Beytul-əhzan naləsi
Şamdan çıxış və həzrət Zeynəbin (ə)
Yüklə 0,94 Mb. Pdf görüntüsü
|
| Şamdan çıxış və həzrət Zeynəbin (ə)
Rüqəyyəyə (s.ə) növhəsi Ey xərabə sən gülü-Tahanı basdın bağrına Fəxr elə ki, xırdaca Zəhranı basdın bağrına 194 Ey xərabə, ey müqəddəs türbəti-kəhlul-bəsər Xırdaca bir Kərbəlasən, kəbeyi-əhli-nəzər Səndə bir ulduz batıbdır aftabə naz edər Aftabi-məşriqi-imani basdın bağrına İki mədfəndir gecəylə dəfn olub Ali-Şəfi Hər bir aləm boyu ənduhü-qəm şəni-rəfi Şiəni çox ağladır bir bu xərabə, bir Bəqi Sən belə lölöyi-mərcanı basdın bağrına Can kimi ağuşə aldın baxma yalquzdur bu qız Asimani-eşqidə rəxşəndə ulduzdur bu qız Nizə başində babasın ağladan qızdır bu qız Xoş sənin iqbalına cananı basdın bağrına Çəkdi az sinnilə dünyanin fişarü-cəbrini Zeynəbin amma vurub tufanə dərya səbrini Dırnağımla qazmışam mən bu yətimin qəbrini Yaxşı saxla bülbülü şeydani basdın bağrına Var yeri səs gəlsə: əmmə, yarımın dildarısız Məhrəmi-əsrari-həqqin məhrəmi-əsrarısız Pozmayın çox halızı siz Ərbəin zəvvarısız Tez görərsən mərqədi-babanı basdın bağrına Az bu qəbrim üstə əmmə qəlbi-zari dağlayın Səbrilə rahi-sereşgi gözlərizdə bağlayın Siz doyunca ağlamağı Kərbəlayə saxlayın Onda ki, xaki-şəhi-xubanı basdın bağrına 195 Kərbəladə get düşən şövqilə qəbri əthərə Bir gilayə eylə məndən onda başsız peykərə Şamidə qoydun məni tək yoldaş oldun Əkbərə Eybi yoxdur Əsğəri ətşanı basdın bağrına Ərbəin Aşiqin nə qədər olsa xoşdu ibtilası qardaş Zeynəbin qutarmayandı başının bəlası qardaş Cövhəri vücudi-aşiq dərdü-rənc, səbrü-qəmdir Dözməyən bu imtahana iddiası kələdəmdir Xaksar ola nigarə tazə əvvəlin qədəmdir Şəmtək yanıb kül olmaq dərsi-ibtidası qardaş Fəth qılmışam Hüseynim qülleyi-fərazi-eşqi Almışam bu ləşgər ilə həft şəhri-nazi-eşqi Nizədə səsin ki, gəldi başladım nəmazi-eşqi Naqədə rükuya getdim qalmaya qəzası qardaş Qəm sipahını hüzurən mümkün olsa san verərdim Rəmzi-eşqi qəbrin üstə şərh edib bəyan verərdim Baxmasaydı xırda qızlar çiynimi nişan verərdim Var hələ bu peykərimdə eşqinin yarası qardaş Qoy deyim sənə Hüseynim öz əsəfli halətimdən Əhli-beyti-Mustəfayə etdiyim kifalətimdən 196 Qızların qəza deyəndə ölmüşəm xəcalətimdən Şərmsari əhli-beytəm qəmlər aşinası qardaş Şirzən bacın qocaldı canidən daxi usandım Ağlayanda xırda qızlar başına durub dolandım İstədi yemək Rüqəyyə olmadı verəm, utandım Qüssələr belə əritdi qaldı bir nəması qardaş Şamidən cəlalı bərhəm, qollarımda yarə gəldim Can verən zaman Rüqəyyən, ölmədim dübarə gəldim Tozlu qəbrinə qızından naibuz-ziyarə gəldim Qurtaran deyil bilirsən Zeynəbin vəfası qardaş Olmasaydı bu vəzifə Zeynəbə əgər mühəvvəl Qaytaram bu karivani qəbrin üstünə müəccəl Sən xərabəyə gələndə mən özüm ölərdim əvvəl Xəstə canimə gələrdi gözlərin qadası qardaş Mən deməm Hüseyn ki, zülmü- cövri-düşməni soruşma Dastani-mərgi-bülbül vəzi-gülşəni soruşma Hər kimi desən xəbər al, bir Rüqəyyəni soruşma Öldü gəlmədiz əzayə xar olub əzası qardaş Şamə rəhsipar olanda qaməti-xəmidə getdim Cövrü-zülmü Ali-Hində yazmağa xəridə getdim Xırda qızlar ilə bahəm məclisi-Yezidə getdim Başını Rüqəyyə görcək ovc edib nəvası qardaş Xeyzəran həvayə qalxdı, dizlərim əsib alışdım Haşimiyyəlik vüqarin hifz edib o dəm çalışdım 197 Aqibət elə qızışdım Mütrəza kimi danışdım Əhli-məclisin ucaldı afərin sədası qardaş Vardır illəti məzarın öpdükcə şövqə gəlləm Axərin ziyarətimdir mən özüm bu sirri billəm Bir də sonku Ərbəinin görmərəm yəqin ki, ölləm Zairəm məni danışdır sözlərin fədası qardaş Zeynəbəm, sənə müridəm haqqın üstə canfişanəm Kuyi-eşqinə bələdçi həmlədari-zairanəm Bax bu qanlı köynəyindir sinəm üstə qəhrəmanəm Almışam, vəli nə almaq, çoxdur macərası qardaş Nəhri-Əlqəm üstə bir ay ki, düşüb Hüseyn mühaqə Vardı Zeynəbin o qolsuz sərsipahə çox əlaqə Söylə gəlməyib Rüqəyyə, sən utanma çıx qabaqə Dur bacın gəlib səfərdən ey gözüm ziyası qardaş And ola o qanlı başə həmçu şəms-zühaha Başlara dalınca aytək “vəl-qəməri iza təlaha” İstirəm qalam yanında “vəs-səmai və ma bənaha” Al bu xəstə canı məndən Allahın rizası qardaş Var yeri bu nisgil ey şəh əldən alsın ixtiyari Seltək Rübab eylir göz yaşın üzarə cari Hey sual edir bacından Əsğərin hanı məzari Söylərəm alıbdı hətmən sinəyə atası qardaş Çox becadı səs gəlirdi de Rübabı dilşikəstə 198 Olma nagəran balandan ağlama bu noyi xəstə Nazilə yaralı Əsğər yuxulayıbdı sinəm üstə Üç nəfər yatıbla bahəm xoş, ata balası qardaş “Sadiqi” düz olsa aşiq çün kəbutəri hərəmdi Şahidani qürbü-vəslə həmneşin və həmqədəmdi Boşla bildiyin hər aşiq yandıqca möhtərəmdi Sinəsində söz eşqi ruhunun qəzası qardaş Yüklə 0,94 Mb. Dostları ilə paylaş:
|