Türkiye’de Azınlıklar, Kültürel Haklar

Sezgin Tanrıkulu : Başka zaman tartışırız bütün bunları da, yani, toplantın amacı bakımından bunları söylemeye gerek duydum.
Sezgin Tanrıkulu : Bugün saat 3’te bitireceğiz. Gençlere söz vermedik. Dediler ki gençler, buyurun:
Katılımcı: Böyle sivil bir paneli organize ettiği için Diyarbakır Barosuna teşekkür ederim. Aynı zamanda katılımcılara da böyle sivil bir etkinliği katıldıkları için teşekkür ederim. Üniversite öğrencisiyim, tıp fakültesinde okuyorum. Şimdi hem bu panelde bahsedildiği hem de azınlık raporunda karşımıza çıktığı gibi şimdi Kürt sorununun çözümünde iki tane çizgi ortaya çıkıyor, yani iki eğilim var. Birincisi milliyetçi çizgide eğilim. Yine özellikle Türkiye sahasında büyük bir belirleyici güce sahip olan, etkileme düzeyi de yüksek seviyede olan bir hareketin de demokratik çözümü öngörme temelli bir siyasal yaklaşım var. Şimdi raporun yayımlanmasından sonra, azınlık ve çoğunluk tartışması yürütüldü. Bu azınlık ve çoğunluk tartışmasının üzerine bir de bir de Türkiye’de hortlatıldı, yani hortlatılma durumu söz konusu, işte Kürtlerin asli kurucu üyesi yok çoğunluk durumu istismar edilerek, karşı tarafın, aslında biz daha çoğuz, bir tarafta sahibiz yaklaşımı, ne Kürtlerin tarihten beri gelen asli unsur olmalarından dolayı azınlığı kabul etmemesi. Şimdi aslında ben şunu söylemek istiyorum. Yeni 15 yıllık çatışma ile birlikte Kürt sorunu çözüm noktasına bir olgunlaşma var, ama bu olgunlaşma ile beraber ABD önderliğiyle beraber Kürt sorununu çözüm noktasında Kürt halkının duygularını istismara dönük yaklaşımlar da var. Nasıl istismar ediliyor? Yani aklı selim bir bilimsel çözüm öngörmekten ziyade, daha çok bu Kürt halkının duygularını istismar edilerek Irak’ı da eksene alarak böyle sivil çözümleri Türkiye sahasında ortaya koymak çok gerçekçi bir çözüm olmadığına inanıyorum. Şimdi Türk milliyetçiliğinin Türkiye’de nasıl örgütlendiğini iyi biliyoruz. Turancıların Osmanlı İmparatorluğunu nasıl bir maceraya sürükleyerek nasıl bir yıkıma uğrattığını da biliyoruz. Bunların da dışardan nasıl ithal edildiğini nasıl dışardan örgütlendirildiğini, eğitildiğini, Türkeşlerin, ABD’nin önderliğinde eğitildiğini de biliyoruz. Bugünde bu savunmayı benzeri yerlerde işte Kürt devleti Kürt neşri ifade ederek dışardan ithal edildiğinin de farkındayım yani. Şimdi ben sorumu şu çerçevede sormak istiyorum Baskın Bey’e. Sorunu milliyetçi bir yaklaşımdan kopartıp milliyetçi bir yaklaşımdan kopartıp, azınlık ve çoğunluk tartışmasından da kopartıp, çünkü biraz o kavram, milliyetçilik kokusu geldi buraya. Azınlık mıyız, çoğunluk muyuz?. Ve böylesi bir yaklaşımdan da kopartarak, eşit özgürlük temelinde, yani böyle bir kavram ekseninde, yani Türkiye’de yaşayan tüm dillerin, etnik yapıların, eşit ve özgür yük taşıdığını esas alarak yani eşit ve özgür bir eksende bunları tartışsak olmaz mı yani? Bu hem Kürt milliyetçiliğin de kopmasına vermeyecek, hem Türk milliyetçiliğinin de kopmasına izin vermeyecek, böyle bir kavram kullanırsak daha sağlıklı olabilir mi? Bu uhri anlamda nasıl yaşayabilir? Tarık Ağabey’e de bir soru. Hep Kürt tabanından da şikayet etti, böylesi bir talebin olmadığını. Bu biraz sitemdar bir yaklaşım oldu doğrusu. Ben şunu söylüyorum. Ben Diyarbakır’da da yaşıyorum. Yaşım da 25 ve 25 yıldır aslında Kürt halkının böyle bir talebinin olmadığını değil, böyle taleplerin olduğu, taleplerin aslında da çok somut olduğunu, gerek eylem ve mitinglerde, büyük organizasyonlarda, böylesi panellerde Kürt halkının Kürt sorunlarının çözümü noktasında taleplerinin çok somut olduğuna inanıyorum. Çok belirleyici olduğuna da inanıyorum. Ama ne yazık ki Kürt siyasetçilerinin ve Kürt aydınlarının bu sorunun çözümü noktasında bunu iyi ifade edemediklerini inanıyorum. İyi ifade edemediği, bir sürü sorun olduğunu düşünüyorum. Biraz öz eleştiri yapmaları gereken biraz da aydınlar da Kürt siyasetçileri değil mi? Teşekkür ederim.