Bakirköy ruh ve siNİr hastaliklari hastanesi

BİRSEL, SALÂH

(1919, Bandırma) Şair ve yazar, izmir St. Joseph Fransız Ortaokulu ve İzmir Erkek Lisesi'ni, 1948'de de istanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Felsefe Bö-lümü'nü bitirdi. Öğretmenlik, iş müfettişliği, kitaplık müdürlüğü gibi görevlerde bulundu, Ankara Üniversitesi Bası-

Salâh Birsel

Nazım Timuroğlu

mevi müdürlüğünden emekli oldu. Şiir, günlük, roman, deneme, inceleme dallarında çok sayıda eser verdi, çeviriler yaptı. Dünya İşleri (1947), Hacivatm Karısı (1955), Ases (1960), Kikirikname (1961), Haydar Haydar (1972), Köçek-çelefde (1980) yer alan şiirleri 1986'da Bütün Şiirleri adlı kitapta toplanmıştır. Deneme kitapları Sen Beni Sev (1957), Kendimle Konuşmalar (1969), Şiir ve Cinayet (1975), Kuşları Örtünmek (1976), Kurutulmuş Felsefe Bahçesi (1979), Pof ve Puf (1981), Halley Kimi Kurtarır (1981), Amerikalı Tolstoy (1983), Yapıştırma Bıyık (1985), Bir Zavallı Sarı At (1985), Şişedeki Zenci (1986), Asansör (1987), Kediler (1988), Seyirci Sahneye Çıkıyor (1989), Hafiyeler Önde Gider (1991), Gandhi ya da Hint Kirazının Gölgesinde (1992) başlıklarını taşır. Aralıklarla kaleme aldığı günlükleri Günlük (1955), Hacivat Günlüğü (1982), Yaşlılık Günlüğü (1986), Aynalar Günlüğü (1988) ve Bay Sessizlik (1990), Nezleli Karga (1990), Yalnızlığın Fırınlanmış Kokusu (1991) adlı kitaplarda toplanmıştır. Anı-inceleme-deneme türlerinin bir bireşimi olan Kahveler Kitabı (1975), Ah Beyoğlu Vah Beyoğlu (1976), Boğaziçi Şıngır Mıngır (1980), Sergüzeşt-i No-no Bey ve Elmas Boğaziçi (1982), Istan-bul-Paris (1983) "Salâh Bey Tarihi" adını verdiği diziyi oluşturan kitaplardır. Tek romanı ise Dön Köşeli Üçgen'dir (1961).

1940'tan bu yana Cumhuriyet dönemi Türk şiirinde, yemden başlayan gözlemcilik akımının, şiir geleneğimizde başka biçimlerde görünmesine karşılık, bazı tipik kelime kullanışlarıyla romantizmi bozan, onunla alay eden bir söyleyiş ön plana geçer. Birsel, bu ortam içinde ironiyi en usta biçimde kullanır. Bu söyleyiş biçiminde, dış ortam olarak