§ 12.10. Xarabalıqla xəbərləşmə
Kərəm Xaosun daha dərin qatlarına endikcə xaotik simvolika buna uyğun olaraq daha da güclənir. O, Mehdən sonra xarabalıq/xaraba şəhərlə xəbərləşir: “Az getdilər, çox getdilər, bir şəhər xarabalığına çıxdılar. Kərəm dayanıb dedi:
– Sofi lələ, bir zaman varmış ki, bu şəhərdə adamlar dövran sürürmüş. Dayan, soruşum, görüm bu şəhər niyə xaraba qalıb. Adamları necə olub?
Aldı Kərəm görək xaraba şəhərə nə dedi:
Səyyah olub bu aləmi gəzərkən
Rast gəlmişəm bu viranın daşına.
Söylə, viran, nə zamannan bərisən?
Nə gəlmişdi, nə gələcək başına?
Kərəmin sözlərindən viran dilə gəlib dedi:
Həzrət Nuhun zamanınnan bəriyəm,
Əmr-haqla nələr gəldi başıma...
Başıma gələni söyləyim sənə,
Gör nə zəhər qatılıbdı aşıma”161.
Beləcə Kərəmlə xaraba şəhər 6 bəndlik şeirlə xəbərləşirlər. Bu dialoq süjetüstü formasına görə aktiv (ikitərəfli) xəbərləşmədir: Kərəm soruşur, Xaraba şəhər cavab verir. Şeirin məzmunu dünyanın mənası haqqında fəlsəfi düşüncələri əhatə edir.
Dialoqun kosmoloji sxem və strukturuna gəlincə, epik-mifoloji düşüncədə Xaraba şəhər/Xarabalıq/Viranə semantem kimi birbaşa xaosu rəmzləndirir. Kosmoloji süjetə görə, şəhər Keşiş tərəfindən tilsimlənmişdir. Belə ki, Azərbaycan nağıllarında Keşişlə həmfunksiya olan dərvişlər xaos yaradıcıları kimi bütöv şəhərləri, qəsəbələri daşa döndərirlər. Qəhrəman gəlir, tilsimi sındırır, insanları əvvəlki halına salaraq kosmosu bərpa edir. Süjetüstü Kərəmin bu kosmosyaradıcı missiyasının izlərini qorumasa da, onun şaman-qəhrəman statusu Kərəmin də süjetaltında belə bir kosmosyaradıcı akt həyata keçirdiyini ehtimal etməyə əsas verir.
Dostları ilə paylaş: |