103 Pezdevî, Usûlü’l-Pezdevî, c. II, s. 370; Semerkandî, Mîzânu’l-Usûl, s. 448; Ebû Bekir Muhammed b. Ahmed b. Ebî Sehl es-Serahsî, Usûlü’s-Serahsî, nşr. Ebû’l-Vefa el-Efgânî, Daru’l-Marife, Beyrut, 1973, c. I, s. 321; Celaleddin Ebû Muhammed Ömer b. Muhammed el-Habbâzî, el-Muğnî fî Usûli’l-Fıkh, nşr. Muhammed Mazhar Beka, Mekke, 1403, s. 194.
104 Alaeddin Abdülaziz b. Ahmed el-Buhârî, Keşfu’l-Esrar ‘an Usûli’l-Pezdevî, thk. Muhammed Mutasım el-Bağdâdî, Daru’l-Kitabi’l-Arabiyye, Beyrut, 1994, c. II, s. 678.
105 Muhammed b. Feramuz b. Ali Molla Hüsrev, Mir‘âtu’l-Usûl fî Şerhi Mirkâti’l-Vusûl(İzmirî Haşiyesi ile), c. II; s. 204.
106 Muhammed Ebû Zehra, Hadis Metodolojisi, s. 103.
107 Ebû’l-Hattab Mahfuz b. Ahmed b. Hasan el-Kelvezânî, et-Temhîd fî Usûli’l-Fıkh, nşr. Muhammed b. Ali b. İbrahim, Cidde, 1985, c. III, s. 78; Ebû Muhammed Ali sa‘d b. Hazm ez-Zâhirî, el-İhkâm fi Usûli’l-Ahkâm, Daru’l-Kitabi’l-İlmiyye, Beyrut, ty., c. I, s. 133.
108 Âmidî, el-İhkâm, c. II; s. 32–33.
109 Cüveynî, Burhan, c. I, s. 538; Gazâlî, Mustasfâ, c. I, s. 255; Âmidî, İhkam, c. II; s. 32, Fahreddin Muhammed b. Ömer b. el-Hüseyin er-Râzî, el-Mahsûl fî İlmi’l-Usûli’l-Fıkh, nşr. Taha Cabir Feyyaz el-Alevânî, Müessesetü’r-Risale, Beyrut, 1997, c. IV, s. 282.
110 Ebû Bekir Ahmed b. Ali b. Sâbit el-Maruf bi’l-Hatib el-Bağdâdî, el-Kifâye fî Ulûmi’r-Rivaye, Daru’l-Kitabi’l-İlmiyye, Beyrut, 1988, s. 18–52, 53.
111 İbn Hacer el-Askalânî, Fethu’l-Bârî bi Şerh-i Sahîhi’l-Buhârî, Daru’l-Fikr, Beyrut, 2000, c. XIII, s. 198.
112 Hatib el-Bağdâdî, el-Kifaye, s. 17.
113 Tehakküm: Aklî ve mantıkî bir delile dayanmadan, ya da erbabınca kabule şâyân bir gerekçe göstermeden hükmetmek, bir başka ifade ile, arzuya uygun hüküm koymada inat etmek demektir. Ahmet Muhtar Ömer, el-Mu‘cemu’l-Esasi, حكم maddesi.
114 Kemalüddin Muhammed b. Abdurrahim es-Sivâsî el-Hümâm, Şerhu Fethi’l-Kadîr, Daru’l-Kitabi’l-İlmiyye, Beyrut, 1995, c. I, s. 388.
115 H, Yunus Apaydın, “Haber-i Vâhid”, DİA, İstanbul, 1996, c. XIV, s. 358.
116 H. Yunus Apaydın, c. XIV, s. 357.
117 Abdülaziz Buhârî, Keşfu’l-Esrâr, c. II; s. 679–680.
118 H. Yunus Apaydın, c. XIV, s. 358.
119 Abdülaziz Buhârî. Keşfu’l-Esrâr, c. II, s. 680.
120 Abdülaziz Buhârî, ay.
121 Abdülaziz Buhârî, age., c. II; s. 681-682.
122 Abdülaziz Buhârî, age., c. II; s. 682.
123 Gazâlî, el-Mustasfâ, c. I, s. 276; Abdülaziz Buhârî, Keşfu’l-Esrâr, c. II, s. 682.
124 et-Tevbe, 9/122.
125 İsrâ, 17/36.
126 Abdülaziz Buhârî, Keşfu’l-Esrâr, c. II, s. 680.
214 Ahmed b. Ali er-Râzî el-Cessâs, el-Fusûl fî’l-Usûl, 2. baskı, neşr. Casim en-Neşemî, Mektebetü’l-İrşad, İstanbul, 1994, c. III, s. 117–118.
215 Abdülaziz Buhârî, Keşfu’l-Esrâr, c. III, s. 36; Serahsî, Usûl, c. I, s. 368.
216 Ebû Davud, Taharet, 69.
217 Şemseddin es-Serahsî, Kitabu’l-Mebsut, Daru’l-Marife, Beyrut, 1986, c. I, s. 66.
218 Abdülaziz Buhârî, Keşfu’l-Esrâr, c. III, s. 38.
219 Serahsî, Kitabu’l-Mebsut, c. I, s. 66.
220 İbn Hazm, el-İhkâm, c. I, s. 108.
221 İbn Hazm, el-İhkâm, c. I, s. 112–113.
222 Abdülaziz Buhârî, Keşfu’l-Esrar, c. III, s. 36.
223 Salim Öğüt, İslâm Hukuku Metodolojisinde Haber-i Vâhid’in Kaynak Değeri, Ocak yay., İstanbul, 2003, s. 46.
224 Ebû Zeyd Abdullah b. Ömer b. İsa ed-Debbûsî, Te’sîsu’n-Nazar, nşr. Mustafa Muhammed el-Kabbânî, Eda Neşriyat, İstanbul, ty., s. 48.
225 Ebû Zeyd ed-Debbûsî, Mukayeseli İslâm Hukuk Düşüncesinin Temellendirilmesi, terc.
Ferhat Koca, Ankara Okulları yay., Ankara, 2002, s. 181
226 Debbûsî, ay.
227 Debbûsî, ay.
228 Ebû Zeyd ed-Debbûsî, Mukayeseli İslâm Hukuk Düşüncesinin Temellendirilmesi, terc.
Ferhat Koca, Ankara Okulları yay., Ankara, 2002, s. 181-183.
229 Tirmizi, Ahkam, 3.
230 Sahiron Syamsuddin, “Ebû Hanîfe’nin Âhâd Hadisi İslâm Hukuku’nun Bir Kaynağı Olarak Kullanması”, çev. Abdullah Kahraman, Cumhuriyet Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, Aralık–2003, c. VII/2, s. 319–331.
231 Abdülaziz Buhârî, Keşfu’l-Esrâr, c. II, s. 698; Serahsî, Usûl, c. I, s. 338.
232 Abdülaziz Buhârî, age., c. II, s. 698-700; Serahsî, age., c.ı , s. 339.
233 Serahsî, age., c. I, s. 338-339.
234 Serahsî, age., c. I, s. 341.
235 Serahsî, ay.
236 Şihabeddin b. İdris el-Karâfî, Şerhu Tenkîhi’l-Fusûl fî İhtisâri’l-Mahsûli fî’l-Usûl, Kahire, 1973, s. 369.
258 Muhammed b. Hasan eş-Şeybânî, Kitabu’l-Hücceti ‘alâ Ehli’l-Medîne, 3. baskı, Alimu’l-Kütüb, Beyrut, 1983, c. I, s. 204.
259 Abdülaziz Buhârî, age., c. II, s. 698.
260 İsmail Hakkı Ünal, Ebû Hanîfe’nin Hadis Anlayışı, s. 162.
261 Tirmizi, Sünen, Tahare, 88.
262 Ahmed b. Huseyn el-Beyheki, Sünenü’l-Beyhekiyyi’l-Kübra, Mektebetü Dari’l-Baz, Mekke, 1994, c., s.144.
263 İbn Teymiye, Mecmu‘u Fetâvâ Şeyh’il-İslâm İbn Teymiye, nşr. Abdurrahman b. Muhammed b. Kasım, Kahire, 1404, c. XX, s. 304–305.
264 Şâfiî, er-Risale, s. 235–239.
265 Bu konu hakkında daha detaylı bilgi tezimizin Mürsel Hadis başlıklı kısmında verilmiştir.
266 Ebû’l-Velîd b. Ahemd er-Rüşd, Bidâyetü’l-Müctehid ve Nihâyetü’l-Muktesid, Kahire, ty., c. I, s. 137-190.
267 Ebû Salih Mansur b. İshâk es-Sicistânî, el-Gunye fi’l-Usûl, tahk. M. Sıdkı, Riyad, 1989, s. 131.
268 Serahsî, age., c. I, s. 364; Pezdevî, age., c. III, s. 5.
269 Ebû Ali Ahmed b. Muhammed eş-Şâşî, el-Usûl, Beyrut, 1982, s. 280.
270 Sicistânî, age., s. 131.
271 Buhârî, Keşfu’l-Esrâr, c. III, s. 79.
272 A‘râf, 7/3.
273 Ebû Bekir b. Ahmed Râzî el-Cessâs, Ahkâmu’l-Kur'ân, thr. Muhammed Ali Şahin, Daru’l-Kütübi’l-İlmiyye, Beyrut, ty., c. III, s. 37.
274 Haşr, 59/7.
275 Cessâs, Ahkâmu’l-Kur'ân, c. III, s. 38.
276 Pezdevî, age., c. III, s. 728.
277 Pezdevî, age., c. III, s. 728.
278 Buhârî, age., c. III, s. 23.
279 Ya‘kub b. İbrahim Ebû Yusuf, er-Red ‘alâ Seyri’l-Evzaî, tahk. Ebû’l-Vefa el-Efgânî, Kahire, ty., s.25; Şâfiî, Risale, s. 135; Ebû İshak b. Musa eş-Şatibî, el-Muvâfakât fî Usûli’ş-Şeri‘a, Kahire, ty., c. IV, s. 13-16.
280 Serahsî, age., c. I, s. 365.
281 Serahsî, age., c. I, s. 364-365.
282 Şâtibî, age., c. IV, s. 19.
283 Bağdâdî, Kifaye, s. 430.
284 İsmail Hakkı Ünal, age., s. 87-92.
285 Şâfiî, age., s. 137.
286 İsmail Hakkı Ünal, age., s. 90.
287 Serahsî, age., c. I, s. 367-368.
288 Buhârî, age., c. III; s. 23.
289 Ebû Davud, Tahare, 70; Tirmizî, Tahare, 61.
290 Serahsî, el-Mebsut, c. I, s. 66.
291 Tevbe, 9/108; Ebû Bekir Muhammed b. Abdullah el-Arabî, Ahkâmu’l-Kur'ân, tahk. Rıza Ferec el-Himâmî, Mektebetü’l-Asire, Beyrut, 2003, c. II; s. 476–477.
292 İbnu’l-Arabî, age., c. II, s. 475.
293 Buhârî, age., c. III, s. 25.
294 Buhârî, ay.
295 Buhârî, ay.
296 Müslim, Akdiye, 3.
297 Abdullah b. Çmer el-Beyzâvî, el-Gayetü’l-Kusvâ, tah. Ali Muhammed Karadağî, Kahire, 1982, c. I, s. 216.
298 Ca‘fer Ahmed Muhammed, el-Muhtasar, tahk. Ebû’l-Vefa el-Efgânî, Kahire, 1370, s. 333; Tahâvî, Meânî, c. IV, s. 148.
299 el-Bakara, 2/282; İbnu’l-Arabî, Ahkâm, c. I, s. 277–278.
300 Kelvezânî, et-Temhîd, c. III, s. 126.
301 Serahsî, age., c. I, s. 365; Buhârî, age., c. III, s. 26.
302 Serahsî, age., c. I, s. 366; Buhârî, age., c. III, s. 27.
303 Serahsî, age., c. I, s. 366-367; Buhârî, age., c. III, s. 27.
304 Müslim, Büyu‘, 23, 24, 25.
305 el-Bakara, 2/194.
306 Pezdevî, age., c. III, s. 732.
307 Tahâvî, Meânî, c. IV, s. 19.
308 Ebû Yusuf, Kitâbu’l-Âsâr, tahk. Ebû’l-Vefa, Beyrut, ty., s. 132.
309 Talak, 65/6.
310 Serahsî, Mebsut, c. I, s. 84; İbn Hazm, İhkâm, c. II, s. 134–137.
316 Muhammed Ebû Zehra, Ahmed b. Hanbel (Hayatı, Görüşleri ve Fıkıhta Yeri), terc. Osman Keskioğlu, Ankara, 1984, s. 247–248.
317 Kelvezânî, Mutemed, c. II, s. 641–642.
318 Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. III; s. 497; V, s. 425.
319 Ebû Zehra, Ebû Hanîfe, s. 302.
320 “Rasûlüllah (sav), azı dışı olan yırtıcı hayvanları ve pençeleri olan kuşları yemeyi, Hayber(in Fethi) günü yasakladı.” Müslim, 15-16; Ebû Davud, Et‘ime, 32; Tirmizî, Sayd, 9-11; Nesâî, Sayd, 86; İbn Mâce, Sayd, 13.
321 el-En‘am, 6/145.
322 İbn Rüşd, Bidâyetü’l-Müctehid ve Nihâyetü’l-Muktesid, c. I, s. 468–469.