Dolaysiz vergiler 1-Gelir Vergisi


BÖLÜM 10. YERALTI KAYNAKLARINI KULLANICILARI VERGILENDIRME



Yüklə 3,19 Mb.
səhifə33/45
tarix27.01.2018
ölçüsü3,19 Mb.
#40843
1   ...   29   30   31   32   33   34   35   36   ...   45

BÖLÜM 10. YERALTI KAYNAKLARINI KULLANICILARI VERGILENDIRME



45. GENEL İLKELER
Madde 279. Bu bölümün düzenlediği ilişkiler

Bu bölüm, yeraltı kaynaklarını kullanmak üzere yapılan sözleşmelere göre oluşan vergi yükümlülüklerinin yerine getirilmesi ile ilgili özellikleri açıklar ve aşağıdakilerin hesaplama ve ödeme düzenini belirler:



  1. Aşırı kâr vergisinin;

  2. Yeraltı kaynaklarını kullanıcıların özel ödemelerinin;

  1. Bonuslarını:

    1. İmzalanan;

    2. Ticari;

  1. Royaltiyi;

  2. Ürünün taksimine göre Kazakistan Cumhuriyetinin payını.


Madde 280. Mükellefler

Yeraltı kaynaklarını kullanıcıların aşırı kâr vergisinin ve özel ödemelerinin mükellefleri, teknojen madeni oluşumundan tabii servetleri çıkarma dahil, Kazakistan Cumhuriyetinde yeraltı kaynaklarını kullanma ile ilgili işlemleri yapan gerçek ve tüzel kişilerdir (bundan sonra – yeraltı kaynaklarını kullanıcılar).


Madde 281. Yeraltı kaynaklarını kullanma ile ilgili sözleşme yapılıncaya kadar yeraltı kaynaklarını kullanıcıları vergilendirme

Yeraltı kaynaklarını kullanma ile ilgili sözleşme yapılıncaya kadar tabii servetleri elde etmeyi gerçekleştiren yeraltı kaynaklarını kullanıcılar, yeraltı kaynaklarını kullandıkları için ülke bütçesinin girdisine Kazakistan Cumhuriyeti Hükümetinin belirlediği miktarda royalti şeklinde ödenekler yapar. Buna göre, vergilendirme nesnelerinin ve bu ödenekleri ödeme sürelerinin belirlenmesi, bu Kanunda royalti ödeme için belirlenen düzen ile gerçekleştirilir.



Madde 282. Yeraltı kaynaklarını kullanma ile ilgili yapılan sözleşmede vergi rejimini belirleme

  1. Yeraltı kaynaklarını kullanıcılar için belirlenen vergi rejimi, ancak Kazakistan Cumhuriyeti Hükümetinin belirlediği düzen ile yeraltı kaynaklarını kullanma ile ilgili yapılan sözleşmede belirlenir. Yeraltı kaynaklarını kullanıcılar tarafından vergi ve bütçeye ödenecek diğer zorunlu ödemelerin ödenmesini düzenleyen meseleleri, yeraltı kaynaklarını kullanıcının işi ile ilgili diğer akitlerde uygulamaya geçirmek yasaktır.

  2. Sözleşmede belirlenen vergi rejimi, gerçek ve tüzel kişiler tarafından vergi ve bütçeye ödenecek diğer zorunlu ödemelerin ödenmesini düzenleyen, sözleşmenin imzalandığı (sözleşmenin akdedildiği) günkü kullanıştaki vergi mevzuatının kurallarına uygun gelmesi gerekir.

  3. Vergi mevzuatı, vergi bilirkişi incelemesi yapıldığı tarihten itibaren sözleşmenin imzalandığı tarih aralığındaki dönemde değiştirilmiş ise, vergi bilirkişi incelemesi yeniden yapılarak, vergi rejimi bu değişikliklere uygunlaştırılması gerekir.

  4. Bir sözleşmeye göre yeraltı kaynaklarının kullanılması birkaç vergi mükellefi tarafından gerçekleştirilmiş durumlarda, sözleşmede belirlenen vergi rejimi herkes için aynı geçerliliktedir. Bu durumda:

  1. Böyle bir sözleşme çerçevesinde gerçekleştirilen işe göre vergi mükellefleri, vergilendirme amacında konsolit haline çevirilmiş hesap tutmak ve sözleşmede belirlenmiş bütün vergi ve ödemeleri ödemek zorundadır.

  2. Bir sözleşmeye göre işi gerçekleştiren rezident olmayan yeraltı kaynaklarını kullanıcılar için sözleşmede belirlenen vergiler icabı bu kanunun 184 – 186. maddelerine uygun vergilendirilmesi gerekir.

  1. Yeraltı kaynaklarını kullanıcılar, sözleşmede öngörülen vergi rejimine uygun olarak vergi yükümlülüklerinin hesaplanması ve bu sözleşme çerçevesinin haricindeki işe göre vergi yükümlülüklerinin hesaplanması için ayrı hesap tutması gerekir. Bu kural, yaygın tabii servetleri elde etme ve (veya) yeraltı sularını çıkartma ile ilgili sözleşmelerde geçerli değildir.

  2. Yeraltı kaynaklarını kullanıcı, sözleşmede belirtilmeyen yan tabii servetleri ticari maksatla çıkartması durumunda, buna göre ödemeleri bu Kanunun 281. maddesinde belirtilen düzen ile yerine getirir.

Madde 283. Yeraltı kaynaklarını kullanma ile ilgili yapılan sözleşmelerinin vergi rejimi modelleri

  1. Yeraltı kaynaklarını kullanıcıları vergilendirme, sözleşmelerin esas türlerine göre 2 modele ayrılır:

  1. Birinci model, yeraltı kaynaklarını kullanıcının bu kanunda öngörülen vergi ve diğer zorunlu ödemelerin bütün çeşitlerini ödemesini öngörür;

  2. İkinci model, yeraltı kaynaklarını kullanıcı tarafından ürünün taksimine göre Kazakistan Cumhuriyetinin payının ödenmesini (verilmesini), ayrıca bu Kanunda öngörülen vergi ve diğer zorunlu ödemelerin bütün çeşitlerinin ödenmesini öngörür. Onlara aşağıdakiler dahil değildir: Ham petrol ve diğer tabii servetler için aksiz; Aşırı kâr için vergi; Toprak vergisi; Mülk vergisi.

  1. Vergi rejiminin birinci modeli bütün sözleşmelerde belirlenir, ancak ürün taksimi ile ilgili sözleşme hariç, ki onda vergi rejiminin ikinci modeli belirlenir.

  2. Ürün taksimi ile ilgili sözleşmeler icabı ürünün taksimine göre Kazakistan Cumhuriyetinin payı, ülke ve yerel bütçelerin kaynağıdır ki, gerekli yıl için öngörülen ülke bütçesi ile ilgili kanunda belirlenen miktarda gereken bütçelerin girdisine girer.

  3. Vergi rejiminin ikinci modeli ile ilgili sözleşmelerde öngörülen yeraltı kaynaklarını kullanıcının vergi yükümlülüklerinin düzeyi, birinci model düzeyinden az olmaması gerekir.


Madde 284. Yeraltı kaynaklarını kullanma ile ilgisi olmayan işlemlerle ilgili vergi rejimi

Sözleşme çerçevesinde gerçekleştirilen işe göre vergi yükümlülüklerini yerine getirme, yeraltı kaynaklarını kullanıcıyı böylesi yükümlülüklerin hasıl olduğu tarihte kullanılmakta olan vergi mevzuatına uygun olarak, sözleşme çerçevesi dışında iş yaptığı için bu kanunda öngörülen vergi yükümlülüklerini yerine getirmekten muaf ettiremez.


Madde 285. Vergi mevzuatı değiştiğinde vergilendirme koşulları

  1. Yeraltı kaynaklarını kullanma ile ilgili yapılan sözleşmelerde belirlenen vergilendirme koşulları, tarafların anlaşmalarına göre vergi mevzuatının değişmesi icabı düzeltilmesi mümkündür. Vergi mevzuatındaki değişiklikler sonucu yeraltı kaynaklarını kullanıcıya vergilendirme koşullarının iyileşmesi durumunda, yeraltı kaynaklarını kullanma ile ilgili yapılan sözleşmelerde Kazakistan Cumhuriyetinin iktisadi çıkarlarını yeniden oluşturma maksadıyla vergilendirme koşulları düzeltilebilir.

  2. Sözleşmede öngörülen vergi ve bütçeye ödenecek diğer zorunlu ödemelerin ayrı çeşitleri iptal edildiği durumda, yeraltı kaynaklarını kullanıcı bu maddenin 1. bölümünde belirlenen düzen ile sözleşmeye gerekli değişiklikler yapılıncaya kadar sözleşmede belirlenen düzen ve miktarda onları bütçeye ödemeye devam eder.


Madde 286. Vergi bilirkişi incelemesi

  1. Vergi bilirkişi incelemesi; yetkili organ tarafından yapılan sözleşme projesini, onun ilaveleri ve değişikliklerini tahlil etme ve değerlendirmeyi içeren, vergi rejimini belirleme, bunun içerisinde Kazakistan Cumhuriyetinin kanunlarına uygun olarak yeraltı kaynaklarını kullanıcıların özel ödemeleri ve vergisini belirleme maksadıyla yapılan zorunlu bilirkişi incelemesidir.

  2. Yeraltı kaynaklarını kullanma ile ilgili bütün sözleşmeler imzalanıncaya kadar, onlar Kazakistan Cumhuiyeti Hükümetinin belirlediği düzen ve sürelerde zorunlu vergi bilirkişi incelemesinden geçmesi gerekir. Bu kural, daha önce yapılmış sözleşmelerin değişiklikleri ve ilavelerinde de geçerlidir.

  3. Vergi bilirkişi incelemesinin sonuçlarına göre belirlenmiş vergi rejimi, sözleşmenin nihai metnine zorunlu şekilde hiçbir değişikliksiz ve düzeltilmesiz geçirilmesi gerekir.


46. BONUSLAR
Madde 287. Bonuslarla ilgili genel ilkeler

    1. Bonuslar, yeraltı kaynaklarını kullanıcının sabit ödemeleridir ve yeraltı kaynaklarını kullanma ile ilgili yapılan sözleşmede belirlenmiş düzen ve miktarda parasal şekillerde ödenir.

    2. Yeraltı kaynaklarını kullanıcı, yeraltı kaynaklarını kullanma ile ilgili özel durumları esas alarak, bonusların aşağıdaki çeşitlerini öder:

  1. İmzalanan;

  2. Ticari keşif;

Yapılan sözleşmenin teknik iktisadi hesaplarına uygun olarak bonusların bir veya iki çeşidi de belirlenebilir.


  1. İMZALANAN BONUS


Madde 288. İmzalanan bonusu belirleme düzeni

  1. İmzalanan bonus, sözleşme yaptığı bölgede yeraltı kaynaklarını kullanan ile ilgili işi gerçekleştirme hakkı için yeraltı kaynaklarını kullanıcının sabit ödemesidir ve sözleşme yapıldığı an belirlenir.

  2. İmzalanan bonusun ilk miktarları, tabii servetler haciminin ve maden yatağı iktisadi değerinin dikkate alındığı hesabı esas alınarak, Kazakistan Cumhuriyeti Hükümeti tarafından belirlenir.

  3. İmzalanan bonusun nihai miktarı, yeraltı kaynaklarının kullanılması için verilen maden yataklarının (bölgelerin) iktisadi değeri hesaplanarak sözleşmede belirlenir, fakat ilk miktarlardan aşağı olmaması gerekir.


Madde 289. İmzalanan bonusu ödeme süresi

İmzalanan bonus, sözleşmede belirlenen sürede, ancak sözleşmenin hukuki gücüne kavuştuğu günden itibaren 30 takvim gününden geciktirilmeden bütçeye ödenmesi gerekir.


Madde 290. Vergi beyannamesi

İmzalanan bonus ile ilgili beyanname, yeraltı kaynaklarını kullanıcı tarafından kayıtlı olduğu vergi organına ödeme süresi başlamış olan aydan sonraki ayın 15’ine kadar sunulur.




  1. TİCARİ KEŞİF BONUSU


Madde 291. Ticari keşif bonusunu belirleme düzeni

  1. Ticari keşif; sözleşme alanı sınırlarında açılan, elde edilmesi iktisadi yönden faydalı olan tabii servetlerin belirli bir türünden yedeklerdir.

  2. Ticari keşif bonusu, bu maddenin 3. bölümünde belirtilen durumlar hariç, sözleşme alanındaki her ticari keşif için, bunun içerisinde maden yataklarına ek araştırma yapma esnasında ilk belirlenmiş alınacak fonu artırmaya götüren tabii servetlerin keşfi için belirlenir.

  3. Tabii servetlerin maden yatakları için onları müteakip elde etmeyi öngörmeyen araştırma yapmaya yönelik sözleşmelerle ilgili ticari keşif bonusu belirlenmez.


Madde 292. Ticari keşif bonusunun miktarı

Ticari keşif bonusunun miktarı vergilendirme nesneleri, hesaplama temeli ve oran esas alınarak belirlenir.

Ticari keşif bonusunun miktarını hesaplamak için:


  1. Maden yatağından elde edilen tabii servetler fonunun yetkili devlet organı tarafından onaylanmış bu maksattaki hacmi, vergilendirme nesneleri olarak kabul edilir;

  2. Elde edilen tabii servetler fonunun onaylanmış hacminin değeri, ödemeli hesaplama temeli olarak kabul edilir. Elde edilen fonun değeri, bu tabii servetin ödeme yapıldığı günkü borsa fiyatı esas alınarak belirlenir;

  3. Ticari keşif bonusunun oranı, gerekli ticari keşife göre elde edilen fonun onaylanmış değerine yüzde hesabıyla, yeraltı kaynaklarını kullanma ile ilgili özel durumlar esas alınarak, yeraltı kaynaklarını kullanmak üzere akdedilen her sözleşmede belirlenir, fakat bu %0,1’den az olmaması gerekir.


Madde 293. Ticari keşif bonusunu ödeme süresi

Ticari keşif bonusunu ödeme süresi sözleşme ile belirlenir.


Madde 294. Vergi beyannamesi

Ticari keşif bonusu ile ilgili beyanname, yeraltı kaynaklarını kullanıcı tarafından kayıt olduğu vergi organına ödeme süresi başladığı aydan sonraki ayın 15’ine kadar sunar.


47. ROYALTİ
Madde 295. Royalti ile ilgili genel ilkeler

    1. Royalti, yeraltı kaynaklarını kullanıcı tarafından Kazakistan Cumhuriyeti sınırlarında elde edilen tabii servetlerin her çeşidine göre, onun müşterilere satılmasına (yüklenip gönderilmesine) veya kendi ihtiyacı için kullanılmasına bakılmaksızın ayrı ödenir.

    2. Yeraltı kaynaklarını kullanma ile ilgili yapılan sözleşmede belirlenen royalti, bu maddenin 3. bölümünde öngörülen durumlar hariç parasal şekilde ödenir.

    3. Sözleşmeye göre işi gerçekleştirme esnasında royaltiyi parasal ödeme şekli, Kazakistan Cumhuriyeti Hükümetinin kararıyla yetkili organ ile yapılmış ek sözleşmede belirlenmiş düzen ile ayni şekile değiştirilebilir.


Madde 296. Mükellefler

Teknojen madeni oluşumundan tabii servetler çıkarma dahil, tabii servetleri elde etmeyi gerçekleştiren yeraltı kaynaklarını kullanıcılar, hesap döneminde satışın olup olmadığına bakmaksızın royalti mükellefi olurlar.


Madde 297. Royaltiyi belirleme düzeni

  1. Royalti miktarı vergilendirme nesnesi, hesaplama temeli ve oran esas alınarak belirlenir.

  2. Royaltiyi hesaplamak için:

  1. Elde edilen tabii servetlerin hacmi veya bu kanunun 298. maddesinde belirlenmiş olan kesin elde edilen tabii servetlerden alınan ilk mal ürününün hacmi, vergilendirme nesnesi olur. Bu durumda ilk mal ürünü aşağıdakiler olabilir:

    1. Tabii servetlerin kendisi: petrol, doğal gaz ve gaz kondansatı; kömür ve yanıcı şistler; mal filizleri; yeraltı suları, bunun içerisinde ilk işlemi yapılmış sular; mika, asbest, inşaat malzemelerinin üretimi için hammaddeler; madencilik için filiz olmayan hammaddeler;

    2. Kıymetli madenler, kum, filiz ve konsantredeki kimyevi saf madenler;

    3. Siyah, renkli, nadir rastlanan ve radyoaktifli madenlerin, dağ kimyasal hammaddelerinin konsantreleri;

    4. Kıymetli taşlar, ilk işlemi yapılmış parlayıcı taşlı ve basınç optikli hammadde;

    5. Diğer tabii servetlere göre ilk işlemi yapılmış madenli hammadde.

  1. Bu kanunun 299. maddesine uygun olarak belirlenen tabii servetlerin değeri, royaltiyi hesaplama temeli olarak kabul edilir.

  2. Royalti oranı, proje ekonomisi esas alınarak sözleşmede, yaygın tabii servetler ve yeraltı suları hariç, tabii servetlerin bütün çeşitlerine göre belirlenir. Bu durumda royaltinin en aşağı oranı % 0,5’den az olmaması gerekir.

  1. Hidrokarbon ile ilgili royalti oranları, üretim hacimine göre belirlenen yüzde olarak hareketli kadran ile şu iki metoddan birine göre belirlenir:

  1. Sözleşmede öngörülen bütün iş döneminde üretilen hidrokarbonun birikmiş hacimine göre;

  2. Sözleşme ile ilgili işin her ayrı yılı içerisinde birikmiş üretim düzeyine göre belirlenir.

  1. Altın, gümüş, platin, diğer kıymetli madenler ve kıymetli taşlar dahil, sert tabii servetlere göre royalti oranları, sözleşmenin geçerli olduğu bütün dönem için sabit yüzde olarak belirlenir.

  2. Yaygın tabii servetler ve yeraltı sularına göre royalti oranı, bu kanunun 300. maddesine uygun olarak belirlenir.


Madde 298. Royaltiye tabi tutulan nesne

Tabii servetlerin hacmi veya kesin elde edilen tabii servetlerden alınan ilk mal ürünü, elde edilmiş tabii servetlerin bütün çeşitlerince royaltiye tabi tutulan nesne sayılır.


Madde 299. Tabii servetlerin değerini belirleme düzeni

  1. Royaltiyi hesaplama maksadıyla yeraltı kaynaklarını kullanıcı tarafından vergi döneminde elde edilen tabii servetlerin değeri, altın, gümüş ve platin hariç, elde edilmiş tabii servetlerden alınan ilk mal ürününün vergi dönemindeki ortalama ölçülü satış fiyatı esas alınarak, dolaylı vergi ve onları satış (yükleyip gönderme) yerine kadar ulaştırmanın kesin masraf miktarı hesap edilmeden belirlenir.

  2. Yeraltı kaynaklarını kullanıcı tarafından vergi döneminde elde edilen altın, gümüş ve platinin değeri, bu madenlerin Londra maden borsasındaki vergi döneminde oluşan ortalama fiyatı esas alınarak hesaplanır.


Madde 300. Yaygın tabii servetler ve yeraltı sularına göre royalti oranları

  1. Yaygın tabii servetler ve yeraltı sularına göre royalti, bütün yeraltı kaynaklarını kulla-nıcılar, bunun içerisinde tabii servetlerin değer çeşitlerini elde etme ile ilgili yapılan sözleşmeler gereği işi gerçekleştirenler için aşağıdaki sabit oranlara göre belirlenir:

No:

Tabii servetler adı

Royalti oranı, %

1

2

3

1

Madencilik için filiz olmayan hammadde

1

2

Döküm kumu, alüminli cinsler (feldispat, pegmatit), kireç taşları, dolomiler, kireç taşı – dolomi cinsi

1


3

Gıda endüstrisi için kireç taşları

1

4

Diğer filiz olmayan hammadde

3,5

5

Erimez kil, kaolin, vermikulit

3,5

6

Yemek tuzu

3,5

7

Yerli inşaat malzemeleri

4,5

8

Püskürük mesameli külte, içinde suyu bulunan yanardağsal cam ve camsı cinsler (perlit, opsidiyan), deniz çakılı ve çakıllı taş, çakıllı taş – kum karışımı, alçı, alçı taşı, sert alçı taşı, gaja, kil ve kil cinsi (zor eriyen ve kolay eriyen kil, kumlu killer, argilitler, alevrolitler, killi şist), tebeşir, pekmez toprağı – tebeşir cinsi, silis cinsleri (trepel, opoka, diyatomit), kuvars- feldispat cinsleri, moloz taşı, çöküntü, püskürük ve başkalaşım cinsleri (granit, bazalt, diyabaz, mermer), dökümlüden başka kum (inşaat, kuvars, kuvars-feldispat), kumlu taş, tabii sıbağ, salyangoz taşı

4,5

92

Yeraltı suları

10




  1. Yeraltı kaynaklarını kullanıcı, yaygın tabii servetler ve yeraltı suları ile ilgili royaltiyi, bu maddenin 3. bölümünde öngörülen durumlar hariç, onların tüketicilere satılması veya kendi ihtiyaçlarında kullanılmasına bakmaksızın öder.

  2. Royaltiyi aşağıdakiler ödemez:

  1. Gerçek kişiler, kendilerinin özel mülkiyet haklarına dahil arsalarında elde ettikleri yeraltı sularına göre, ki bu sular dışarıya satılmadığı ve özel girişimcilik işi gerçekleştirirken işletme ve teknik ihtiyaçlara harcanmadığı takdirde;

  2. Yeraltı sularını kendi ekonomi ihtiyaçları için elde etmeyi gerçekleştiren devlet müesseseleri;

  3. Yeraltı kaynaklarını kullanıcılar, elde edilen yan yeraltı sularını toprak tabakasının basıncını kıvamında tutmak için geri istikamette su çektiğinde.


Madde 301. Ödeme süreleri

Tabii servetlerin bütün çeşitlerine göre royalti, vergi dönemini müteakip ayın 15’i geciktirilmeden ödenir.




Madde 302. Vergi dönemi

  1. Bu maddenin 2. bölümünde öngörülen durumlar hariç, royaltiyi ödeme ile ilgili vergi dönemi için takvim ayı kabul edilir.

  2. Şayet önceki 3 aylık dönemdeki royaltiye göre ortalama aylık ödemeler 1000 aylık hesap göstergesinden az olursa, bu durumda vergi dönemi 3 aylık süre olarak kabul edilir.


Madde 303. Ürün satılmadığı durumda vergilendirme nesnesini belirleme

  1. Vergi döneminde ilk mal ürünü satılmadığı durumda ortalama ölçülü satış fiyatı olarak bu kanunun 299. maddesinin 2. bölümünde belirtilen tabii servetler, ayrıca yaygın tabii servetler hariç, mal ürününün satışı yer alan son dönemdeki ortalama ölçülü satış fiyatı kabul edilir.

  2. Bu kanunun 299. maddesinin 2. bölümünde belirtilen tabii servetler hariç, ilk mal ürünü bütünüyle satılmadığı durumda, vergi döneminde royaltiye tabi tutulan nesneyi hesaplamak için tabii servetleri elde etmeye giden kesin masraflar, ortalama ölçülü satış fiyatı olarak kabul edilir. Bu durumda yeraltı kaynaklarını kullanıcı, ilk mal ürününün kesin satış fiyatını esas alarak, ilk satış yeri bulunan vergi dönemindeki hesaplanmış royalti miktarına müteakip düzeltme yapmak zorundadır.

  3. Vergi döneminde yaygın tabii servetler satılmadığı veya onlar özel ihtiyaçlar için tam kullanıldığı durumda, ilk mal ürününün ortalama ölçülü satış fiyatı olarak, yeraltı kaynaklarını kullanıcının onları üretim ve ilk işlemi için harcadığı masrafının bu vergi döneminde kesin oluşan rantabl normuna artırılmış kesin oluşan miktarı kabul edilir. Çıkarılan ürünün ve (veya) sunulan hizmetin esas parçası olarak yeraltı suları kullanıldığı durumda, vergi döneminde ilk mal ürününün ortalama ölçülü satış fiyatı olarak yeraltı kaynaklarını kullanıcının onları üretim ve ilk işlem için harcadığı masrafının bu vergi döneminde esas oluşan rantabl normuna artırılmış kesin oluşan miktarı kabul edilir.


Madde 304. Vergi beyannamesi

Yeraltı kaynakalarını kullanıcı, royalti ile ilgili beyannemeyi kayıt olduğu yerin vergi organına vergi dönemini müteakip ayın 10’undan geciktirilmeden sunar.


48. AŞIRI KAR VERGİSİ
Madde 305. Mükellefler

Ürün taksimi ile ilgili sözleşmeler, yaygın tabii servetler ve yeraltı sularını elde etme ile ilgili sözleşmeler gereği işi gerçekleştirenler hariç, bu sözleşmeler tabii servetlerin diğer çeşitlerini elde etmeyi öngörmediği durumda, yeraltı kaynaklarını kullanıcılar aşırı kâr için vergi mükellefleri olarak kabul edilirler.


Madde 306. Vergilendirme nesnesi

Kârın dahili normunun % 20’den fazlasını alan yeraltı kaynaklarını kullanıcının vergi dönemindeki her ayrı sözleşmesi gereği yeraltı kaynaklarını kullanıcının saf gelir miktarı, aşırı kâr için vergilendirme nesnesi olarak kabul edilir.


Madde 307. Vergiyi hesaplama düzeni

    1. Aşırı kâr için vergi, vergi döneminin sonunda elde edilen kârın dahili normunun düzeyi esas alınarak, bu kanunun 308. maddesinde belirlenen oranlara göre hesaplanır.

    2. Kârın dahili normu, yeraltı kaynaklarını kullanıcının enflasyon endeksine düzeltilmiş yıllık para akını esasınca aşağıdaki formüle göre hesaplanır:



GSD(r1)

GSD (r2)-GSD(r1)

KDN = r1+
KDN – kârın dahili normu;
GSD – getirilmiş saf (cari) değer – para değerinin nakit ve iskonto etme oranına göre değiştirilerek düzeltilen, nakit para akınına göre hesaplanan, yatırılmış yatırımların geri dönüş değerinin hesaplaşma göstergesidir

r1 – GSD en aşağı müspet değeri (GSD( r1 ) eşit olan iskonto etme oranıdır (yüzdelik oran);

r2 – GSD en aşağı menfi değeri (GSD(r2) eşit olan iskonto etme oranıdır (yüzdelik oran);

Kârın dahili normunun daha kesin neticesini elde etmek için GSD en aşağı müspet ve en aşağı menfi değeri eşit olduğundaki iskonto etme oranları birbirine yakın olması lazımdır.

Getirilmiş saf değer (GSD) aşağıdaki formüle göre belirlenir:

DPA1

(1+r)1




Yüklə 3,19 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   29   30   31   32   33   34   35   36   ...   45




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©muhaz.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin