Microsoft Word bankir ziyouz com doc
Yüklə 0,96 Mb. Pdf görüntüsü
|
| www.ziyouz.com kutubxonasi
122 — Siz meni kechiring, — dedi Palmer, — men baribir qishloqiligimga boraman va bu narsalarga tuzuk-quruq aqlim yetavermaydi. — Palmer, — uning so‘zini bo‘ldi chol, — har gal kim menga o‘zini qishloqi qilib ko‘rsatib, shaharcha nozik narsalarga aqlim yetmaydi deb aytganda, men oqibatda hamyonsiz qolaman. Ana shunaqa. Xo‘p, mayli. Ochiqchasiga gaplashaylik. Sizga qanday topshiriq berilganini men bilaman. Undan ko‘ra siz omonat banklari bilan jangni go‘yoki muqaddas salib yurishi hisoblab, ochiqchasiga va aylantirmay javob berganingiz yaxshi emasmidi? Palmer kuldi: — Mana bu endi yoqimli kutilmagan narsa. — Shunaqami? — Lumis unga diqqat bilan qaradi. Keyin uning javob aytishdan qochishni do‘ndirishiga qoyil qoldi. Uning katta-katta ko‘zlari Palmerdan chetlab o‘tib, tanobiyning to‘riga diqqat bilan tikildi. — Hammamiz shu yerdamiz, — biroz jimlikdan so‘ng dedi u, — bilamiz: bu naqd pullar uchun bor-yo‘g‘i mushtlashuv, xolos. Hozirgi vaqtda naqd pullarning katta qismi omonat banklari ixtiyorida turibdi, tijorat banklari esa puldan o‘marib qolmoqchi bo‘ldi. Bunday ahvolda hech kim yutolmaydi. — Ommadan boshqa hech kim, — qo‘shib qo‘ydi Palmer. — Mutlaqo to‘g‘ri, — Lumis yana bir necha bor boshini irg‘adi. — Omma har doim sal bo‘lmasa oshkora ichiqoralik bilan mushtlashuvni kuzatib turadi. Masalan, chakana narxlar atrofidagi mushtlashuvni. Ommaga esa kim yengilishining mutlaqo farqi yo‘q. U eng arzon narxda hamma narsani sotib olsa bo‘ladigan paytni kutib turadi, xolos. Maqola uchun a’lo sarlavha: “Bankirlar bir- birning go‘shtini g‘ajishga tayyor”. Omma bunday narsalarni ko‘ziga surtadi. Bankirlar mushtlashib yotganda o‘z mablag‘iga yiliga chorak foiz qo‘shimcha qidirib, mablag‘ qo‘yuvchilarning tit-pitini chiqaradilar, go‘yo bu ularni Qorunga aylantiradigandek. Kim yutib chiqadi? Omma; lekin biz emas. Shu joyda fikrimiz bir joydan chiqar? — Mutlaqo. — Sizday tajribasi bor odamga, — tezgina davom etdi Lumis, — boshqa odamlardan farqli o‘laroq, bankirlar ularning axlatni kulbadan olib chiqishdek dabdabaga yo‘l qo‘ya olmasliklarini tushuntirib o‘tirishning aslo hojati bo‘lmasa kerak. Gapim to‘g‘rimi, xo‘sh, nima deysiz? — Ha, ha, siz haqsiz. — Boshqalar uchun, biz uchun ozuqa bo‘ladigan narsa zahardir, shunday emasmi? — qo‘shib qo‘ydi Lumis. — To‘g‘ri. Bunday tuturuqsizlikdan zavqlanib, Palmer o‘zini o‘rindiqqa tashladi. “Qorunga o‘xshagan boy” — kinoyali kuldi u, — “kulbadan chiqqan axlat”, “zahar”. Bunday eski g‘oyalar yordamida Jo Lumis qanday qilib yuksakliklarga yetib olardi? Yuraverib tekislangan temir iz baribir mustahkam bo‘larkan- da. — ... agar ta’bir joiz bo‘lsa, bu voqeani silliqqina yuzdan sidirib tashlash kerak, — davom etdi chol, — to u Olbanigacha yetib borguncha. Qonun bunga qo‘l urishi hamon biz hammamiz mushkil ahvolda qolamiz. Palmer ehtiromli bosh irg‘ab qo‘ydi, payt poylab turdi, iloji boricha ko‘proq samimiy gapirishga harakat qilib dedi: — Buni siz filiallar haqidagi qonun loyihangizni qaytarib olishga tayyorsiz degan ma’noda tushunishimiz joizmi? Lumis o‘rindiqqa og‘ir cho‘kdi va bir nafas Palmerga u nishonga urgandek tuyuldi. Uning tub sababini bilgandan keyin endi bu qiziq o‘yinday bo‘lib qoldi. Biroq Lumisning chekingandek bo‘lib ko‘rinishi bor-yo‘g‘i ofitsiantning stolga yaqinlashib kelishi tufayli ekan. Ofitsiant yashin tezligida narsalarni joy-joyiga qo‘ydi-da, yashin tezligida g‘oyib bo‘ldi. Palmer cholning o‘z jo‘jasini sanchqi bilan aylantirayotganini kuzatib turardi. |