Graec i)/xnoj = vestigĭum et gra/fw scribo, delineo. icnografico ichnographĭcus, a, um. icnografo ichnographus, i, m. icona icon, onis, f. Syn: sacra icon; imago sacrata, ae f; ~ sancta. iconoclasta iconoclasta, ae, m e f. Syn: eversor sacrārum iconum; iconomachus, a, um. iconoclastìa sacrārum iconum eversĭo, f. Syn: iconomachĭa –ae f. iconoclàstico iconoclastĭcus, a, um. iconogràfico iconographĭcus, a, um. Syn: ad imagines describendas pertinens. iconògrafo 1 sacrārum imagĭnum descriptor, toris, m. Syn: iconographus, i, m. 2 machina transcriptorĭa f. iconolatra 1 cultor imagĭnum, m. 2 imagĭnum adorātor, m. Syn: iconolatra, ae, m e f. iconolatrìa 1 cultus imagĭnum, m. 2 imagĭnum adoratĭo, f. Syn: iconolatrǐa ae f; √Graec.ei)kw/n = imago e latrei/a = adoratĭo. iconologia imagĭnum interpretatĭo, f (Bacci). Syn: imagĭnum perquisitĭo; iconologǐa ae f. iconologista imagĭnum interpres, m (Bacci). Syn: iconolǒgus, i m; √Graec. ei)kw/n = imago e lo/goj = ratĭo. iconoscopio iconoscopĭum, ii, n. iconostasi iconostasis, is, f; √Graec. ei))kw/n = imago et sta/sij = actus standi vel id quod stat. iconoteca iconotheca, ae, f. Syn: iconum collectĭo; collectus sacrārum imagĭnum.
Id. Idus
idcirco idea 1 idea, ae, f (phil). 2 mentis notĭo, f. Syn: conceptus; notitĭa, ae f; ratĭo. 3 inventum, i, n; ~ repentinum. Syn: lumen; cogitatĭo fulminea. 4 praesagĭum, ii, n. Syn: praesensĭo; anĭmi divinatĭo. 5 inceptum, i, n. 6 consilĭum, ii, n. 7 opinĭo vana, f. Syn: cogitatĭo irrĭta | opinĭo, onis f.| notĭo, onis f.| visĭo, onis f.| specĭes, ei f.| forma, ae f.| specĭmen, ĭnis n | ~ centrale definitĭo potĭor | ~ di notĭo | sententǐa ae f | farsi un’ ~ animo concipere notiōnem alicuĭus rei | esporre la propria ~ sententĭam aperire | cambiare ~ sententĭam mutare ideabile cogitabĭlis, e. ideale 1 optĭmus, a, um. Syn: omni puncto perfectus; optĭmus expletusque. 2 emendātus, a, um. 3 commenticĭus, a, um. Syn: inanis; somnĭo somniātus. 4 ipsum optĭmum, n. Syn: praeclara forma, ae f; eximĭa ~ forma, ae f; optimi. 5 exemplar, aris, n. Syn: forma emendata. 6 sommum, ii, n. Syn: ficta specĭes. | proposĭtum, i n | excellens forma | optĭmum, pulcherrĭmus forma, optĭma forma | egregĭa proposĭta | evangelĭco optĭma specĭes evangelĭca | specĭmen optĭmum | orientamento, necessarĭam directiōnem optĭmam | omnĭbus numĕris absolutus, perfecta et absoluta | praeclara specie | ~ così elevato officĭa tam praecelsa | optima (eximǐa perfecta) specĭes, specĭes et forma | senza, i fatuus idealismo idealismus, i, m. idealista 1 idealista, ae, m (phil). 2 homo sublīmis, m. Syn: ~ magnanĭmus; caput ingenuum nobileque. 3 vaticinātor, oris, m. Syn: somnĭans; insānus; sententĭis insanĭens ; qui specĭes tantum amplexat idealistico 1 idealistĭcus, a, um. Syn: ex ideis argumentātus. 2 sublīmis, e. Syn: magnanĭmus; innocens; sui immemor; ingenuus; candĭdus. 3 somnĭans. idealità 1 exemplaris dignĭtas, f. Syn: summa exempli perfectĭo. 2 mundus exemplōrum, m. 3 vigor anĭmi, m. 4 summus finis, m. Syn: supremum quo tendĭmus; maxĭma et absoluta glorĭa. idealizzare aliquid animo tantum videre | aliquid absolutum et perfectum sibi animo fingo, is –ere | ~ meglio sapientissime excogitātus | aliquid perfectum pulcherrimumque cogitatiōne facere idealizzare in pulchrĭus interpretor. idealizzazione in pulchrĭus interpretatĭo, f. idealmente 1 mente tantum. Syn: mente cogitationeque (Bacci); sola notiōne. 2 optime. Syn: perfecte; explete; modo inexsuperabĭli. idealmente cogitatiōne et mente ideare commentor, ari. Syn: consulte invenĭo; excogĭto; anĭmo fabrĭcor; aniĭmo fingo; consilĭo efformo. ideare invenĭo, is, ire; animo (mente) fingo, is, ere ideativo intellectualis, e; idealis intellectualisque. ideatore commentātor, oris, m. Syn: excogitātor; faber anĭmo; rerum inventor; anĭmo fictor (Chiesa). ideazione excogitatĭo, onis, f. Syn: ratiōnum inventĭo; facultas commentandi; consiliōrum efformatĭo. identicità identĭtas, atis, f. Syn: perfectissima aequalĭtas. identico vere idem. Syn: identĭcus. E.g. relatĭo identĭca [quoad adi « identĭcum » cfr identĭtas]. identificabile certe recognoscibĭlis. Syn: ut idem cognoscibĭlis; clare cogitabĭlis. identificare adaequo –are | aequo –are | aequo cum | dum seipsum idem ac fratres... esse voluit | idem esse dicebant | comprobare | habeor idem | ~ con la persona induĭmus personam | ~rsi contineri | evadit identificare 1 certe agnosco. 2 idem facĭo. Syn: aequo; pro eodem duco. identificazione certa agnitĭo, f. Syn: unīus eiusdemque cognitĭo; unīus cum eodem comparatĭo; clara cogitatĭo. identificazione [identificatĭo, onis f], aequatĭo, onis f identikit 1 sontis adumbrata imago, f. 2 exemplum typicum, n (transl). identità identĭtas, atis, f; cfr MAR. VICTORIN., adv. Arrium, 1, 48; 1, 59; Ps. VIGIL. THAPS., trin., 10; peculiaris sua proprietas; carta d'- → tessera d'identità; ideocratismo ideocratismus, i, m. Syn: nimĭa conceptuum potentĭa, ae f; nimĭum imperĭum notiōnum. ideocrazia ideocratǐa ae, f. Syn: notiōnum dominatĭo; ideārum prorsus imperĭum. ideografia ideographǐa ae, f; √Graec. i)de/a = mentis notĭo et grafi/a = scriptūra. Syn: scriptūra a notionibus [dicitur in logica]. ideografico ideographĭcus, a, um. Syn: ad scriptūrae notiōnem spectans. ideogramma ideogramma, ǎtis, n. Syn: nota ideographĭca. ideologia 1 ideologǐa ae, f; √Graec. i)de/a = conceptus anǐmi et lo/goj = sermo, inquisitǐo, habĭta ratĭo. Syn: forma cogitandi; doctrinae ratĭo. 2 cogitatiōnum descriptĭo, f. Syn: doctrina de mentis notionǐbus | doctrina, ae f; opinatiōnes, um fpl. ideologico 1 ideologǐcus, a, um. Syn: ad notiōnes pertinens. 2 a describendis cogitationǐbus; nucleo - nucleus, i, m doctrinae; indolis ideologǐcae; a priori sententǐae, a priori captae; -i opiniōnum ideologismo ideologismus, i, m. ideologista ideologista, ae, m. ideologizzati certa quadam doctrina permeati ideologo 1 ideolǒgus, i, m. Syn: notiōnum studiosus; defensor inanis doctrinae. 2 descriptor cogitatiōnum, m. idilliaco bucolǐcus, a, um. Syn: cum pace remotissǐmus; simplicitate praedtus. idillico 1 serenus, a, um. Syn: amoenus quietusque; cum tranquillitate amoenus; suavissǐmae simplicitatis plenus (Chiesa). 2 amatorǐus, a, um. idillico idyllǐcus, a, um idillio 1 idyllǐum, ii, n; √Graec. Ei)du/llion = parva forma, parvulus aspectus. Syn: carmen bucolǐcum; scaena bucolǐca, ae f; bucolǐca, ōrum, n pl. 2 loci amoenǐtas, f. syn: locōrum delicǐae; cum tranquillitate amoenĭtas. 3 amatǐo, onis, f. idioma idioma, atis, n; √Graec. i)di/wma = proprietas. Syn: peculiaris dictĭo; locutĭo singularis; in sermone proprĭum; mos proprĭus dicendi; dialectus. idiomatico idiomatǐcus, a, um. Syn: ad dictiōnem peculiarem attinens. idiosincrasia 1 proprĭa corporis affectĭo, f (med). 2 idiosyncrasǐa, ae, f; √Graec. i)/dioj = proprĭus et sugkrasi/a = confusĭo, commixtĭo. Syn: anĭmus difficĭlis. idiota 1 homo hebes, m. Syn: ~ bardus; ~ stolĭdus; ~ nullīus fere ingenĭi; idiota. 2 caput incultum, n. Syn: homo inerudītus; vir rudis; civis in stultitĭam barbariemque lapsus. 3 stolǐdus, a, um. Syn: mente imbecillus; hebes; tardus; stultus. 4 rudis, e. Syn: inerudītus; barbarus; rudis stupidusque. mente captus, a, um, vir stultissǐmus idiotaggine ingenii hebetudo, f. Syn: stultitĭa. idiozia 1 ingenĭum hebes, n. Syn: mens infirma, ae f; ~ imbecilla atque torpens; stultum et nullum ingenĭum. 2 stultitǐa ae, f. Syn: stulte actum; opus levitatis. idolatra 1 idolōrum cultor, m. Syn: simulacrōrum adorātor (Chiesa); idololatres; √Graec. ei)dwla/trhj = simulacrōrum venerātor. 2 fervǐdus adorātor, m. Syn: amātor fervǐdus, idolatrare 1 idola colo. Syn: simulacra adoro; inanes deos veneror. 2 fervǐde adoro (transl). Syn: ardenti amōre veneror; perdǐte amo. idolatria 1 idololatrǐa, ae, f; cfr ThLL. Syn: idolōrum cultus; simulacrōrum adoratĭo. 2 amor vehĕmens, m. idolatrico idololatrǐcus, a, um. idoleggiamento ad sidera elatĭo, f. Syn: insana admiratĭo; amoris insanĭa. idoleggiare ad sidera extollo. Syn: insane admiror; amōre insanĭo. idolo 1 idolum, i, n; idolĭum; √Graec. ei)dwlon = effigĭes, simulacrum. 2 delicĭae, ārum, f pl. Syn: amor; deliciolae; il nostro ~ nostri amores idoneità idoneǐtas, atis, f (ThLL). Syn: habilǐtas; facultas, habilǐtas, ingenĭum aptum idoneo aptus, a, um; mezzi apta subsidĭa idracido acǐdum hydrogenĭi, n. idrante 1 fistula hydraulǐca, f. 2. idrargirismo venenosa infectĭo mercurialis, f. Syn: aegritudo ex mercurĭo; morbus ex hydrargyro. idrargirosi morbus mercurialis, m. Syn: hydrargyrosis. idrartro hydrarthrum, i, n; hydrarthron, i, n; √Graec. u(/dwr = aqua et to\ a)/rqron artus. Syn: artus hydropǐcus. idrartrosi hydrarthrosis, is, f; √Graec. u(/dwr = aqua et = a)/rqrwsij artuum inflammatĭo. Syn: arthrosis hydropǐca. idratante hydrata gignens. Syn: hydrata elaborans; hydrata efficiens; humectans. E.g. ceroma humectans. idratare hydrātum gigno. Syn: hydrata elaboro; hydrātum facĭo; hydrata efficĭo; humecto. idratazione hydrati elaboratĭo, f. Syn: partus hydratōrum. idrato hydrātum, i, n. idraulica disciplīna hydraulica, f. Syn: de fluxǐbus doctrina, ae f; doctrina de liquidōrum aequitate ac motione; ars hydraulica, ae, f; ars ducendae aquae. idraulico 1 hydraulĭcus, i, m; hydraulĭcus, a, um; faber, ri, m hydraulĭcus idria situla, ae, f. Syn: hydrĭa, ae f; hama. idrico hydrĭcus, a, um. Syn: vi aquae actus (Chiesa). idrobiologico hydrobiologĭcus, a, um. idrocarburi idrocarburo hydrogenanthrax, acis, m; hydrocarboneum, i n. (chem); √Graec. rec. u(dragona/nqrac = res, quae ex hydrogenĭo et carbonĭo coalescit [hydrogenĭum est vox usu iam recepta, ae f; anthrax, verbum e Graeco receptum, carbonem significat; cfr CASSIOD., hist., 7, 9; HIER, epist., 60, 15; EUTR., 10, 18; AMMIAN., 25, 10, 13], idrocefalia hydrocephalǐa ae, f; √Graec. u(/dwr = aqua et kefalh/ = caput. Syn: cerebrum aquosum; hydrocephalica affectĭo. idrocefalico hydrocephalĭcus, a, um [« cephalĭcus » legitur in Celso 5, 19, 7]. Syn: hydrocephalĭa affectus. idrocefalo hydrocephălus, i, m; SORAN., p. 93, 5: « quaerendum est ne forte hydrocephălus sit infans ». Syn: hydrocephalĭcus morbus. idrocinetico hydrocinetĭcus, a, um; ; √Graec. u(/dwr = aqua et kinhtiko/j = concĭtans. idrocoltura hydrocultūra, ae, f. Syn: cultūra (cultus) in aqua. idrocorsa hydroplanum cursorĭum, n. Syn: ~ celere ad certamĭna aptum. idrodinamica hydrodynamĭca ars, f; √Graec. u(/dwr = aqua et du/namij = vis. Syn: hydrodinamica doctrina, ae f; ~ disciplīna. idrodinamico hydrodynamĭcus, a, um [cfr ‘ dynamice ‘ apud FULG, myth, 3, 10]. idroelettrico hydroelectrĭcus, a, um; √Graec. u(/dwr = aqua et h)/lektron ~ electrum. E.g. vis hydroelectrica, ae f; machinamentum hydroelectricum; instrumentum ~ . idroestrattore hydroextractorĭum, ii, n; PLIN., nal, 24, 87: «vulgaris harundo extractorĭam vim habet». Syn: humōrum instrumentum extractorĭum. idrofilo hydrophĭlus, a, um; √Graec. u(/dwr = aqua et fi/loj = amans. Syn: bibulus. idrofobia hydrophobǐa ae, f; √Graec. u(drofobi/a = aquae horror. Syn: rabĭes; taedĭum potus. idrofobo hydrophŏbus, a, um; √Graec. u(drofo/boj PLIN., nat., 29, 99: «est limus salivac sub lingua rabiosi canis, qui datus in potu fieri hydrophobos non patitur». Syn: hydrophobĭcus; CAEL. AUR., acut., 3, 9, 99: « ... hydrophobicam passiōnem »; aquifuga. idrofonista rei hydrophonĭcae minister, m. idrofono hydrophonum, i, n; hydrophonĭum; √Graec. u(/dwr = aqua et fwnh/ = vox. Syn: subaquaneōrum sonōrum instrumentum exceptorĭum (perceptorĭum). idroforo hydrophŏrus, a, um; √Graec. u(drofo/roj, = aquam ferens. Syn: aquārum convectorĭum instrumentum. idrofugo aqua impenetrabĭlis. Syn: hydroexpulsorĭus; hydrofŭgus. idrogenato hydrogenĭo temperātus (part et adi). idrogenazione hydrogenĭo temperatĭo, f. idrogeno hydrogĕnum, i, n; hydrogenĭum. idrogeologia hydrogeologǐa ae, f; √Graec. u(/dwr = aqua, gh= = terra et lo/goj = ratĭo. Syn: aquārum natūrae doctrina, ae f; ~ ) investigatĭo. idrografia hydrographĭa ae, f; √Graec. u(/dwr = aqua, et gra/fw = scribo. Syn: aquārum descriptĭo; res hydrologĭcae, f pl. idrografico hydrographĭcus, a, um. idrografo hydrogrăphum, i, n. Syn: aquārum instrumentum descriptorĭum. idrolisi hydrolysis, is, f; √Graec. u(/dwr = aqua, et lu/sij = solutĭo. Syn: solutĭo per aquam. idrolitico hydrolytĭcus, a, um. E.g. hydrolitĭca via, ae f; ~ ratĭo. idrolizzare 1 hydrolysi curo. 2 hydrolysi tracto. Syn: ~ scindo. idrologia hydrologǐa ae, f; √Graec. u(/dwr = aqua, et et lo/goj = ratĭo. Syn: de aquis doctrina. idrologico hydrologĭcus, a, um. idrologo hydrolŏgus, i, m. Syn: hydrologĭae perītus doctor. idromassaggio hydrofricatĭo, onis, f. Syn: hydrotractatĭo. idromele hydromĕli, ĭtis, n; PLIN., nat., 1, 14, 20: «hydromĕli sive apomĕli sive melicraton »; hydromel, ellis, n; GLOSS., Ill, 566, 21: «hydromelle id est et mel mixtum ». Syn: mulsum. idrometallurgia hydrometallurgĭa ae, f; √Graec. u(/dwr = aqua, et metallourge/w = metalla exerceo. idrometria hydrometria ae, f; √Graec. u(/dwr = aqua et me/tron = mensūra. Syn: aquae metiendae doctrina, ae f; ~ ~ disciplīna, ae f; ~ ~ ars. idrometrico hydrometrĭcus, a, um. idrometro hydrometrum, i, n; √Graec. u(/dwr = aqua, et me/tron = mensūra. Syn: aquae libramenti index. idrometrografo hydrometrogrăphum, i, n; √Graec. u(/dwr = aqua, et me/tron = mensūra et grafei=on = instrumentum scriptorĭum. idropico hydropĭcus, a, um; √Graec. u(/drwpiko/j ; HOR., epist., 2, 34: «si noles sanus curres hydropĭcus». idropinico hydropinĭcus, a, um; √Graec. u(/dwr = aqua, et pi/nw = bibo. E.g. cura hydropinĭca. idropinoterapia hydropinotherapĭa ae, f; √Graec. u(/dwr = aqua, et pi/nw = bibo et qerapei/a = cura. Syn: aquis medicatis cura. idropisia hydrops, opis, m; √Graec. u(/drwy; HOR., carm., 2, 2, 13: «Crescit indulgens sibi dirus hydrops - nec sitim pellit»; hydropĭsis, is, f; cfr PLIN., nat., 24, 86. Syn: languor aquosus. idroplano hydroplănum, i n. idrorepellente aquae depulsorĭus (subst et adi). Syn: aquam repellens, aquifŭgus; aqua impenetrabĭlis. idroscalo hydroplanōrum portus, m. idrosci narta aquatĭca, f. idrosciatore aquatĭcus nartātor, m. idroscivolante hydroplănum aquam lambens, n. Syn: ad superficĭem aquae currens. idroscivolo tabŭla in aquam devexa, f. Syn: ~ in aquam declivis; ~ in aquam inclinata. idroscopio hydroscopĭum, ii, n; √Graec. u(/dwr = aqua, et skope/w = indago. Syn: speculatorĭum aquārum instrumentum. idrosfera hydrosphaera, ae, f; √Graec. u(/dwr = aqua, et sfai=ra = sphaera. Syn: aquārum globus. idrosfera hydrosphaera, ae f. idrosilurante hydroplănum silūros emittens n. Syn: ~ ad ignivoma missilĭa iactanda aptum. idrosolfito hydrosulfurātus sal, m. idrosolubile in aqua solubĭlis. idrossido. hydroxydum, i, n; √Graec. u(/dwr = aqua, et ocu/ = acidum idrostatica doctrina hydrostatĭca, f; √Graec. u(/dwr = aqua et statikh/ (i(/sthmi) = libramentum. Syn: hydrostatĭca ars; ~ ratĭo; de aquārum libramento doctrina, ae f; doctrina de liquōrum equilibritate; cfr CIC., nat. deor., 109. idrostatico hydrostatĭcus, a, um.
idrotecnica hydraulĭcae artis disciplīna, f; √Graec. u(/draulij; PLIN., nat., 7, 125: «hydraulĭcis organis repertis»; VITR., 9, 8, 4: « Ctesibĭus hydraulĭcas machĭnas primus instituit ». Syn: hydraulĭca doctrina, ae f; ~ ars. idroterapia curatĭo aqualis, f. Syn: hydrotherapǐa, ae, f; √Graec. u(/dwr = aqua, et qerapei/a = cura, ae f; aquārum curatiōnes; de aquārum curatiōne ars; de ~ ~ disciplīna. idroterapico hydrotherapĭcus, a, um. Syn: hydrotherapeutĭcus. E.g. hydrotherapĭcum medicamentum; aquae proprietatĭbus cura. idrotermale hydrothermalis, e; √Graec. u(/dwr = aqua, et qermo/n = calor. Syn: aquārum calentĭum (fons). idrotropismo ad umōres flexĭo, f. idrovia iter aquatĭcum, n. Syn: per flumĭna via. idrovolante hydroplănum, i, n; √Graec. u(/dwr = aqua, et plana/w = erro. Syn: volatilĭs navis; volatĭle navigĭum. idrovora machĭna aquivŏra, f; Cfr EGGER, Serm. Lat. Hod., 119. idrovoro aquivŏrus a, um. Syn: aquae bibŭlus; haustorĭus; exhaustorĭus. iella sors inīqua, f. Syn: adversa fortūna, ae f; mala sors; casus adversus; adversa, n pl. iena hyaena, ae f. ierocratico hierocratĭcus, a, um [cfr eiusmodi composĭta: hieroceryx; hierophylax]. ierocrazia hierocratǐa ae, f; √Graec. i(ero/j = sacer et kra/toj = imperĭum. Syn: sacerdotāle imperĭum; sacerdōtum dominātus. ierofania hierophanǐa ae, f; √Graec. i(ero/j = sacer et fai/nw = monstro; cfr HIERON., adv. Iovin., 1, 49, p. 282b. Syn: deōrum visĭo; ~ conspectus. Iesuina, ae. Iesus, u igiene 1 valetudĭnis tuendae ars, f. Syn: salubrĭtas; valetudĭnis curatĭo; hygienĭca doctrīna, ae f; √Graec. u(gieino/j = saluber [« hygiene » in CIL, XIII, 2004; « hygĭa » apud MARCELL., med., 36, 49]. 2 munditǐa ae, f. Syn: in corpore curando diligentĭa, ae f; in ~ ~ accuratĭo; in ~ ~ sedulĭtas. 3. sanitarĭa res, hygiena, ae, f igienico salutaris, e. Syn: salubris; saluber; emundātus; mundātus. igienista salubritatis studiosus, m. Syn: ~ cultor; suae valetudĭnis observantissĭmus. igloo, iglu casa glacĭe instructa, f. Ignatĭus ii ignitron fistula thermoionĭca, f; √Graec. Qermo/n = calor et i)w/n = iens. Syn: sipho thermoionĭcus; fluxus electrĭci corrector. ignivomo ignivŏmus, a, um. Syn: ignis vomĭtor; SEN., epist., 88, 19: « Quid enim, oro, liberale habent isti ieiuni vomitores...? »; incendiarĭus. ignobile ignobĭlis, e; turpis, e ; abiectus, a, um ; spurcus, a, um ; foedus, a, um ignorante gente, multitūdo, inis f. imperīta, ae f; vulgus imperitōrum ignora neglĭgit igrografo hygrogrăphum, i, n; √Graec. u(gro/j = uvĭdus et grafei=on = stilus. Syn: humōris copĭae instrumentum descriptorĭum. igrometria hygrometrǐa ae, f; √Graec. u(gro/j = uvĭdus et metri/a (te/xnh) = ars metiendi. Syn: de aëris umōre doctrīna. igrometrico hygrometrĭcus, a, um. igrometto hygromětrum, i, n; √Graec. u(gro/j = uvĭdus et me/tron = mensūra. Syn: umoris instrumentum metatorĭum; uligĭnis ~ ~. igroscopico 1 hygroscopĭcus, a, um; √Graec. u(gro/j = uvĭdus et skope/w = indāgo. E.g. motus hygroscopĭcus. 2. umōris bibŭlus (adi). igroscopio hygroscopĭum, ii, n; √Graec. u(gro/j = uvĭdus et et skope/w = indāgo. Syn: umoris instrumentum demonstratorĭum; uligĭnis ~ ~ . igrostato hygrostatus, i, m. √Graec. u(gro/j = uvĭdus et i(/sthmi = sisto. Syn: instrumentum uligĭnis dispensatorĭum. Ildefonsus Hildefonsus, i illativo illatīvus, a, um; cfr PRISC., gramm., 111, 101, 6: « illatīvae coniunctiōnes ». Syn: probabĭlis; consĕquens; argumentum valens. illazione inductĭo, ōnis f; consequentǐa, ae f. illegale non legitĭmus. Syn: illegālis; cfr ThLL. illegalità f. Syn: iniurĭa, ae f; iniustitǐa, ae f; vetitum; illegalĭtas, ātis [cfr ' illegalis ', ' illegaliter ', ThLL]. illegalmente vitĭo. illeggibile parum perspicuus. Syn: ~ clarus; obscūrus; perplexus; incomprehensibĭlis. illegittimità illegitimĭtas, atis, f [cfr illegitĭme GAIUS, inst., 1, 89]. Syn: iniustitĭa, ae f; res iniūsta; ~ contra legem; ~ legǐbus vetĭta, ae f; ~ non legitǐma. illegittimo 1 legǐbus vetĭtus. Syn: non legitĭmus [si quid est contra leges]. 2 iniurĭus, a, um. Syn: iniūstus, a, um; illicĭtus [si quid est contra iustitĭam]. 3 spurĭus, a, um. Syn: nothus, a, um; insitīvus, a, um. 4 falsus, a, um. Syn: adulterīnus, a, um; apòcryphus, a, um; supposĭtus, a, um. illetterato illitterātus, a, um illiberale illiberālis, e illiceità illicitūdo, ĭnis f. illividirsi livĭdus fio illogicità inconsequentǐa ae, f (cfr QUINT., inst., 8, 6, 50). Syn: ratiōni repugnantĭa, ae f; inscitĭa, ae f. illogicamente absūrde illogico ratiōni contrarĭus. Syn: non consectarĭus; haud consĕquens. illudere lasciarsi, illūdit; non si lascia, non fallāci figmēnto illūdit illuminante arbitram illuminātum esse;, anti significantes illuminare illustro, as, are, illustrātus mf.5;, di fede quorum fides sit collustrata illuminativo clarifĭcus, a, um. Syn: illucescens; illustrans. illuminato 1 illuminātus, a, um. Syn: illustrātus, a, um; illustris, e. 2 cultus, a, um. Syn: erudītus, a, um. E.g. aetas excūlta, ae f; saecŭla erudīta. 3 moderātus, a, um. E.g. imperĭum moderātum. | sapientissĭmus, a, um illuminazione illuminismo Illuminīsmus, i, m. Syn: disciplīna a natūra et a ratiōne profecta, ae f; rationālis disciplīna a, ae f; illuminatiōnis doctrīna, ae f; ~ disciplīna, ae f; lumĭnum aetas. illuminista rationālis disciplīnae cultor, m. Syn: lumĭnum doctrīnae cultor; ~ ~ studiōsus. illuministico illuministĭcus, a, um. Syn: ad rationālem disciplīnam versus; rationāli disciplīna imbūtus. illusione vana spes; mala fides; error, fallacǐa, falsa imago; mortale deceptĭo exitialis; non farsi ~, nihil prorsus deceptiōnis praetendo, is, ere SR 12 illusionismo praestigĭae, ārum, f pl; cfr PLAUT., Capt., 524. Syn: fallacĭa, ae f; dolus, i m; fucus, i, m. illusionista praestigiātor, oris, m; SEN., epist., 45, 8: «praestigiatōrum acetabula et calculi in quibus me fallacǐa ipsa delectat». Syn: ventilātor; pilarǐus; cfr QUINT., inst., 10, 7, 11. illusionistico praestigiosus, a, um. Syn: circulatorǐus; QUINT., inst., 10, 1, 8: «nobis … vim orandi, non circulatorĭam volubilitatem spectantibus » : cfr ibidem, 2, 4, 15. illusivo pro re iucundĭor. E.g. spectaculum pro re iucundI4s. Syn: fallax; simulātus. illusorio fallax, acis. Syn: falsus; speciosus; vanus, a, um; inanis. illustrare explico, as, are illustrativo explanatorĭus, a, um. Syn: interpretatorǐus; explicatorǐus; ad explicandum aptus. illustrato 1 explanātus, a, um (part et adi). Syn: explicātus; illustrātus; enarrātus. 2 (imaginǐbus) ornātus (part et adi); ~ exornātus. Syn: ~ auctus; depictus. 3 illustrātus, a, um (transl). Syn: nobilitātus; celebrātus. Collustravit illustrazione imago, ĭnis f; figūra, liber imaginǐbus exornātus. illustre illustris, e; nobĭlis, e; clarus, a, um imbacuccare os obvolvo; caput ~. Syn: os tego; ~ obtego. imbaldanzito sublātus imballaggio 1 mercĭum involucrum, n. Syn: ~ collectĭo; ~ compositĭo; ~ tegumentum. 2 merces in cistam (cistas) imposĭtae, f pl. Syn: merces in fasces (fasciculos) colligatae. 3 pretĭum involucri mercĭum, n. imballare merces colligo. syn: ~ compono; ~ impono; ~ involvo, is, ere; ~ alligo; ~ colligo; merces in cistam (cistas) impono; ~ in fasces (fasciculos) colligo. Yüklə 0,72 Mb. Dostları ilə paylaş:
|