Könüldən keçənlər

ISBN-989-1052-29-053-9

©S. Binnətoğlu-2015

ÜRƏYİN İŞIĞINDA YANAN MİSRALAR !
Əziz oxucum, qələm dostum Sabir Binnət­oğ­lu mənə deyəndə ki, 5-ci kitabıma da ön sözü sən yaz. Mən düzü bir az tərəddüd etdim. Çünki bu həm çox məsuliyyətli, həm də ağır işdir. Gərək Atilla göy qübbəsini çiyinləri üstündə saxladığı kimi, mən də kitabı tam oxuyub, onun məsu­liyyətini şairlə bərabər daşıyam, əyər-əskiyini yer­li-yerində qiymətləndirib düzü-düz, əyrini-əyri ya­zasan. Nəhayət mən söz verdiyim üçün sözümə əməl etməyə girişdim.

Burada Həzrəti Əlinin bir müqəddəs kəlamı yadıma düşdü: “İnsanlar dillərinin altında gizlə­nirlər”. Bəli, necə ki, onlar danışmırlar, onun kim olduğunu bilmirsən. Elə ki danışmağa başladı, onda onun insani keyfiyyətləri, necəliyi üzə çıxır. Yoxluqdan var olan söz də belədir. Nə qədər ki, ağzını açmırsan, heç nə demirsən, söz dilə gəlmir, elə ki, danışıq üzvlərini işə salıb sözə keçdin, bax onda əsl mərəkə qopur. Dahi Füzuli babamız demişkən :

Ver sözə eyha ki , tutduqca səni xabi-əcəl,

Edə hər saət səni ol uyqudan bidar söz.

Söz Tanrı vergisidir, Haqqın səsidir. O, söz­dən və səsdən düzgün istifadə etmədikdə onda sən mütləq ictimai qınağa oxucu hücumuna hədəf olacaqsan. Çünki indiki oxucu da əvvəlki deyil. O, yazarlardan, şairəm deyənlərdən, qələm, söz əh­lin­­dən daha qiymətli, tutarlı fikirlər eşitmək istə­yirlər. Sabir Binnətoğlu nə isə oxucularına, xal­qına demək istəyir. О, чох наращат щагсыз­лыгла барышмайан, эюрдцкляри иля щесаблашмайан бир инсандыр. Бу мязиййятляр, бялкя, она Дцн­йайа эялиб суйундан, немятляриндян истифадя етдийи мцгяд­дяс торпагдан, улу бабаларындан кечиб. Бяли щям онлардан щям дя Дядя Яляс­эярин, Устад Алынын йарадыъылыг чешмясиндян ич­дийи цчцн онда беля чыльынлыг, барышмазлыг вар. Онда бир ба­рышмазлыг, цсйанкарлыг мювъуддур. Шаирин фикриня шярик олаг:

Ким алаъаг мяни мяндян биляйдим,

Дири икян о, эцнцмц эюряйдим.
Дцрцст севэи, саф мящяббят йолунда,

Разы галыб, дярщал бу эцн юляйдим.

Нащаг йеря демяйибляр ки, шаир Аллаща йахын инсандыр. Она эюря ки, илщам пяриси щяр адамын гялбиндя, кюнлцндя ъошуб вулкан кими пцскцря бил­мяз. Щяр йериндян дурана, ялиня гялям алыб аьына-бозуна бахмайараг, аьзына ня эялди йазана гялям ящли, шаир демяк олмаз. Шеир бюйцк фялсяфи шаиримиз Бяхтийар Ващабзадянин тябиринъя десяк, гялбин ишыьында йараныр. Шаир инсан гялбини ъошдур­мурса, онун дамарларында ганыны дондурмурса, ону дцшцнмяйя, фикря гярг олмаьа, ахтардыьыны тапмаьа сяслямирся она шаир, мисраларына ися шер демяк олмаз. Шаир даима наращат, фикирли, гцссяли, шян, щазыръаваб, философ, алим, йарадыъы олмалыдыр. Бялкя Сабир Биннятоьлу бу китабына она эюря «Цряйимин сяси» адыны гойуб.
Дцнйа дойду бу заманын бяминдян,

Щаг йорулду, щагсызлыьын дяминдян.

Сизъя дювран нийя беля эялибди?

Щеч баш ачмыр, фяляк дя юз ямялиндян.

Бяли, щеч фяляк юзц дя бязян юзц-юз ямя­линдян баш ача билмир. Амма шаирляр бцтцн дювр­лярдя щяйатда вя ъямиййятдя баш верян щадися­ляря вязиййятляря баш вурараг онун мащийятини ачмаьа наил олурлар. Мящз она эюря дя онлар шаир олдуглары цчцн юзляринин юзляриня йазыьы эялир.
Дцшцр щярдян бир зцмзцмя едирям,

Хяйалымла о, дцнйайа эедирям.

Ядалятдян, ятир, чичяк дярирям,

Бу дцнйада мяня шаир демяйин.

Сабир Биннят, шеир кюкдя йаранды,

Анламсыза, йалан олуб щяр анды.

Сюз ганмазлар ону йабанчы санды,

Бу заманда мяня шаир демяйин.

Сабир Биннятоьлу щям дя Вятян щясряти иля говрулуб алышыб, йаныр. О, бир Вятян дейил, ики Вя­тя­нини бирдян итириб. Бири ону дцнйайа эятирян явяз­сиз варлыг олан анасыдыр, о бири ися немят­ля­риндян дадыб, бюйцдцйц доьма Эюйчясидир. Щяр ики нисэил шаири чох кядярляндириб:

Дурна кими дювр едярдим щавада,

Анам юлдц, йетим галдым дцнйада.

Дяйяри щеч лазым дейил щяйатын,

Кимсясизям, йад елдя- йад йувада.

Фярз едярдим бцтцн дцнйа мянимдир,

Азярбайъан, йашайыш мяскянимдир.

Анам йохса, дцнйа мяним няйимдир,

Щеч няйим йох сахта фяна дцнйада.

Сабир Биннят, гям-кядярдян йаралы,

Дцшцб Вятян, йурд-йувадан аралы.

Щаны Эюйчя, щаны Эюйчя маралы,

Бядбяхт эялиб, йесир галдым дцнйада.

Шаир гям йемя, су эялян арха, бир дя эяляр. Дювран еля эятиряр ки, сян йенидян Улу Эюйчяня говушарсан, сяни дцнйайа эятирян анан щагга го­вушса да, ахы, сянин ян бюйцк анан Азярбайъан адлы эюзял дийар, дцшмянлярин эюзцня бычаг кими батан Анан вардыр.

Щамы бир эцн анасына пай едир,

Гяриб галыб, щям юзцм-щям сюзлярим.

Гялям каьыз эюзляримин суйундан,

Щеч олмаса, бир парча шеир эюндярим.

Ширин-ширин йат, анам,

Йухуна бал, гат, анам.

Бу дцнйа язабыны,

О дцнйада ат, анам.

Сабир Биннят йарадыъылыьы чох кешмякешли, зиддиййятли, щям дя цсйанкар бир йарадыъылыгдыр. О, гялямини бир нечя вариантда сынагдан кечириб. Эащ бящри тящвиля кечир, эащ гошмайа, эащ да байаты формасында юзцнц сынайыр, эащ да Зцлгерн кими эцндяликдя башына эялянляри, щадысяляри гялямя алыр. Бцтцн бунлара бахмайараг мяня беля эялир ки, о, ня ися демяйя ъящд едир вя юз цзяриндя эе­ъя-эцндцз чалышыр. Она эюря дя йазыларында вя фи­кир­ляриндя, мисраларында бир чох гиймятли дейим­ля­ря наил олуб. Шаир сяня эяляъякдя даща эюзял, дц­шцндцрцъц, йарадыъы тапынтылар арзулайырам. Чцн­ки, сян буна лайигсян!

 Сащиб Гурбанов,