BƏXTİYAR VAHABZADƏ (1925- 2009) B. Vahabzadə 1925-ci il avqust ayının 16-da şəkidə anadan olub. Sonra şairin ailəsi Bakıya köçmüşdür. Bəxtiyar gənc yaşalrından şeirə həvəs göstərib, şeirləri almanaxlarda çəşr edilib. Şair namizədlik dissertasiyasıs, sonra 1964-cü ildə doktorluq dissertasiyası müdafiə edib. Şairin elmi-pedaqoji fəaliyyəti Bakı Dövlət Universitetilə bağlıdır. O, 1984çü ildə Xalq şairi adı almış, AMEA-nın əvvəl müxbir üzvü, sonra isə həqiqi üzv seçilmişdir.
Şair 2009-cu il fevralın 13-də vəfat etmiş, qəbri Fəxri Xayabandadır.
„Ata və şəkil“ şeiri gənc şairin 1943-cü ildə nəşr edilib. İlk kitabı isə Bakıda „Mənim dostlarım“ adı ilə 1949-cu ildə işıq üzü görüb. Sonrakı illərdə şairin „Ədəbi heykəl“(1053), „Sadə adamlar“(1954), „İnsan və zman“ və s. kitabları çıxmışdır.
B. Vahabzadənin „Gülüstan“ poeması 1959-cu ildə dərc olundu. Onun poemaları içərisində „İstiqlal“, „Təzadlar“, „Atılmışlar“, „Şəhriyar“ kimi əsərləri xüsusi yer tutur. Eləcə də şair 1990-cı ildə 20 Yanvar şəhidlərinin qəhrəmanlığına həsr etdiyi „Şəhidlər“ poemasını yazıb.
Ana dili məsələsi şairin yaradıçılığından qırmızı xətlə keçir. Şair 1954-cü ildə „Ana dili“ şeirində dilimizə xor baxanları „Fasonlu ədabazlar“ adlandırırdı.
Müxtəsər olaraq deyək ki, B. Vahabzadə poeziyası dərin fəlsəfi məzmuna, yüksək poetikliyə malik olmaqla xəlqiliyə, milliliyə söykənən sənət nümunələridir.
Dostları ilə paylaş: |