onun inkarı səni üzməsin. Sonunda onların dönüşü bizədir. O zaman
etdiklərini özlərinə xəbər verərik. Şübhəsiz, Allah sinələrin
içindəkini bilər." (Loğman, 23)
Bu ayə də bu çərçivədə qiymətləndirilə bilər: "Onların sözü səni üzməsin.
Biz onların gizlədiklərini də, a
Ən'am Surəsi / 74-83 ................................................................................... 227
uçquna vurduqlarını da bilərik." (Yasin, 76) Bunlar kimi, Peyğəmbərimizi
(s. a. a) təsəlli etməyə istiqamətli bir çox ayə nümunə göstərilə bilər. Bu, söz
mövzusu sözü "la-yukezzibuneke" şəklində şeddeli oxumamız vəziyyətində
çatacağımız bir nəticədir.
Sözü "yekzibuneke" şəklində şeddesiz oxuduğumuzda isə, şöylə
bir məna əldə etmiş oluruq: Kədərlənmə; çünki onlar, etdiyin çağırış ilə
əlaqədar olaraq sənin yalan danışdığını sübut edib də sənə üstünlük təmin edəcək
deyildirlər. Sənin dəlilinə qarşı bir dəlil təqdim edərək onu çürüdə bilməzlər.
Onlar, yalnız Allahın ayələrinə zülm edirlər, onları inkar
edirlər, amma dönüşləri ONADIR.
"Lakin o zalımlar Allahın ayələrini inkar edirlər." Ayələrin axışı,
"Lakin onlar..." deyilməsini tələb edir; ancaq əvəzlik yerinə açıq xüsusiyyətləri
istifadə edilərək, bu inkarlarının zülmlərindən qaynaqlandığı, qüsur,
cəhalət və ya bənzəri başqa səbəbdən qaynaqlanmadığı vurğulanmaq
istənir. Buna görə, onların inkarçı tutumları, tamamilə tik
başlılıqlarının, azğınlıqlarının və daşqınlıqlarının bir göstəricisidir. Ancaq
Allah irəlidə onları dirildəcək, sonra ONA çeviriləcəklər.
Ayənin axışı içində birinci şəxsdən üçüncü şəxsə keçiş edilərək, "bizim
ayələrimizi" deyil də, "Allahın ayələrini" deyilmiş olması da bu
yüzdəndir. Bununla verilmək istənən mesaj budur: Onların bu tutumları,
üluhiyyət mövqesinə baş tutmaq, baş qaldırmaq mənasını verər.
Üluhiyyət isə, kimsənin baş tuta bilməyəcəyi, kimsənin qarşısında dayana bilməyəcəyi
bir mövqedir.
Ayənin mənas(n)ı ilə əlaqədar olaraq başqa şərhlər/şərh edər də irəli sürülmüşdür:
Birincisi: Əksəriyyətdən köçürülən görüşdür. Belə ki: Onlar, ürəkdən və
inanaraq səni yalanlamırlar, yalnız inadları üzündən dilləriylə səni
yalanlayırlar.
İkincisi: Onlar səni yalanlamırlar, əksinə məni yalanlayırlar. Çünki
səni yalanlamaq, nəticədə mənə dönər. Bu sırf sənə istiqamətli bir rəftar
deyil. Bu şərh, yuxarıda bizim təqdim etdiyimiz şərhə yaxın olmaqla
birlikdə ondan fərqlidir. Hər iki şərh də sözün şeddeli oxunmasına
görədir.
Üçüncüsü: Onlar səni yalançı tapmırlar. Çünki Ərəblər, "Kaatelnahum
ağıza ecbennahum", yəni "Onlarla döyüşdük, lakin on-
228 ......................................................... əl-Mizan Fi Təfsir-el Quran - c. 7
ları qorxaq tapmadıq" deyərlər. Bu şərhdə də, bizim də işarə etdiyimiz
kimi, şeddesiz oxunuş əsas alınmışdır.
34) Səndən əvvəl də bir çox elçi yalanlandı. Lakin onlar... səbr etdilər,
nəhayət köməyimiz onlara çat/yetişdi. Allahın sözlərini dəyişdirə biləcək
(güc) yoxdur. Sənə də elçilərin xəbərlərindən bəzisi gəlmişdir.
Bu ayədə uca Allah, Peyğəmbərimizə, özündən əvvəlki peyğəmbərlərin
izlədikləri yolu göstərir. Bu yol, Allah üçün səbr etməyi nəzərdə tutmaqdadır.
Necə ki uca Allah bir ayədə belə buyurmuşdur: "İşdə
onlar, Allahın hidayət etdiyi kəslərdir. Sən də onların yoluna uyğun gəl."
(Ən'am, 90)
"Nəhayət köməyimiz onlara çat/yetişdi." O peyğəmbərlərin səbr etmələrinin
gözəl nəticəs(n)i açıqlanır. Bu vaxt ilahi kömək və zəfər vədinə
də işarə edilir. "Allahın sözlərini dəyişdirə biləcək (güc) yoxdur."
ifadəsi, əvvəlki ayədə işarə edilən vədin qətiliyini vurğulama
məqsədinə istiqamətlidir. Bunun yanında, aşağıdakı ayələrdə toxunulan
ilahi vədə də işarə edilməkdədir: "Allah, 'Əlbəttə mən və elçilərim
qalib gələcəyik.' deyə yazmışdır." (Mübarizə, 21) "Göndərilən elçi qullarımıza
bu sözümüz keçmiş idi: Mütləq zəfərə çatdırılanlar, özləri
olacaq." (Saffat, 171-172)
Mənfiləmə əsaslı bir cümlənin içində "dəyişdirə biləcək" sözcüyünün
iştirak etməsi, ağla gələ biləcək hər cür dəyişdirəni olumsuzlamaktadır.
Bu, istər uca Allah tərəfindən bir sözlə əlaqədar iradəsini
dəyişdirmək şəklində, yəni sabit etdikdən sonra onu silmək ya da
qəti olaraq təsdiqlədikdən sonra onu tapdalamaq şəklində olsun, istəsə
Allahdan başqasının ONA üstünlük təmin etməsi, ONU dilədiyinin
əksinə məcbur etməsi, bu səbəbdən sağlamlaştırdığını bir şəkildə dəyişdirməsi
şəklində olsun, tamamilə mənfilənməkdədir.
Bundan da anlayırıq ki, uca Allahın dəyişməs(n)i qəbul etmədiklərindən
danışdığı bu sözlər, "silmə və silmədən buraxma lövhü"nün xaricində
qalan sözlərdir. Buna görə, Quran terminologiyasında Allahın sözü,
sözü və vədi, dəyişdirilməsi söz mövzusu olmayan qəti mühakimə edər
mənasında istifadə edilmişdir. Uca Allah bu xüsusla əlaqədar olaraq belə buyurmuşdur:
"Dedi ki: Bu bir gerçəkdir və mən gerçəyi söyləyirəm."
Ən'am Surəsi / 74-83 ...................................................................... 229
(Sad, 84) "Allah gerçəyi söyləyər." (Əhzab, 4) "Yaxşı bil ki Allahın vədi gerçəkdir."
(Yunus, 55) "Allah, vədindən daşınmaz." (Zumər, 20)
Daha əvvəl, "Onlardan, Allahın özləriylə danışdığı vardır..." (Bəqərə,
253) ayəsini araşdırarkən, Allahın sözləri və Quranda bu mənada
istifadə edilən digər deyimləri şərh məzmununda detallı məlumatlara yer/yeyər
verdik.
Ayənin sonunda iştirak edən, "Sənə də elçilərin xəbərindən bəzisi gəlmişdir."
ifadəsi, "Səndən əvvəl də bir çox elçi yalanlandı..." ifadəsini
gücləndirmə və ona bağlı bir şahid təqdim etmə məqsədinə istiqamətlidir. Buradan
hərəkətlə, bu surənin, Şuəra və Məryəm kimi peyğəmbərlərin
hekayələrini ehtiva edən bəzi Mekki surələrdən sonra endiyi nəticəsinə varıla bilər.
Ki bu surənin Ələq və Muddəssir Surəsi kimi surələrdən sonra
endiyi də qətidir. Bu vəziyyətdə Ən'am Surəsi, hicrətdən əvvəl Məkkə
dövründə enən üçüncü qurşaq surələrdəndir.
35) Əgər onların üz çevirməsi sənə ağır gəldisə... onlara bir möcüzə
gətirə bilirsənsə (haydı bunu et)...
Ragıp İsfahani əl-Tədris planı adlı əsərində deyər ki: "ən/en-Nefak; tunel və yer/yeyər
altında keçən yol deməkdir. Uca Allah, 'Yerdə bir tunel...' buyurmuşdur.
'Nafikau'l-yerbu=Tarla siçanının yuvaları' deyimi də buradan gəlir.
'Nafeka'l-yerbu'u və nefeka' yəni, 'Tarla siçanı yuvasına girdi. 'Nifaq' da
buradan gəlir və 'Dinə bir qapıdan girib digər qapıdan çıxmaq' mənasını
ifadə edər. Uca Allah, bu vəziyyətə bu şəkildə işarə etmişdir: 'Münafiqlər,
onlar fasiqlərdir.' Yəni, onlar şəriətdən/dindən çıxanlardır. Uca Allah
bir yerdə, münafiqlərin kafirlərdən daha pis olduqlarını ifadə etmişdir:
'Münafiqlər, atəşin ən aşağı derekesindedirler.' Neyfaku's-se-ravil;
hər kəs tərəfindən məlumdur. (Şalvar və ya şalvarın şəbəkəs(n)i deməkdir.)"
Yenə deyər ki: "əs-Süllem; yüksək yerlərə salamatlıqla çıxmaq məqsədiylə
istifadə edilən vasitəyə deyilir. Sonra yüksək bir şeyə çatmaq üçün vasitəs(n)i olaraq
istifadə edilən bütün səbəblər üçün istifadə edilər olmuşdur. Uca Allah belə
buyurmuşdur: 'Yoxsa onların üzərinə çıxıb (göyün xəbərlərini) dinləyəcəkləri
bir nərdivanlarımı var.' (Dövr, 38) Bir başqa ayədə də belə
buyurmuşdur: 'Ya da göydə bir nərdivan...' (Ən'am, 35) Şair deyər ki: Bir
nərdivan vasitəsilə göylərdəki səbəblərə çatsa..." (əl-
Tədris planıdan alınan götürmə burada sona çatdı.)
230 .......................................................... əl-Mizan Fi Təfsir-el Quran - c. 7
Ayədə, şərt cümləsinin cavabı, bilindiyindən hazfedilmiştir. Bu səbəbdən
cümlənin bucaqlımı, bəzilərinin də söylədiyi kimi belədir: "Əgər bunu
bunu edə bilirsənsə et."
"Onlara bir möcüzə gətirə bilirsənsə" ifadəsinin orijinalında keçən "ayə"
bədən məqsəd, onları inanmağa məcbur edəcək bir möcüzədir. Çünki,
"Əgər onların üz çevirməsi sənə ağır gəldisə..." ifadəsində xitab Hz.
Peyğəmbərə (s. a. a) istiqamətlidir. Və bu xitab, Peyğəmbərin çağırışının
haqq məzmunlu oluşuna dəlalət edən ilahi möcüzələrin ən üstünü mövqesindəki
Quran vasitəsilə yönəldilir. Quranın möcüzəliyini anlamaları
də mümkündür. Çünki onlar təsirli söz söyləyə bilən ağıllı insanlar idi.
Bu halda, ifadənin vermək istədiyi mesaj budur:
Onların səndən üz çevirmələri, sənə ağır gəlməsin, gücünə getməsin.
Çünki bu dünya insanın fərdi seçimiylə rəftarlarını təyin etdiyi bir imtahan
yurdudur. Haqqa dəvət və onu qəbul da insanın sərbəst seçkis(n)i
oxunda dönən bir faktdır. Sən onları inanmaq vəziyyətində buraxacaq,
qəbul etməyə məcbur edəcək bir möcüzə gətirəcək gücdə deyilsən.
Çünki uca Allah, onların ancaq öz sərbəst iradələriylə inanmalarını
istər. İnsanları inanmağa və itaət etməyə məcbur edəcək bir möcüzə
yaratmaz buna görə. Əgər Allah diləsəydi, bütün insanlar iman edərdi,
bu kafirlər də sənə inanan möminlər karvanına qatılardılar. O halda
üz çevirdilər deyə kədərlənmə, canını sıxma. Yoxsa, ilahi məlumatlardan
xəbərsiz olan cahillərdən olarsan.
Bəzilərinin ayənin olabiləcək mənaları arasında yer verdikləri, "Onlara,
möcüzə olaraq sənə verdiyimiz Qurandan daha üstün bir möcüzə
gətirə bilirsənsə" şəklindəki bir şərh, ayənin axışı ilə uyğun gəlməməkdədir.
Xüsusilə, "Allah diləsəydi, əlbəttə onları hidayət üzərində
toplar idi." ifadəsiylə üst-üstə düşmədiyi ortadadır. Çünki bu ifadənin məcbur etmə
faktına işarə etdiyi ortadadır.
Buradan da anlayırıq ki ayədəki diləmədən məqsəd, uca Allahın
diləməsi vəziyyətində onları imana çatdıra biləcəyi, beləcə onları qəbula
məcbur etməsi və sərbəst iradələrini etibarsız etməsidir. Ayənin axışından
qəbul etdiyimiz budur.
Nə var ki uca Allah, buna bənzər ayələrdə, bunu diləməyişini məcbur etmə
faktıyla elin idiləndirməmişdir. Sözgəlişi uca Allah belə
Ən'am Surəsi / 74-83 ............................................................ 231
buyurmuşdur: "Diləsəydik, hər kəsə hidayətini verərdik. Lakin məndən,
gerçək olaraq, 'Mütləq cəhənnəmi, bütün cinlər və insanlarla dolduracağam.'
sözü çıxmışdır." (Səcdə, 13) Bu ayədə uca Allah, bu ayənin
ehtiva etdiyinə bənzər bir gerçəyə işarə etməkdədir: "Dedi ki: Bu bir gerçəkdir
və mən gerçəyi söyləyirəm: Mütləq cəhənnəmi, səninlə və onlardan
sənə uyanların tamamilə dolduracağam." (Sad, 84-85) Burada
uca Allah, insanların bütününün hidayətə çatmalarıyla elin idili olaraq iradəsinin
reallaşmamasını, İblisin, ixlaslı qulları xaricindəki bütün
insanları yoldan çıxarmağa and içməsi üzərinə hökmə bağladığı
bir mühakiməyə söykəməkdədir.
Başqa bir yerdə də bu mühakimə, insanların azğınlıqlarıyla əlaqələndirilir.
Uca Allah, Hz. Adəm və İblis hekayəsində bu ifadələrə yer/yeyər
verməkdədir: "İblis, 'Rəbbim, dedi, məni azdırdığın üçün and olsun ki,
mən də yer üzündə onlara günahları bəzəyəcəyə(i)m və özlərinə
ixlas verilən qulların xaric, onların hamısını azdıracağam.' Allah: İşdə
mənə çatan doğru yol budur, dedi. Sənin, sənə uyğun gələn azğınlar xaricində
mənim qullarıma qarşı bir gücün yoxdur. Onların hamısının da görüşmə
yeri cəhənnəmdir." (Hicr, 39-43) Başqa bir yerdə, bu vəziyyəti İblis də
onlara qarşı dilə gətirmişdir. Uca Allah, İblisin qiyamət günü özünə
uyğun gələn azğınlara belə söyləyəcəyini izah etməkdədir: "İş bitirildikdən
sonra Şeytan onlara belə dedi: Allah sizə gerçək vəd etdi, mən də
sizə vəd edib də sözümdə durmadım... Mən, əvvəldən məni Allaha ortaq
qaçmanızı tanımıram." (İbrahim, 22)
Bu ayələr, başda şirk olmaq üzrə bütün günahların insanların azğınlıqlarına,
azğınlıqlarının da nəfslərinin meyllərinə söykən/dözdüyünü
vurğulamaqdadır. Bu vəziyyətlə, Allah diləmədikcə insanın bir şey diləməyəcəyindən
danışan ayələrin işarə etdiyi gerçək arasında da
bir ziddiyyət yoxdur. Məsələn uca Allah belə buyurmuşdur: "Bu bir öyüddür.
Diləyən, Rəbbinə çatan bir yol məbləğ. Allah diləmədikcə də, siz
diləyə bilməzsiniz." (İnsan, 29-30) Digər bir ayədə də belə buyurmuşdur:
"O, ancaq aləmlərə bir öyüddür; aranızdan doğru hərəkət etmək istəyən
üçün. Lakin aləmlərin Rəbbi Allah diləmədikcə də, siz diləyə bilməzsiniz."
(Təkvir, 27-29)
Buna görə, insanın diləməsi, qətiliklə uca Allahın diləməsinə bağ-
232 ........................................................ əl-Mizan Fi Təfsir-el Quran - c. 7
lıdır. Uca Allah, insanın diləməsini o zaman diləyər ki insan, iç dünyasının
gözəlliyiylə buna hazır olduğunu göstərsin, özünü Allahın
rəhmətinə məruz buraxsın. Uca Allah bir ayədə belə buyurmaqdadır:
"Yönələni özünə çatdırar." (Rə'd, 27) Özünə meyl göstərib dönəni
yəni. Yoldan çıxmış, ürəyi əyrilmiş, torpağın dəyərlərinə bağlı, dünyəvi
zövqlərə çaxılıb qalmış, azmağa meylli olanlara gəlincə; uca Allah
onları hidayətə çatdırmağı diləməz və onları rəhmətinin əhatəsinə
al/götürməz. Bu barədə belə buyurmuşdur: "Allah onunla bir çoxunu
sapdırar və yenə onunla bir çoxunu hidayətə çatdırar. Ancaq onunla yalnız
fasiqləri sapdırar." (Bəqərə, 26) "Onlar əyrilincə, Allah da ürəklərini
əyriltdi." (Səff, 5) "Diləsəydik, əlbəttə onu o ayələrlə yüksəldərdik;
lakin o, yerə batdı və həvəsinin arxasına düşdü." (Ə'RAF, 176)
Qısaca; dini dəvət, yalnız insanın sərbəst iradəsini əsas alan/sahə bir
yol izlər və ilahi möcüzələr, insanların sərbəst seçkilərinin qorunmasına
riayət edilərək nazil olarlar. Uca Allah, yalnız rəhmətinə yönələni,
öz sərbəst iradəsiylə hidayətinə nail olmağı istəyəni doğru
yola çatdırar.
Beləcə, bir az dolaşıqlı olan bir başqa şübhə də həllə qovuşmuş olur.
Şübhə budur: Uca Allahın insanları inanmağa məcbur edəcək, onları
dini dəvəti qəbul etmək məcburiyyətində buraxacaq bir möcüzə endirməsinin
dini dəvətin söykən/dözdüyü sərbəst iradə faktıyla ziddiyyət təşkil etdiyi doğru.
Bunu qəbul edirik. Amma yaxşı, uca Allahın, iman edənlərin iman
etməsini dilədiyi kimi, bütün insanların iman etməsini də diləməsi
niyə/səbəb caiz olmasın ki?! Yəni uca Allahın, möminlərin iman etməyi
diləmələrini dilədiyi kimi, bütün insanların da iman etməyi diləmələrini
diləməsinin, bunun üçün də bir möcüzə endirib onları hidayətə yönəltməsinin,
onları iman şəxsiyyətinə büründürməsinin nə qorxusu ola bilər
ki?! Çünki beləcə sərbəst iradələri ortadan qalxmamış, davranış
azadlıqları əllərindən alınmamış olar.
Belə ki: Belə bir şey, özü etibarilə mümkün olmaqla birlikdə, səbəblər
dünyasına suveren olan ümumi qanunla, tutum və ona uyğun
yönümün bəxş edilməsi sistemiylə ziddiyyət təşkil etməkdədir. Məsələn bu universal
qanunlar sisteminə görə, hidayət, ancaq Allahdan qorxub çəkinən
və nəfsini təmizləyən kəslərə bəxş edilər. Nəfsini təmizləyən xilas ol
Ən'am Surəsi / 74-83 ..................................................................... 233
muştur. Pozğunluqsa, ancaq Rəbbini xatırlamaqdan üz çevirən və özünü
günahlara basdıran kəslərə isabət edər. Özünü günahlara basdıran
kimsə isə ziyana uğramışdır. Pozğunluğun isabət etməsi, insanın hidayəti
tapmasının maneə törədilməsi deməkdir. Uca Allah bir ayədə belə buyurmuşdur:
Dostları ilə paylaş: |