ÖĞRETİMİ DEĞERLENDİRME
M. ÖZEL EĞİTİM İHTİYACI OLAN ÖĞRENCİLERDE DİL VE İLETİŞİM BECERİLERİNİN KAZANDIRILMASI
İletişim insan etkileşiminin temelinde yer alan, deneyimlerin, duygu ve düşüncelerin, ihtiyaçların başka insanlarla paylaşılması süreci olarak tanımlanabilir. İnsan sosyal bir varlıktır ve diğer insanlarla bilgi alışverişine dayalı bir bağ kurmaya gereksinim duyar. İletişimin gerçekleşebilmesi için en az iki kişinin bulunması ve söz konusu etkileşimin başlayabilmesi için de ihtiyaç hissedilmesi gerekmektedir. Bir gereksinim nedeniyle iletişim başlatılabilmesi için dilin kullanımı büyük önem taşır ki bu yolla karşı tarafa mesaj iletilebilsin. Dil becerileri de söz konusu iletişimin sağlanmasında köprü görevi görür. Dilin biçim, içerik ve/veya kullanım olarak gelişiminde yaşanan yetersizlikler çocukların diğer gelişim alanlarındaki süreçleri de etkiler.
Dil becerilerini iki boyutta ele almak gerekir:
Alıcı dil becerilerinde özel eğitim ihtiyacı olan bireylerin söylenen yönergeleri anlama, okunan öyküyü anlama gibi konularda sıkıntı yaşadıkları görülmektedir. İfade edici dil becerilerinde ise bu bireylerin, anlamlı sesler çıkarma, söz dizim yapısında problem, kelime hazinesinin sınırlılığı ve kullanımı konularında sorunlar yaşadıkları bilinmektedir. İfade edici dil problemleri sıklıkla bebeklik döneminde ortaya çıkmakta ve var olan dil problemlerinin erken tanılanması ve sağaltılması bu doğrultuda önem arz etmektedir.
Bireyin hazinesinde bulunandan fazla sözcüğü anlaması ve bağlama uygun kullanması, karşılaştığı farklı durumlarda dili kullanması, dil bilgisi kurallarına uygun kullanması, iletişim sırasında uygun sıra alma becerisi ile dil becerilerine ilişkin amaçlar belirlenerek ifade edici dil becerileri çalışılabilir. Alıcı ve ifade edici dil becerilerini geliştirmek amacı ile farklı öğretim yöntem ve teknikleri kullanılabilir.
Dostları ilə paylaş: |