Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qenqəşmək: genğəşmək. gengəşmək. genğəcmək. gengəcmək. gənğəşmək. gəngəşmək. gənğəcmək. gəngəcmək. gənğəşmək. gələşmək. soraşmaq. sorğaşmaq. sorağışmaq. salğaşmaq. salğanmaq. məsləhət, məşvərət edmək. - heç kimdən sorğaşmadan toy qıldı.

qenqil . gengil. gengəl. gengili. yengili. yengil. yüngül. yüngülxəsiyətli. köfül. kövül. kavazaq. kağazaq.

qenqimək . genğimək. gənğimək. açılmaq. bənizi, rəngi qaçmaq. - gecələrin, hava dəğişəndə quşların tük boyaları genğir.

qenqitmək . genğitmək. genitmək. 1. genişlətmək. - yerin genğitip oturub. 1. uzaqlatmaq. qoğmaq. - bu it uğra ulamır, genit gedsin.

qenqiz . kət.

qenmək . genimək. genğimək. genğilmək. genğirmək. genğəlmək. gənimək. genğəmək. genğərmək. 1. genişlənmək. gənişlənmək. 1. açılmaq. ara açmaq. uzaqlaşmaq. - sən hara genğərib gedirsin. - qonağlar genğərib gözdən geddilər.
- qenitmək: genitmək. açılatmaq. ara açdırmaq. uzaqlatmaq.

qenortalıq . genortalıq. hammı kişi ortalıq. hammının olan. hammıya, ortağa, ortalığa, imuma ayid.

qenraq . genrak. genrək. genğrak. genğrik. genğrək. genğiringi. gənişringi. genişrax. gənrak. gənrək. gənğrak. gənğrik. gənğrək. gənğiringi. genişringi. gənişrax. biraz, azca gen, geniş. yayıq.

qentirəq . gendirək. çörək açma aracı. yaxlov. axlov. yaxlova. axlova. oxlov. çevrəküc. çəvrəküc. - çəvrəküc, sac üsdə çörək pişirəndə çörəyi çevirmə üçündür. - axlov yoğuru açıb, yaymağa yarar. - axlovu açılmış yoğurun altına yerləşdirib götürüb yapba döşəyi üstünə sərdi.

qentürüq . gendürük. gəndürük. gendirik. gəndirik. yayqı. açılıb sərilən hər nə.

qepsəl . gepsəl. qapsal. gəpirəm. gəbirəm. qapıram. şaşqın. dağınıq. qıyqımsız. qılıqsız. küvərə. gavara. kəvərə. həvərə. hevərə. avara. qopaq. qıtmır. kitmir. qısmır. qarıq. qalıq. alıq. bacarıqsız.

qer . ger. dal. geri. dalı. - gerdən gələn daş, topuğa dəğər.

qerbaşqa . gerbaşqa. '' qeydi. qayıdın '' çığırıb qayımağa, dönməyə buyruq sözü.

qerəy . gerəy. 1. yarın. 1. sonra. giri. geri.

qeriqi . geriki. geriyə, sona qalan. ən son.

qeriləq . gerilək. biraz dalı. - gerilək dur, önə keçmə.

qeriləq . gerilək. geriyə, sona doğru. biraz geri.

qerilət . gerilət. qırılat. qırıllat. gizli, arxa alanda çalışan, işləyən, döğüşən.

qeriliq . gerilik. 1. qız çökəndən sonra atası evinə qılan ilkin görüş. 1. yüklük. sandıxana. 1 çul. 1. köpən. qapan. çul. palan. 1. yəhər.

qerinsəmək . gerinsəmək. gerənsəmək. yumşamaq.

qeriraq . gerirağ. gerirək. daha geri. daha sonra, giri, geri.

qeriraq . gerirax. az dalı.

qeriz . geriz. 1. dışqı. pox. yeniğ (qoyun yeniyi: qığ). pisgil. pislik. korasalıq. çorasalıq. qağrazlıq. qağrızlıq. qaqarızlıq. koğuzluq. koğruzluq. koğarızlıq. kovuzluq. kovruzluq. kovarızlıq. 1. nərsəni geri vurma üçün qurulan əngəl. arakəs. arakes. arakis. taxul. qısır. öbək. obac. boğac. büküt. sədd. bənd. baraj.

qerlənmək . gerlənmək. qerilənmək. dalınmaq. dalı qalmaq. - saatım, gündə yarım saat qerlənir.

qeroqlum . geroğlum. tarla sürürkən, tarlanın başına çatdığında, öküzləri geri çevirmək üçün söylənən söz.

qertmək . gertmək. geritmək. 1. gərtmək. gəritmək. gəzmək. dolaşmaq. - bütün çevrəni gərtib gəzişdi. 1. geriyə, sona qalmaq. - yeməyə gəritir (tələsir. can atır. ), qılmağa geritir.

qesi . gesi. < geysi. giysi. geyəsi. giyəsi.

qesiq . kesik. çapıla. çapula. ayaqqab.

qesiliq . gesilik. < geyslik. giysilik. geyəsilik. giyəsilik. geyimlik. paltarlıq. 1. komod. kamod. 1. geyimlə bağlı olan.

qesqeri edmək . gesgeri edmək: gəsgeri edmək: geri vermək. geri çevirmək. - əğrəti nərsənin işiniz bitdikdə, gesgeri ediniz.

qesmiq . kesmik. kesnik. kesinti. kesik. kesük. kesilmiş süt.

qespara . kespara. kespərə. kesbərə. saçma. 1. oğnaq qurşun. 1. önəmsiz iş, kişi, nərsə.

qessəq . kessək. kərpiç, daş parçası.

qessiq . kessik. kestik. keslik. kesmik. kesik.

qestə . kestə. kəsdə. əslən. əbədən. küllən.

qestəl . kestəl. kestil. kestən. kestin. kestəlipi. 1. toxuda çözgü ipi. 1. qınnab. qıl sicim. 1. qırma. qırıq. qırna. qırçıl. qırçal. qırqıl. mələz. 1. nərsənin tikəsi, parçası. 1. qalıbla kəsilmiş, tökülmüş nərsə. 1. başqa. alımlı. gözəl. güllü. gözəgən. görəgən.

qestiğə biçtik yapmaq . kes. bazarlıqda anlaşmaq.

qestimə . kestimə. kestəmə. kestirmə. 1. kesqazan. böyük qazan. güdük. güdül. içində qurut əzilən qab. 1. nərsənin dadın dəğişən, nərsiyə dad duz vermə üçün qarıştırılan nərsə. - çox dadlı, şirəli içəcə

qestimək . kestimək. kestəmək. kestirmək. 1. nərsiyə dad duz vermək üçün nərsə qarıştırmaq. 1. uşağ salmaq. düşürmək. siqt, kurtaj edmək.

qestiməli . kestiməli. kestəməli. kestirməli. dad duz vermə üçün qarıştırılan nərsə.

qestirim . kesə.

qeş çəkilmək . keş çəkilmək. keş kəsilmək. çək çəkilmək. çək kəsilmək. kor olmaq.

qeş kürəği . - keş kürəği: çək kürəği. keşqarığı. çəkqarığı. buğda savurma kürəği.

qeş yatırmaq . keş yatırmaq. çəkib yatırmaq: asama (möv). dalların yerə yatırmaqla kökləndirmək.

qeş . - keş olmaq: ölmək. gümbürdəmək.

qeş . keş. 1. qoyaq. quyaq. dərə. - yağış yağdı keşi sel basdı. 1. şeh. nəm. - nə quru, nədə çox yaş olana keş deyilir.

qeş . keş. 1.(< çək < çəkmək). çəkilib bəkilən nərsə. 1. kişən. kiriş. (< gərmək: çəkmək. dartmaq). buxov. bənd. - keşi saçıq at.

qeş . keş. çek. çək. 1. nərsənin qarağına yapışan kir, qalıntı. bar. - ağzıvın keşin sil. - avur, diş ətləri keş qapırsa, duzla sirkəylə yılxasana. - ağzı çəkli. - ağzı keşli uşaq. 1. çökələk. çəkələk. > kəşg(fars). qurut. 1. qışam. qış boğazı, zumarı. 1. keşi. keşik. keşlik. çəki. çəkik. çəklik. kəsik. kəsən. durağ. duraq. yağsız. yağı alınmış. 1. qırtlaq. 1. tərs. qısıq. qısıqçı. qısqaç. qısnaş. qıtnaş. girtiş. kitriş. danqaz. danaz. donaz. donqaz. qonaz. könəz. çönəz. qovzad. qoğzad. gür. gur. çalaba. inadçı. 1. durum. tutam. hal. bağdal. məqam. - qeşinə gülmək: durumuna, halına gülmək. - qeşinə güldürtmək: durumuna, halına güldürtmək. - qeşinə baxmaq: birinin durumun lağa qoymaq. birinin durumuna alayla, əğlənərək baxmaq. 1. sulanmış topraq. 1. şeh. nəmli. 1. vurdum durmaz. duqusuz. 1. gək. bərk. sərt. qırıcı. qızıl. kötəl. kötəlli. canlı. qurt. gürt. sağlam. qapla. qaplu. güclü. güctük. güjtük. güjtüc. qusqa. qozqa. qoyac. qoytac. quyac. quytac. kökcək. köksək. köksük. qopar. qopat. qubat. qopur. qızıq. acar. çağal. çağqal. sağlı. sağal. sağqal.

qeş . keş. çək. 1. cığır. keçi yolu. 1. bulaş. bələş. ləkə. pas. pasaq. çıpıt. çıpıt. baluq. 1. gözə gələn ağlıq, korluq.

qeş . keş. ger. gər. kəndir, ip yapmaqda işlənən, qamışlıqda bitib, incə, uzun ot çeşiti.

qeş . keş. yumşaq. - keş toprağ.

qeşboqaz . keşboğaz. obur. qoca boğaz. pisboğaz. qarınpa. qarnal. qarnat. qarınbəy. qarınbay. qarınqur. qarınqul. qarınxor. gödəlbə. çox yeyən. korboğaz. güdənçi.

qeşəkeş . keşəkeş. > keşakeş. < çəkəçək. keşişmə. çəkişmə. 1. keşməkeş. keşdəkeş. çəkməçək. çəkdəçək. qırışıqlıq. - bu çəkməçəkdə it yiyəsin tanımır. 1. qırış. qırvaş. qırvış. həçəl. kəvçəl. çəkiş itiş. atış batış. munaqişə. mücadilə. təşacür. 1. qısıl çınqı. quramba. qurumba. qurunba. quruntu. qurqu. quşqu. qıyqım. qımqım. çılqışıq. qılqışıq. qıyqışıq. çılqışlıq. qılqışlıq. qıyqışlıq. vəhim. vəhm. şəgg. quyqu. şübhə. tərəddüt. iztirab. niyarançılıq. - bir gün evdən uzaq olursa, qımqım içində qalır. - nə quruntular daşlayır bu başsız kişi. - bir quruntu durd kimi içimi yeyir.

qeşəq . keşək. keşənğ. çəkək. çəkənğ. iməcilik. ortaqlama. ortaqlayış. iməciliklə yapılan iş. əlbirliyi ilə. birlikdə. təavün. - yarın keşənə gəlirsinmi.

qeşəqi . keşəki. çəkəki. ləkə. ləkək. bənək. çıpıt. pas. pasaq.

qeşəqlik . keşəklik. keşgəklik. qurutluq. qurutəzən. keşgək çömləği. mətirət.

qeşələmək . keşələmək. keşənləmək. çəkələmək. çəkənləmək. dımırıqlamaq. dımrıqlamaq. dımrıqla tuxumun üstün örtmək.

qeşəllik . keşəllik. kəcəllik. kəjəllik. kəclik. yamaclıq. - yağış yağsa keşəllik otlu olur.

qeşəlmək . keşəlmək. 1. ərcinmək. ərçinmək. ərşinmək. yumuşanmaq. qolaylanmaq. qolaylaşmaq. - çörəyi sula keşəlsin. 1. uzanmaq. sürünmək. sürtünmək. sütrünmək.

qeşəmbə . keşəmbə. çeşəmbə. çəkəmbə. işkəncə. sıxıştırma. incitmə. bunaltma. qısaç. qısqaç.

qeşən . keşən. > keşan. < çəkən. 1. keşərək. çəkərək. 1. çətin, sarp yerlərdən kəsilmiş odun, yada başqa nərsə çəkmək, daşımağ üçün qızaq, qayaq. sürütmə. 1. qızmıq. qıtmıq. qırmıq. dımırıq. dımrıq. dirgən. dirən. çana. çanğa. şana. şənə.

qeşən . keşən. çəkən. 1. qoşav. qatamalı, qatanalı, çəlişli, zəncirli yular, cilov. 1. buxov. buxav. zəncirli ayağ köstəyi, bağı.

qeşən . keşən. çəkən. su (daşıma). kovası.

qeşən . keşən. keşin. çəkən. çəkin. 1. çəkit. çekit. çeşit. sür. sürül. (çeşitli: sürlü. sürül. türlü). biçim. tür. cür. oran. orantı. orac. orca. durac. durca. 1. yayılmış, azqın yara. 1. tarlanı, toprağı düzəldib yapırlamaq, yasdalamaq, hamarlamaq üçün sürülən, çəkilən çalı, taxda sürgü. 1. qızqı. qısqı. girtuk. sıxıntı. qısı. acı. gümən. acı. ağı. dərd. incik. qayğu. qaxınc. 1. keşənğ. keşənək. keşinək. çəkənğ. çəkənək. çəkinək. bətunə.

qeşənəqmək . keşənəkmək. keşənəkləşmək. çəkənəkmək. çəkənəkləşmək. qoyulaşmaq. bəriknmək. sərtinmək.

qeşəniş . keşəniş. keçəniş. çəkəniş. qanqıren. - keşənişə qarmaq: qanqırenə dönmək. - yarıya iyi bax keşənişə qarmasın.

qeşəniş . keşəniş. keşniş. çəkəniş. çəkniş. - keşənişə, qarmaq, qarmaq: iş uzayıb, olmazlığa gəlmək, durmaq. - bunları artıq evlənməsi keşənişə qardı.

qeşənq . keşənğ. keçənğ. qəşənğ. qəşən. göyçək. gözəl. yoğlaz. güllü. gözəgən. görəgən. iyi. göyçək. onsuq.

qeşərmək . keşərmək. keçərmək. 1. ölmək. gümbürdəmək.

qeşərtmək . keşərtmək. keçərtmək. keçinitmək. öldürmək.

qeşərtmək . keşərtmək. keştərmək. keçərtmək. keçtərmək. döğüb açmaq. şilşüt eləmək. qırpalamaq. hırpalamaq.

qeşətmək . keşətmək. keçətmək. quş tük dəğişmək.

qeşəv . keşəv. çəkəv. tosbağa. qaplumbağa.

qeşəvə . keşəvə. çəkəvə. açılmış. qurata. gücsüz. qıraba. arqın. yarqın.

qeşəvə . keşəvə. qaşağı.

qeşəvət . keşəvət. saçağ. mərcər. mə'cər.

qeşgitmək . keşgitmək. keşgirtmək. keşikləmək. kişifləmək. sezdirmədən nərsəni güdmək, izləmək.

qeşikləmək . keşikləmək. çəkikləmək. çəkitləmək. kəşifləmək. 1. sezdirmədən birinin davranışın izləmək, gözətləmək, güdmək. 1. birini pisləmək. kötüləmək. saçılamaq. sapalamaq. suçlamaq. qınamaq. çəkişdirmək. dürtgüləmək. dürtgütmək. 1. tapmaq. bulmaq.

qeşiq . keşik < çəkik. çəkit. 1. keş, əsnək olub uzanan, sarğan. elaştik. - keşik ağac. 1. gəzik. qazaq. qayaq. qaraq. qaravul. qadqol. qolaçan. döngəc. arqıc. gəşt. yollarda gəzən, el güvənliyin sağlayan, millətin əmniyyətin tə'min edən qadqol, polis işçisi. 1. uzun uzadısıya, boşu boşuna bir yerdə bəkləmək, gözləmək. 1. sıra. qur. keşik. çəkik. girvə. girəv. gizir. gəzir. novbət. - kəşik tutmaq: sıra bəkləmək. - kəşik olmaq: sırayla yardımlaşmaq.

qeşiq . keşik < keçit. geçit. gözər. güzər. > qozər(fars). deşik, deşilmiş, qaçıq, qazıq yol. çapa.

qeşiq . keşik. çəkik. 1. şahmat. şətrənc oyunu. 1. könəlgə. çönəlgə. dönəlgə. qolaq. qoltuq. yardım.

qeşiq . keşik. çəkik. qızılıtrıq. göyşin. göyquşağı. qarınənə gecimi.

qeşiq . keşik. çəkik. sıra. qur.

qeşiq . keşik. keçik. çekik. çəkik. uzanan. sürünən.

qeşiq . keşik. keşək. qılız. biliz (mə'rifət. inəş: kəlmeyi şəhadət). peşə. törk. törək. sənət. hünər. yarıt. qocuq (uçuq: savınc. həvəs). (tapdığ. məslək. uğraş.

qeşiq . kəş.

qeşiqçi . keşikçi. çəkişçi. gəzikçi. gözükçü. bəkçi. qoruq. görük. qaravul. nobətçi.

qeşilmk . keşilmk. kösülmək. sunulmaq. çəkilmək. uzanmaq. uzlanmaq. (# kəsilmək: qıssalmaq). - ayaqlarıvı keşə dincəlsin.

qeşim . keşim. keçim. tez inanan, qılınan. türkəsaya. yürkəsaya. daraca. dərik. yoğuz. yuğuz. yasıq. yasıt. sav. saf. silmə. oğuz.

qeşinə gülmək . keş.

qeşir . keşir. çəkir. gəgir. gərik. kəsilmiş ağacdan qalxan pöhrə.

qeşir . keşir. keşşir. çəkir. keşirotu. kök. yerkökü. yapkök. sarot. sarıot. sarıbarmaq. qırt qırt. qıt qıt. qızılot. qızılçökük. həvic. kəvic. kövüc. (abacur . abajur. < yapkök. kökü topraqda yapıq, gizli olan bitgi. yerkökü. kök. çətirli).

qeşir . keşir. kəşir. çəkir. qısır. 1. üzr. üzür. 1. qusur.

qeşirliq . keşirlik. kəşirlik. keşərlik. kəşərlik. çəkirlik. çəkərlik. çaxırlıq. çaxralıq. xoş qoxulu, ötürlü olan, araqları çəkilən, damızdırılan bitgilər.

qeşiş . keşiş. kəşiş. çəkiş. 1. gəriş. gəəyiş. girəyiş. çəkim. mel. ictizab.

qeşişləmə . keşişləmə. kəşişləmə. çəkişləmə. güneydoğu küləyi.

qeşitə . keşidə. keşilə. çəkidə. çəkilə. yazılara gözəllik vermə üçün ksilən, çəkilən uzatı cızıq.

qeşitəçi . keşidəçi. keşiməçi. keştəçi. keşiləçi. keşləçi. çəkidəçi. çəkiməçi. çəktəçi. çəkiləçi. çəkləçi. çəkməçi. çəkən. qolçu. qolçav. qol çəkən. imzalayan.

qeşqal . keşqal. keçqal. 1. keşgəl. geçgəl. arx. 1. keşikçi. nazir. nizarətçi.

qeşqə . keşgə. keşki. kaşki. keçmiş, olmuş olardı ki. - keşki olmayaydı. keşki - alaydım.

qeşqə . keşgə. köşgə. köşgə. çökəşi. kaşki. özləm. - keşgə məndə orda olaydım. - keşgə gələbileydim. - keşgə verəbieydim.

qeşqə . keşgə. köşgə. küşgə. kölgə.
((kölüşgə . köşülgə. azacıq, yüngül kölgəlik.
((köşgəlik . küşgəlik. kölgəlik.
((quşutmaq . quşatmaq. qurşamaq. köşütmək. örtmək. tutmaq. - bulut göyü quşatdı. - duvar günün önün quşur, gün düşmür.
((quşutlu . : köşütlü. keşikli. kölgəli. örtülü. (açıq olmayan).

qeşqə .keşgə. kəşgə. - keşgə gənc olaydım. - keşgə varlı olaydım

qeşqək . keşgək. ətlə yarmadan təyərlənmiş yemək türü.

qeşqəq . keşgək. keşlək. keşək. çəkək. həlim.

qeşqəqçi . keşgəkçi. keşəkçi. çəkgəkçi. həlimçi. həlim yapan, satan.

qeşqəl . keşgəl. keçgəl. keçərli. - sözü, özü keçgəl biri.

qeşqəm . keşkim. keşki.

qeşqəmlər . keşkəmlər. keşkilər. keşgəsi. nə olurdu ki.

qeşqən . keşgən. çəkgən. 1. lavaş, incə çörək açmağa yarar arac. axlov. axlova. oxlov. oxlova. 1. ''gücü'' deyilən, ip darağının çubuğları. (gücü: toxuma ayqıtında ipləri aşağı yuxarı aparmağa yarar sövə, çərçivə, qaraq).

qeşqən . keşgən. keçgən. geşgən. geçgən. ''gücü''nün keçdiyi qaraq. (gücü: toxuma ayqıtında ipləri aşağı yuxarı aparmağa yarar sövə, çərçivə, qaraq).

qeşqən . keşgən. keçgən. keçirkən.

qeşqərə . keşgərə. keçgərə. geçgərə. keşgərək. keçgərək. geçgərək. keşgürə. keçgürə. geçgürə. təzkirə. pasport.

qeşqərə . keşgərə. keşgürə.

qeşqi . keşki. keşkə. keşgə. keşki. keşəki. kaşki. çaşki. çəşki. çəkçi. çəkəçi. çəkəki. geçəki. keçəki. olaki. olsa. 1. nə olurdu.

qeşqilli . keşgilli. çəkgilli. çəkilli. şəkilli. peşgilli. deşgilli. 1. keşgil. çəkgil. çəkil. şəkil. peşgil. deşgil. pisgilli. pisgil. oynaq. önlük. qapatma. çapoz. salama. çalama. saçaç. saçpuçu. çıpıl. yatışqa. suyuq. qəhbə. 1. işgilli. qurqulu. quşqulu. bulalı. bulanı. asılı. şübhəli.
((qırca . qısıq. qıcıt. qızmış. gürəsə. gürsək. gursa. gursaq. keşgilli. çəkgilli. çəkilli. şəkilli. peşgilli. deşgilli. keşgil. çəkgil. çəkil. şəkil. peşgil. deşgil. pisgilli. pisgil. oynaq. qəhbə.
((qısıq . qıcıt. yatıb, sevişibdə, uşağı olmasının qabağın almasına görə bu adı almış. qızmış. keşgilli. çəkgilli. çəkilli. şəkilli. peşgilli. deşgilli. keşgil. çəkgil. çəkil. şəkil. peşgil. deşgil. pisgilli. pisgil. oynaq. qəhbə. - qızmış qızar soğumaz, qıyın qırar doyumaz.
((paçavra . paçavar. paçavır. çapavra. çapavar. çapavır. çapıt. qılıv. qılıf. girif. qında. qırcıq. cında. qondax. alaq. alac. aralıq qadını. qırna. qırnaq. qırnav. qıraq. qırmanca. qırca. qısıq. qıcıt. qızmış. keşgilli. çəkgilli. çəkilli. şəkilli. peşgilli. deşgilli. keşgil. çəkgil. çəkil. şəkil. peşgil. deşgil. pisgilli. pisgil. oynaq. korbayın. qəhbə. suyuq. ruspu.
((küllük. qorluq. çapozluğ. saçlıq. çıplığ. yatışqaq. suyuqluq. suyluq. qəhbəxana.
((qırcan . qızmışı. gürəsi. gursağı. çaposı. çıpsı. saçpusu. suyuqsu. suyusu. suyuq ayağ. qəhbəsi. qəhbə kimi.
((qırcanmaq: qızmışınmaq. gürəsinmək. gürsənmək. gursanmaq. gursağınmaq. çapozınmaq. saçpuçanmaq. çıpıllanmaq. suyuqlanmaq. suylanmaq. qəhbələnmək.

qeşqir . keşgir. çəkgir. qurutma. hovlu. havlı. ovlu. avlu

qeşqiş . keşkiş. çəkcik. ciqcək. qatlamaqla paltara verilən süs. kədəmə. kitəmə. qasma. qatama. qatma. qəddaq. qəddək. qırdırma. qırıtma. qırqı. qırma. qıtama. qıtma. qıvdırım. qıvdırma. qıvım. qıvıt. qıvrıt. pili. sason.

qeşqişli . keşkişli. çəkcikli. ciqcəkli. qatlamaqlı süsü olan paltar. kədəməli. kitəməli. qasmalı. qatamalı. qatmalı. qəddaqli. qəddəkli. qırdırma. qırdırmalı. qırıtmalı. qırqılı. qırmalı. qıtamalı. qıtmalı. qıvdırma. qıvdırımlı. qıvdırmalı. qıvımlı. qıvıtlı. qıvrıtlı. pilili. sasonlu.

qeşqişsiz . keşkişsğz. çəkciksiz. ciqcəksiz. kədəməsiz. kitəməsiz. qasmasız. qatamasız. qatmasız. qəddaqsız. qəddəksiz. qırdırmasız. qırıtmasız. qırqısız. qırmasız. qıtamasız. qıtmasız. qıvdırımsız. qıvdırmasız. qıvımsız. qıvıtsız. qıvrıtsız. pilisiz. sasonsuz.

qeşqut . keşqut. keşküt. keşüt. çəkküt. çəküt. 1. yaxım. yaxın. mərhəm. yaxım. yarıya sürülən ot (dərman). yağı, kıremi. - yaxıq yaxmaq: zomad sürmək. 1. gövdəyə, nərsiyə sürülən, çəkilən yağ, kırem, suyuq.

qeşqül . keş.

qeşqül . keşgül. kəşgül. çəgül. su qabağı.

qeşqülüm . keşgülüm. keçgülüm. çox, artıqda dəğərli, qanalı. - gözəlliyin yoxdur, barı sözün keşgülüm olsun.

qeşqür . keşgür. keçgür. 1. ələk. qəlbir. 1. qırağ. kişmir. kişmat. kişmit. keşmir. keşmat. keşmit. çəkmir. çəkmit. çəkmat. könd. çönd. dönd. istək. kös. köğs. köğüs. köks. güctax. güstax. qoçtax. qurtax. gürtax. qoştax. qırım. sağlıq. sevinc. qılağ. sapa. sapay. neşə.

qeşləmə . keşləmə. çəkləmə. 1. yel çeşiti. 1. qol. yan. yant. qırağ. yelən. - güllə keşləməsindən dəğmiş.

qeşləmək . keşləmək. keçləmək. çəkləmək. 1. öldürmək. 1. düzgün olmayan tarlanı, toprağı çəkib düzəltmək.

qeşləmək . keşləmək. uzatmaq. aldırış edməmək. önəmsəməmək. əhəmiyyət verməmək. salmatmamaq. salamatmamaq. ərgitməmək. sırvatmamaq. ciddi tutmamaq.

qeşlənmək . keşlənmək. keçlənmək. çəklənmək. 1. anlamsız, saçma qonuşmaq. 1. şehlənmək. nəmlənmək. 1. paslanmaq. 1. alaylanmaq. əylənmək. əğlənmək. qalqınmaq. sarqınmaq. salqınmaq. sallanmaq. sərinmək. qalqılaşmaq. qalqılanmaq. yubanmaq. məəttəl olmaq. - işimiz qırın, pırtlaşıq düşdüyündən çox əyləndik.

qeşlənmək . keşlənmək. kəşlənmək. çəklənmək. ciklənmək. tiklənmək. 1. qıvışdamaq. qıvışmaq. donmaq. qatlaşmaq. qartaşmaq. 1. çox üşümək. qıvışdamaq. qıvışmaq.

qeşləşmək . keşləşmək. geşləşmək. keçləşmək. keçələşmək

qeşli . keşli. çəkli. çəkilməli. dartılmalı. döğülməli. dövülməli. çəkilən, dartılan nərsənin ikinci kəz çəkilməsi gərəkən nərsə.

qeşman . keşman. keçman. çəkman. keşlan. keçlan. çəklan. çəkilib, sürülmü tarla.

qeşmər . keşmər. qəşmər. güldürücü. güldürən. qopara.