Vergi mükellefi kendisi vergiyi vergi temeline uygun oranda hesaplar.
Bütçe ile hesaplarını özel vergi rejimine göre tutan ve tarımsal üretimle uğraşan tüzel kişilerin vergi ödemeleri, bu kanunun 385-390 maddelerinde belirtilmiştir.
Eğer vergilendirme nesnesi birkaç kişinin ortaklığında ise, her vergi mükellefinin mülk vergisi oranı şirkete ortaklığı nisbetinde hesaplanır.
Vergi mükellefleri uygun vergi oranını vergilendirme nesnesinin yeni vergi dönemi başı itibariyle muhasebe kontrolünün verilerine göre tesbit edilen artan değerine oranlanmasıyla hesaplanan mülk vergilerinin cari ödemelerini vergi dönemi içinde ödemek zorundadırlar.
Vergiler bütçeye vergilendirme nesnesinin bulunduğu yerde ödenir.
Verginin cari ödeme miktarı vergi mükellefi tarafından vergi döneminin 20 Şubat, 20 Mayıs, 20 Ağustos ve 20 Kasım tarihlerinden önce eşit paylarda ödenmelidir. Bu kanunun 351.maddesinin 4.bölüm 3)-5) alt bölümlerinde belirlenen yeni oluşan vergi mükellefleri ve tüzel kişilerin cari ödeneklerinin ilk ödeme tarihi: vergi mükellefinin oluşumundan (vergilendirme nesnesinin kullanım yada kiraya verildiği tarih) sonraki tarihtir. Cari ödemelerin son ödeme tarihinden sonra oluşan vergi mükellefleri ve bu kanunun 351.maddesinin 4.bölüm 3)-5) alt bölümlerinde belirlenen tüzel kişiler cari hesaplarının son ödeme tarihinden sonra kullanıma yada kiraya verilen vergi nesnesinin vergi miktarını vergi döneminin başladığı aydan sonraki ayın 20’sini geçirmemek üzere öderler.
Vergi dönemi içinde elde edilen vergi nesnesine ait mülk vergisinin cari ödemeleri vergi nesnesinin elde edilen tarihindeki vergi oranının vergi temeline uygulanması ile tesbit edilir. Cari ödenekler eşit paylarda bu maddenın altıncı bölümünde gösterilen tarihlerde ödenir, bunun yanında cari ödemelerin ödendiği ilk tarih vergi nesnesinin elde edildiği tarihten sonraki tarihtir. Vergi dönemi içinde kullanımdan çıkan vergi nesneleri için cari hesaplar vergi oranının çıkış tarihinde elden çıkarılan vergi nesnesinin vergi temeline uygulanması ile tesbit edilen vergi miktarı kadar azalır.
Vergi mükellefi vergi döneminin vergi beyannamesininin son gününden sonraki on günü geçmemek üzere son hesabını yapıp mülk vergisini ödemek zorundadır.
Madde 357. Çeşitli durumlarda vergi hesaplanması ve ödenmesi
Şahsi girişimci konut fonunda bulunan binada girişimde bulunduğu takdirde bu binaların vergisi bu kanunun 361-367. maddelerinde belirtildiği oran ve düzende hesaplanır ve ödenir.
Şahsi girişimci konut fonundan kanunlara uygun olarak çıkarılan binada girişimcilikte bulunduğu takdirde bu binanın vergileri bu bölümde belirlenen oran ve kurallara uygun olarak hesaaplanır ve ödenir.
Madde 358. Vergi dönemi
Mülk vergisisinin hesaplandığı ve ödendiği vergi dönemi bu kanunun 136. maddesine göre tesbit edilir.
Bu kanunun 351.maddesinin 4.bölümü 3)-5) alt bölümlerinde belirlenen tüzel kişiler için vergi dönemi vergilendirme nesnesinin kullanımda yada kirada olduğu süre kadardır.
Madde. 359 Vergi raporu
Vergi mükellefleri (bütçe ile hesaplarını özel vergi rejimine göre tutan ve tarımsal üretimle uğraşan tüzel kişiler hariç) vergilendirme nesnesinin bulunduğu yerin vergi dairesine cari ödeneklerin hesap miktarını ve beyannamelerini beyan etmek zorundadırlar. Bütçe ile hesaplarını tarımsal ürün üreten tüzel kişiler için hazırlanmış özel vergi rejimine göre tutan tüzel kişilere ait mülk vergisinin vergi raporunun beyan sırası bu kanunun 385-390. maddelerinde tesbit edilmiştir. Bu Kanunun 351.maddesinin 4.bölümü 3)-5) alt bölümlerinde belirlenen tüzel kişiler kiraya yada kullanıma verilen vergi nesnelerine ait vergi raporlarını genel düzenlenmiş kurallara göre beyan ederler.
Mülk vergisine ait cari ödemelerin hesap miktarı hesap dönemi olan 20 Şubatı geçirmemek üzere sunulmalıdır. Yeni oluşan vergi mükellefleri cari ödemelerinin hesap miktarını vergi kaydına vergi sicilinin yapıldığı aydan sonraki ayın 20’sine kadar göstermek zorundadırlar. Bu kanunun 351.maddesinin 4.bölüm 3)-5) alt bölümlerinde belirlenen tüzel kişiler kiraya yada kullanıma verilen vergi nesneleri cari ödemeleri hesap miktarını vergi nesnelerinin kiraya veya kullanıma verildiği aydan sonraki ayın en geç 20’sine kadar ibraz etmek zorundadırlar.
Vergi dönemi içinde elde edilen yada elden çıkarılan vergilendirme nesneleri cari ödeme hesabı, vergilendirme nesnesinin elde edilen yada elden çıkarılış ayından sonraki ayın 20’sini geçirmemek üzere ibraz etmek zorundadırlar.
Mülkiyet vergisinin beyannamesi hesap yılını takip eden yılın 31 Martını geçirmemek üzere ibraz edilmelidir.
Madde 360 Kazakistan Cumhuriyeti 23 Kasım 2002 yılı tarihli N358-II kararı ile iptal edilmiştir. 62. Özel kişi mülküne vergi. Madde 361. Vergi mükellefleri
Vergilendirme nesnesinin mülkiyet hakkına sahip gerçek kişiler vergi mükellefidirler.
Mülk vergisi mükelefi olmayan gerçek kişiler:
Askerlik süresince askerlik yapmakta olanlar;
Sovyetler Birliği kahramanı ünvanı olanlar, sosyalist emek kahramanı ünvanı alanlar, ikinci dünya savaşına katılanlar ve bunlara denk kişiler, “Halk kahramanı” şerefi ile ödüllendirilenler, üç defa Şeref nişanı alanlar ve “Otan” nişanı ile mükafatlandırılanlar, “Kahraman Ana” ünvanı ile şereflendirilen “Altın-Alka” nişanı alan çok çocuklu anneler I ve II gruba ait özürlüler, ayrı yaşayan emekliler. Diğer bin aylık hesap gösterge sınırları içindeki vergilendirme nesnesi üzerinden. Vergi mükellefleri kullanıma veya kiraya verilmiş vergi nesnelerinin vergilerini bu bölümde gösterildiği gibi hesaplarlar ve öderler.
Madde 362. Çeşitli durumlarda vergi mükelleflerinin belirlenmesi
Mülk sahibinin vergilendirme nesnesini tasarruf yada kiraya vermesi sırasında mülk sahibi ile anlaşmalı olarak kiracı yada tasarrufçu vergi mükelefi olabilir. Bu ödeme durumunda kiracı veya tasarruf sahibi tarafından ödenen vergiler mülk sahibinin hesap döneminde vergilendirme nesnesinin vergi mükellefiyetini yerine getirmiş sayılır.
Eğer vergilendirme nesnesesi birkaç kişinin ortaklığında ise her ortak vergi müellefidir 3. Eğer vergilendirme nesnesesi birkaç kişinin ortak kullanımında ise anlaşma sonucu ortaklardan birisi vergi mükellefi olabilir.
Madde 363. Vergilendirme nesnesi
Mülkiyet hakkına sahip gerçek kişilerin özel girişimlerinde kulanılmayan aşağıda sıralanan vergilendirme nesneleri mülk vergisine tabidir:
Kazakistan Cumhuriyetinde bulunan evler, yazlık evler, garaj ve diğer yapılar, binalar;
Kazakistan Cumhuriyetinde bulunan ve inşaatı devam etmekte olan tesisler oturulmaya başlandığı tarihten itibaren vergilendirme nesnesi sayılırlar;
Madde 364. Vergi temeli
Gerçek kişilerin vergi temeli olarak vergi nesnesinin her sene 1 Ocak tarihindeki durumuna göre Kazakistan Cumhuriyeti Hükümetince görevlendirilmiş organ tarafından tesbit edilen değer esas alınıyor.
Eğer vergi dönemi on iki aydan az bir süreyi kapsıyorsa vergi nesnesinin değeri 12’ye bölünerek ve vergi dönemindeki aylara çarpılarak vergi temeli tesbit edilir.
Eğer bir gerçek kişi birkaç vergi nesnesinin vergi mükellefi durumunda ise, her vergi nesnesinin vergi temeli ayrı hesaplanır.
Madde 365. Vergi oranları
Gerçek kişilerin mülk vergisi vergilendirme nesnesinin değerine bağlı olarak aşağıdaki oranlarla
hesaplanır:
1.000.000 tengeye kadar (1.000.000 tenge dahil)
Vergilendirme nesnesi değerinin %1
1.000.000 tenge ile 2.000.000 tenge arası
1,000+1,000,000 tengeyi aşan miktarın %0,15
2.000.000 tenge ile 3.000.000 tenge arası
2,500+2,000,000 tengeyi aşan miktarın %0,2
3.000.000 tenge ile 4.000.000 tenge arası
4,500+3,000,000 tengeyi aşan miktarın %0,3
4.000.000 tenge ile 5.000.000 tenge arası
7,500+4,000,000 tengeyi aşan miktarın %0,4
5.000.000 tenge ile 6.000.000 tenge arası
11,500+5,000,000 tengeyi aşan miktarın %0,5
6.000.000 tenge ile 7.000.000 tenge arası
16,500+6,000,000 tengeyi aşan miktarın %0,6
7.000.000 tenge ile 8.000.000 tenge arası
22,500+7,000,000 tengeyi aşan miktarın %0,7
8.000.000 tenge ile 9.000.000 tenge arası
29,500+8,000,000 tengeyi aşan miktarın %0,8
9.000.000 tenge ile 10.000.000 tenge arası
37,500+9,000,000 tengeyi aşan miktarın %0,9
10.000.000 tengenin üstü
46,500+10,000,000 tengeyi aşan miktarın %1
Madde 366. Verginin hesaplanma ve ödenme düzeni
Gerçek kişiye ait vergi nesnesinin vergi hesaplanması vergi mükellefinin ikamet yerinden bağımsız olarak vergi organı tarafından vergi oranının vergi temeline uygulanması ile tesbit edilir ve vergi dönemi olan 1 Ağustosu geçirmemek üzere vergi nesnesinin bulunduğu yerde ödenir.
Birkaç gerçek kişilerin ortaklığındaki vergi nesnesi için vergi gerçek kişilerin şirkete ortaklığı nisbetinde hesaplanır.
Eğer birkaç vergi nesnesinin vergi mükellefi tek gerçek kişi ise, bu durumda her vergi nesnesi için vergi miktarı ayrı ayrı hesaplanır.
Yeni oluşan vergilendirme nesneleri vergi hesaplanması oluşum yılından sonraki vergi yılında yapılır.
Vergilendirme nesnesinin yıkımı durumunda vergi miktarının yeniden hesaplanması yetkili organ tarafından verilen yıkım olayını doğrulayan belgeler gösterildiği takdirde yapılır.
Vergi mükellefine vergi dönemi içinde vergiden muaflık hakkı veildiği takdirde vergi miktarının yeniden hesaplanması hakkın elde edildiği aydan itibaren yapılır.
Vergiler bütçeye vergilendirme nesnesinin bulunduğu yerde rapor vergi döneminin 1 Ekimi geçirmemek üzere yapılır.
Vergi dönemi içinde vergilendirme nesnesinin mülkiyet hakkının devredilmesi durumunda vergi miktarı mülkiyet hakkının kullanıldığı süre için hesaplanır. Vergilendirme nesnesine sahip olduğu süreye ait vergi miktarı hakkı devreden tarafından, mülkiyet hakkının sicil organına kaydından önce ve kayıt anında bütçeye yapılmalıdır. Hakkı devredene 1 Ocaktan hakkı devrettiği ayın başına kadarki sürenin vergi miktarı hesaplanacak ve ibraz edilecektir. Hakkı devralana da vergi organı tarafından hakkı devraldığı ayın başından itibaren hesaplanan vergi miktarı ibraz edilir. Verginin yıllık miktarı karşılıklı anlaşma sonucu tarafların biri tarafından vergilendirme nesnesinin mülkiyet hakkının kaydı anında bütçeye devredilir.
Taşınmaz mülkün kaydı anında ve işlemlerin sırasında (ilk kaydı hariç) Kazakistan Cumhuriyeti Hükümeti tarafından yetkili kılınan organca vergilendirme nesnesinin değeri belirtilmediği durumda vergi önceki vergi döneminde hesaplanan vergi miktarına göre hesaplanır.
Madde 367. Vergi dönemi
Tüzel kişilerin mülk vergisinin hesaplandığı ve ödendiği vergi dönemi bu kanunun 136. maddesine göre tesbit edilir.
Tüzel kişilerin vergilendirme nesnesinin yıkımı durumunda vergi döneminin hesabına yıkımın gerçekleştirildiği ayda dahil edilecektir.
BÖLÜM 15. ÖZEL VERGİ REJİMLERİ 63. GENEL İLKELER Madde 368. Genel ilkeler
Özel vergi rejimi aşağıda sıralananlar için geçerlidir:
Küçük işletmeler;
Tarım (köy) işletmeleri;
Tarım ürünleri üreten tüzel kişiler;
Girişimciliğin çeşitli türlerinde;
Bir defaya mahsus kupon- özel vergi rejimini kullanma hakkını belgelendiren ve kişisel gelir vergisi üzerinden (ödeme kaynağında kesilen kişisel gelir vergisi hariç) bütçe ile hesabının yapıldığını belgeleyen belgedir.
Patent- özel vergi rejimini kullanmaya hak veren ve verginin bütçeye ödendiğini gösteren belgeler.
Belirli özel vergi rejimin kullanılmasını sağlayan patent şekli devlet tarafından yetkilendirilen organca tesbit edilir.
Patentin kaybolduğunu yada kullanılmaz hale geldiğini vergi mükellefi tarafından beyan edildiği takdirde patentin ikinci nushası verilir. Kullanılmaz hale gelen patent vergi mükellefi tarafından vergi dairesine iade edilir.
Verilen patentler vergi dairesi tarafından patentlerin kaydı yapılan dergiye kaydı yapılır. Sicil dergisinin şekil ve düzenlenmesi devlet tarafından belirlenen organca yapılır.
Şahsi girişimcinin sicilinin yapıldığı belgenin patent ve bir kerelik kuponun formları ücretsiz ve sıkı kontrol altında verilir. Başka şahıslara verilmesi yasaktır.
Madde 369. Özel vergi rejimlerinin kullanım özellikleri
Bu kanunun 378 ve 385. maddelerine göre durumları tesbit edilmemiş tarım (köy) işletmecilikleriyle uğraşan ve tarımsal üretim yapan tüzel kişiler küçük işletmeler için hazırlanmış özel vergi rejimine göre bütçeyle hesaplarını tutabilirler.
Pazardaki satışın bütçeyle hesabı (pazar alanındaki kiralık sabit yerlerde satış yapanlar hariç) bu kanunun 373. maddesinin belirtiği bir defaya mahsus kupon düzeniyle ve küçük işletmeler için yapılan özel vergi rejimine göre yapılmalıdır.
392. maddenin 1.bölüminde belirlenen şahıslar bütçeyle hesaplarını sadece bu kanunu 391-397. maddelerinde belirlenen girişimciliğin çeşitli türleriyle uğraşanlar için hazırlanan özel vergi rejimine göre yaparlar.
64. KÜÇÜK İŞ BİRİMLERİ İÇİN ÖZEL VERGİ REJİMİ 1. Genel İlkeler Madde 370. Genel ilkeler
Bu kanunun amacı için küçük işletmecilikle uğraşan kişiler olarak bu kanunun 371,372,374,376. maddelerinde gösterilen şartlara uygun girişimciler ve tüzel kişiler kabul ediliyor.
Özel vergi rejimi küçük işletme sahipleri için basitleştirilmiş sosyal vergi veya bireysel gelir vergisini (ödeme kaynağında kesilen kişisel gelir vergisi hariç) hesaplanma ve düzen yöntemi öngörüyor.
Bunun yanında küçük işletme sahipleri için bu kanunu 77-140,315-322 ve 141-174. maddelerindeki (146-162 maddeleri hariç) belirtilen ve yukarıda sıralanan vergilerin hesaplanma, ödenme ve vergi raporunun ibraz yöntemi uygulanıyor. Bütçeye ödenmesi gereken vergilerin ve bu bölümde belirtilmeyen diğer zorunlu ödeneklerin hesaplanması ödenmesi ve vergi raporunun ibrazı genel kurallara göre yapılır. Bu maddenin 2. bölümünde belirtilen vergi hesaplanmasının basitleştirilmiş düzeni ve vergilendirme nesnesine bu kanunu 375-377. maddelerince belirtilen oranın uygulanması yoluyla yapılır.
Kazakistan Cumhuriyeti topraklarında ve sınırları dışında vergi dönemi içinde elde edilen her türlü gelirlerden oluşan gelir (gelir kaynağından verginin ödendiğini ispatlayan dökümanlar veya bir defaya mahsus kupon ibraz edildiği takdirde daha önce vergilendirilen gelirler hariç) vergilendirme nesnesidir. Bireysel girişimcinin bu kanunun 163. maddesine uygun olarak kaynağında vergilendirilmeyen mülk geliri ve diğer gelirler vergilendirme nesnesi değildir.
Bütçe ile hesabını patente göre tutan bireysel girişimci için vergi dönemi- takvim yılı. Bütçe ile hesabını basitleştirilmiş beyannameye göre tutan, küçük işletmecilikle uğraşanlar için vergi dönemi- üç aydır.
Özel vergi rejimini kullanan küçük işletmecilikle uğraşan kişilerin birkaş işyeri olması durumunda, bütün işyerlerinin geliri toplanarak hesaplanacaktır.
Özel vergi rejimini kullanan ve KDV’si mükellefi olan küçük işletme sahibi için vergi dönemi gelirlerine KDV katılmıyor.
Madde 371. Özel vergi rejimi kullanım şartları
Küçük işletmecilikle uğraşan kişiler aşağıda sıralananlardan sadece bir tanesini seçerek vergilerini hesaplarlar ,öderler ve vergi raporlarını da bunlara göre yaparlar.
Genel düzen;
Bir kerelik kupona göre özel vergi rejimi;
Patente göre özel vergi rejimi;
Basitleştirilmiş beyannameye göre özel vergi rejimi; Yukarıda belirtilenler pazardan mal alanları kapsamaz (pazar alanındaki kiralık sabit yerlerde satış yapanlar hariç).
Vergilerin genel kabul edilen kurallara göre hesaplamaya ve ödemeye geçenler, sadece iki sene geçtikten sonra özel vergi rejimine geçebilirler.
Özel vergi rejimi aşağıda sıralananları kabul etmez:
Şubeleri, temsilcilikleri olan tüzel kişiler;
Şubeleri ve temsilcilikler;
Şube kuruluşları bulunan tüzel kişiler ve bağımlı hisse senetli kuruluşlar;
Farklı yerleşim birimlerinde farklılaştırılmış yapısal alt bölümleri olan vergi mükellefleri.
Özel vergi rejimi aşağıda sıralanan faaliyetlere uygulanmaz:
Podaksiz ürünler üretimi;
Danışmanlık, finans ve muhasebecilik hizmetleri;
Petrol ürünleri satımı;
Cam şişeleri toplama ve kabul etme;
Yeraltı kaynakları kullanma;
Lisanslı (aşağıdakiler hariç); tıb, doktor ve veterinercilik; yerleşim yerlerinin gazifikasyon işlerinin üretimi ve tamiratı; yangın, koruma alarmları projelendirme montaj ve teknik hizmeti; itfaiye araçları, yangından korunma malzemesi üretimi ve satımı; asansörlerin montajı, tamiratı ve teknik hizmeti; dezinfekasiyon, dezinsekasiyon ve deratizasyion ürünleri üretme, hazırlama tekrar işlemden geçirme ve toptan satış ve bununla ilgili iş ve hizmet türleri; karayollarıyla uluslararası yük ve yolcu taşımacılığı; tedavi araçlarının üretimi ve satımı ; projelendirme-araştırmacılık, bilirkişilik ve inşaat montaj işleri, inşaat malzemesi, ürünleri ve konstürüksiyon ürünleri üretme; alkol ürünlerinin perakende satışı.
2. Tek kupon esasında özel vergi rejimi Madde 372. Genel ilkeler
Düzenli olmayan faaliyetlerde bulunan özel kişiler bir kerelik kupona göre yapılan özel vergi rejimini uygularlar.
Bir yıl içerisinde 90 gün süren işler düzenli olmayan iş olarak kabul edilir.
Madde 373. Tek kupon esasında bütçe ile hesap düzeni
Faaliyetlerin sayımı, bir kerelik kuponların şekli ve düzeni yetkilendirilmiş devlet organı tarafından yapılır.
Bir defaya mahsus kuponların fiyatı, yerel temsilcilik organlarınca, işlemin gerçekleştiği yerleşim yeri türü ve şartlarını, gelir getiren objenin kalitesi alanı ve diğer, yapılan işlerin etkililiğine etki eden faktörler hesaba katarak kronometrik gözlemlerin ortalama günlük verileri ve araştırmaları sonucu tesbit edilir.
Bir kerelik kupona göre peryodik faaliyet gösteren ve ücretli işçi çalıştırmayan özel kişiler sosyal vergiden muaftırlar ve şahsi girişimci olarak devlet sicil dairesine kayıtları yapılmaz.
3. Patent esaslı özel vergi rejimi Madde 374. Genel ilkeler
Patente göre özel vergi rejimini kullanan bireysel girişimciler aşağıdaki koşullara uygun olmalıdırlar.
Ücretli işçi çalıştırmayan;
Şahsi girişimcilikte bulunan;
Yıllık geliri 1 milyon tengeyi aşmayanlar.
Patente göre özel vergi rejimini kullanamama durumunun ortaya çıkması durumunda vergi mükellefi dilekçe vererek basitleştirilmiş beyannameye göre özel vergi rejimine geçebilir yada genel kabul edilmiş düzene göre vergilerini hesaplarlar ve öderler.
Patent bireysel girişimciye her takvim yılı için bir aydan az olmamak üzere verilir.
Şahsi girişimci işini gerçekleştirdiği yerdeki vergi dairesine görevlendirilmiş devlet organı tarafından saptanan koşullara uygun olarak, işin şeklini yerini ve şahsi girişimcilik yaptığını kanıtlayan sicil kaydını dilekçe ile beyan etmesi gerekmektedir. Eğer şahsi girişimci lisans gerektiren işte faaliyet gösteriyorsa, böyle bir faaliyette bulunabilmesi için gerekli olan lisans belgesini göstermek zorundadır. Bu durumda patent lisansın geçerli dönemini geçirmemek üzere verilir.
Vergi mükellefi faaliyette bulunduğu yerdeki vergi organı patent almak için dilekçeyi göstermezse, vergisinin hesaplanmasını ve ödenmesini genel düzende yapmayı kabul etmesi olarak kabul edilir (dilekçe ile faaliyetini geçici olarak durdurduğunu bildirenler hariç)
Patentlerin verilmesi vergi organlarınca dilekçenin yapıldığı ve bütçeye patent değerinin, emekli fonlarında emekli primlerinin yatırıldığını ispat eden belgelerin ibraz edilmesinden sonra bir gün içinde yapılır.
Patent şahsi girişimcinin resmi devlet kayıt belgesi ibraz edilmeden geçersizdir.
Madde 375. Patent esasında bütçe ile hesap düzeni
Patent değerin hesaplanması, şahsi girişimci tarafından, beyan edilen gelire % 3 oranındaki oranın uygulanması ile yapılır.
Patent değeri eşit miktarlarda Patent değeri eşit miktarlarda bireysel gelir ve sosyal vergileri olarak bütçeye yatırılmalıdır.
Patent süresinin bitiminden önce girişimciliği sona ermesi durumunda yatırılan vergi miktarı tekrar hesaplanmaz ve iade edilmez (şahsi girişimcinin fiil ehliyetine sahip olmayan olarak kabul edilmesi durumu hariç).
Eğer gerçek gelir, patent alınırken beyan edilen geliri aştığı durumda vergi mükellefi beş iş günü içinde aşan miktarı beyan eder ve bu miktar üzerinden vergilerini öder. Vergi mükellefinin bildirisi üzerine ona eski patent yerine gerçek gelirin gösterildiği yeni patent verilir. Eğer gerçek gelir, patent alınırken beyan edilen gelirden az olduğu durumda, fazladan yatırılan patent değerinin iadesi vergi mükellefinin bildirisi üzerine vergi organlarınca yapılan kronometrik inceleme sonucu yapılır.
4. Basitleştirilmiş beyanname esasında özel vergi rejimi Madde 376. Genel ilkeler
Vergi dönemi başlamadan basitleştirilmiş beyannameye göre özel vergi rejimine geçmek için, küçük işletmecilikle uğraşan tüzel kişiler faaliyetlerini gerçekleştirdikleri yerdeki vergi dairesine devlet organınca tesbit edilen koşullara uygun olarak dilekçe vermelidir.
Basitleştirilmiş beyannameye göre özel vergi rejimini kullanan küçük işletmecilikle uğraşan kişiler aşağıdaki koşullara uygun olmalıdırlar.
Bireysel girişimciler için, vergi dönemi içinde çalışan işçi sayısı azami ortalaması 15 kişi olan bireysel girişimcinin buna dahil olduğu iş yerleri; Vergi dönemi için geliri 4.500.0 bin tenge
Tüzel kişiler için: Vergi döneminde azami ortalama çalışan işçi sayısı 25 kişi, Vergi dönemi için geliri 9.000.0 bin tenge.
Bu kanunun 2.bölümünde saptanan koşullara uymayanlar veya kendi rızaları ile özel vergi rejiminden çıkan küçük işletmecilikle üğraşan kişilerin dilekçelerine dayanılarak verginin hesaplaması ve ödenmesi hesap dönemini takip eden üç aylık süreden itibaren genel düzene göre hesaplarlar ve öderler. Bu maddenin 2.bölümünün 1. alt bölümünde tesbit edilen şartların değişmesi durumunda (göstergenin yükseltilmesi) tüzel kişi örgütsel- hukuksal şeklini değiştiren tüzel kişi gibi basitleştirilmiş beyanname temelindeki özel vergi rejimini uygulamaya yetkilidir.
