| Regia lege potestas omnis, & imperium transla-
tum est in Imperatorem à Senatu, populoq́ue
Romano. 312. d
Regale ministerium quodnam. 139. e, & seq.
Regeneratio vbi non est, non potest esse filiatio.
589. b
Regiminis species singulæ sunt de iure gentium.
117. b
Regimen multitudinis melius quàm Regale.
107. a
Regimen in Rep. quale melius, & tutius. 112. b
Regina si vellet, posset non permittere nomen
Regis marito. 134. d
Reginæ minoris vir non est ipsius curator. 134. e
ad Reginam solam non ad Reges pertinet admi-
nistratio regni, si ea sit Regina iure hæreditario,
vel alio titulo, ille autem quatenus est vir ipsius
Reginæ. 134. b
Regnum Dei æternum. 627. a
Regnum est perfectius & tutius aliis Reip. for-
mis. 108. e
Regnum potest obligare singulos ad ea quæ toti
regno vtilia sunt. 39. e
Regni dominium matrimonium non transfert in
virum. 134. c
Regnum vetus dicebatur sacerdotale, & sacerdo-
tium nouum dicitur regale. 190. e
Regna sunt illorum, qui illa bello iusto occupa-
runt. 135. d
Regnum & imperium eorum, quæ sunt in homi-
ne, est in voluntate. 7. c
Regni propria sunt, quæ titulo regis regi ipsi con-
ueniunt, nec ea potest alienare. 134. d
Regni dominium quod ad vxorem pertinet, nullo
iure ad virum ipsius transfertur. 135. c
Regui eiusdem duos esse reges cum naturali ra-
tione pugnat. 134. e
Regnum alienati non potest, nec in dotem dari.
134. c
Regna cœpta à mundi initio iure sanguinis & pri-<-P>@@
<-P>mogenituræ, & delata hæreditaria successione.
113. d
Regnum in quo casu iurisdictionem habeat in re-
gem. 314. c
Regno quid iurent Reges. 314. e
Regnum impiis cur det Deus. 140. d
Regna Assyriorum & Ægyptiorum ante Pho-
roneum. 46. c
Regni transgressio tyrannis est. 140. a
Regulæ agendorum sumuntur ex fine. 567. c
Regulæ necessariò seruandæ in vnaquaque arte,
præcepta dicuntur. 14. b, & ita in moribus. ibid.
Regulæ iuris, Quod à quocumque nomine pœnæ
exactum est, &c. explicatio. 390. b
Regula Lesbia quid. 49. b
Regula quæ prohibet homicidium sine causa in
omni statu naturæ obligat. 38. b
Regula prior quidnam sit in Religione. 168. e
Regulam & contenta in ipsa qui vouit seruare, ad
quid teneatur. 368. a, b
Regulæ antiquæ Religiosorum quænam addi pos-
sint. 168. d
Regulæ Cancellariæ non sunt propriè leges. 274. a
Regulæ Cancellariæ expirant mortuo Pontifice.
274. a
Regulæ Cancellariæ obligant degentes extra cu-
riam, etsi extra eam non promulgentur. 275. b
Regulæ Cancellariæ Romæ tantùm promulgatæ
sunt. 276. b
Regulæ Cancellariæ quid sint. 274. b
Regulares debent seruare censuras & dies festas
diœcesis. 324. e
Regulari habitu qui triduo fuit indutus, non dici-
tur habitum induisse. 328. b
Relatorum eadem est ratio. 316. a
Religio erga Deum, obedientia erga patriam, &
parentes ius gentium constituunt. 37. e. 38. a
Religio erga Deum, &c. propriissimè sunt de iure
naturæ. 42. b
Religio, fides, & baptismus sunt fundamentũ obli-
gationis legum Ecelesiasticarum. 324. c
Religionis statꝰ quas virtutes in se includat. 214. b
ad Religionem nemo inuitus debet cogi. 214. b, c
Religionis status non potest lege præcipi. 213. d
Religionis status humana lege præscribi non po-
test. 214. b
Religionum multæ regulæ non obligant in con-
scientia. 231. e
Religionum constitutiones cōferunt potestatem
superioribus. 435. b
Religionũ constitutiones si non obligent ad pœ-
nam, nec ad culpam, non sunt veræ leges. 232. d
Religionis Prælatus aliquando potest obligare ad
silentium sub mortali. 234. e
Religionis obseruantiæ non ligant Religiosum
factũ Episcopũ, aut à religione expulsum. 332. c
Religionis Superiores recuperant iurisdictionem
per constitutiones. 435. a
Religionum regulæ an obligent ad culpam. 231. c
Religionũ Prælati quomodo possint aliquid præ-
cipere, quod non contineatur in regula. 168. e
pro Religione quæ facit, summa ratio est. 452. b
in Religionibus reformandis quomodo sit proce-
dendum. 168. a
Religionem Prælati limitatam habent potestatem
in subditos. 168. c
Religionis actus sæpissimè interius consummātur.
622. e
@@0@
@@1@Index rerum & materiarum.
Religionem quomodo confirmet Pontifex. 469. e
Religionis actus quidam interius consummātur.
586. e
Religiosum opus potest fieri sine attentione, sed
non religiosè. 200. e
Religiosi renunciant possessionum diuisioni, & in
commune viuunt. 41. b
inter Religiosos sublata est rerum diuisio. 40. b
Religiosus quomodo subiiciatur Prælato. 182. a, b
Religiosi transgredientes regulam quam iurarunt
seruare, quantum peccent. 368. c
Religiosus solùm promittit obedire secundùm re-
gulam. 168. a
Religiosi non possunt adesse spectaculis agitatio-
nis taurorum. 248. c.
Religiosus religionis deformatæ quaudo teneatur
ad eam reformatam seruandam. 169. d, e
Religiosi possunt iurare in propriis causis, quan-
do deest alia probatio. 442. a
Religiosorum Pręlato datur potestas in eos ad re-
gendum iuxta regulam, & non aliter. 182. c
Religiosi si resistent Superiori ipsos punire vo-
lenti, contra quid peccent. 232. e
Religiosorum præcepta propriè non sunt lex, sed
potiùs decreta hominum sapientum, habentia
magis vim consilij, quàm legis. 232. e
Religiosi cæteri cur possint ad Carthusianos trās-
ire. 262. b
Religiosus non habet velle, nec nolle. 168. e
in Religiosos quomodo, & à quo tradatur iurisdi-
ctio Superioribus. 181. e, & seq.
Religiosi quatenus obligentur ad regulam. 247. c
Religioso conceditur transitus ad arctiorem reli-
gionem. 455. d
Religiosi meliùs possunt curari cum aliis cibis,
quàm carnibus. 264. d
Religiosi vota potest irritare Prælatus. 206. a
inter Religiosos hospes non tenetur ad ieiunia
loci. 322. b
Religiosus factus Episcopus non peccat mortali-
ter, non seruando præcepta religionis, præter
tria vota. 316. c
Religiosus factus Episcopus ad quid teneatur ex
regula. 310. e
Religiosi non habent certum territorium, sed to-
tam Ecclesiam. 324. a
Religiosis & Clericis perpetuam securitatem ab
oneribus personalibus concesserunt Constan-
tinus & Constans. 356. a
Religiosi ex decentia debent seruare leges nō dis-
sentaneas statui religioso. 324. e
Religiosus status debet esse liber, nec est necessa-
rius Reip. 214. d
Religiosæ communitates possunt leges condere,
earúmque potestas quibus ex capitibus pẽdeat.
181. d, e
Remedium legis naturæ quod. 588. b
Remigantes in triremibus Turcarũ contra Chri-
stianos non excommunicantur. 257. e
Remissio tributorum quando sit peccatum, &
quale. 519. c, d
Remuneratio non est effectus legis. 60. d
Renunciatio qua de re sit. 395. d
Repetitionẽ soluti impedit debitũ naturale. 440. b
Represaliæ quid. 339. d
Repudij libellus quomodo Iudæis permissus fue-
rit. 86. e
Repugnantia per actus contrarios sufficit ad le-<-P>@@
<-P>gem tollendam. 294. e
Rerum diuisio est de iure positiuo. 39. c
Rerum diuisio iure gentium introducta est. 81. b
Rerum diuisio non fuit pręcepta nec prohibita in
statu naturæ integræ. 83. d
Rerum communitas non est prohibita iure gen-
tium. 40. b, c
Res facilè ad suam pristinam naturam redit. 522. b
Rerum naturas & valotem non possunt homines
exactè perpendere. 45. b
Res, apud quemcumque sit, suo domino fructifi-
cat. 393. d
Res per quas causas nascitur, per easdem dissolui-
tur. 466. a
Res facti non subiaeet legibus positiuis. 439. b, c
Res facti humana lege infirmari nō possunt. 437. e
Res leuis, & parui momenti aliquando pręcipitur
sub pœna excommunicationis. 233. d
Res possunt significare omne verum. 615. e
Res duæ propter quas omnes feruntur leges. 98. c
Res vt sit, & vt duret idem requiritur. 268. a
Responsa Pontificum vim legis habent. 48. b
Responsum Principis, etsi de negotio speciali, vim
habet legis vniuersalis. 48. e
Responsum præclarum cuiusdam Pyratæ ad Ale-
xandrum. 106. c
Responsa prudentum & Iureconsultorum pro le-
ge quandoque habitæ. 47. a
Responsa prudentum cuiusnam auctoritatis. 46. e
Responsa prudentum non habebant vim legis,
donec in Digestis posita. 51. d
Rescriptum quid sit. 48. a, e
Rescriptum gratię qua suppressione veri reddatur
subreptitium & irritum. 543. e
Rescriptum subreptitium ad lites impetratum nō
est irritum ipso iure. 430. c
Rescripta vt vim legis habeant, debent esse suffi-
cienter proposita & promulgata. 51. b, c
à Rescripto Principis quando licet ad eum prouo-
care. 49. d
Rescriptum Principis ad relationem Magistris de
re dubia emissum, vim legis habet. 50. c
Rescriptum Principis duobus modis vim habet
legis. 49. a, b
Rescriptorum, & literarũ particularium executio
potest suspendi supplicatione interposita. 296. e
Restrictiones legum generalium quindecim. 554.
d, e, vsque ad 555. d
Restituendo quacunque intentione satisfit pręce-
pto. 210. c
Resurrectio Christi fuit necessaria ad firmandam
fidem, & spem. 599. e
Resurrectionem significauit Circuncisio. 598. a,
599. b
in Resurrectione fuit completum mysterium re-
demptionis nostræ. 599. a
Resurrectionem mortuorum fide nouerunt Ma-
chabæi, Pharisæi, &c. 581. d
Respub. quælibet iusta constituta est à Deo. 172. d
Reipub. oculi leges. 99. e
Resp. non potest statuere contra leges principis,
nisi sit libera. 477. a, b
Remp. gubernati legibus melius est, quàm solo
arbitrio Iudicum. 108. e
Respub. Romana habuit facultatem condendi le-
ges. 129. c
Reipublicæ Romanæ distributio, seu ordo, in tri-
bus, curias &c. 46. b
@@0@
@@1@Index rerum & materiarum.
Resp. Veneta, aut Genuensis oratoribus suis &
aliis Romæ aut alibi existentibus multa præci-
pere potest. 338. c
Resp. non potest licitè aut validè repugnare man-
datis Principis. 288. b
Respub. limitatam habet potestatem condendi
leges. 82. c
Respublica libera potest statuere contra ius com-
mune. 161. d
Resp. quomodo leges & iudicia tyranni probabit.
226. e
Respublica potest pro suo arbitrio, hoc vel illud
regiminis genus eligere. 117. c
Reipublicæ legibus tamquam neruis colligata.
99. d
Respub. non est per se ad leges ferendas sufficiens.
107. e
Respub. tum ciuilis, tum Ecclesiastica est visibilis.
195. e
Reip. salus in legibus sita est. 18. d
in Repub. qualibet est potestas cōdendi leges iure
naturæ in ordine ad cultum Dei. 150. c
Respublicæ omnes quomodo habeant potesta-
tem legislatiuam. 272. e
in Rep. excellentes non sunt connumerandi cum
reliquis. 315. d
Resp. melius legibus regitur quàm arbitrio Re-
gum. 100. c
Respublica ex natura rei, & à Deo vt auctore na-
turæ habet porestatem obligandi. 365. a
Respub. quando vacat principatu nihil intractabi-
lius. 113. b
Respub. quibus partibus constet. 587. b
Rep. mutata, & moribus legẽ quoque mutari ne-
cesse est. 466. b
Respublica cur non possit punire sine sententia
iudicis, cùm Ecclesia possit. 370. d
Resp. non habet dominium vitæ ciuium, sed con-
uenientem vsum. 256. c
Reipub. statu mutato mutātur omnes leges ipsius.
595. e
Respublica ciuilis est sibi ipsi sufficiens. 352. b
Reipub. bona quomodo diuidenda. 29. d
Resp. & Princeps potest cogere ciuẽ vendere rem
suam. 489. d
Respub. potest, imò interdum tenetur eligere re-
ges. 118. b
Reip. ciuilis quomodo constituantur aliqui mem-
bra. 304. c
Respub. bello iusto oppressa quomodo sese gerere
debeat erga occupantem. 135. a
Reip. potestatem concessit Solon vt posset Magi-
stratuum malefacta punire. 315. a
Respub. tenetur suam potestatem Regibus conce-
dere. 114. b
Resp. quælibet potest sibi noxiis resistere. 329. c
Respublica nulla potest ius gentium abrogare.
115. b
Respublica constitui potest cum ea lege, vt nullæ
aliæ à magistratibus constitui possinr. 115. e
Respub. cùm Regem creat, qualem potestatem in
in eum transferat. 118. b
Reipub. administratio qualis melior & tutior. 112. b
Retrotractio non habet locum, nisi fuerit iure ex-
pressa. 396. a
Reuelatio priuata non habet locum in iudicio.
195. d
Reuelatione alicui facta de sua damnatione an sit<-P>@@
<-P>dispensatum cum eo de speranda beatitudine.
93. b
Reuelatio diuina est ratio formalis sub qua obie-
cti Theologiæ. 2
Reuiuiscere non potest, semel extinctum. 295. d
Reuocationis effectus pendet ex voluntate Prin-
cipis. 464. b
Reuocatio priuilegij si fiat per modum legis non
habet effectum ante promulgationem. 464. c
Reuocatio legis habet naturam legis. 468. e
Reus in dubio non est damnandus. 396. d
Reus condemnatus iuridicè non potest se defen-
dere. 399. c
Reus non peccat parendo iniustæ sententiæ. 230. c
Reus iuridicè interrogatus negans crimen in iu-
dicio, & ideò non condemnatus ad pœnam,
non tenetur ad restitutionem. 405. e, 406. d
Reus condemnatus non potest fugere. 400. a, b
Reo non debent dari instrumenta ad effringẽdum
carcerem. 402. per totum.
Reus nullo modo potest sibi mortẽ inferre. 398. c
Reus non tenetur de damnis quæ actoribus eue-
niunt si cæteri qui in carcere cum eo erant, ef-
fugiant occasione suæ pertusionis. 402. b
Reus qui iniustè soluit poterit furtiuè rem suam
sibi resarcire. 230. d, e
Reus timens sententiam mortis potest ex carcete
fugere. 400. c
Reus non tenetur statim post sententiam bona de-
ferre fisco, nisi petantur. 407. e
Reus qui fugit è carcere potest ad eum redire.
403. a
Reus non potest obligari, vt seipsum enecet la-
queo, aut iugulet. 397. d
Reo dare consilium, vt carcerem effugiat, non li-
cet iudici, nec aliis iustitiæ ministris: cæteris
verò licet eis dare consilium & instrumenta ad
carcerem effringendum. 402. a
Reus ad quas pœnas possit obligari per sentẽtiam.
396. d
Reus tenetur progredi in locum supplicij, scalas
ascendere, ire in exiliũ, pecunias soluere. 397. d
Reus non potest obligari ad abstinendum à cibo
etiam sibi ablato vsque ad mortem, nec ad po-
tandum scienter lethale poculum. 395. a
Reo læsæ maiestatis quæ pœna fit imposita. 140. b
Reus in quibus possit morti suæ cooperari. 397. d,
398. d, e
Lege naturæ vetitum est seipsum positiuè occide-
re. 398. b
Reus quomodo possit ad reditum iuramento
obligari. 404. a
Reus non debet expectare vt extrahatur ad exi-
lium. 397. b
Reo ex carcere fugienti licitum est præbere equũ
ad ipsius fugam iuuandam. 402. d
Reus non tenetur regulariter pœnas subire ante
sententiam. 378. c, & cur, ibid. b
Reus tenetur sententiam pati, sed non illi coope-
rari seu illam in se exequi. 396. c
Rex animæ caput, & cor regni est. 134. e
Rex vnde dicatur. 111. e
Rex à rectè regendo. 139. d
Reges dicuntur ministri Dei, non communitatis,
& cur. 118. b
Rex quisnam dicendus. 139. e
Reges propter quid dentur ex Irenæo. 137. e
Rex animata lex. 133. a
@@0@
@@1@Index rerum, & materiarum.
Reges quia electi à Deo dicti Dij. 107. d
Rex nullus inter Angelos dum fuerunt in via,
106. d
Regis officium quod. 133. a
Reges sunt inferiores genere humano. 40. e
Reges quínam eligendi. 18. d
Rex ab Ægyptiis eligebatur probatissimus ex sa-
cerdotibus, & sacerdotes ex Philosophis. 126. b
Reges non habent potestatem suam à summo
Pontifice. 121. d
Rex apud Hæbræos habebat potestatem conden-
di leges iudiciales. 150. b
Reges omnes pro suo quisque regno leges con-
dere possunt. 132. a
Regis principalis actus est, leges condere. 132. d
Rex prius adeundus quàm Papa in temporalibus.
132. c
Reges cur leges condere possint ratio. 133. a
Regem nullum esse deterius est, quàm vllum esse
Tyrannum. 112. d
ad Reges spectat vt custodiri faciant leges, & prę-
cepta Dei, & Ecclesiæ. 564. a
Reges quidam qui vtilissimè gubernarunt popu-
lum. 107. e
Reges Deo seruiunt in quantùm Reges, & quid
prohibeant. 103. d
Rex in temporalibus superiorem minimè cogno-
scit. 121. c
Reges infideles cùm ad fidem conuertuntur non
amittunt principatum suum. 108. d
Dostları ilə paylaş: |
