154
başqa zülallardan fərqləndirir.
Müqayisə üçün qeyd edək ki, hemoqlobinin
tərkibində qlisin qalığı 5%-ə qədərdir; heç bir başqa zülalın molekulunda
kollagendə olan triplet strukturu müşahidə edilməmişdir. Kollagenin tərkibində
prolinin miqdarı məlum olan zülalların əksəriyyətindəkinə nisbətən çoxdur.
Bundan əlavə, kollagenin tərkibində başqa zülallarda
olduqca nadir təsadüf
edilən 2 aminturşu
–
hidroksiprolin və hidroksilizin qalıqlarına rast gəlinir.
Bunlar biosintezdən sonrakı dövrdə zülal molekulunun tərkibində prolin və
lizinin oksidləşməsi nəticəsində əmələ gəlir. Kollagenin tərkibində hidrok-
silizinlə kovalent rabitə vasitəsilə birləşmiş karbohidrat komponenti olur. Bu,
qlükoza və qalaktoza qalıqlarının disaxarid şəklində birləşməsidir. Adı çəkilən
karbohidratların hidroksilizinin
–
OH qrupu ilə ardıcıl birləşmə reaksiyaları
kollagenin zülal hissəsinin sintezindən sonra qalaktoziltransferaza və qlüko-
ziltransferaza fermentlərinin təsiri altında baş verir.
Karbohidrat kompo-
nentinin miqdarı toxumanın növündən asılıdır. Məsələn, vətərin tərkibindəki
hər tropokollagen molekulunda 6, göz büllurunun tropokollagenində isə 110
karbohidrat komponenti olur.
Kollagen lifli struktura malik olan irimolekullu zülaldır (şəkil 4.10).
Kollagen liflərinin submolekulyar vahidləri (protomerləri) tropokollagen
adlanır. Tropokollagen molekulu
–
hər biri spiral şəklində burulmuş sapşəkilli
3 polipeptiddən ibarətdir. Spiralların hər dairəsinə 3 aminturşu qalığı daxil olur.
Polipeptid zəncirləri bir-birinə sarınmış şəkildə olur və diametri 1,5 nm,
uzunluğu isə 300 nm olan tropokollagen molekulunu təşkil edir. Bunların mo-
lekul kütləsi təxminən 300 000-ə bərabərdir. Bir-birinə sarınmış 3 polipeptid
zənciri (
-zəncirlər) bərabər uzunluqda olur. Onların hər biri 1000-ə yaxın
aminturşu qalığından ibarətdir. Kollagenin növündən və hansı orqanın
tərkibinə daxil olmasından asılı olaraq, polipeptid
zəncirlərindəki aminturşu
qalıqları bir-birinin eyni və ya bir-birindən fərqli ola bilər. Peptid zəncirləri bir-
birilə hidrogen rabitələri və kovalent rabitələr vasitəsilə birləşir və bunun
155
sayəsində molekulun möhkəmliyi təmin edilir; polipeptid zəncirlərində olan
lizin, hidroksilizin, allizin və hidroksiallizin qalıqları arasında
kovalent
rabitələr olur (allizin və hidroksiallizin müvafiq aminturşuların
-amin
qruplarının oksidləşməsi nəticəsində əmələ gələn aldehid törəmələridir). Bir
polipeptiddə olan aldehid qrupu digər zəncirdə yerləşən lizin və ya oksilizin
qalığının
-amin qrupu ilə birləşərək, köndələn istiqamətdə yerləşən aldimin
rabitələri (şiff əsasları) əmələ gətirir.
Dostları ilə paylaş: