FiZİko-kimyasal özelliklerin belirlenmesinde kullanilan yöntemler

Ek-I
Her bir başlangıç dozu için takip edilecek işlem
GENEL AÇIKLAMALAR
Her başlangıç dozu için, takip edilecek işlemi çevreleyen bu Ekteki ilgili test uygulama planı:

— Ek-I a: Başlangıç dozu 5 mg/kg va (vücut ağırlığı)

— Ek-I b: Başlangıç dozu 50 mg/kg va (vücut ağırlığı)

— Ek-I c: Başlangıç dozu: 300 mg/kg va (vücut ağırlığı)

—Ek-I d: Başlangıç dozu: 2000 mg/kg va (vücut ağırlığı)

İnsanca öldürülen veya ölen hayvanların sayısına bağlı olarak, test prosedürü belirtilen oklara göre yürütülür.

Ek-I-A
5 mg/kg vücut ağırlığı ile test işlemi

- basamak başına tek bir cinsten 3 hayvan (normal olarak dişiler) kullanılır

- 0, 1, 2, 3: Her basamaktaki ölmek üzere olan veya ölü hayvanların sayısı

- GHS: Küresel Harmonize edilmiş Sınıflandırma Sistemi (mg/kg vücut ağırlığı)

- ∞: sınıflandırılmamış

- 5000 mg/kg vücut ağırlığında yapılantest. Bakınız Ek-II

GHS

LD₅₀son verme

mg/kg vücut ağırlığı

Ek-I-B
50 mg/kg vücut ağırlığı başlangıç dozu ile test işlemi


GHS

- basamak başına tek bir cinsten 3 hayvan (normal olarak dişiler) kullanılır

- 0, 1, 2, 3: Her basamaktaki ölmek üzere olan veya ölü hayvanların sayısı

- GHS: Küresel Uyumlaştırılmış Sınıflandırma Sistemi (mg/kg vüc. ağ.)

- ∞: sınıflandırılmamış

- 5000 mg/kg vücut ağırlığında yapılan test. Bakınız Ek-II

LD₅₀ son verme

mg/kg vücut ağırlığı

Ek-I-C
300 mg/kg vücut ağırlığı başlangıç dozu ile test işlemi


- basamak başına tek bir cinsten 3 hayvan (normal olarak dişiler) kullanılır

- 0, 1, 2, 3: Her basamaktaki ölmek üzere olan veya ölü hayvanların sayısı

- GHS: Küresel Uyumlaştırılmış Sınıflandırma Sistemi (mg/kg vüc. ağ.)

- ∞: sınıflandırılmamış

- 5000 mg/kg vücut ağırlığında yapılanest. Bakınız Ek-II

LD₅₀son verme

mg/kg vücut ağırlığı


GHS


Ek-I-D
2000 mg/kg vücut ağırlığı başlangıç dozu ile test işlemi





GHS



LD₅₀son verme

mg/kg vücut ağırlığı

- basamak başına tek bir cinsten 3 hayvan (normal olarak dişiler) kullanılır

- 0, 1, 2, 3: Her basamaktaki ölmek üzere olan veya ölü hayvanların sayısı

- GHS: Küresel Uyumlaştırılmış Sınıflandırma Sistemi (mg/kg vüc. ağ.)

- ∞: sınıflandırılmamış

- 5000 mg/kg vücut ağırlığında yapılan test. Bakınız Ek-II

Ek-II
Beklenen LD₅₀ değerleri 2000 mg/kg’ın üzerinde olan test maddelerinin test edilmelerine gerek olmadan sınıflandırılma kriterleri
Tehlike Kategorisi 5 için kriterler düşük akut toksisite tehlikesi olan, fakat belli koşullarda zayıf popülasyonlar üzerinde tehlikeli olabilecek test maddelerinin tanımlanmasını olanaklı kılmayı amaçlamaktadır. Bu maddelerin oral veya dermal LD₅₀ değerlerinin 2000–5000 mg/kg arasında olması beklenir. Diğer yollar için de bu değerler eşdeğer dozlardır.
Test maddeleri 2000 mg/kg < LD₅₀< 5000 mg/kg olarak tanımlanan tehlike kategorisinde (GHS, Kategori 5) aşağıdaki durumlar söz konusu olduğunda sınıflandırılabilirler:
a) ölümün meydana geliş sıklığına dayanarak, Ek-II’nin herhangi bir test uygulama planına göre bu kategoriye yönlendirilmişse,
b) daha önceden mevcut olan güvenilir kanıtlara göre LD₅₀ değeri Kategori 5 değerlerinin aralığı içindeyse veya hayvan çalışmaları veya insanlardaki toksik etkiler insan sağlığı açısından akut doğalı kaygılara işaret ediyorsa,
c) verilerin ekstrapolasyonu, tahmini ve ölçülmesi sırasında daha tehlikeli bir sınıfa geçişe izin verilmiyorsa ve

— insanda anlamlı toksik etkilerin gözlendiğine işaret eden güvenilir bilgi mevcutsa veya

— Kategori 4 değerlerine kadar test uygulandığında, oral yolla herhangi bir ölüm gözlenirse veya

— Kategori 4 değerlerine kadar test uygulandığında, uzman kararının toksisite belirtilerini, ishal, piloereksiyon veya dağınık, tımarlanmamış görünüm haricinde, teyit ettiği durumlarda veya

— uzman değerlendirmesinin diğer hayvan çalışmalarından elde edilen anlamlı akut etki potansiyeline işaret eden güvenilir bilgiyi teyit ettiği durumlarda.
2000 mg/kg’ın üzerindeki dozlarda testin uygulanması
Hayvan huzurunu korumanın gerekli olduğu bilindiğinden hayvanlara Kategori 5 (5000 mg/kg) aralığında test uygulanması uygun bulunmamıştır ve sadece böyle bir testin sonuçlarının hayvan ve insan sağlığını korumakla doğrulan ilgili olduğuna dair kuvvetli bir olasılık varsa kullanımı düşünülmelidir (10). Daha yüksek doz seviyelerinde test yürütülmemelidir. 5000 mg/kg için test uygulanması gerektiğinde, sadece bir basamak (ör. üç hayvan) gereklidir. Doz uygulanan ilk hayvan ölürse, 2000 mg/kg’da doz uygulaması Ek-I’deki akış diyagramına göre yürütülür. İlk hayvan sağ kalırsa, ilave iki hayvana daha doz uygulanır. Eğer sadece üç hayvandan biri ölürse, LD₅₀ değerinin 5000 mg/kg’ı geçmesi beklenir. Eğer her iki hayvan da ölürse, doz uygulaması 2000 mg/kg.’da sürer.

Ek-III
TEST YÖNTEMİ B.1 Tris: Küresel Harmonize edilmiş Sistem (GHS) tam anlamıyla uygulanana kadar geçiş dönemini kapsayan Avrupa Birliği şemasına göre sınıflandırma Yönergesi (Kaynak 8’ den alınmıştır)




GHS




LD₅₀ kesme

mg/kg vü. ağ.

AB/kimyasallar

sıvı pestisitler

AB katı pestisitler



BM sıvılar




BM katılar



İsviçre



A.B.D. EPA crk



Japonya PDSCA




Kanada/WHMIS/

US OSHA

US EPA pestisitler



US CPSC



Kanada Pestisitler



- ∞: sınıflandırılmamış

- GHS, Küresel Uyumlaştırılmış

(Devamı 2tatır)önergesiirliğine (GHS) tam anlamıyla uygulanana kadar geçiş dönemini kapsayan Avrupa Birliğine göre Sınıflandırma Sistemi (mg/kg vücut ağırlığı)

- basamak başına 3 hayvan (normal olarak dişiler) kullanılır

- 0, 1, 2, 3: Her basamaktaki ölmek üzere olan veya ölü hayvanların sayısı

EK-III (Devamı 1)

TEST YÖNTEMİ B.1 Tris: Küresel Harmonize edilmiş Sistem (GHS) tam anlamıyla uygulanana kadar geçiş dönemini kapsayan Avrupa Birliği şemasına göre sınıflandırma Yönergesi (Kaynak 8’ den alınmıştır)

GHS




LD₅₀ kesme

mg/kg vü. ağ.

AB/kimyasallar sıvı pestisitler



AB katı pestisitler



BM (Birleşmiş Milletler) sıvılar



BM (Birleşmiş Milletler) katılar




İsviçre



A.B.D. EPA crk



Japonya PDSCA



Kanada/WHMIS/US OSHA





A.B.D EPA pestisitler



A.B.D CPSC



Kanada Pestisitler




- ∞: sınıflandırılmamış

- : 1 Basamakta

- GHS, Küresel Uyumlaştırılmış

(Devamı 2tatır)önergesiirliğine (GHS) tam anlamıyla uygulanana kadar geçiş dönemini kapsayan Avrupa Birliğine göre Sınıflandırma Sistemi (mg/kg vücut ağırlığı)




- basamak başına 3 hayvan (normal olarak dişiler) kullanılır

- 0, 1, 2, 3: Her basamaktaki ölmek üzere olan veya ölü hayvanların sayısı

EK-III (Devamı 2)
TEST YÖNTEMİ B.1 Tris: Küresel Harmonize edilmiş Sistem (GHS) tam anlamıyla uygulanana kadar geçiş dönemini kapsayan Avrupa Birliği şemasına göre sınıflandırma Yönergesi (Kaynak 8’ den alınmıştır)

GHS

LD₅₀ kesme

mg/kg vü. ağ.

AB/kimyasallar sıvı pestisitler

AB katı pestisitler

BM sıvılar

A.B.D EPA pestisitler

İsviçre

A.B.D.

EPA crk

Japonya

PDSCA

Kanada/WHMIS/

US OSHA
BM katılar

A.B.D

CPSC

Kanada

Pestisitler


- ∞: sınıflandırılmamış

- : Birinci Basamakta

- GHS, Küresel Uyumlaştırılmış

(Devamı 2tatır)önergesiirliğine (GHS) tam anlamıyla uygulanana kadar geçiş dönemini kapsayan Avrupa Birliğine göre Sınıflandırma Sistemi (mg/kg vücut ağırlığı)

- basamak başına 3 hayvan (normal olarak dişiler) kullanılır

- 0, 1, 2, 3: Her basamaktaki ölmek üzere olan veya ölü hayvanların sayısı

TEST YÖNTEMİ B.1 Tris: Küresel Harmonize edilmiş Sistem (GHS) tam anlamıyla uygulanana kadar geçiş dönemini kapsayan Avrupa Birliği şemasına göre sınıflandırma Yönergesi (Kaynak 8’ den alınmıştır)

GHS

GHS



LD₅₀ kesme

mg/kg vü. ağ.

LD₅₀ kesme

mg/kg vü. ağ.

AB/kimyasallar sıvı pestisitler



AB katı

pestisitler

BM sıvılar



BM katılar



İsviçre



A.B.D.

EPA crk

Japonya

PDSCA

Kanada/WHMIS

/US OSHA

A.B.D EPA

pestisitler

A.B.D

CPSC

Kanada

Pestisitler

- ∞: sınıflandırılmamış- :Birinci Basamakta GHS, Küresel Uyumlaştırılmış

(Devamı 2tatır)önergesiirliğine (GHS) tam anlamıyla uygulanana kadar geçiş dönemini kapsayan Avrupa Birliğine göre Sınıflandırma Sistemi (mg/kg vücut ağırlığı)

- basamak başına 3 hayvan (normal olarak dişiler) kullanılır

- 0, 1, 2, 3: Her basamaktaki ölmek üzere olan veya ölü hayvanların sayısı

B.2 AKUT TOKSİSİTE (SOLUMA İLE)

1. 
   YÖNTEM
   

1. 
   Giriş
   

Maddenin parçacık büyüklük dağılımı, buhar basıncı, erime noktası, kaynama noktası, parlama noktası ve uygulanabiliyorsa patlayıcılığı hakkında ön bilgi sahibi olmak faydalıdır.

Ayrıca bakınız Bölüm B Genel Giriş (A).

2. 
   Tanımlar ve birimler
   

Bakınız Bölüm B Genel Giriş (B).

3. 
   Referans maddeler
   

Yok

4. 
   Test yönteminin ilkesi
   

Çeşitli gruplardaki deney hayvanları belirlenensürelerde, kademeli derişimlerdeki test maddesine maruz bırakılır. Her grup için bir derişim uygulanır. Daha sonra etkilerin ve ölümlerin gözlemi yapılır. Test sırasında ölen hayvanlara ve deney sonunda hayatta kalan hayvanlara otopsi yapılır.

Ciddi, devam eden sıkıntı ve acı belirtileri gösteren hayvanların insanca öldürülmeleri gerekebilir. Aşındırıcı veya tahriş edici özellikleri sebebiyle belirgin ağrı ve acı veren maddelerin test maddesi dozu olarak kullanılmasına devam edilmesine gerek yoktur.

5. 
   Kalite kriterleri
   

Yok.

6. 
   Test yöntemlerinin tanımı
   

1. 
   Hazırlıklar
   

Hayvanlar deneyden en az beş gün öncesinden itibaren deneysel barınma ve beslenme koşullarında muhafaza edilirler. Test öncesinde, sağlıklı genç hayvanlar rastgele ve gerek duyulan grup sayılarına göre ayrılırlar. Kullanılmakta olan maruz bırakma teçhizatının tipi ile belirtilmemişse, bu hayvanların taklit edilmiş maruz kalmaya konu olmasına gerek yoktur.

Uygun büyüklükte parçacıklar elde etmek için, katı test maddelerinin mikron mertebesinde küçültülmesi gerekebilir.
İhtiyaç duyulan durumlarda, test maddesinin ortamda uygun derişimde olmasını sağlamak için test maddesine uygun bir taşıyıcı ilave edilebilir, sonrasında taşıyıcı kontrol grubu da kullanılmalıdır. Dozun verilmesini kolaylaştırmak için taşıyıcı veya başka katkı maddeleri kullanılacaksa, bu maddelerin toksik etki göstermemeleri gerektiği bilinmelidir. Uygunsa geçmişe dayalı veriler kullanılabilinir.

2. 
   Test Koşulları
   

1. 
   Deney Hayvanları
   

Karşı endikasyonlar görülmedikçe tercih edilen tür sıçandır. Yaygın olarak kullanılan laboratuvar suşları kullanılmalıdır. Deneyin başında, hayvanlardaki ağırlık değişkenliği aralığı her iki cinsiyet için de, uygun ortalama değerin ±% 20’sini geçmemelidir.

2. 
   Sayı ve Cinsiyet
   

Her bir konsantrasyon düzeyi için en az 10 kemirgen (beş dişi ve beş erkek) kullanılır. Dişilerin doğum yapmamış olması ve hamile olmamaları gereklidir.

Not: Kemirgenlerden daha yüksek sınıftaki hayvanlarla yapılan akut toksisite deneylerinde daha az sayıda hayvan kullanılması göz önünde bulundurulmalıdır. Dozlar dikkatlice seçilmeli ve kısmen toksik olan doz değerlerini geçmemelidir. Bu tür testlerde, test maddesinin öldürücü doz değerlerinin uygulanmasından kaçınılmalıdır.

3. 
   Maruz kalma konsantrasyonları
   

Maruz kalma konsantrasyonları sayıca yeterli olmak şartıyla, (en az üç) ve test gruplarında toksik etki ve ölüm oranı aralığı oluşturacak şekilde aralıklandırılmalıdır. Veriler, derişim ölüm eğrisi oluşturabilecek yeterlilikte olmalı ve olanaklı durumlarda kabul edilebilir bir LC₅₀ belirlenmesine imkân vermelidir.

4. 
   Sınır testi
   

Eğer beş erkek ve beş dişi test hayvanına dört saat boyunca uygulanan 20 mg/l gaz veya 5 rug/litre (veya bunun test maddesinin patlayıcılık özelliği dâhil fiziksel ve kimyasal özelliklerine bağlı olarak mümkün olmadığı durumlardaki maksimum ulaşılabilir derişim) aerosol veya parçacık 14 gün boyunca bileşiğe bağlı ölüm meydana getirmiyorsa, ilave test yapılmasına gerek duyulmayabilir.

5. 
   Maruz kalma süresi
   

Maruz bırakma süresi dört saat olmalıdır.

6. 
   Donanım
   

Hayvanlar, yeterli oksijen içeriği ve eşit olarak dağılmış maruz kalma atmosferi temin etmek için saat başına en az 12 kez hava değişikliğinde dinamik hava akışı sağlamak amacıyla tasarlanmış soluma donanımıyla test edilmelidirler. Bu amaçla test hayvanlarının sıkışmaması ve test maddesine solunum yoluyla maruz kalmaları için tasarlanmış bir odacık kullanılmıştır. Genel bir kural olarak, odacığın atmosferinin kararlılığını sağlamak amacıyla test hayvanlarının toplam ‘hacimleri’ test odacığının hacminin % 5’ini geçmemelidir. Odacıkta ayrı ayrı “ağız ve buruna” ait, “sadece baş” veya tüm bedene maruz bırakma uygulanabilir, ilk ikisi test maddesinin başka yollarla alımını azaltmaya yardımcı olur.

7. 
   Gözlem süresi
   

Gözlem süresi en az 14 gün olmalıdır. Ancak gözlem süreleri asla değişmeyecek şekilde sabitlenmemelidir. Bu süre, toksik reaksiyonlarla, bu reaksiyonların başlangıç hızlarıyla ve iyileşme süresinin uzunluğuyla belirlenmelidir, bu yüzden de gerekli olduğu düşünüldüğünde bu süre uzatılabilmelidir. Toksisite belirtilerinin ortaya çıktığı ve kaybolduğu zamanlarla ölüm zamanları özellikle de ölümlerin geç gerçekleşmesi eğilimi varsa, önemlidir

3. 
   İşlem
   

Maruz bırakılmadan kısa bir süre önce hayvanlar tartılır ve belirlenen donanımın içinde, odacığın konsantrasyonu dengeye ulaştıktan sonra, dört saat test derişimine maruz bırakılır. Dengeye ulaşma zamanı kısa olmalıdır. Testin uygulandığı sıcaklık 22 ± 3 °C olmalıdır. İdeal olarak bağıl nem oranı da % 30 ve %70 arasında olmalıdır, fakat bazı aerosollerin testleri gibi belli örneklerde bu durum uygulanabilir olmayabilir. Odacığın içindeki düşük (önemsiz derecedeki) negatif basınç (≥ 5 mm su) test maddesinin, çevreleyen alanın içine sızmasını engeller. Maruz kalma süresince gıda ve su verilmemelidir. Test atmosferinin meydana getirilmesi ve izlenmesi için uygun sistemler kullanılmalıdır. Sistem, kararlı maruz kalma koşullarını olabildiğince hızlı bir şekilde sağlamalıdır. Odacık öyle bir şekilde tasarlanmalıdır ki test ortamının homojen dağılımı sağlanmalıdır.

Aşağıda belirtilenler için ölçüm veya kontrolleri yapılmalıdır:
(a) hava akışının hızı (sürekli).
(b) test maddesinin nefes alma bölgesindeki mevcut derişimi maruz bırakma sırasında en az üç kere ölçülür. (bazı ortamların, örneğin yüksek derişimli aerosollerin daha sık kontrollerle izlenmeye gereksinimi vardır)
Maruz bırakma süresi boyunca derişim, ortalama değerin % ±15’inden daha fazla değişkenlik göstermemelidir. Ancak bazı aerosollerin söz konusu olduğu durumlarda, bu şekilde seviye kontrollerinin yapılması mümkün olmayabilir, bu durumda daha geniş bir aralık kabul görür. Aerosoller için, parçacık boyutu analizi gerekli sıklıkta gerçekleştirilmelidir (her test grubu başına en az bir adet)
(c) sıcaklık ve nem, mümkünse sürekli.
Maruz bırakma sırasında ve maruz bırakılmayı takiben gözlem yapılır ve yapılan gözlemler sistematik olarak kaydedilir, kayıtlar her bir hayvan için ayrı ayrı tutulmalıdır. İlk gün boyunca gözlemler sık aralıklarla yapılmalıdır. Her çalışma gününde en az bir defa dikkatli bir klinik inceleme yapılmalıdır. Diğer gözlemler günlük olarak, çalışmadaki hayvan kaybını en aza indirecek –ölü bulunan hayvanların dondurulması veya otopsisi, zayıf ya da ölmek üzere olan hayvanların ayrılması veya gözden çıkarılması gibi- önlemler alınarak gerçekleştirilmelidir.
Gözlemler deri ve tüylerdeki, gözlerdeki, mukoz membranlardaki, solunum, dolaşım, otonom ve merkezi sinir sistemindeki değişikliklerle somatomotor aktivite ve davranıştaki değişiklikleri kapsamalıdır.
Solunum, titreme, çırpınma, tükürük salgılanması, ishal, uyuşukluk, uyku ve koma ile ilgili gözlemlere özellikle dikkat edilmelidir. Ölüm zamanları olabildiğince hassas bir şekilde kaydedilmelidir. Hayvanların ağırlıkları ayrı ayrı maruz bırakılmalardan sonra haftalık olarak ve ölüm anında belirlenmelidir.
Üst ve alt solunum yolundaki herhangi bir değişikliğe referansla, test sırasında ölen hayvanlara ve testin bitiminde sağ kalan hayvanlara otopsi yapılır. Bütün büyük patolojik değişiklikler kaydedilmelidir. Belirtilen durumlarda dokular histopatolojik incelemeye tabi tutulmalıdırlar.

2. 
   VERİLER
   

Veriler, her bir test grubu için testin başlangıcındaki hayvan sayısı, hayvanlar için ayrı ayrı ölüm zamanları, başka toksisite belirtileri gösteren hayvanların sayısı, toksik etkilerin tanımı ve otopsi bulgularını gösterecek şekilde tablo halinde özetlenmelidir. Sağ kalımlar bir günü geçiyorsa, ağırlıktaki değişiklikler hesaplanmalı ve kaydedilmelidir. Maruz bırakılan bileşikten kaynaklanan acıya ve sıkıntıya bağlı olarak insani şekilde öldürülen hayvanlar, bileşiğe bağlı ölümler olarak kaydedilirler. LC₅₀ tanınmış bir yöntemle belirlenmelidir.

Verilerin değerlendirilmesi, eğer varsa, hayvanların test maddesine maruz bırakılmaları ile tüm anomalilerin sıklığı ve ciddiyeti arasındaki ilişkileri, davranışsal ve klinik anomalileri, büyük yaraları, vücut ağırlığı değişikliğini, ölüm ve diğer toksik etkileri de içine alarak kapsamalıdır.

3. 
   RAPORLAMA
   

1. 
   Test raporu
   

Test raporu, aşağıdaki bilgileri içermelidir:

• 
  tür, ırk, kaynak, çevresel koşullar, beslenme şekli vs.;
  
• 
  test koşulları: maruz kalma aletinin tanımı, tasarımı,tipi, boyutları, hava kaynağı, aerosol üretme sistemi, havalandırma yöntemi ve bu alet kullanıldığında test odacıklarındaki hayvanların barınma yöntemini kapsamalıdır. Sıcaklık, nem, aerosol konsantrasyonu ve parçacık büyüklüğü dağılımı ölçüm ekipmanı tanımlanmalıdır.
  

Maruz kalma verileri

Veriler tablo haline getirilmeli ve ortalama değerler ve standart sapma gibi değişkenlik ölçümleriyle birlikte sunulmalıdır ve mümkünse,

(a) Soluma ekipmanındaki hava akış hızları

(b) Havanın nemi ve sıcaklığı;

(c) belirtilen derişimler (maruz kalma aletine verilen toplam test maddesi miktarının, toplam hava hacmine bölümü)

(d) taşıyıcının yapısı, eğer kullanıldıysa;

(e) test solunum bölgesindeki mevcut derişim

(f) Kütle Orta Değer Aerodinamik Çap (Mass Median Aerodynamic Diameter, MMAD) ve geometrik Standard sapma (Geometrical Standard Deviation, GSD);

(g) dengeye ulaşma süresi;

(h) maruz bırakma süresi;

• 
  cinsiyet ve maruz kalma düzeyine bağlı olarak gelişen cevaplarla ilgili verilerin tablo haline getirilmesi (test sırasında ölen veya öldürülen hayvanların sayısı; toksisite belirtileri gösteren hayvanların sayısı; maruz kalan hayvanların sayısı);
  
• 
  maruz bırakılma sırasında veya maruz bırakılmayı takiben ölüm zamanı, hayvanları insanca öldürmek için gerekçeler ve kriterler;
  
• 
  tüm gözlemler;
  
• 
  gözlem süresinin sonunda her iki cinsiyet için de elde edilen LC50 değeri (belirtilen hesaplama yöntemiyle birlikte);
  
• 
  sağlanabilen durumlarda, LC50 için % 95 güven aralığı;
  
• 
  yöntemin belirlenmesini sağladığı yerlerdeki doz/ölüm eğrisi ve eğimi;
  
• 
  otopsi bulguları;
  
• 
  herhangi bir histopatolojik bulgu;
  
• 
  sonuçların tartışılması (test sırasında insani şekilde öldürülen hayvanların hesaplanan LD50 değeri üzerindeki etkisine özellikle dikkat edilmelidir);
  
• 
  sonuçların yorumlanması,
  

ifadelerini içermelidir.

2. 
   Sonuçların değerlendirilmesi ve yorumlanması
   

Bakınız Bölüm B Genel Giriş (D).

4.