Dost
I should be glad of another death.1
T.S.Eliot
Böyük idi
və bu günün adamıydı
və bütün açıq üfüqlərlə rabitəsi vardı,
suyun və torpağın nəğməsini necə də yaxşı anlayardı.
Səsi
gerçəkliyin pərişan hüznünə bənzəyirdi.
Göz qapaqları
ünsürlərin nəbzinin döyüntüsünü
bizə göstərərdi.
Əlləri
səxavətin təmiz havasını
vərəqlədi
və mehribanlığı
bizim yanımıza köçürtdü.
Öz xəlvətinə bənzəyirdi
və öz vaxtının ən sevgili dönüşlərini
güzgüyə açıqlayırdı.
O, yağış kimi təkrarın təravətiylə doluydu.
O, ağac kimi
işığın sağlamlığı içərisinə yayılırdı.
Həmişə küləyin uşaqlığını çağırardı.
Həmişə söhbətin ipini
suyun cəftəsinə bağlayardı.
Bir gecə bizim üçün
məhəbbətin yaşıl səcdəsini
elə aydın izah etdi ki,
biz torpağın səthindəki duyğunu tumarladıq
və bir vedrə suyun ləhcəsi kimi təzələndik.
Və dəfələrlə gördük ki,
neçə səbət ilə
bir salxım müjdə dərməyə getdi.
Amma əfsus
göyərçinlərin aydınlığı önündə otura bilmədi
və getdi heçliyin kənarına qədər,
nurların səbri arxasında uzandı
və heç düşünmədi ki,
biz qapıların pozuq tələffüzü arasında,
bir alma yemək üçün
nə qədər tənha qaldıq.
Dostları ilə paylaş: | 
