A I, taacüp haykırması; taaccüp veya memnuniyetsizlik edasiyle sual; 3

tırtanğda- . 1. hareketlerinde zayıfa benzemek; 2. mec. boşuna çabalamak; elinden gelmiyeceği belli olan iş için uğraşmak (başlıca, zayıf ve kurumuş adam hakkında) .

tırtanğdat- . boşuna, elinden gelmiyecek ve faydasız iş ile uğraşmaya zorlamak; arık atınğdı tırtanğdatıp çappa: arık atını boşuna sürme, koşturma!

tırtay- , arık, kurumuş görünmek; tırtayğan arık at: zayıf, kurumuş at.

tırtayt- , et. tırtay-’ dan.

tırtık, 1. çiçek bozuğu; beti tırtık: yüzü çiçekten bozulmuş kimse; 2. = tırık.

tısıray- = tırsıy- .

tış, dış; tışta: dışarıda; tışka: dışarıya; tış kiyim: dış elbise.

tışkarı, 1. dışarı; 2. dış taraf; 3. evde dış taraf (yani erkekler kısmı; Özbek, Tacik yahut Uygur evlerinde) .

tışkartın, dışarıdan.

tışkı, dış taraftaki. haricî; Tışkı işter el komissariatı: Dış işler Halk komiserliği (Hariciye Vekâleti) ; tışkı sooda: dış (haricî) ticaret.

tışta- , dışlamak (zarf. gömlek geçirmek) . kapakla kaplamak; kitep tışta- : kitap ciltlemek; çapan tışta- : çapana yüz geçirmek.

tıştal- , pas. tışta-’ dan; barkıt menen tıştağan: kadife ile kaplanmış (meş. gocuk. kürk elbise v. s. ) .