Neden bir müzeyi ziyaret etmek ya da sinemaya gitmek yerine bilgisayarlarını açıp Halo oynamayı tercih ederler?
Bu soruların cevaplarını verebilmek için, oyunları cazip kılan nedenleri bilmemiz gerekir.
Oyuncular yarışıp-yenmek isterler
Oyuncular yarışıp-yenmek isterler
Birçok oyuncu, oyunları yarışıp-yenme fırsatı verdikleri için tercih eder.
Bir kişi bir meydan okumayla karşılaştığında ve onunla baş ettiğinde bir şeyler öğrenir,bunun matematik kitabında ya da bilgisayar oyununda olması önemli değildir.
Kendi hayatlarının farklı durumlarında uygulayabilecekleri şeyleri en iyi oyun oynarken öğrenebilirler.
Oyuncular sosyalleşmek isterler 1
Oyuncular sosyalleşmek isterler 1
Birçok insanın oyun oynamasının temel sebebi, arkadaşları ya da ailesi ile sosyal yaşantı geçirmektir (örn. Monopoly).
Bir grup arkadaşın, yerel ağ üzerinden oynadıkları multi-player oyunlarda da birbirlerine bağırdıkları, bol diyaloglu, sosyal yaşantı görülür.
İnternet üzerinden oynanan massively multi-player (100 ya da daha fazla oyuncu) oyunlarda, sanal ortamlarda tanımadıkları kişilerle oynarlar.
Oyuncular sosyalleşmek isterler 2
Oyuncular sosyalleşmek isterler 2
Multi-player oyunların en önemli avantajlarından biri, sosyal yaşantıları bilgisayara taşımalarıdır, bu da insanların oyun oynamalarını sağlayacak en büyük motivasyon faktörlerinden birisidir.
Oyuncular tek başlarına dinamik bir yaşantı isterler
Oyuncular tek başlarına dinamik bir yaşantı isterler
Bazı oyuncular sosyal bir yaşantı isterken, bazıları da dinamik birşeyler isterler.
Oyunlar, kitap okuma – film izleme gibi diğer tek başına yapılan yaşantılardan ayrıdırlar çünkü oyunlar oyunculara gerçek dünyadaki gibi onlara tepki veren birşeylerle etkileşim kurma imkanı verir.
Oyuncular övünmek isterler
Oyuncular övünmek isterler
Oyuncular, kendilerine saygı duyulmasını istedikleri için oyun oynarlar.
Özellikle single-player oyunlarda, oyuncular arkadaşlarına oyunu nasıl bitirdiklerini ya da ne kadar başarılı olduklarını anlatırlar.
Oyuncular zorlu bir oyunda galip geldiklerinde, birşeyleri birçok kişiden daya iyi yapabildiklerini düşünürler, buda onların kendilerini daha iyi hissetmelerini sağlar.
Oyuncular duygusal bir yaşantı isterler
Oyuncular duygusal bir yaşantı isterler
Diğer eğlence formlarında olduğu gibi, oyuncular da bir bilgisayar oyunu oynadıklarında, duygusal birşeylere ulaşmak isterler. Bu Doom’da olduğu gibi adrenalin iniş-çıkışı, SimCity’de büyük bir şehir inşa etmenin sevinci olabilir.
Oyuncular keşfetmek isterler
Oyuncular keşfetmek isterler
Oyuncuları sürükleyen bir önemli güç de, birçok level-based oyunlarda, yeni yerler ve çevreler keşfetme fırsatı sağlamasıdır. Örn. Super Mario’da her düzey atladığınızda başka bir çevrede oynarsınız.
Kişinin kendine olağan dışı-müthiş bir dünyayı keşfetmesi çok hoş bir tecrübedir ve bu da oyunların diğer ortamlarda üstün olmasının bir sebebidir.
Oyuncular hayal kurmak isterler
Oyuncular hayal kurmak isterler
Bir kişi kitap okuyarak, film izleyerek günlük-sıradan hayatlarından çıkıp, heyecan verici, ilginç aktivitelerin olduğu, garip bölgelere seyahatlerin olduğu, başka insanlarla buluşabildiği tamamen farklı bir dünyaya kaçmak isterler.
Kitap ya da filmlerde, izleyiciler karakterlerin heyecan verici hayatlarını sadece izlerken, iyi dizayn edilmiş bir bilgisayar oyununda o karakterlerin kendisi olma şansına sahiptirler.
Oyuncular gerçek dünyada kabul edilemez şeyleri bilgisayar oyunlarında, güvenli bir şekilde yapabilirler (Thief).
Oyuncular etkileşim isterler
Oyuncular etkileşim isterler
Bilgisayar oyunları oyunculara diğerlerinin (televizyon, kitap, konser) saylayamadığı etkileşimli yaşantıyı sağlarlar.
Oyunlar gerçek başarılarını da, oyuncuların başka bir yerde bulamayacakları bu etkileşimli ortamı sağladıklarında kazanmışlardır.
Eğer oyuncuların beklentileri karşılanmazsa, o oyundan sıkılırlar ve başka oyuna başlarlar.
Eğer oyuncuların beklentileri karşılanmazsa, o oyundan sıkılırlar ve başka oyuna başlarlar.
Oyun tasarımcısının amacı, beklentileri karşılamak ve oyuncunun sıkılmasına neden olabilecek şeyleri minimuma indirmektir.
Oyun tasarımcısı, oyuncuların sıkılmalarını ya da hüsranlarını nasıl engelleyecek?
Gerçekten oyuncuların beklentisi nedir?
Oyuncular tutarlı bir dünya beklerler
Oyuncular tutarlı bir dünya beklerler
Oyuncular yapacakları hareketlerin sonuçlarını bilmek isterler.
Yaptıkları manevralar sonucunda bir beklentileri yoksa sıkılırlar sonra da farklı ve tutarlı bir oyun ararlar.
Oyuncular oyun dünyasının sınırlarını anlamak isterler
Oyuncular bir oyunu oynarken, hangi hareketleri yapabileceklerini hangilerini yapamayacaklarını bilmek isterler.
İçinde bulundukları durum için hangi hareketi yapmaları gerektiğini değil de, oyunun oynanma alanında hangi hareketlerin yapılabildiği, hangilerinin de kapsam dışı olduğunu bilmek isterler.Örn. Doom’da konuşmak yoktur.
Oyun süresince oyun mekanizmasının değişmemesini beklerler. Yani oyunun belli bir yolda devam etmesini, şartlarının değişmemesini isterler.
Oyuncular mantıklı sonuçlar beklerler
Oyuncular mantıklı sonuçlar beklerler
Oyuncular, oyun oynamak için zaman geçirdikçe, oyun dünyasının sınırlarını anlarlar. Birçok yap-boz çözdükçe, ne tür sonuçlarla karşılaşacaklarını görürler. Sonra oyunda, yeni bir yap-bozla karşılaştıklarında, mantıklı sonuca saygı göstereceklerdir. Bir hareketi yapmaya çalışıp, sonucunda iyi (bekledikleri) bir şeyle karşılaşmazlarsa, hayal kırıklığına uğrarlar.
Oyun tasarımcısının görevi, oyuncuların oyun dünyasında neler deneyeceklerini tahmin etmek ve sonrada o hareketi yaptıklarında mantıklı sonuçların olmasını sağlamak.
Oyuncular talimat bekler
Oyuncular talimat bekler
Oyuncular, oyunun kendilerine yol göstermesini beklerler ama bir yere kadar! Çünkü kendi başarılarını elde etmek, oyunu bitirmek için kendi metotlarını kullanmak isterler. Ama aynı zamanda, oyunda neyi başarmaları gerektiğine dair de bir fikirleri olsun isterler.
Gerçek hayattakine çok benzeyen talimatlar istemezler çünkü oyuncuların çoğu gerçek hayatlarından uzaklaşmak, hayal kurmak için oyun oynarlar.
Oyuncular amaçlarıyla ilgili fikir sahibi olmak isterler ama sonuca nasıl ulaşacaklarını, deneyerek kendileri bulmak ister.
Oyuncular bir görevi adım adım tamamlamak ister 1
Oyuncular bir görevi adım adım tamamlamak ister 1
Öncelikle oyundaki amaçlarının ne olduğunu sonra da doğru yolda olup olmadıklarını bilmek isterler. Bunu sağlamanın en iyi yolu da, yola ana görevle bağlantılı alt görevler koymaktır. Oyunculara alt görevleri başardıkça küçük ödüller verilebilir. Ayrıca, alt görevlerle birlikte oyuncuları ana göreve götürecek küçük ipuçları da konulabilir.
Oyuncular bir görevi adım adım tamamlamak ister 2
Oyuncular bir görevi adım adım tamamlamak ister 2
Geribildirim yoksa, amaca ulaşmak çok uzun ve birçok basamağı geçmeyi gerektiriyorsa, pozitif bir takviye de yoksa; oyuncular çok sıkılırlar ve başka şeyler denerler. Engellerden dolayı sonuca ulaşamazlarsa, hayal kırıklığı ile oyunu bırakırlar ve bütün arkadaşlarına sizin oyununuzla ne kadar berbat zaman geçirdiklerini anlatırlar.
Oyuncular bir şeylere dalıp gitmek isterler 1
Oyuncular bir şeylere dalıp gitmek isterler 1
Oyuncular bir oyunu oynamaya başlayıp, çeşitli yarışlarda ilerledikçe oyunun kontrolünü daha iyi anlarlar ve bir hikayede rol almaya başlarlar. Bir oyunda oynadıklarını unuturlar, tıpkı bir kitap okurken kitabın kahramanı olmak gibi. Bu durum “suspansion of disbelief” olarak adlandırılır.
Özellikle yeni başlayanların oyunları çökmemelidir çünkü bu onlar için çok sinir bozucudur.
Geçici bir performans düşmesi de oyuncular için sinir bozucu bir durumdur.
Oyuncular bir şeylere dalıp gitmek isterler 2
Oyuncular bir şeylere dalıp gitmek isterler 2
Oyuncunun oyuna yürüyerek başladığı karakter, uçmaya başlarsa bu durum oyuncunun oyunun hayal dünyasından çıkmasına neden olur.
Şunu unutmamak gerekir ki, bir hikayeyi tamamlamak için oyun oynarlar. Ve oyun boyunca hikayenin içinde tutmak çok zordur.
Oyuncular bir şeylere dalıp gitmek isterler 3
Oyuncular bir şeylere dalıp gitmek isterler 3
Oyuncuların oyunda dalıp gitmelerini sağlayacak önemli bir diğer konu da, onların oyunlardaki vekilleri olan kahramanlardır. Bu kahramanlar sevdikleri bir kişi olmamalı ama olmak istedikleri kişi olabilir.
Oyuncuların oyuna gerçekten dalıp gitmeleri için, kendilerini oyun dünyasındaki vekilleri olarak görebilmeleri gerekir.
Oyuncular bir aksama-başarısızlık isterler 1
Oyuncular bir aksama-başarısızlık isterler 1
Oyuncular hemen bir seferde bitiveren, rekabet-çekişme olmayan oyunları tercih etmezler (Oyuncular yarışıp-yenmek isterler-Slayt 3). Çok çok kolay elde edilmiş bir zafer, yalan zaferdir.
Şunu anlamak önemlidir: oyuncular kendi kusurlarından dolayı başarısızlıklar isterler, oyunun kendisinden dolayı değil. Bu başarısızlıklar sayesinde neleri yapmamaları gerektiğini görürler. Eğer yenilgiyi oyunun kasti ya da hile olarak kendisine verdiğini hissederlerse, hayal kırıklığına uğrarlar.
Oyuncular bir aksama-başarısızlık isterler 2
Oyuncular bir aksama-başarısızlık isterler 2
Oyunun başında oyunculara küçük bir başarı vermek de güzel bir fikirdir. Oyuncular oyunun çok da zor olmadığını düşünür. Bu oyuncuları oyuna çeker, sonra oyuncular yenilmeye başlar. Bu sefer oyuncular, daha önce yendikleri ama şimdi yenildikleri engelleri geçmeye çalışırlar. Eğer oyunun çok başında yenilirlerse, oyunun çok zor olduğunu düşünebilirler ya da oynamaya devam ederlerse neler kazanacaklar göremezler.
Eğer oyun başta kazanma fırsatı verirse, başarının olası olduğunu görürler,ellerinden gelenin en iyisini yapmak için uğraşırlar.
Oyuncular adil fırsatlar isterler
Oyuncular adil fırsatlar isterler
Oyuncular, sadece tecrübe ya da hata ile geçebilecekleri bir engel istemezler (özellikle bu engel karakterin ölümü ya da oyunun bitmesine sebep oluyorsa).
Oyuncular kendi kendilerini tekrar etmek istemezler 1
Oyuncular kendi kendilerini tekrar etmek istemezler 1
Oyuncular bir oyundaki bir amacı tamamladıklarında, aynı başarıyı tekrarlamak istemezler. Örneğin bir yap-bozda eğlence-zevk yoksa, oyun boyunca sadece yap-boz çözülüyorsa (başka bir şey yoksa), hayal kırıklığına uğrayan oyuncular oyun tasarımcısının yaratıcılığından nefret edeceklerdir.
Tabi ki bazı oyunlar, oyuncuların kendilerini tekrar etmeleri üzerine kuruludur. Örn., spor oyunları, araba yarışları, Tetris. Bu oyunlardaki tekrarın kabulü tamamen oyunların mekaniğinden kaynaklanır, çünkü oyuncular her seferinde farklı permütasyonlar üretir.
Oyuncular kendi kendilerini tekrar etmek istemezler 2
Oyuncular kendi kendilerini tekrar etmek istemezler 2
Oyunculara kaydetme imkanı verilerek, kendilerini tekrar etmekten kurtarılmışlardır.
Ancak birçok oyun geliştiricisi, her önemli aşamada oyunu kaydetmenin oyuncuları gerdiğini belirtmişlerdir. En ufak bir adımı hemen kaydetmekte, oyundaki yarış-rekabet hissini önemli ölçüde azaltmaktadır.
Oyuncular kendi kendilerini tekrar etmek istemezler 3
Oyuncular kendi kendilerini tekrar etmek istemezler 3
Ancak iki önemli noktayı da unutmamalıyız. Birincisi eğer oyuncu kaydetmek istiyorsa, buna izin vermeliyiz çünkü, oyunlar, oyunculara istedikleri yapma imkanı veren ortamlardır. İkincisi, oyuncular eğer kaydedemezlerse, oyunları tekrar açtıklarında herşeyi kaybederler.
Oyuncular umutsuzca sıkışmamayı isterler
Oyuncular umutsuzca sıkışmamayı isterler
Bazı oyunlarda, eğer oyuncu bir hareketi gerekli zamanda yapamazsa ya da oyunun başlarında küçük bir ögede başarısız olursa oyunu tamamlayamaz. Sorun şu ki, oyuncular uzun süre boşa zaman harcarlar, bu durumu fark etmezler.
Hiç bir şey, bir oyunda başarısız olmak kadar hayal kırıklığı yaratmaz.
Oyuncular izlemek değil, yapmak isterler
Oyuncular izlemek değil, yapmak isterler
Bir dönem endüstri interaktif filmlerin gelecekte çok kazançlı olacağını düşündü. Bu süre boyunca bilgisayar oyunlarındaki cut-scenes çok çok uzadı. Bu cut-scene’lerde ünlü oyuncular oynadı. Oyunlar çok çok az etkileşimli hale geldi. Kimse oyun almamaya başladı. Şirketler battı. Oyuncular zaten biliyorlardı ama sonra tasarımcılar da hatayı anladılar. Problem şuydu ki, oyuncular izlemek değil oynamak istiyorlardı. Ve bu hâlâ böyle…
Oyuncular izlemek değil, yapmak isterler
Oyuncular izlemek değil, yapmak isterler
İnsanlar oyun oynarlar çünkü, bir filmin, kitabın ya da radyo programının sağlayamayacağı farklı şeyleri yapmak isterler.
İnsanlar etkileşimde bulunmak isterler.
Oyuncular ne istediklerini bilmezler ama, eğer bir şey eksikse onu bilirler
Oyuncular ne istediklerini bilmezler ama, eğer bir şey eksikse onu bilirler
Bir tasarımcını yapabileceği en büyük hatalardan biri, tasarıma başlamadan önce bir grup oyuncunun oyunda neler görmek istediklerini sormasıdır (Richard Rouse).
Oyun geliştirmenin önemli bölümlerinden birisi de, oyunun bulunduğu aşamada oyun test edenler tarafından test edilmesidir. Burada kastedilen oyundaki bug’ları bulmak değil, daha ziyade oyunun kendisinin analiz edilerek, yapılandırmacı bir geribildirimin sağlanmasıdır.
Oyuncular ne istediklerini bilmezler ama, eğer bir şey eksikse onu bilirler
Oyuncular ne istediklerini bilmezler ama, eğer bir şey eksikse onu bilirler
Oyuncular, elbette oynadıkları bir oyunun eğlenceli olup olmadığını çok iyi yargılarlar. Belirli bir oyunla ilgili olarak, belki de beğenip beğenmediklerini tam olarak açıklayamazlar ama iyi zaman geçirip geçirmediklerini ya da hikayelerini tamamlayıp tamamlamadıklarını ya da oyunun heyecan verici olup olmadığını çok iyi bilirler.
Aşağıdaki maddeler kendi tasarımlarınızı yaparken kullanacağınız kurallar listenizi oluşturmanıza yardım ederler:
Aşağıdaki maddeler kendi tasarımlarınızı yaparken kullanacağınız kurallar listenizi oluşturmanıza yardım ederler:
Oyuncuların ne istediklerine dair kendi listenizi oluşturun,
Bir oyunda hangi bölümlerin sizi hayal kırıklığına uğrattığını ve hangi bölümlerin sizi memnun ettiğini düşünün,
Sonra, oyuna karşı neden öyle tepki gösterdiğinize karar verin. Neyi doğru, neyi yanlış yapıyor.
A mental state that players achieve when they are fully immersed in the game-world and briefly forget that they are playing a game at all. Naturally players will disbelieve what is happening on the screen, since it is projected on a flat screen, it does not look exactly like the real world, and players control their actions in it with a keyboard and mouse or a controller instead of their normal body movements. However, as with movies, the time comes when players make the subconscious decision to forget the inherent fake-ness of the presentation, to suspend their disbelief, and to start to believe that they really are great heroes or they really are in outer space or what have you. Maintaining players in that state for as long as possible is one of the primary goals of immersive games.
A mental state that players achieve when they are fully immersed in the game-world and briefly forget that they are playing a game at all. Naturally players will disbelieve what is happening on the screen, since it is projected on a flat screen, it does not look exactly like the real world, and players control their actions in it with a keyboard and mouse or a controller instead of their normal body movements. However, as with movies, the time comes when players make the subconscious decision to forget the inherent fake-ness of the presentation, to suspend their disbelief, and to start to believe that they really are great heroes or they really are in outer space or what have you. Maintaining players in that state for as long as possible is one of the primary goals of immersive games.
