191
GİRİŞ: MEHDİLİK
Sözlükte “hidayete erdirilmiş ve kendisine doğru yol gösterilmiş kimse”
anlamına gelen mehdi, ahir zamanda ortaya çıkması beklenen bir kurtarıcıyı
nitelemek için kullanılan bir kavramdır. Mehdilik, farklı adlar altında
kendisini göstermekle birlikte hemen hemen bütün dinlerde ve kültürlerde
yer etmiş ortak bir olgudur. “Beklenen bir kurtarıcı fikrinin hemen hemen
bütün dinler ve kültürlerin sahip olduğu ve yaşattığı bir “ümit ve kurtuluş
ideali” olduğunun; “idarecilerin hükmü altında ezilen kitlelerin, kendilerini
karanlıklardan aydınlığa çıkaracak bir kurtarıcıyı, yani mehdiyi daima
beklediklerinin” (Fığlalı, 2004, s. 272) de altını çizmek gerekir. Bu nokta
önemlidir; zira mehdilik algısının ve inancının her dinin kendi tarihsel
bağlamından beslendiğini, sosyo-politik ortamına göre içerik kazandığını
bilmemizi gerektirir.
“Mehdi telakkisi her toplumda yankı bulan bir sığınma mekanizmasıdır.
Sosyal şartların bozulup zulmün arttığı dönemlerde halk bir kurtarıcı
beklentisine girmiş, daha sonra da bu beklenti, dini bir inanca bürünerek
mehdi inancı şeklinde ortaya çıkmıştır” (Yavuz, 2003, s. 372). “Mehdi, farklı
kültür ve dinlere göre dünyanın tarihinin sonunda tanrı tarafından yeryüzüne
gönderilecek ve yeryüzünü hakimiyetine alacak, bir hükümdar, insanlara
doğru yolu gösterecek bir peygamber, dini bir lider veya Hinduizm’de olduğu
gibi bir tanrıdır” (Sarıkçıoğlu, 2003, s. 369).
Mehdi inancının bütün dinlerde kabul görmüş olması, kavramın (dini
fenomenin) kökeni ile ilgili tartışmalara da yön vermiştir. Bir dindeki
algılanma biçiminin, başka dinlere ne şekilde yansıdığı üzerinde durularak,
kavramın dinler arasındaki etkileşim temelinde şekillendiği çağdaş
araştırmacılar tarafından tespit edilmeye çalışılmıştır. Bu açıdan bakıldığında
İslâm düşüncesindeki mehdilik kavramının içeriğinin şekillenmesinde büyük
ölçüde İsrâilî geleneğin etkili olduğu görülmektedir. Bu dini gelenekte
beklenen kurtarıcı için yaygın olarak kullanılan isim, mesih olmuştur.
Beklenen kurtarıcı, Yahudilikte mesih kelimesiyle karşılanmakta ve
İsrâiloğulları’nı esaretten ve sürgünden kurtarıp “vaat edilmiş topraklara”
kavuşturacak ve kutsal mabedi yeniden inşa edecek kimse olarak kendisini
göstermektedir. Dâvûd soyundan olacak olan mesih, yeryüzünün sonuna
doğru dünyaya gelerek ilahi krallığı başlatacak olan bir kraldır. Buna göre
mesih tamamen yeni bir insanın kurtarıcı olarak gelmesidir. Yahudiler mesih
kavramını kutsal kitaplarıyla temellendirirler ve Tevrat’ta bunun açıkça dile
Dostları ilə paylaş: