~ 11 ~
Mikro səviyyədə ailələrlə birbaşa iş zamanı sosial xidmət
mütəxəssisinin keçdiyi əsas
mərhələlər ailə ilə ünsiyyət və yardımçı tərəfdaşlıq yaratmaq, qiymətləndirmə, mümkün həll
yollarının, potensial risklərin müəyyənləşdirilməsi, müsbət dəyişikliklərin və ya ümumi situasiyada
yaranan fərqliliklərin planlaşdırılması daxildir. Ailə ilə ünsiyyət və yardımçı tərəfdaşlıq
yaratmaq
mərhələsi böyük əhəmiyyətə malik olmaqla digər səviyyələr üçün zəmin yaradır və keysin nə
dərəcədə uğurlu olması qiymətləndirmə prosesi zamanı ailə ilə ünsiyyət və tanışlığın nə dərəcədə
keyfiyyətli olması ilə birbaşa əlaqədardır. Hər bir ailə kiçik bir dövlət, sosial institutdur.
Hər bir
cəmiyyətin təməlində dayanan əsas quruluş məhz ailə birliyidir. Ailə ilə işləmək sosial işçi üçün
çətin və məsuliyyətli bir prosesdir, çünki hər bir ailənin öz daxili mühiti, sosial və psixoloji aurası
var. Daun sindromlu övlada sahib olan ailə ilə işləməyə başlamazdan əvvəl sosial işçi ailə
üzvlərinin həyat tərzi,
dünyagörüşü, bir-birlərinə yanaşmaları və ailənin xüsusi üzvünə qarşı
münasibətləri barədə ətraflı məlumata yiyələnmək üçün onlarla bacardıqca vaxt keçirməlidir. Bu
zaman sosial xidmət mütəxəssisinin üzərinə düşən əsas vəzifə ailələrə öz hekayələrini danışmaq
üçün fürsət vermək və beləliklə onların özlərinin yaşadıqları təcrübənin müsbət tərəflərini görməyə
və gələcək əməkdaşlıq üçün aydın vizyon yaratmağa imkan verməkdən ibarətdir. Əksər sosial
işçilərin xidmət göstərdiyi yüksək risk qrupuna daxil olan daun sindromu və ya başqa genetik
xəstəliklərdən əziyyət çəkən övlada malik ailələr stresə, başqalarının fikirlərinə
və yarana biləcək
potensial münaqişə və inamsızlıqlara, günahkalıq hissinə qarşı daha həssasdırlar. Məhz bu, onları
sosial xidmət sektorunun əsas obyektlərindən birinə çevirmişdir. Lakin unutmaq olmaz ki bəzən
sadalanan problemlərlə yanaşı gəlir və ya sığınacaq kimi təməl ehtiyacların ödənməsinə də ehtiyac
duyulur. Tam kompleks sosial müdaxilə prosesi bu tip ehtiyacların qarşılanmasını da şərtləndirir.
Qeyd etdiyimiz kimi daun sindromlu uşağa sahib ailələrin stresə qarşı davamlılığı digər ailələrə
nisbətdə daha zəifdir. Kədər, təqsir, stiqma, qəzəb, davamlı tibbi prosedur və xərclər aiələrə öz
funksiyalarını həyata keçirməkdə çətinlik törətməklə tez-tez ağır böhranların yaranmasına
gətirib
çıxara bilir. Lakin təklif olunan xidmət və müalicə prosedurlarında müşahidə olunan kəskin inkişaf
danılmazdır [2, s.298].
Sosial işçi effektiv ünsiyyətə nail olmaq və lazımi ehtiyacların ödənməsini təmin etmək
üçün dəstək xidmətləri tapmaqda, mövcud tibbi, sosial, psixoloji
innovasiyalardan istifadədə
ailələrə yaxından yardım etməli eyni zamanda daun sindromlu şəxsin da bütün bu proseslərdə
yaxından iştirakına zəmanət verməlidir. Onlarla aparılan sosial işin növbəti səviyyəsi ―orta‖, yəni
mezo səviyyə hesab olunur. Mezo səviyyədə aparılan sosial iş çox vaxt icma mühitini
yaxşılaşdırmaq və xüsusi ailələrin ehtiyaclarını daha effektiv formada qarşılamaq iqtidarında olan
və bu məqsədlə onlarla vəhdətdə hərəkət edən icma təşkilatları vasitəsilə həyata keçirilir. Ailələrlə
birbaşa qiymətləndirmə zamanı mövcud olan bir sıra amillər mezo səviyyədə də özünü büruzə verir.
Nəzəriyyə və praktika arasında sıx əlaqənin olması, bir-birlərini ifadə etmə şəkli,
illər ərzində
formalaşan sosial bilik deposunun ön planda olması və problemlərin həll edilməsində bu biliklərə
müraciət, keysin idarə edilməsində əvvəlki təcrübələrdən də istifadə olunması mezo səviyyə üçün
xarakterik olan əsas hasidələrdən yalnız bir neçəsidir. Digər səviyyə isə makro səviyyədir və mezo
səviyyə ilə yaxından əlaqəlidir. Bununla belə makro səviyyədə sosial iş federal, əyalət, regional və
icma təşkilatlarında bir sıra əsas sahələrdə atılan addımlar və qiymətləndirmə ilə yanaşı, dövlət
siyasətinin təhlili və inkişafı üzrə aparıcı istiqamətləri özündə ehtiva edir. Bir çox sosial xidmət
mütəxəssisi üçün bu, fəaliyyətinin nəzər nöqtəsi ola bilər və hətta makro səviyyədə çalışa bilmək
məqsədilə birbaşa olaraq praktikadan uzaqlaşa bilərlər. Bu zaman birbaşa ailələrlə cəmiyyətin
müxtəlif təbəqələrinda işləyərək əldə etdikləri təcrübə və biliklər dövlətin həyata keçirməli olduğu
ən düzgün və effektiv siyasəti müəyyənləşdirməyə və praktiki işlərə tənqidi yanaşa bilməyə zəmin
yaradır. Digər sosial işçilər isə mikro və mezo səviyyədə öz fəaliyyətlərini
davam etdirsələr də,
makro səviyyədə qəbul edilən hər hansı qərarın, müəyyən edilən istiqamət və ya siyasətin aparıcı
olduğunun fərqində olurlar. Əlbəttə onların makro səviyyəyə və bu səviyyədə çalışan sosial işçilərə
təsirinin olmadığını söyləmək olduqca absurtdur. Təqdimat yazıları, məqalə, tezis, nümayiş və digər
yazılarla siyasət və ya yeni praktiki istiqamətin lehinə və ya əleyhinə çıxış etməklə öz fikirlərini
bildirə bilərlər. Sosial işçi adətən öz işinə ailə üzvlərini danışdırmaqla başlayır. Bəzən ailələr
Dostları ilə paylaş: