Peygamberlere iman 3 Peygamberlerin Görevleri 6

Peygamberler

Yüce Allah, hiçbir ayırım yapmaksızın Müslümanların bütün peygamberlere iman etmesini vacip kılmıştır. Yüce Allah bu konu ile ilgili olarak şöyle buyurmaktadır:

“Biz, Allah’a ve bize indirilene; İbrahim, İsmail, Ishak, Ya’kub ve esbâta (=torunlarına) indirilene, Musa ve İsa’ya verilenler ile Rableri tarafından diğer peygam­berlere verilenlere, onlardan hiçbiri arasında fark göz etmeksizin inandık ve biz sadece Allah’a teslim olduk deyin.”¹²⁹

Yüce Allah, müminlerin imanının bu şekilde olduğunu belirtmektedir. Bu konuda ise şöyle buyurmaktadır:

“Peygamber, Rabbi tarafından kendisine indirilene iman etti. Müminler de (iman ettiler). Her biri Allah’a, meleklerine, kitaplarına, “peygamberlerine” iman etti­ler. “Allah’ın peygamberlerinden hiçbiri arasında ayı­rım yapmayız. İşittik, itaat ettik. Ey Rabbimiz, affına sığındık! Dönüş sanadır” dediler.”¹³⁰

Yüce Allah, iyiliğin bu şekildeki imanda olduğunu haber vermektedir. Bu konu ile ilgili olarak ise şöyle buyurmakta­dır:

“Asıl iyilik, o kimsenin yaptığıdır ki; Allah’a, ahiret gününe, meleklere, Kitap’a, “peygamberlere” iman eder.”¹³¹

İnsan, peygamberlerden bazısına inanıp diğer bazısına inanmazsa veya iman hususu da bu peygamberler arasında ayrım yaparsa kâfir olur. Yüce Allah bu konu ile ilgili olarak şöyle buyurmaktadır:

“Allah’ı ve peygamberlerini inkâr edenler ve (inanma hususunda) Allah ile peygamberlerini birbirin­den ayırmak isteyip “(peygamberlerin) bir kısmına iman ederiz, ama bir kısmına inanmayız” diyenler ve bunlar (= iman ile küfür) arasında bir yol tutmak isteyenler yok mu? İşte gerçekten kâfirler bunlardır.”¹³² Yüce Allah, bu peygamberlerden bazısını bize anlatıp bu peygamberleri isimleriyle zikretmiştir. Bazılarını ise bize anlatmamıştır. Bu konuda şöyle buyurmaktadır:

“Bir kısım peygamberleri sana daha önce anlattık. Bir kısmını ise sana anlatmadık.”¹³³

Yüce Allah’ın isimlerini bize bildirdiği peygamberlerin sayısı yirmi beştir. Bu peygamberlerin isimleri şu ayetlerde zikredilmektedir:

“İşte bu, kavmine karşı İbrahim’e verdiğimiz delillerimizdir. Biz dilediğimiz kimselerin derecelerini yükseltiriz. Şüphesiz ki senin Rabbin Hakim (=hikmet sahibindir, Alîm (=hakkıyla her şeyi bilen)’dir. Biz, İbrahim’e; İshak ve (İshak’ın oğlu) Yakub’u da armağan ettik; hepsini de doğru yola ilettik. Daha önce de Nuh’u ve O’nun soyundan Davud’u, Süleyman’ı, Eyyub’u, Yu­suf’u, Musa’yı ve Harun’u doğru yola iletmiştik. Biz iyi davrananları işte böyle mükâfatlandırırız. Zekeriyya, Yahya, İsa ve İlyas’i da (doğru yola iletmiştik). Hepsi de iyilerden idi. İsmail, Elyesa’, Yunus ve Lût’u da (hidayete erdirdik). Hepsini âlemlere üstün kıldık.”¹³⁴

Bu ayetlerde 18 peygamber ismi geçmektedir. Kur’an’ın başka ayetlerinde geçen diğer 7 peygambere de iman etmek vaciptir.

“Allah Adem’i, Nuh’u, İbrahim ailesi ile İmrân aile­sini seçip âlemlere üstün kıldı.”¹³⁵

“Ad kavmine de kardeşleri Hûd’u (peygamber ola­rak gönderdik).”¹³⁶

“Semûd kavmine de kardeşleri Salih’i (peygamber olarak gönderdik).”¹³⁷

“Medyen kavmine de kardeşleri Şuayb’ı (peygamber olarak gönderdik).”¹³⁸

“İsmail’i, İdris’i ve Zülkifl’i de (an). Hepsi de sabre­den kimselerdendi. Onları rahmetimizin içine aldık. Hakikaten onlar, iyi kimselerdendi.”¹³⁹

“Muhammed içinizden herhangi bir adamın babası değildir. O, Allah’ın resulü ve peygamberlerin sonuncusudur.”¹⁴⁰

Peygamberlerin sayısının 124 (000)¹⁴¹ olduğu rivayet edilmektedir.¹⁴²

Her Ümmete Bir Peygamber Gelmesi

Bu peygamberleri Yüce Allah uzun asırlar boyunca üm­metlere göndermiştir. Hiçbir ümmet kendisini Allah’a davet eden ve hakkı irşad eden bir peygamberden yoksun kalmış değildir. Yüce Allah bu konuda şöyle buyurmaktadır:

“Allah’a andolsun ki, ‘senden önceki ümmetlere’ de (peygamberler) göndermişizdir.”¹⁴³

“(Geçmiş) her ümmet içinde de mutlaka “bir uya­rıcı” (peygamber) buluna gelmiştir.” ¹⁴⁴

“Her ümmetin “bir peygamberi” vardır.”¹⁴⁵

“Her toplumun “bir yol gösterici” (peygamberi) var­dır.”¹⁴⁶

Peygamberin, Kendi Ümmetinin İçinden Gönderilmesi:

Peygamber, kendi ümmetinin içinden biridir. Ümmeti içinde değerli birisi bile olsa, yine de Allah onu kendisinden aldığı vahyi insanlara yerli yerinde sunması için bir takım aklî ve manevi özelliklerle donatmıştır.

“Allah, peygamberliğini kime vereceğini daha iyi bilir.”¹⁴⁷

“Allah meleklerden ve insanlardan “peygamberler” seçer. Doğrusu Allah, Semî’ (=işiten)’dir ve Basîr ( = gören)’dir.”¹⁴⁸

Yüce Allah, peygamberleri, peygamberlik görevini yerine getirmede onları güçlü kılmak ve dinî ve dünyevî işlerde kendilerine uyulan birer örnek olmaları için on­ları üstün özelliklerle ve faziletlerle donatmıştır. Eğer Allah, peygamberleri, bu aklî ve manevi özelliklere sa­hip kimselerden değil de yanlış fıtrat ve zayıf akıllı olan kimselerden seçmiş olsaydı, bu peygamberler, Allah’ın hidayetini insanlara götürmeye sahip ehliyetli kimseler olamazlardı.

Peygamberin, (Diğer insanlar Gibi) Yemek Yiyen Birisi Olması:

Peygamber, (insanlar gibi) yemek yiyen ve sokaklarda gezip dolaşan birisidir.

Yüce Allah bu konuda şöyle buyurmaktadır:

“Senden önce gönderdiğimiz bütün peygamberler de, şüphesiz, yemek yerler, sokaklarda gezerlerdi.”¹⁴⁹

Peygamberin Evlenmesi:

Peygamber, diğer insanlar gibi evlenir ve çocuk sahibi olur. Yüce Allah bu konuda şöyle buyurmaktadır:

“And olsun ki, senden önce nice peygamberler gön­derdik. Onlara eşler ve çocuklar verdik.”¹⁵⁰