İSLÂm prensipleri ansiklopediSİ

qqEBU HANİFE yS[X& Y"~ : (Bak: İmam-ı A’zam)

qqEBU-L HASAN-I ŞAZELÎ |7ˆ_- wKE7~ Y"~ : (Bak: Şazelî)

745/1- qqEBU HÜREYRE ˜h: «Asıl ismi Abdüşşems iken Re­sul-i Ek­rem tarafından Abdurrahman denilmiştir. Kedileri çok severdi. Bir gün eteğinde bir kedi yavrusu görüldüğünden Resul-i Ekrem Efendimiz “Ebu Hüreyre” diye ilti­fat buyurmuş ve kendisi bununla iftihar ederek bu künye ile şöhret bulmuştur.

Ticaret ve serveti ve bir gûna meşguliyeti olmadığından (Hi. 7. senesinde [İ.A.]) Ashab-ı Suffa sırasına idhal edilmişti. Bu darü’l-irfandan feyz almış ve huzur-ı risaletten bir an ayrılmamıştır. Bu cihetle ilmî mahfuzatı çoktu, kuv­vetli bir hâfızaya sahipti; ifta mevkiinde bulundu. Tabakat müellifleri, Ebu Hüreyre’yi “İlim hazine­sidir” diye tavsif ederler. Nefsî feragat ve zühdî ha­yatın müşahhas bir örneği idi.

Hazret-i Ömer tarafından «Bahreyn» Valiliğine tayin olunmuştu. Hazret-i Os­man zamanında Mekke Kadısı ve Hazret-i Muaviye devrinde Medine Valisi idi. 5374 hadis rivayet etmiştir. Bunların 335’inde Buhari ve Müslim müttefiktir. 93’ü Buhari’de, 189’u yalnız Müslim’de, kalan 4757’si diğer hadis kitaplarında mezkûr­dur. Doğrudan doğruya Resul-i Ekrem’den rivayet ettiği gibi Ebu Bekr, Ömer, Übeyy b. Kâ’b Hazaratı gibi ekâbir-i sahabeden de hadis nakletmiş ve kendisinden de hadis rivayet eden ashab ve tabiînin adedi 800’ü aştığını İmam Buharî bildiriyor.

Ebu Hüreyre’nin Resul-i Ekrem Efendimiz’le sohbeti üç seneyi aşmadığı halde bu kadar hadis rivayet edişini kendisine çok gören sahabe’ye müşarün-ileyh; “Kitabullah’dan iki âyet olmasa idi hiç bir hadis rivayet etmezdim” de­dikten sonra: “Herkese Kitab’da beyan ettikten sonra indirdiğimiz âyat-ı beyyinatı ve hidayeti gizliyenlere Allah lanet etsin” mealindeki (2:159) ..._«X²7«i²9«~ _«8 «–Y­W­B²U«< «w<¬gÅ7~ Å–¬~ âyetleri okumuş ve: “Muhacir kardeşlerimiz alış ve­rişle, Ensar kardeşlerimiz de zi­raatla meşgul iken Ebu Hüreyre... Resul-i Ekrem’in yanından ayrılmıyor ve onların hazır bulunmadıkları meclislerde bulunuyor, onların belleyemedikleri sözleri hıfze­diyordu” demiş ve kendi­sine itiraz edenleri sustur­muştur. (Bak: 293. p.sonu)

Hârikulâde metîn olan hıfzı ile beraber üç sene zarfında Resulullah’ın meclisin­den ayrılmamış ve bu müddet zarfında olanca kuvvetini Resul-i Ek­rem’in sözlerini ve işlerini hıfz ve kayda hasretmiştir. Medine’de yerleşmiş ve Hicretin 57 veya 58 tarihinde 78 yaşında orada irtihal etmiş ve Baki’ Kabris­tanına defn olunmuştur.» (Riyazüssalihîn Hadis Ravilerinin Hal Tercemeleri, Diyanet Yayınları Ankara- 1964, sh: 33)

Ebu Hüreyre’nin (R.A.) dua-yı Nebeviyeye mazhariyeti: «Ebu Hüreyre, Resul-i Ekrem Aleyhissalatü Vesselâm’a şekva etmiş ki, “Nisyan bana arız oluyor.” Resul-i Ekrem Aleyhissalatü Vesselâm ferman etmiş; bir mendil şeklinde birşey açmış. Sonra mübarek avucu ile gaibden birşey alır gibi, öyle avucunu oraya boşaltmış. İki-üç defa öyle yaparak Ebu Hüreyre’ye demiş: “Şimdi mendili topla.” Toplamış. Bu sırr-ı manevi-i dua-yı Nebevî ile Ebu Hüreyre kasem eder ki: “Ondan sonra hiçbir şey unutmadım.” İşte bu vakı­alar, ehadis-i meşhuredendirler.» (M.146) (Mezkûr ri­vayet: S.B.M. 99. hadis­tir)

Atıf notları:

-Ebu Hüreyre (R.A.)’ın şahid olduğu bir bereket mucizesi, bak: 429.p.

-Ebu Hüreyre (R.A.)’ın hadiste ihtisası, bak: 1107.p.