1- İsar (Fedakarlık)

3771. Bölüm

Nübuvvet ve Tarih

Bütün Peygamberlere İnanmanın Farz Oluşu

Kur’an:

“Şüphesiz biz seni, müjdeci ve uyarıcı olarak, gerçekle gönderdik. Geçmiş her ümmet içinde de mutlaka bir uyarıcı buluna gelmiştir.”²

“Allah’a, bize gönderilene, İbrahim’e, İsmail’e, İshak’a, Yakub’a ve (Yakub’un evlatlarından 12) torunlarına indirilene, Mûsa’ya İsa’ya ve Rableri tarafından peygamberlere verilene, onları birbirinden ayırt etmeyerek iman ettik, biz O’na teslim olanlarız” deyin.”¹

“Allah’ı ve peygamberlerini küfreden, Allah’la peygamberleri arasını ayırmak isteyen “Bir kısmına inanır bir kısmını küfrederiz” diyerek ikisi arasında bir yol tutmak isteyenler yok mu. İşte onlar gerçekten kâfir olanlardır. Kâfirlere ağır bir azâb hazırlamışızdır.” ²

18955. 
       İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Münezzeh olan Allah kullarını gönderilmiş elçilerden, indirilmiş kitaptan, gerekli bir hüccetten ve apaçık doğru yolu göstermekten mahrum bırakmamıştır. Sayılarının azlığı ve yalanlayıcılarının çokluğu peygamberleri engellememiştir. Önce gelen bir sonrakini, sonra gelen öncekini tanıtmıştır.”³
       
18956. 
       İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Adem'in ruhunu kabzettikten sonra da kullarını Rabbani hüccetlerinden ve kendi marifetiyle kulları arasındaki bağdan mahrum bırakmadı. Seçtiği peygamberlerinin dilinden gönderdiği hüccetleri vesilesiyle birbiri ardınca her dönemde mesajlarını insanlara ulaştırmış ve insanlarla ahitleşmiştir. Peygamberimiz Muhammed (s.a.a) vesilesiyle de hüccet tamam olmuş ve hiç bir mazeret yeri kalmamıştır.”⁴
       
18957. 
       İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Onlardan biri gidince, diğeri Allah’ın dinini ayakta tutmak için onun yerine geçmiştir. Sonunda şanı yüce olan Allah’ın lütfü Muhammed’e (s.a.a) ulaştı.”⁵
       
18958. 
       İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Biliniz ki eğer herkim İsa b. Meryem’i inkar eder de diğer Peygamberlerin risaletini itiraf ederse, iman etmemiştir.”⁶
       

3772. Bölüm

Peygamberlerin (a.s) Kısımları

Kur’an:

“Allah bir insanla ancak vahiy suretiyle veya perde arkasından konuşur, yahut bir elçi gönderir; izniyle, dilediğini vahyeder. Doğrusu O yücedir, hikmet sahibidir.”¹

18955. 
       İmam Bakır (a.s) şöyle buyurmuştur: “Peygamberler (vahyi işitme açısından) beş kısımdır. Onlardan bazısı zincir sesine benzer bir ses duyar ve ondan maksadın ne olduğunu anlar. Onlardan bazısına uykuda haber verilir. Tıpkı Yusuf ve İbrahim gibi. Onlardan bazısı ise görür, bazısının kalbine vurulur ve kulağına atılır.”²
       
18956. 
       İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Peygamberler ve elçiler dört kısımdır: Bir Peygamber, sadece kendisinin Peygamberidir, başkalarına sirayet etmez, bir Peygamber rüyada görür ve ses işitir ve onu uyanıkken görmez. Hiç kimseye de gönderilmemiştir, kendisinin imamı ve önderi vardır. Nitekim İbrahim (a.s), Lut’un (a.s) imamıydı. Bir Peygamber de uykuda görür, ses işitir, meleği görür, az veya çok gruba gönderilmiştir. Tıpkı Allah’ın hakkında, “Biz onu yüz bin veya daha fazla kimseye gönderdik” diye buyurduğu Yunus gibi.” İmam Sadık (a.s) daha sonra şöyle buyurmuştur: “veya daha fazla” sözünden maksat ise otuz bin kişidir. (Yani yüz otuz bin kişi idiler) Yunus’un da imamı ve önderi vardı. Bir Peygamber de uyku aleminde görür, ses işitir, uyanıkken müşahade eder ve aynı zamanda da imamdır. Tıpkı Ulu’l-Azm peygamberleri gibi. İbrahim (a.s) ilk önce, sadece Peygamber idi ve Allah-u Teala şöyle buyuruncaya kadar da imam değildi: “Şüphesiz ben seni insanlara imam kıldım”³
       

Bak. El-Kafi, 1/174, Tabakat’ul Enbiya bölümü, ve s. 176, el-fark, beyne’r resul ve’n nebiyy ve’l muhades Bölümü; el-Bihar, 18/244, 2. Bölüm; el-Mizan, 2/139, Kelam fi’n Nubuvvet

3773. Bölüm

Peygamberlerin Sayısı

18955. 
       Resulullah (s.a.a), kendisine Peygamberlerin sayısını soran Ebu Zer’e şöyle buyurmuştur: “Yüz yirmi dört bin Peygamberdir.” Ben (Ebu Zer) şöyle arzettim: “Onlardan kaç kişisi resul (elçi) idi?” Peygamber şöyle buyurdu: “Bir çoğu, üç yüz on üç kişi.” Ben şöyle arzettim: “Peygamberlerin ilki kimdi?” Peygamber şöyle buyurdu: “Adem.”¹
       
18956. 
       Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Aziz ve celil olan Allah yüz yirmi dört bin Peygamber yaratmıştır ki ben -kendimi övüyorum. Allah nezdinde onların en yücesiyim. Aziz ve celil olan Allah yüz yirmi dört bin vasi yaratmıştır ki Ali de Allah nezdinde onların en yücesi ve üstünüdür. ”²
       
18957. 
       Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Peygamberler yüz yirmi dört bin kişidir. Resul olan elçiler yüz on üç kişidir. Adem de kendisiyle konuşulan bir Peygamberdi.”³
       
18958. 
       Resulullah (s.a.a), peygamberlerin sayısı hakkında sorulunca şöyle buyurmuştur: “Yüz yirmi dört bin Peygamber vardır. Bunlardan büyük bir kısmı, yani üçyüz onbeş kişisi Resul idiler.”⁴
       
18959. 
       Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ben, sekiz bin Peygamberin belinde gönderildim ki, onlardan dört bin kişisi İsrailoğullarından idiler.”⁵
       
18960. 
       Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ben bin veya daha fazla Peygamberin hatemiyim.”⁶
       
18961. 
       İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Allah yüz yirmi dört bin Peygamber göndermiştir.”⁷
       

Bir Açıklama

“Şüphesiz Kur’an-ı Kerim peygamberlerin sayılarının çok olduğunu, yüce Allah’ın onların tümüne kitabında yer vermediğini açık bir şekilde dile getirmektedir: “Andolsun, biz senden önce elçiler gönderdik; onlardan kimini sana aktarıp anlattık ve kimini anlatmadık.”⁸ Ve diğer ayetler. Yüce Allah’ın kitabında isimlerini anarak kıssalarını aktardığı Peygamberlerin sayısı yirmi küsürdür. ”⁹

1-)Adem, 2-)Nuh, 3-)İdris, 4-)Hud, 5-)Salih, 6-)İbrahim, 7-)Lut, 8-)İsmail, 9-)el-Yesa, 10-)Zülkifl, 11-)İlyas, 12-)Yunus, 13-)İshak, 14-)Yakub, 15-)Yusuf, 16-)Şuayb, 17-)Musa, 18-)Harun, 19-)Davud, 20-)Süleyman, 21-)Eyyub, 22-)Zekeriyya, 23-)Yahya, 24-)İsmail Sadik’ul-Va’d, 25-)İsa, 26-) Muhammed (s.a.a.)

Bazı Peygamberlerin ise ismi geçmiyor, ima ve kinaye yoluyla kendilerine işaret edilmektedir. Yüce Allah şöyle buyuruyor: “Musa’dan sonra İsrailoğullarının önde gelenlerini görmedin mi? Hani, Peygamberden birine; “Bize bir melik gönder”; demişlerdi.”¹ “Ya da altı üstüne gelmiş, ıssız duran bir şehre uğrayan gibisini…”² “Hani onlara iki elçi göndermiştik, fakat ikisini yalanlamışlardı. Biz de iki elçiyi bir üçücüyle güçlendirdik.”³ “Derken katımızdan kendisine bir rahmet verdiğimiz ve tarafımızdan kendisine bir ilim öğrettiğimiz kullarımızdan bir kulu buldular.”⁴ “Ve torunlarına”⁵ Ayrıca Hz. Musa ile arkadaşlık eden genç gibi, Peygamber olup olmadığı açıklanmayan kimselerden de sözedilmektedir: “Hani Musa genç yardımcısına demişti.”⁶ Yine Zulkarneyn, Meryem’in babası İmran ve Uzeyr gibi adı geçmekle beraber Peygamberliklerinden sözedilmeyen kismeler de zikredilmiştir.

Kısacası, Kur’an-ı Kerim Peygamberlerin sayısını vermemeiştir ki, bunu bir ölçü olarak alalım. Rivayetler arasında Peygamberlerin sayısına ilişkin ifadeler ise, metinleri birbirinden farklı ahad haberlerdir. Bunlar arasında en meşhur olanı Ebuzer’in Resulullah efendimize (s.a.a) dayandırdığı şu hadistir: “Yüz yirmi dört bin Peygamber gönderilmiştşir. Bunların üç yüz on üç tanesi Resuldür.”⁷

Bak. Ed-Durr’ul Mensur, 2/746; el-Bihar, 11/13, ve s. 41, 43 ve s. 43, 48, ve s. 58/61