HəZİNİ “HƏDİSİ-ƏRBƏİN” TƏRCÜMƏSİ

Çə­ləb­dən qor­xu­nız, qıl­mın bu si­təm (221 a).
Hə­zi­ni tər­cü­mə­sin­də ha­zır­da ədəbi di­li­miz­də iş­lən­mə­yən "ayıt­maq", "as­sı", "dö­şür­mək", "yer-ye­rin", "yar­lı­ğa­maq", "yeg", "toylamaq", "uç­maq", "çav" və s. söz­lər də iş­lən­miş­dir ki, on­lar haq­qın­da yu­xa­rı­da mə'lu­mat ver­mi­şik.

Çizginmək- dönmək, fırlanmaq, dolaşmaq:
Göndərübdür oğrılar munı əyan,

Anın içün çizginür munda həman.
“Çizginmək” feli Şirazinin “Gülşəni-raz” tərcüməsində (,136), eləcə də Əhmədi Təbrizinin “Əsrarnamə” tərcüməsində işlənmişdir.

Damu – cəhənnəm:
Ol zəman kim, ədlü mizan qurıla,

Damuya kim, asi qullar sürilə.
"Damu" sözü "damu"// "tamu" fonetik variantlarında istər əski türk mətnlərində (71,387), istərsə də orta çağ Azərbaysan yazılı abidələrində (32,181)eyni mənada işlənmişdir.
Dan - sübh tez­dən, sə­hər:

Lüt­fi ilən ol Xu­da­yi-dad­gər,

Dan-ax­şam yer­lə­rə ey­lər nə­zər.
Bu söz "tan" şək­lin­də is­tər əs­ki türk mətn­lə­rin­də (70, 532), is­tər­sə də or­ta əsr­lər türk­dil­li ya­zı­lı abi­də­lər­də (108, V, 3716-3717) qey­də alın­mış­dır.