Peygamberlere iman 3 Peygamberlerin Görevleri 6

1. Peygamberlerin Peygamberlikten Önceki İsmetleri: Peygamberler, kendilerine peygamberlik verilmeden önce, ya kendilerinden önceki peygamberin şeriatına tabi olarak hayatlarını sürdürürler ya da kendilerinin ileride peygamber olacaklarını bilmeden toplumları içinde hem cinsleri gibi ahlaki faziletler bakımından farklı bir yaşayışın sahibi olurlar.

2. Peygamberlerin Peygamberlikten Sonraki İsmetleri: Peygam­berler, peygamber olmalarından sonra Allah’ın her konuda kendilerine tebliğ ettiği bütün emirlere ve ümmetini irşad etme gibi hususlara tam olarak uyarlar. Hata etmezler, asla günah işlemezler. Peygamber, gerek kasten, gerek sehven, bilerek, unutarak büyük günahları kesinlikle, küçük günahları ise bilerek işlemekten masumdur. Yanılma ve unutma sonucunda çok küçük hataları, peygamberin insan olması hasebiyle işleyebilir. Böyle bir durumda Allah, onları uyarır ve onları bu fiilleri işlemekten uzak tutar. Hz. Adem, Hz. Nuh, Hz. İbra­him, Hz. Yusuf, Hz. Yunus ve Hz. Muhammed (s.a.v.) hakkında gelen, zahirinde günah işlemeyi düşündüren ayetlerin hakikatte günahla ilgisi yoktur. Bütün Kur’anî naslar dikkatle İncelendiğinde peygamberlerin günah işlemediği sonucu ortaya çıkar.

Bu naslarda gelen hususların büyük çoğunluğu, ya peygamberlikten önce vaki olmuştur veya peygamberin dinî izahında yaptığı çok küçük bir hatadır ya da günah değil sadece daha iyisini yapmamaktır. Burada daha iyisini yapmamak, hata ve günah gibi görünmektedir.

170 Âl-i İmrân: 3/161.

171 Meryem: 19/41.

172 Tâha: 20/39.

173 Tâha: 20/40-41.

174 Tur: 52/48.

175 Yusuf: 12/6.

176 Meryem: 19/58.

177 Bakara: 2/253. Rivayete göre üstünlük sırası şu şekildedir: Hz. Muhammed (s.a.v.), Hz. İbrahim, Hz. Yusuf, Hz. Nuh ve insanlığın babası Hz. Adem.

178 En’âm: 6/89-90.

179 Enbiyâ: 21/73.

180 Enbiyâ: 21/90.

181 Ahmed Kalkan, Müslümanın Akaidi, s. 125

182 En’âm: 6/48

183 Yunus: 10/47.

184 Ahzâb: 33/22

185 Âl-i İmrân: 3/161

186 Bkz. Enbiyâ: 21/51-71; Bakara: 2/258

187 Bkz. Fetih: 48/2

188 Mâide: 5/67

189 Bkz. En’âm: 6/83-86; Al-iİmran: 3/33; A’râf: 7/65; Hûd: 11/-84; Enbiyâ: 21/85; Fetih: 48/28; Ahzâb: 33/40

190 Bkz. Tevbe: 9/30; Kehf: 18/83; Lokman: 31/12

191 Seyyid Şerif Cürcanî, Arapça- Türkçe Terimler Sözlüğü, Terc. Arif Erkan, s. 215

192 İmam-ı Azam’ın Beş Eseri, Çev. Mustafa Öz, s. 57

193 Mü’min:, 40/78.

194 Nisa: 4/150-152

195 Nisa: 4/165

196 Gafir: 40/78

197 Nahl: 16/36

198 Ahzab: 33/40

199 Enbiya: 21/107

200 Necm: 53/3-4

201 Nisa: 4/65

202 Sebe: 34/28

203 Mucize: Allah'ın peygamber vasıtasıyla onun iddiasına uygun ola­rak ve onu tasdik etmek üzere ortaya çıkardığı ve beşerin güç yetiremeyeceği olağanüstü bir iştir. Mucizenin meydana gelmesi imkansız değildir. Çünkü sebepleri de sonuçları da yaratan Allah, onların sis­temini değiştirmeye de kadirdir ve bu yüzden sonuçlar daha önceki sebeplere boyun eğmeyebilir. Allah'ın sınırsız gücüne göre bunda şaşılacak ve garipsenecek bir durum yoktur. Çünkü O, dilediğini alabildiğinden daha hızlı yapar. Yüce Allah şöyle buyurur: "O, bir şeyi yapmak istediği zaman sadece ol der ve olur." (Yasin: 82)

204 Bu kitabın "Kitaplara İman" bölümüne bakınız.

205 İsra: 17/1

206 Buhârî ve Müslim'de ve diğer sünen ve müsned kitaplarında bu mü­barek gecede meydana gelen olaylar ayrıntılı bir şekilde anlatılmaktadır.

207 Necm: 53/13-18

208 Müslim, Sıfatu'l-Munafıkin ve Ahkâmuhum, İnne'l-İnsane li yedğa

209 Rasul kelimesinin mânâsını tutmak üzere "Mürsel" kelimesinin de kullanıldığı olur. Mürselîn ise bu kelimenin çoğuludur.

210 Meryem, 19/56.

211 Şuara, 26/107.

212 Maide, 5/67.

213 Araf, 7/6

214 Tevrat ve İncil gibi ilâhi kitap olmaktan çıkarılmış eserlerde, hatta onlardan ve yahudi ve hıristiyanlardan yapılan nakillere aldanan zavallıların yazdıkları kitaplarda, Peygamber Efendilerimiz hak­kında öyle iftiralar yer alır ki, bunlar aslında bir peygambere değil, herhangi bir insana bile yakışmayacak fenalıklardır. Bu gibi iftira­lara inanmamak ve derhal reddetmek her müslümana vacibdir

215 Şu âyetleri tefsirleriyle birlikte okuyunuz: Tevbe, 9/80-84 ve 43, Enfal, 8/68, Tâ-hâ, 20/115-121, Enbiya, 21/87, Abese, 80/1-11

216 Bu mevzuu bir de şu kitaplardan okuyunuz: Tecrid Tercemesi: 2/285 ve 4/373. Külliyat-ı Musa Kâzım: 19.

217 Furkan, 25/7.

218 Kehf, 18/110.

219 Mü'min, 40/78.

220 Fatır, 35/24. Bu ayetin tefsirini Hulasatu’l-Beyan’dan okuyunuz. 11/4577. Ayrıca Yasin, 36/13. ayetine bakınız.

221 Yûnus, 10/47.

222 Bakara, 2/285.

223 Meryem, 19/54.

224 Ahzab, 33/40.

225 En'âm, 6/86

226 En'âm, 6/124

227 Rasûlü Ekrem Efendimiz buyurdu ki:

"Kıyamet günü Âdem oğulla­rının efendisi benim. Elimde livâü'l-hamd (hamd sancağı) buluna­caktır. Bu, iftihar için söylenmiş bir söz değildir. O gün Âdem ve ondan başka bütün, nebiler mutlaka benim sancağım altında bulu­nacaktır. Kendisi için yerin ilk defa yarılıp açılacağı da benim. Bu da öğünmek için söylenen bir söz değildir." (Tirmizi, Tâc: 3/228).

Aşağıdaki âyetlerin meallerini okuyunuz:

En'âm, 6/84-86, Meryem sûresi, Enbiya, 21/85, Şüara, 26/177, Neml, 27/45, Ahzab, 33/40, Hud, 11-50

228 Sâffat, 37/20

229 Enbiya, 21/107

230 Sebe', 34/28

231 A'raf, 7/158

232 Hicr, 15/9

233 Mâide, 5/3

234 Ahzâb, 33/40

235 Müslim, K. Fedâil, 4/1791.

236 Birincisi İmam Tirmizi, ikincisi İmam Buhari tarafından rivayet edilmiştir. Hz. Cabir'in naklettiği hâdisenin daha iyi anlaşılması için şu âyetin mealini okumamız yerinde olacaktır: "Allah Teâlâ'yı hamd ite tesbih eder halde olmayan hiçbir şey yoktur. Lâkin siz on­ların tesbihini anlayamazsınız." (İsra, 17/44.) Biz bu tesbihi anlaya­mayız. Fakat Allah Teâlâ onu kullarından dilediğine duyurmağa kadirdir

237 Zümer, 39/17-18

238 En'âm, 6/37.

239 Enbiya, 21/69

240 Şuara, 26/155.

241 A'râf, 7/73. Doç. Dr. Ahmed Lütfi Kazancı, İslâm Akaidi, Marifet Yayınları: 170-172.

242 Bak: Hulâsatul-Beyan: 4-1670

243 Mâide, 5/114.

244 Kısas-ı Enbiya 1/77. Bu mevzuds aynı sahifeleri okuyunuz

245 Muhammedden diğer yok dahil olmuş kabe kavseyne

Gürûh-i enbiyadan girmedi bir ferd o mabeyne

Haremgâh-ı visale Ahmedi tenha alıp mevlâ

Bu havlet oldu mahsus hazreti sultan kevneyne."

İsrâ ve Miraç için şu eserlere bakınız:

a) Teerid Tercemesi Kâmil Miras: 10/60.

b) Hak Dini Kur’an Dili M. Hamdi Yazır: 4/3145.

c) Asrı Saadet, İslâm Tarihi: 3/1452.

246 Asrı Saadet: 4/1606.

247 Buhari, Müslim Riyazu's-salihin metni 54. Veda Hutbesini oku­yunuz ve peygamberimizin bu hutbedeki faiz ve kan dâvaları hak­kındaki açıklamasını gözden geçiriniz

248 Şuara, 26/164.

249 Buhari, Müslim, Neseî, Feyzulkadir, 6/461.

250 İbrahim, 14/4

251 Zuhruf, 43/23.

252 Âli İmran, 3/72.