Eritrositlər
Eritrosit və ya qırmızı qan hüceyrələri dövr edən qandakı formalı elementlərin əsas kütləsini təşkil edir. Normada eritrositlər hər iki tərəfdən orta hissədən basılmış disk formasındadır və diametri 7-8 mkm arasında tərəddüd edir.Qalınlığı 1.9-2.1 mkm, səthinin sahəsi 136-145 mkm-dir.
Eritrositlərin hüceyrə skeletinin xüsusiyyətləri və membran quruluşu imkan verir ki, onlar deformasiya olunaraq mənfəzi 2-3 mkm olan kapillyarlardan keçə bilsinlər. Belə bir deformasiya olunmaq xüsusiyyəti membran zülalları ilə sitoplazmanın qarşılıqlı təsirindən yaranır. Membran zülallarının defekti (spektirin, ankirin, 4.1 zülal fraksiyası, seqment 3, qlikoforin) zamanı eritrositlərdə morfoloji və funksional dəyişiklik yaranır.
Normada eritrositlərin yaşama müddəti 120 sütkadır. Onların 120 sutka yaşaması üçün hemoqlobinin quruluş və funksiyası normal olmalıdır. Eritrositlərin membranı deformasiya qabiliyyətinə malik olmalı, osmotik balansı və hüceyrənin keçiricilik qabiliyyətini saxlamalıdır. Yetişmiş eritrositlərdə nüvə olmadığı ücün onlar zülal sintez etmə qabiliyyətinə malik deyillər. Lakin hüceyrənin həyat fəaliyyətini təmin etmək üçün eritrositlərdə metabolik aktivlik saxlanılır. Eritrositin yaşaması və funksiyasını yerinə yetirməsində onun membranı əsas rol oynayır. Membran 3 qatlı quruluşa malikdir. Səthi qlükolipid və qlükoproteindən ibarətdir. Mərkəzi hissəsində xolesterin və fosfolipidlər yerləşir. Daxili sitoskeletini isə spektirin və ankirindən ibarət membran zülalları təşkil edir.
MCV-eritrositlərin orta həcmi km3 və ya femtolitrlə ölçülür. Norma 80-100 fl (mkm3)-dir. Bu insanın həyatı boyu dəyişən bir göstəricidir. Yenidoğulmuşlarda 128 fl, bir həftədən sonra azalaraq 100 fl, bir yaşında 77-79 fl, 4-5 yaşında isə 80 fl olur. MCV böyüklərdə 80 fl-dən aşağıdırsa, bu mikrositoz, 100 fl-dən çoxdursa bu makrositoz kimi qiymətləndirilir.
MCH-eritrositdə hemoqlobinin orta tutumu (norma 26-34 pq) hemoqlobinin eritrositlərə olan nisbətidir. Klinik olaraq rəng göstəricisinə uyğundur. Bu göstəriciyə əsasən anemiyalar hipoxrom, normoxrom, hiperxrom kimi qiymətləndirilir.
MCHC-eritrositdə hemoqlobinin orta konsentrasiyası (norma 31-37 q/dl). Eritrositin hemoqlobinlə doyma dərəcəsini əks etdirir. MCHC azalması hemoqlobin sintezinin pozulması ilə müşahidə olunun xəstəliklərdə olur (talassemiya, dəmir defisitli anemiya). Bu daha stabil göstəricidir. Belə ki hemoqlobinin, MCV, hematokritin müayinəsində yaranan hər hansı bir səhv bu göstəricinin artmasına səbəb olur. Bu onu göstərir ki, cihazda və ya müayinə prosesində səhvə yol verilib.
Eritrosilərdə anizositozun dərəcəsi (RDW-Red cell distribution width) 11-13% arasında tərəddüd edir. Bu göstərici dəmir defisitli anemiyada, talassemiyada artır.
Normal eritrositlərin sitoplazmasında cisimcik, qranulalar və s. olmur. Lakin bəzi xəstəliklər zamanı eritrositlərdə müxtəlif hissəciklər əmələ gəlir. Qobel-Jolli cisimciyi DNT qalığıdır. 1-2 mkm ölçüdə, tünd-bənövşəyi rəngli hissəcik olub, sitoplazmada ekssentrik vəziyyətdə yerləşir. Bu hissəciklər eritropoezin stimulyasiyası zamanı yaranır və ortoxrom normoblastların nüvə qalıqlarıdır. Anemiyaya cavab olaraq eritropoezin aktivlənməsi zamanı bu cisimciklər sürətlə əmələ gəlir və dalaq tərəfindən tutularaq eritrositlərdən təmizlənir. Splenektomiya kecirən insanlarda, B12 defisitli anemiyada bu cisimcik aşkar olunur.
Pappenheym cisimciyi dəmir artıqlığı zamanı yaranır və hemoxromatoz, dəmir artıqlığı ilə müşayət olunan anemiyalarda, transfuzion terapiyadan sonra rast gəlinir. Bu kiçik hissəciklər açıq bənövşəyi rəngdə olub, sitoplazmanın periferiyasında yerləşir və tərkibində dəmir qranulaları var.
Bazofil dənəvərlik - RNT qalıqları və mitoxondridən ibarətdir, eritrositlərin sitoplazmasında diffuz şəkildə yerləşir. Ölçüləri kiçik, yaxud çox böyük ola bilir. Eritrositlərin bazofil dənəvərliyinə eritropoezin aktivlənməsi və qurğuşunla zəhərlənmələr zamanı rast gəlinir.
Heinz cisimciyi 1-3 mkm ölcüdə olub, denaturasiya olunmuş hemoqlobindir və hüçeyrənin membranına daha yaxın yerləşir. Dalaq tərəfindən Heinz cisimcikləri təmizləndikdən sonra bu eritrositlər “dişlənmiş eritrositlər” adlanırlar. Heinz cisimciklərinə qlükoza-6-fosfatdehidrogenaza defisitli anemi-yada, qeyri-stabil hemoqlobinin yaranması ilə müşahidə olunan hemoqlobinopatiyalarda rast gəlinir.
Retikulositlər. Polixromatofil normositlər nüvəsini itirərək retikulositə çevrilirlər. Periferik qanda retikulositlər 35-45 saat ərzində yetişir və normadamiqdarı 0,2-2% arasında tərəddüd edir. Normada retikulositlərin tərkibində az miqdada ferritin və hemosiderin, eyni zamanda RNT və endoplazmatik retikulum qalıqları olur. Retikulositlərin miqdarının artması sümük iliyində qanyaranmanın aktivlənməsini göstərir. Qan itirmələrdə və hemolitik anemiyalarda retikulositoz müşahidə edilir. Retikulositlərin azalması isə qanyaranmanın zəifləməsini göstərir. Hipoplastik-aplastik, dəmir defisitli, meqaloblast anemiyalarda (B12, fol defisitində), şüa xəstəliyində, sitostatiklərin qəbulunda retikulositlərin miqdarı azalır.
Eritrositlərin sitoplazmasındakı zülalların 98%-ni hemoqlobin təşkil edir. Hemoqlobin oksigenlə birləşərək onu orqan və toxumalara daşıyır. Hemoqlobin molekulu 4% hemdən, 96% isə qlobin zülalından ibarətdir.
Hemoqlobin heterodimer tetramer olub, 4 hem molekulası ilə birləşən 2 α, iki digər (β,γ,δ) qlobin zəncirindən ibarətdir. Hər hemoqlobin tetrameri 4 molekul oksigenlə birləşərək onu nəql edə bilir.
Sağlam insanda hemoqlobin həmcins deyil. Normal hemoqlobin tipləri.
Dostları ilə paylaş: |